Στην Πινακοθήκη του Δήμου Κέρκυρας, παρουσιάζεται η ατομική έκθεση της εικαστικού Αναστασίας Γκινάκη με θέμα «Τα τοπία του Νοτιά» σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης κ. Μαρίας Μελέντη.
Η Αναστασία Γκινάκη, με καταγωγή από την Κέρκυρα, ζωγράφος, απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, δραστηριοποιείται ως εικαστικός αλλά και ως εκπαιδευτικός με εκκίνηση την Αθήνα. Ακαταπόνητη, με ένα πλούσιο σε παρουσιάσεις βιογραφικό έρχεται να εκθέσει τα έργα της στην πατρίδα της με μία ατομική έκθεση που αποτελεί αυτονόητα ένα κομβικό σημείο στην πορεία της και αφορά τα περιβάλλοντα στα οποία η τέχνη αυτή ανδρώθηκε και θερμαίνεται. Η ίδια μας μιλά μέσω αυτών και μας παρασύρει σε ένα ταξίδι γέφυρα μεταξύ εικόνας εξωτερικής και εσωτερικής μας, ορατής και αόρατης, βιωματικής σε όλες τις όψεις της.
Η ιστορικός τέχνης κ. Μαρία Μελέντη σημειώνει:
«Ένας καλοκαιρινός θερμός άνεμος, ένας νοτιάς, έχει φυσήξει και συνεπήρε τα πάντα. Έχει ανασύρει και διασκορπίσει στο πέρασμά του συναισθήματά μας, επιθυμίες, όνειρα, φανερά και κρυφά, ιστορίες που έρχονται στο νου και μας γεμίζουν χαρά αλλά και γλυκιά πίκρα όπως κάθε ανθρώπινη ενθύμηση, πραγματική και φανταστική. Ο νοτιάς, ο θερμός άνεμος, ξεπρόβαλε και πάλι έξαφνα, απρόσμενα, για να μας χαϊδέψει το αυτί και να μας γεμίσει πότε με αδημονίες, ανυπομονησίες, ελπίδες και πότε με μικρούς πόνους και φόβους, συστολές ακόμα και τύψεις. Και εμείς εκεί περικυκλωμένοι στο θερμό άγγιγμά του, γνωρίζουμε τι έρχεται να ζητήσει από εμάς, το ταξίδι αυτό το πολύ δικό μας, κάπου εκεί βαθειά στον απόκρυφο εαυτό μας. Ο νοτιάς, ο κόσμος ο άνω κάτω αλλά τόσο σίγουρα δικός μας.
Ο τρόπος να κρυφακούμε τη βάρκα που τη φιλά το κύμα, να κλέβουμε ανακούφιση καθώς ανεβοκατεβαίνουμε μέσα έξω στον υδάτινο ορίζοντα. Μια φωτεινή στιγμή δίπλα σε μία σκιά που όλο φοβερίζει για κάτι που έρχεται μεγάλο και δυνατό. Κάτι δικό μας που μας πνίγει καθώς λέμε «σ’ αγαπώ τόσο και τόσο πολύ σε μισώ». Ο νοτιάς, ο νοτιάς μας τα παρασύρει όλα, τραβάει με τα δίχτυα του τα γαλαζοπράσινα, τα μωβ, τα σκούρα μπλε, απλώνει τα γκρίζα. Μας στριφογυρίζει, μας καταπίνει και μαζί μας τραγουδάει. Αφήνει τα δάκτυλα της υγρασίας του στους τοίχους, μαύρες σταγόνες. Είναι ρομαντικός λοιπόν και μοιραίος ο νοτιάς μας, αγαπά τις αντιθέσεις και πότε πότε τις συγκρούσεις της θύελλας, τις ανάγλυφες επιφάνειες που ξεσκεπάζονται καθώς τραβά τα πέπλα επάνω από τους όγκους. Είναι μέσα μας και ξεπηδά από παντού, από τα αυτιά, τα μάτια, το στόμα, τα δάκτυλά μας. Πότε γλυκά, πότε σκληρά και βαριά σαν το βήμα του δεινόσαυρου. Αφήνει να φανούν οι εικόνες μας, λεπτοί και δυνατοί ήχοι στο σύμπαν. Τα κύτταρα από τα λιβάδια μας, τα λιμάνια, τις παραλίες μας. Ο καλός και κακός νοτιάς που αγαπούμε και μισούμε που μας απελευθερώνει και μας πνίγει, είναι εκεί πάντα παρών, μάρτυρας και συνοδός καθώς μας βοηθά να αποσχιστούμε από την καυτή γη των σχέσεών μας και πάλι εκεί μας συνοδεύει μαγεμένους, κουρασμένους, μεθυσμένους στα έγκατά της να δροσιστούμε.
