Υπήρξε ένας από τους εμβληματικούς ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου. Για χάρη του δημιουργήθηκε το θρυλικό σλόγκαν «Κορίτσια ο Μπάρκουλης!» και η φωτογραφία του υπήρχε σε κάθε κοριτσίστικη σχολική τσάντα τη δεκαετία του ‘60.
Η Φίνος Φιλμ τιμά τον σπουδαίο ηθοποιό που γεννήθηκε σαν σήμερα (4 Αυγούστου του 1936), ενώ έφυγε από τη ζωή πριν 8 χρόνια στις 23 Αυγούστου του 2016, με ένα βίντεο και μια ανάρτηση στα social media.
«Με ευγενική φυσιογνωμία και φυσική γοητεία, ο Ανδρέας Μπάρκουλης δεν έπαψε ποτέ να μαγεύει τη μεγάλη οθόνη με την παρουσία του. Μέσα από μια πορεία που μετρά πάνω από 100 ταινίες, παρέμεινε για πάντα ένας γοητευτικός ζεν πρεμιέ κι ένας από τους λίγους ηθοποιούς που “φλέρταρε” κινηματογραφικά με όλες τις μεγάλες σταρ εκείνης της περιόδου Τζένη Καρέζη, Ζωή Λάσκαρη, Νόρα Βαλσάμη, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Μαίρη Χρονοπούλου, Ρένα Βλαχοπούλου και τόσες ακόμα.
Σήμερα, 8 χρόνια από την ημέρα που “έφυγε”, τον θυμόμαστε μέσα από στιγμές του στις ταινίες “Κοντσέρτο για Πολυβόλα”, “Τζένη Τζένη”, “Η Θεία μου η Χίπισσα”, “Μια Τρελλή Τρελλή Σαραντάρα”, “Όταν η Πόλις Πεθαίνει” και “Όλγα Αγάπη μου”.
Δείτε το βίντεο:
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 4 Αυγούστου του 1936, σπούδασε υποκριτική και κατά την αποφοίτησή του χαρακτηρίστηκε εξαιρετικό ταλέντο.
Από τα εφηβικά του χρόνια συμμετείχε σε διάφορες παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας με το θίασο των Σπύρου Μουσούρη – Κρινιώς Παπά, παράλληλα με τις θεατρικές σπουδές του στη Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη.
Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο έγινε το 1956 με τον «Κορυδαλλό» του Ζαν Ανούιγ και στον κινηματογράφο ένα χρόνο αργότερα στην ταινία του Κώστα Ανδρίτσου «Μαρία η Πενταγιώτισσα», δίπλα στην Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Έπαιξε σε περισσότερες από εκατό ταινίες, ερμηνεύοντας σπουδαίους ρόλους σε δραματικές ταινίες, όπως «Κοινωνία ώρα Μηδέν» (1966), «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1967), «Όλγα Αγάπη μου» (1968), «Ο Μιμίκος και η Μαίρη (1958) αλλά και κωμωδίες, όπως «Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα» (1958), «Διακοπές στην Αίγινα» (1958), «Η Μουσίτσα» (1959), «Μην είδατε τον Παναή» (1962), «Το Δόλωμα» (1964), «Τζένη Τζένη» (1965), «Ησαΐα μη Χορεύεις» (1969), «Μια τρελή τρελή σαραντάρα» (1970) και η «Θεία μου η χίπισσα» (1970).
Η εξαιρετική θεατρική πορεία και τα προβλήματα με τον νόμο
Εξαιρετική ήταν και η πορεία του στο θέατρο μέχρι το 1973, όταν μία υπόθεση με ναρκωτικά τον έφερε αντιμέτωπο με τη δικαιοσύνη. Προφυλακίστηκε, αλλά αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση και το 1974 έφυγε στην Αμερική. Εκεί ασχολήθηκε με το τραγούδι και όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, το 1983, αφοσιώθηκε στο ποιοτικό θέατρο, ερμηνεύοντας με μοναδική ευαισθησία σπουδαίους ρόλους μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ‘80. Προβλήματα υγείας, όμως, τον απομάκρυναν σχετικά νωρίς από το θέατρο, ενώ συνέχισε με σποραδικές εμφανίσεις στην τηλεόραση τη δεκαετία του ‘90.
Η ταραχώδης ζωή του
Στην αυτοβιογραφία του η οποία κυκλοφόρησε το 2013, ο ίδιος αναφέρθηκε σε πτυχές της ζωής του που λίγοι γνώριζαν. Αποκάλυψε τους έρωτές του με μεγάλες σταρ όπως η Τζένη Καρέζη και η Καίτη Γκρέυ, αλλά και το γεγονός ότι οι ερωτικές σκηνές του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν πέρα για πέρα ρεαλιστικές.
Οι γάμοι, τα παιδιά και ο… Τζέιμς Μποντ
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης παντρεύτηκε δύο φορές. Ο πρώτος του γάμος έγινε με τη συνάδελφο του, Αλέκα Στρατηγού το 1958 ενώ ο δεύτερος γάμος έγινε πολύ αργότερα στις αρχές της δεκαετίας του 2000 με τη Μαρία Μπάρκουλη, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Νίκο. Ο ηθοποιός είχε και δύο ακόμη παιδιά εκτός γάμου.
Υπήρξε αρραβωνιασμένος με τη διάσημη τραγουδίστρια Καίτη Γκρέυ.
Στις σελίδες του βιβλίου του, ο Ανδρέας Μπάρκουλης είχε ομολογήσει πως αρνήθηκε τον ρόλο του Τζέιμς Μποντ, από ανασφάλεια, επειδή δεν γνώριζε καλά Αγγλικά.
Έφυγε από τη ζωή στις 23 Αυγούστου του 2016.
