Ρεπορτάζ: Σταυρούλα Πεταλιού
Για ακόμα μια φορά η Αίγινα τίμησε τον γλύπτη Χρήστο Καπράλο που την αγάπησε σαν πατρίδα του και πέρασε εκεί πολλά από τα χρόνια της ζωής του. Το απόγευμα του Σαββάτου (16/9) πραγματοποιήθηκε εκδήλωση – αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του γλύπτη στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου με ομιλητές τον ζωγράφο, Παύλο Σάμιο, την Ιστορικό Τέχνης, Αρετή Πηγιαδίτου και την Ευγενία Καπράλου, ανιψιά του Χρήστου Καπράλου.
Ο γλύπτης, όπως τόνισε η Αρετή Πηγιαδίτου, έλεγε: «Εργάζομαι σαν δεν θα ζήσω άλλη μέρα» και ήταν ένας άνθρωπος που λάτρευε τον ήλιο, γι΄αυτό άλλωστε επέλεξε για θερινή του κατοικία την Αίγινα.
Όπως συμπλήρωσε η ίδια ο Χρήστος Καπράλος ήταν ένας καλλιτέχνης που «δημιούργησε έναν ελληνότοπο μοντερνισμό, ένα προσωπικό εικαστικό ιδίωμα».
Βαρύτητα στην εκδήλωση, έδωσε η παρουσία της διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης κ. Μαρίνας Λαμπράκη – Πλάκα, που παρουσίασε τα τελικά σχέδια για το μουσείο Χρήστου Καπράλου, αλλά και όλες τις τελευταίες κινήσεις σχετικά με την πορεία της υλοποίησης του έργου.
Την εκδήλωση προλόγισε η αντιπρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, Μαίρη Κουκούλη ενώ χαιρέτησε ο δήμαρχος Αίγινας, Δημήτρης Μούρτζης.
.jpg)
Ο δήμαρχος του νησιού μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην πρόθεσή του για τη δημιουργία ενός δικτύου ανάμεσα στις πόλεις που έζησε και δημιούργησε ο Χρήστος Καπράλος δηλαδή την Αίγινα και το Αγρίνιο.
Την εκδήλωση παρακολούθησε ο αντιδήμαρχος Αγρινίου, Νικόλαος Γκίζης και δεκάδες άτομα που ταξίδεψαν από τη γενέτειρα του γλύπτη για να δώσουν το παρών αλλά και να ξεναγηθούν στο μουσείο Καπράλου την επόμενη ημέρα.
Στο zougla.gr μίλησε ο ζωγράφος, κ. Παύλος Σάμιος, ο οποίος χαρακτήρισε τον Χρήστο Καπράλo έναν από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες που με τα έργα του εξέφραζε όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και την εποχή του.
Όπως επεσήμανε ο κ. Σάμιος ξεχωρίζει ιδιαίτερως τα γλυπτά του Χρ. Καπράλου από ξύλο που ήταν ακέφαλα σημειώνοντας: «Όταν δημιουργούμε κορμί με κεφάλι τραβάει τα βλέμματα το πρόσωπο, όταν όμως τα έργα δεν έχουν πρόσωπο δίνεις βάση στο σώμα. Ακόμα κι αν έλειπε, όμως, το κεφάλι τα έργα του Καπράλου ήταν ολοκληρωμένα».
Η ανιψιά του γλύπτη, κ.Ευγενία Καπράλου, μίλησε για τα παιδικά χρόνια του στο χωριό αλλά και τις δημιουργίες του εστιάζοντας στη στήριξη που του πρόσφερε η οικογένειά του. Όπως μάλιστα σημείωσε στα πρώτα του βήματα ο καλλιτέχνης χρησιμοποιούσε για μοντέλα τα αδέρφια του, συγχωριανούς, αλλά κυρίως τη μητέρα του «κυρά Βγένα».
Επίσης, αναφέρθηκε στη γυναίκα της ζωής του, Σούλη, που τον στήριζε σε κάθε βήμα του και έδινε συνεχώς τη δική της «μάχη» για την προώθηση του έργου του.
Λίγα λόγια για τον Χρήστο Καπράλο:
Γεννήθηκε στο Παναιτώλιο Αιτωλοακαρνανίας το 1909 και σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (1930-1934) κοντά στον Ουμβέρτο Αργυρό (1882-1963). Συνέχισε σπουδάζοντας γλυπτική στο Παρίσι κοντά στο γλύπτη Μαρσέλ Ζιμόν (Marcel Gimond) και επέστρεψε στην Ελλάδα. Το 1946 έμενε στην Αθήνα και μετέπειτα στην Αίγινα, όπου έστησε το 1963 δικό του εργαστήριο.
Από το 1940 έως το 1945 δούλεψε τον γύψο την έκτη ενότητα της ανάγλυφης ζωφόρου για το Μνημείο της Μάχης της Πίνδου. Η ζωφόρος, εμβατήριο και μαζί ραψωδία της ιστορίας του νεότερου Ελληνισμού, μεταφέρθηκε από τον γλύπτη σε πωρόλιθο, στην Αίγινα, τα χρόνια 1952–1956 και σήμερα κοσμεί το περιστύλιο της Βουλής των Ελλήνων. Στον περίβολο της Βουλής από το 2003 βρίσκεται ένα ακόμα σπουδαίο άγαλμα του γλύπτη «Η Ελληνίδα μάνα».
Ο καλλιτέχνης έφυγε από τη ζωή το 1993.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκε πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τα έργα του γλύπτη:
