Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης διοργάνωσε με επιτυχία το Σάββατο 28 και την Κυριακή 29 Φεβρουαρίου 2016, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας του Ολύμπιον, το διεθνές συνέδριο με θέμα «Ανιχνεύοντας την Κινηματογραφική Παιδεία σε Διακρατικό επίπεδο // Ελλάδα – Πολωνία – Ουγγαρία», το οποίο πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος EUforia – Creative Europe MEDIA.
Το συνέδριο, το οποίο διοργανώθηκε σε συνεργασία με τους φορείς Spoleczna Akademia Nauk (Πολωνία) και Laterna Magica (Ουγγαρία), εγκαινίασε ένα πρόγραμμα πολλαπλών δράσεων – Κινηματογραφικές Διαδρομές – που έχει ως στόχο να διερευνήσει τη θέση της κινηματογραφικής παιδείας στην εκπαίδευση των τριών χωρών, καθώς και να προτείνει στρατηγικές και μεθοδολογίες προσέγγισης.
Την έναρξη του συνεδρίου κήρυξε ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, κ. Ιωάννης Παντής, ο οποίος στο χαιρετισμό του υπογράμμισε τη σημασία της κινηματογραφικής παιδείας και την πρόθεση του Υπουργείου να διαχειριστεί το ζήτημα της εκπαίδευσης όχι με βάση οικονομικά στοιχεία, αλλά με γνώμονα την ποιότητα, αποβλέποντας κυρίως στην ενίσχυση και ανάπτυξη της παιδείας σ’ ένα ευρύτερο πολιτιστικό περιβάλλον. Οι συνεδριάσεις πραγματοποιήθηκαν με τη συμμετοχή ομιλητών εξειδικευμένων στα θέματα που απασχόλησαν το συνέδριο, ενώ εκπροσωπήθηκαν και οι τρεις συμμετέχουσες χώρες (Ελλάδα, Πολωνία και Ουγγαρία).
Το θέμα του Συνεδρίου προσεγγίστηκε διεξοδικά και από διαφορετικές σκοπιές. Στόχος του, η διενέργεια ανοιχτού διαλόγου, η ευκαιρία να ακουστούν ιδέες, απόψεις και προτάσεις σε σχέση με τον κινηματογραφική παιδεία στην εκπαίδευση.
Οι βασικές ενότητες του συνεδρίου, παρουσιάζοντας τα νεότερα δεδομένα σε σχέση με την κινηματογραφική παιδεία στις τρεις ευρωπαϊκές χώρες, αποτέλεσαν μια συνολική αποτίμηση της κατάστασης και ανέδειξαν περισσότερο την απουσία, παρά την παρουσία κινηματογραφικής παιδείας στα υπάρχοντα δομημένα μοντέλα πολιτιστικής και εκπαιδευτικής πολιτικής. Διαπιστώθηκε ότι το πλαίσιο των νόμων και των θεσμών που υφίστανται σήμερα θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί, ούτως ώστε η κινηματογραφική παιδεία να ενταχθεί στην επίσημη εκπαίδευση.
Τα θεωρητικά και πρακτικά εργαστήρια του συνεδρίου ανέδειξαν μέσα από ποικιλία προσεγγίσεων τη δυνατότητα αξιοποίησης του κινηματογράφου ως παιδευτικού εργαλείου, προτείνοντας πρακτικές και μοντέλα εφαρμογής. Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στην κοινωνική διάσταση της τέχνης, στη σημασία της διαθεματικής προσέγγισης της γνώσης, στη διεπιστημονικότητα της κινηματογραφικής παιδείας, καθώς και στη δυνατότητα δημιουργίας κοινής ευρωπαϊκής ταυτότητας μέσα από την εξοικείωση του κοινού με τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.
