Εγέρασα και δε μπορώ / Να το πώ να μη το πώ / Τις νύχτες να γυρίζω / Και τις ψηλομελαχρινές / Να τις καλησπερίζω… Ο “Αφούσης”, παραδοσιακό τραγούδι Κάσου. Τι θα μπορούσε να αναφωνήσει ο “Αφούσης”, η γραφική φιγούρα της Κάσου που έγινε τραγούδι πριν από έναν περίπου αιώνα, αν άκουγε την Πέμπτη το βράδυ στην Τεχνόπολη μερικές χιλιάδες νέων να τραγουδούν τον σκοπό που συνέθεσε για αυτόν η λαϊκή μούσα και αντίκριζε τις δεκάδες ψηλο-μελαχρινές ομορφιές να κάθονται στους ώμους των αγοριών τους και να λικνίζονται στους ήχους του αιγαιοπελαγίτικου βιολιού στο κλείσιμο του φεστιβάλ παραδοσιακής Μουσικής Rizes Fest;
Την απάντηση μπορεί να αναζητήσει κανείς στα δεκάδες πανηγύρια που στήνονται κάθε καλοκαίρι στην ελληνική ύπαιθρο. Από την Ήπειρο έως την Κρήτη και από τη Μακεδονία ως τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, το ελληνικό καλοκαίρι βρίσκει τους νέους να χορεύουν στο άκουσμα παραδοσιακών ήχων και να γλεντούν με τον τρόπο που γλεντούσαν εδώ και χιλιετίες οι πρόγονοι τους. Στα καφενεία και τα μεζεδοπωλεία της πόλης, αλλά και σε πάρκα πλατείες και λαϊκές αγορές, μπορεί να συναντήσει κανείς παραδοσιακές μπάντες με νέα αγόρια και κορίτσια να τραγουδούν και να χορεύουν σκοπούς από την ελληνική παράδοση.
Η κοινότητα των μουσικών που ασχολούνται με την παραδοσιακή μουσική ολοένα και διευρύνεται, ενώ με μία απλή αναζήτηση στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί κανείς να βρει τις δεκάδες παραδοσιακές μπάντες που εμφανίζονται στα στέκια της πόλης καθημερινά. Οι Γκιντίκι, τα Κανάρια, το Ξέφραγο Αμπέλι, οι Κουμπάρες, τα Ματζούνια, οι Banda Entopica, το Φυστίκι Σαλόνι, και οι Λάσκα, είναι μερικές μόνο από της μπάντες αυτές. Με νεαρούς, κυρίως, μουσικούς και μια ατελείωτη δίψα για συνεύρεση και δημιουργία οι μπάντες και τα μουσικά σχήματα γύρω από την ελληνική παράδοση πληθαίνουν και προσφιλής τόπος συνάντησης όλων αυτών των μουσικών, αλλά και του κοινού τους, είναι το Φεστιβάλ παραδοσιακής μουσικής Ρίζες Φεστ.
Το φεστιβάλ παραδοσιακής μουσικής Rizes Fest πραγματοποιήθηκε για δεύτερη χρονιά στην Τεχνόπολη με διοργανωτές τα μέλη της διαδικτυακής κοινότητας #rizesmas. Η Σοφία, ο Ανδρέας και η Γεωργία από τη Θεσσαλονίκη, είναι οι άνθρωποι που κατά τη διάρκεια της πανδημίας έφτιαξαν τη διαδικτυακή κοινότητα rizes mas στο instagram με σκοπό να κρατήσουν τις μνήμες της παράδοσης ζωντανές. Η κοινότητα σύντομα έφτασε να αριθμεί αρκετές χιλιάδες μέλη, να κοινοποιούν στιγμιότυπα από τη ζωή στο χωριό και οτιδήποτε αφορά την παράδοση και τη συλλογική μνήμη γύρω από την ελληνική ύπαιθρο και την παράδοση.
Οι τρεις φίλοι διοργάνωσαν το πρώτο Rizes Fest με σύγχρονες μπάντες παραδοσιακής μουσικής στην Θεσσαλονίκη, και έκτοτε το μεγάλο παραδοσιακό πανηγύρι πραγματοποιείται στην αρχή και το τέλος του καλοκαιριού σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τα εισιτήρια για το πρωτότυπο και νεανικό αυτό πανηγύρι εξαντλούνται από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας τους και οι νεολαίοι συνωστίζονται για να χορέψουν στους ήχους του κλαρίνου, της λύρας, της τσαμπουνάς και του βιολιού, να τραγουδήσουν σκοπούς από τα ελληνικά νησιά την Ήπειρο, τη Θεσσαλία και την Μακεδονία. Να συνδεθούν κατά κάποιο τρόπο με τις ρίζες τους και να αναβιώσουν αρχέγονες συλλογικές μνήμες σε ένα κοινό πολιτισμικό τόπο, που καθορίζει την ταυτότητα και ενεργοποιεί την κοινότητα κρατώντας την ενωμένη εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Τα Κιντέρια, Το Φυστίκι Σαλόνι, οι Λάσκα, και οι Santa Bella είναι μερικές μόνο από τις παραδοσιακές μπάντες που εμφανίστηκαν φέτος στη σκηνή του Rizes fest, και που αποτελούν μέλη μιας ευρύτερης κοινότητας από νεανικές παραδοσιακές μπάντες που χρωματίζουν με τις μουσικές τους αυτό που οι ξένοι αποκαλούν ελληνικό καλοκαίρι και οι μύστες παραδοσιακό πανηγύρι.
