Κατά τη διάρκεια της ημέρας η Αθήνα δυστυχώς δεν είναι κούκλα. Έχει όμορφα μέρη και υπέροχο ήλιο, αλλά το “φωτεινό” -κατά τη γνώμη μου- την ασχημεύει. Της βγάζει στη φόρα όλες τις ρυτίδες…
Το βράδυ όμως -ειδικά το downtown- είναι γοητευτικό. Εκλείπει η τρέλα της ημερήσιας κίνησης, εκλείπει η ηχορύπανση…γίνονται αόρατες οι κακο-κατασκευές και το απίστευτο κίτς…. που δυστυχώς έχουμε συνηθίσει και κανείς δεν διαμαρτύρεται.
Λατρεύω το φως της Ακρόπολης που μοιάζει (και είναι) αιώνιος φάρος.
Ενας φάρος που ΣΒΗΝΕΙ κάθε βράδι στις 02.30 το πρωί.
Γιατί; Mάλλον πρόκειται περί έμπνευσης κάποιου δημοσίου υπαλλήλου,
Δεν μπόρεσα να βρω απάντηση… αλλά θα το ψάξω στις αμέσως επόμενες μέρες…
Προς το παρόν πάμε μαζί μια νυχτερινή βόλτα στην πόλη μου.
