Μεγάλωσε με την αθάνατη φωνή της που άκουσε για πρώτη φορά στα πανηγύρια της Ρούμελης. Συνεργάστηκε επαγγελματικά μαζί της, τόσο στην Αθήνα όσο και στην επαρχία και συνδέθηκε μαζί της με βαθιά φιλία. Είχε την ευτυχία να μοιραστεί μαζί της και το μικρόφωνο. Και πριν από λίγες μέρες την αποχαιρέτησε με δάκρυα όπως έκανε όλη η Ελλάδα.
«Η Φιλιώ Πυργάκη κράτησε κολοκοτρωνέικο το δημοτικό τραγούδι» λέει γι’ αυτήν ο επιχειρηματίας Αργύρης Παπαργυρόπουλος, ο οποίος έζησε τη σπουδαία ερμηνεύτρια του δημοτικού τραγουδιού όσο λίγοι. Στη συνέντευξη που έδωσε στη «Ζούγκλα», ο κ. Παπαργυρόπουλος την περιγράφει ως υπόδειγμα σεμνότητας. «Είχε μια τσαντούλα, μέσα στην οποία είχε ένα φουστανάκι και είχε ένα μικροφωνάκι. Ανέβαινε σε μια καρέκλα ψάθινη σε ένα πάλκο και καθόταν όλο το βράδυ».
Μιλώντας για τη φωνή που άκουσαν και αγάπησαν τόσοι άνθρωποι στα πανηγύρια όλης της Ελλάδας, σε συναυλίες στο εξωτερικό αλλά και σε κέντρα της Αθήνας, ο κ. Παπαργυρόπουλος λέει ότι ήταν «γιατρός της ψυχής». «Η φωνή της ήταν βάλσαμο είχε κάτι άλλο. Μπορεί να πήγαινες άρρωστος σε πανηγύρια και σε γάμους και ήταν σαν να είχες πάρει φάρμακο».
Θυμάται με νοσταλγία και αγάπη την ημέρα που της ζήτησε να τραγουδήσει σε μια στάνη που έχει ο επιχειρηματίας στον Παρνασσό και αυτή του απάντησε «για σένα θα τραγουδήσω και σε σπηλιά». Επίσης δεν ξεχνά πόσο τον παρότρυνε όταν ηχογράφησαν μαζί ένα τραγούδι και ο κ. Παπαργυρόπουλος είχε αμφιβολίες για τη φωνή του. «Μου είπε “πες το εσύ και θα έρθει από πίσω μπουλντόζα και θα το ισιώσει”».
Ο επιχειρηματίας λέει ότι η Φιλιώ Πυργάκη δεν αλλοίωσε το δημοτικό τραγούδι. Ήταν ίσως η τελευταία των «Στενοχωριέμαι και λυπάμαι γιατί υπάρχουν καλοί δημοτικοί τραγουδιστές που δεν θα μπορούν να είναι αντάξιοι της Πυργάκη διότι η εποχή είναι πολύ διαφορετική και θα αναγκαστούν να χαλάσουν –όπως χαλάσαμε εμείς το λαϊκό τραγούδι στα μεγάλα κέντρα- το δημοτικό τραγούδι. Τουλάχιστον η Πυργάκη έφυγε και δεν αλλοιώθηκε ποτέ. Ήταν εκεί».
Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη του κ. Παπαργυρόπουλου στο zougla.gr