Δεν θα καταλάβουμε ποτέ γιατί και πώς. Τον αποζητούμε σαν τρελοί, χωρίς αυτόν δεν έχουμε πνοή.
Ο νοτιάς μας χωρίς αρχή και τέλος, γεμάτος φως και μακρόσυρτα θροϊσματα από τις θημωνιές στους κάμπους, τις καλαμιές στις ακροθαλασσιές, τα ανοικτά πανιά της Μεσογείου.
Την ιστορία της αύρας των εσώτερων διαδρομών μας, ενός νοτιά που αποδίδει μαγευτικά τα αισθήματά μας περιγράφουν τα τοπία της Αναστασίας Γκινάκη. Μας ανοίγουν απλόχερα τα παράθυρά τους να τα κοιτάξουμε στο βάθος τους. Με οδηγό τον νοτιά των χρωμάτων η δημιουργός σμιλεύει τα χαρακτηριστικά της κοινής μας οντότητας, αυτής της ψυχής που ταξιδεύει σε πορείες αιώνιες.
Στα μεγάλα πλάνα της η παλέτα με ευαισθησία αναπλάθει ένα κόσμο ελεύθερο που αποβάλει ερμηνείες και επίμονες ταυτίσεις όπως ακριβώς μας ορίζει η «πατρίδα» της τέχνης της ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός. Συναισθήματα πάλλονται και δημιουργούν. Οι σημάνσεις τους, συμβολικά στοιχεία, αλλού αιωρούνται, πετούν και αλλού κυλούν, ρέουν σε μία αξεπέραστη παλίρροια. Όσο πιο συνοπτικά, τόσο πιο δυνατά, αυθόρμητα, με πάθος και γόνιμη επιμονή. Προσεγγίζουμε τα έργα της Αναστασίας όπως αρμόζει, χωρίς οδηγούς. Ο νοτιάς, ο άνεμος μας συνοδεύει και μας βοηθά εδώ με μία βαθειά αναπνοή να αισθανθούμε. Ελεύθερα, θερμά, ανακουφιστικά.»
Λίγα λόγια για την εικαστικό Αναστασία Γκινάκη:
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, από το 1997 έως το 2002 με καθηγητές τους Π. Χαραλάμπους, Γ. Χαρβαλιά, Δ. Σακελλίων και Γ. Καζάζη. Αποφοίτησε με Άριστα. Έχει παρουσιάσει τέσσερις ατομικές εκθέσεις, μεταξύ των οποίων την τελευταία της που προβλήθηκε και συζητήθηκε με θέμα «Έρως, Βαρύς Θεός» και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και εξωτερικό. Έργα της περιλαμβάνονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Γενικές πληροφορίες:
Επιμέλεια: Μαρία Μελέντη
Διάρκεια έκθεσης: 7 Ιουλίου έως 6 Αυγούστου 2017
Πινακοθήκη Δήμου Κέρκυρας
«Αίθουσα Τέχνης», Κήπος Παλαιών Ανακτόρων,
Ώρες λειτουργίας 10.00-16.00 (καθημερινά, εκτός Δευτέρας)
