(La Battaglia di Algeri)
μια ταινία του Τζίλο Ποντεκόρβο
μουσική: Ένιο Μορικόνε
Φεστιβάλ Βενετίας 1966, Χρυσό Λιοντάρι / Βραβείο Fipresci
Υποψήφιο για 3 Όσκαρ
«Το πιο συναισθηματικά δυνατό, επαναστατικό έπος
από την εποχή του Ποτέμκιν του Αϊζενστάιν» The New Yorker
«Σφύζει από ενέργεια! Δυνατό, έντονο, διορατικό, επίκαιρο όσο ποτέ!»
The Washington Post
«Εκπληκτικό! Ένα πολιτικό θρίλερ απαράμιλλου ρεαλισμού» The New York Times
«Εκτός απ’ τον Orson Welles, κανείς δεν μπορεί να μιμηθεί
τόσο ρεαλιστικά την πραγματικότητα» The Nation
«Ένα αριστούργημα! Σίγουρα η πιο οδυνηρή,
πολιτική επίκη ταινία που έχει γίνει ποτέ» Philip Gourevitch
«Μια ταινία σταθμός,μια ανεπανάληπτη κινηματογραφική εμπειρία»
Jeffrey M. Anderson
Η πιο εκρηκτική ταινία της δεκαετίας του ’60
Απαγορευμένη στη Γαλλία το 1965
Δεν περιέχει ούτε μια σκηνή από αρχειακό υλικό
ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΑΠΟ 10/12
ΣΕ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ ΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ ΚΟΠΙΕΣ 35mm
La Battaglia di Algeri
Αλγερία /Ιταλία – 1966 – 121’ – Α/Μ
Σκηνοθεσία: Gillo Prontecorvo
Σενάριο: : Gillo Prontecorvo, Franko Solinas
Παραγωγή: Antonio Musu, Yasef Saadi
Μουσική: Εnnio Moricone, Gillo Prontecorvo
Φωτογραφία: Marcello Gati
Με τους: Brahim Haggiag, Jean Martin, Yacef Saadi, Samia Kerbash
ΣΥΝΟΨΗ
Ο Gillo Pontecorvo, μας μεταφέρει στο ταραχώδες Αλγέρι και στην μάχη
για ανεξαρτησία από την Γαλλική κατοχή, σε μία χρόνια-κλειδί
στα μέσα του 1950. Το 1954, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο του Αλγερίου (FLN),
σκοτώνει Γάλλους αστυνομικούς, ξεκινώντας τον αγώνα για την απελευθέρωση
της χώρας. Σε αντίποινα ο Αρχηγός της Αστυνομίας βάζει βόμβα
στην Αραβική συνοικία με αποτέλεσμα πολλοί από τους κατοίκους
να σκοτωθούν. Το FLN, με τη σειρά του, στέλνει τρεις γυναίκες –βομβιστές,
σε δύο καφέ και στην Air France στην Ευρωπαϊκή συνοικία. Κάτω από αυτές
τις συνθήκες, η Γαλλία στέλνει στρατιωτικές δυνάμεις με επικεφαλή
τον συνταγματάρχη Mathieu, γνωστό για τη σκληρότητα του και την ασέβεια του
στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο συνταγματάρχης προσπαθεί να καταπνίξει
την επανάσταση με βασανιστήρια.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ:
Oliver Stone
Αυτό που με συγκλόνισε ήταν η δομή της. Ο Gillo Pontecorvo κατάφερε να «δέσει» δυο διαφορετικά είδη κινηματογράφου. Το ντοκιμαντέρ και τον κινηματογράφο στην κλασσική του μορφή .
Mira Nair
Είναι η μόνη ταινία που θα ήθελα να έχω σκηνοθετήσει . Παραδόθηκα στην δύναμη της, στην ποίηση της, στην πολιτική της. Κατάφεραν να συλλάβουν και να αποδώσουν πιστά, το πώς πραγματικά είναι να αγωνίζεσαι και να διαμαρτύρεσαι για τα δικαιώματα σου.
Spike Lee
Εσύ λες πως εγώ είμαι τρομοκράτης κι εγώ λέω ότι είμαι αγωνιστής. Το θέμα αυτής της ταινίας κρύβει παγίδες. Αν και όλα είναι σκηνοθετημένα μοιάζουν τόσο αληθινά.
Δεν ξέρω πως το κατάφεραν αυτό…
Steven Soderbergh
Έχω κλέψει πολλά από την Μάχη του Αλγερίου. Δεν το κρύβω. Ο Pontecorvo έχει δώσει τόση σημασία στη λεπτομέρεια, που ακόμα και πρόσωπα που εμφανίζονται μόνο για λίγα δευτερόλεπτα, τραβάνε την προσοχή του θεατή.
Julian Schnabel
Αν δεις τωρινές εικόνες πολέμου σε μια ασπρόμαυρη τηλεόραση , είναι σαν
να βλέπεις την Μάχη του Αλγερίου . Και αυτό ενοχλεί. Είναι μια ταινία που θα πρέπει να την δουν όλοι. Και βασικά οι μελλοντικοί δημιουργοί. Επιβάλλεται και ακολουθεί το trailer.
