Επιμέλεια: Νικόλας Αρώνης
Ένας καλλιτέχνης που μοιάζει να έρχεται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, μουσικές που υποστηρίζονται από τρομπέτες, πιάνο και ένα μπάντζο, βραχνά φωνητικά και ακούσματα που φέρνουν εικόνες από την Άγρια Δύση και παλιές αμερικάνικες ταινίες.. Μα πόσο χρονών είναι ο κύριος C.W. Stoneking και ποιος είναι ακριβώς αυτός ο τύπος; Μην ξεγελιέστε, είναι μόλις 38 ετών, κατάγεται από την Αυστραλία, ζει στο Λονδίνο και περιοδεύει ανά τον κόσμο με την ορχήστρα του The Primitive Horn Orchestra.
Κι αν το όνομά του δεν σας θυμίζει ακόμα κάτι, σίγουρα το υπέροχο« Love Me Or Die» και το εντυπωσιακό «Brave Son Of America», θα σας κάνουν να χαμογελάσετε και να υποδεχτείτε στην Αθήνα αυτόν τον απροσδόκητο μουσικό με τη μοναδική χάρη και αυθεντικότητα. Ο Stoneking δείχνει με την μουσική του πώς αν η παράδοση αντιμετωπιστεί με σεβασμό και ως πηγή έμπνευσης, μπορεί να παραμείνει πάντοτε επίκαιρη και απρόσμενα απολαυστική.
Όταν ο CW Stoneking ανέβηκε στη σκηνή στο BBC 4’s Folk America festival στο Λονδίνο τον περασμένο χρόνο, πολύ λίγα πράγματα γνωρίζαμε για εκείνον, πέρα από το γεγονός ότι ήταν ο αγαπημένος μουσικός του Charlie Gillett και ένας άνθρωπος «χαμένος μουσικά στη δεκαετία του ’20 και του ’30». Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα μάθημα για το πώς μπορεί κάποιος να κλέψει την παράσταση σε ένα show, όπως ακριβώς έκανε ο Stoneking μαζί με την μπάντα του, τους «The Primitive Horn Orchestra».
Ο CW Stoneking γράφει την δική του μουσική πορεία με blues, hokum και jungle ήχους, μια πορεία που αποσπά κριτικές από τον Observer όπως η ακόλουθη: «το να ακούς τον Stoneking να παίζει live είναι σαν να ακούς ένα παλιό 78άρι σε μια σκονισμένη σοφίτα στην Νέα Ορλεάνη».
Γεννημένος στην απομονωμένη πόλη Katherine της Αυστραλίας από Αμερικανούς γονείς -(ο πατέρας, συγγραφέας και περιστασιακά σεναριογράφος για τηλεοπτικά προγράμματα, μετανάστευσε εκεί στην δεκαετία του ’70) – μεγάλωσε στην κοινότητα Αβορίγινων της Papunya. Η αγάπη του Stoneking για τα blues καλλιεργήθηκε από την εφηβεία του και το ταλέντο του ως συγγραφέα και περφόρμερ εκδηλώθηκε σε μερικά από τα πιο μικρά και απόμερα μπαρ της Αυστραλίας πριν ξεκινήσει να ταξιδεύει σε όλη την χώρα στην αρχή μόνος του και στη συνέχεια με την μπάντα The Blue Tits. Το πρώτο του άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 2006 με τίτλο King Hokum ωστόσο δεν κυκλοφόρησε ποτέ ολοκληρωμένο στην Αγγλία.
Έχουμε όμως την δυνατότητα να απολαμβάνουμε πλέον την ολοκληρωμένη δεύτερη δουλειά του με τίτλο Jungle Blues. Η επιτυχία και αναγνώριση του άλμπουμ αυτού, οδήγησε σε εκτεταμένη προβολή μέσω των ΜΜΕ και μια sold out περιοδεία στην Αγγλία.
Οι φήμες για την προηγούμενη ζωή του Stoneking είναι πολλές και διαφορετικές: Ακούγεται ότι ήταν κάποτε μποξέρ αλλά και ότι ζούσε σε ένα κλεμμένο αυτοκίνητο για χρόνια..επίσης, αληθεύει ότι είναι γεμάτος τατουάζ και πως δεν ξέρει να.. μαγειρεύει! Και εκτός από αυτά, κάποιοι λένε ότι τον είδαν να παίζει με την heavy rock μπάντα “The Berko Boys” στο Σίδνευ. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι έμοιαζε περισσότερο με τον hillbilly David Lee Roth από ότι με έναν Delta bluesman..με μακριά ξανθά μαλλιά και ένα σακίδιο περασμένο στον ώμο του. Τα μέλη της μπάντας του ήταν ντυμένοι σαν κλόουν σε rodeo show. Ή τουλάχιστον έτσι ισχυρίζονται εκείνοι…
Ποιος είναι ο Stoneking τελικά; Ισως ο ίδιος μόνο θα μπορούσε να ρίξει λίγο φως στην υπόθεση αυτή..Προφανώς θα δώσει μία ξεκάθαρη και σαφή απάντηση, στο Gazarte, στις 21 Φεβρουαρίου. Ή μήπως όχι;
Albums: King Hokum και Jungle Blues μόλις κυκλοφόρησαν!
Gazarte 210 3460347
Εισιτήρια: Α’Ζώνη: 30 ευρώ, Β’Ζώνη: 25 ευρώ, Γ’Ζώνη: 20 ευρώ | Bar: 15 ευρώ
Προπώληση: Gazarte και ηλεκτρονικά: www.i-ticket.gr
Παραγωγή – Διοργάνωση: Live2, www.live2.gr, 210 7475080
Κριτικές: «Η πιο αυθεντική εμπειρία του 21ου αιώνα της voodoo, jazz, blues, delta και Dixie μουσικής» – Τhe Word
«Είναι μια καθηλωτική, ευλαβική ανάγνωση μια υπέροχης μουσικής.. κατά την διάρκεια των 40 λεπτών που διαρκεί, δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο που να υποδεικνύει το αντίθετο»- Rolling Stone (Australia)
«Σε έναν μουσικό κόσμο που κυριαρχείται από κυνική μετριότητα ο CW Stoneking είναι πέρα για πέρα απολαυστικός – Mark Lamarr
