Συνέντευξη: Σωτήρης Σκουλούδης
Ο Πέτρος Καψάσκης, υποψήφιος διδάκτορας σε θέματα πολιτιστικής διπλωματίας, έχοντας μεγαλώσει στο άλλο «λίκνο» του ευρωπαϊκού πολιτισμού, τη Ρώμη, αναλαμβάνει δράση προκειμένου να προσφέρει το λιθαράκι του στην ανάδειξη της Αθήνας, προβάλλοντας όλα αυτά τα στοιχεία που καθιστούν την πρωτεύουσα μοναδική στον κόσμο, αλλά τείνουμε να τα ξεχνάμε οι ίδιοι οι κάτοικοί της…
Εξασφαλίζοντας ο ίδιος την αιγίδα της UNESCO, το Σάββατο 31 Μαΐου 2014, στις 17.00 στο Μουσείο της Ακρόπολης, θα είναι ο κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση με τίτλο «Αθήνα ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι», όπου με αφορμή τον εορτασμό των 180 ετών από την ανακήρυξη της Αθήνας ως πρωτεύουσας, θα αναδείξει κομμάτια της πλούσιας ιστορίας της πόλης, της αρχιτεκτονικής, της ποίησης και της μουσικής, μέσω και της βράβευσης καταξιωμένων (στο εξωτερικό κυρίως…) καλλιτεχνών.
«Η πρωτοβουλία μου να εορταστούν στις 31 Μαΐου τα 180 χρόνια από τότε που η Αθήνα ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα της χώρας δεν έχει πολιτικό ή άλλο πρόσημο. Πηγάζει από τον βαθύ μου έρωτα για την πόλη μας. Τη ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι όπως θα λέγε κι ο Κ. Παλαμάς ή όπως λέγει με περίσσια υπερηφάνεια ο Β. Κορνάρος την Αθήνα, που ήτανε της μάθησης η βρώσις, το θρονί της Aφεντιάς, κι ο ποταμός της γνώσης. Το αστέρι που φωτίζει με την ομορφιά του το νυχτερινό ουρανό του κόσμου», σχολιάζει ο Πέτρος Καψάσκης, εξηγώντας:
«Η οδύσσεια μου ξεκίνησε τον Μάρτιο, όταν και έβαλα μπρος το σχέδιο μου. Έγραψα σε πολλούς αλλά ανάσασιν καμιά όπως θα ‘λεγε κι ο Σολωμός. Ξέρω πως θέματα όπως αυτά δεν είνα της μόδας και η ιστορία του τόπου μας αποτελεί terra incognita σε μια κοινωνία όπου τώρα πια η προστυχιά γίνηκε συρμός, η ξετσιπωσιά προοδευτισμός και ο αγώνας για να φέρουμε στη ζωή μας ξανά το ωραίο κατέληξε δυστυχώς να μοιάζει παραλογισμός.
Έτσι σταματήσαμε να κοιτάμε πέρα από τις κομματικές γραμμές και αφήσαμε τα κόμματα να κάνουν τη κοινωνία μας κομμάτια, τη σκέψη νούλα και τη τέχνη πατσαβούρα και το μόνο που μας απέμεινε είναι οι κομματάρχηδες και οι κοτζαμπάσηδες της γραμματικής οι μανταρίνοι, και της πολιτικής οι φασουλήδες όπως θα ‘λεγε ο Κωστής Παλαμάς».
Για την επιτυχή διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης, ο ίδιος ευχαριστεί θερμά την πρόεδρο της UNESCO, Νίνα Διακοβασίλη.
«Μέσα σε αυτή την αδιαφορία, τη δαντική κόλαση που εμείς οικοδομήσαμε ως πρότυπο κοινωνίας βρήκα τη γαλήνη στον πιο τρυφερό και συνεσταλμένο άνθρωπο που γνώρισα ποτέ μετά τη μητέρα μου και τη γιαγιά μου, την ευγενεστάτη, γλυκυτάτη και πάντοτε χαμογελαστή και κομψοτάτη πρόεδρο της Unesco Τ.Λ.Ε.Ε. ερίτιμη και εκλεκτή κα. Νίνα Διακοβασίλη, η οποία όχι μόνο ενέκρινε δίχως σκέψη καμιά την πρόταση μου να εορταστούν τα 180 χρόνια στο Μουσείο της Ακρόπολης αλλά έθεσε εαυτόν ιεραπόστολο αυτής της πολιτιστικής εκστρατείας ενάντια στο έρεβος της απραξίας και της αδιαφορίας που τόσο καιρό έχει σκεβρώσει και το τελευταίο γρανάζι άσκησης πολιτιστικής διπλωματίας σε μια χώρα στην οποία η πολιτιστική διπλωματία θα ‘πρεπε να είναι η μόνη άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Μερικοι πιστεύουν οτι αυτή η έλλειψη φρεσκάδας, ιδεών και προτάσεων είναι θέμα έλλειψης κονδυλίων. Εγώ…αντιλέγω! Είναι θέμα έλλειψης κριτηρίων».
Ποιο είναι το βαθύτερο κίνητρό του όμως για αυτή την πρωτοβουλία;
«Ίσως ήταν επ’ ωφελεία όλων μας αν απεγκλωβιζόμασταν από το ένδοξο παρελθόν μας και αλλάζαμε το σημερινό άδοξο παρόν μας μέσα από τη τέχνη τα γράμματα και τον πολιτισμό μας. Ελπίζω μέσα από αυτό το έργο να εξαγνιστώ και να λυτρωθώ πνευματικά από την φθοροποιό επίδραση της κουλτούρας της χυδαιότητας και όταν καταφέρω να φτάσω στην Ιθάκη μου να έχω τη δύναμη να πάρω πίσω τον κόσμο που μου έκλεψαν. H ομιλία μου αυτή είναι αφιερωμένη στους ευεργέτες αυτής της χώρας τους οποίους άλλες χώρες δεν εγνώρισαν ποτέ.
Ο Πέτρος Καψάσκης παραχώρησε συνέντευξη στο φακό του zougla.gr και ανέλυσε τόσο τις λεπτομέρειες της εκδήλωσης που θα συζητηθεί, όσο και τις απόψεις του για μια σειρά άλλων ζητημάτων που άπτονται στο μεγαλύτερο εθνικό κεφάλαιο της χώρας το οποίο παραμένει, εν πολλοίς, ανεκμετάλλευτο: τον πολιτισμό μας.
