Η Αμαλία Φλέμινγκ ήταν μια σπουδαία γιατρός, αγωνίστρια και Λαίδη. Σύζυγος του Νομπελίστα Αλεξάντερ Φλέμινγκ και μια γυναίκα που θα μείνει για πάντα στην ιστορία.
Η Αμαλία έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 26 Φεβρουαρίου 1986 στην Αθήνα. Με αφορμή τα 38 χρόνια από τον θάνατό της, ας θυμηθούμε τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής της.
Η Αμαλία Κουτσούρη γεννήθηκε στις 28 Ιουνίου 1912 στην Κωνσταντινούπολη και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου είχε καταφύγει η οικογένειά της μετά την κήρυξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πατέρας της Χαρίλαος Κουτσούρης ήταν γιατρός- δερματολόγος και είχε δική του κλινική στην Πόλη.
Οι σπουδές στην Ιατρική
Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα της, σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου αναγορεύθηκε διδάκτωρ μικροβιολογίας και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο νοσοκομείο Νεκέρ του Παρισιού. Από τα φοιτητικά της χρόνια ήταν παντρεμένη με τον αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Βουρέκα (έργα του μεταξύ άλλων το Χίλτον και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών), ο οποίος ήταν συνεταίρος του επίσης αρχιτέκτονα αδελφού της Ρέννου Κουτσούρη. Μετά την επιστροφή της στην Αθήνα εργάστηκε ως μικροβιολόγος στο νοσοκομείο της Νέας Ιωνίας.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής ανέπτυξε αντιστασιακή δράση, βοηθώντας στρατιωτικούς των συμμαχικών δυνάμεων να διαφύγουν από την Ελλάδα και χορηγώντας ψεύτικες ταυτότητες σε Έλληνες Εβραίους. Συνελήφθη και φυλακίστηκε τόσο από τους Ιταλούς όσο και από τους Γερμανούς.
Η υποτροφία στο Wright Fleming Institute
Μετά την απελευθέρωση, έχοντας χωρίσει από τον σύζυγό της, κέρδισε μια υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου για να εργαστεί στο Ινστιτούτο Ράιτ-Φλέμινγκ (Wright Fleming Institute) του Λονδίνου ως βοηθός του διάσημου Άγγλου βιολόγου Αλεξάντερ Φλέμινγκ, που είχε ανακαλύψει την πενικιλίνη και είχε τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ.
Παρέμεινε στο Λονδίνο έως το 1949, οπότε επέστρεψε στην Αθήνα για ν’ αναλάβει επικεφαλής του μικροβιολογικού τμήματος του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Ο Φλέμινγκ με την κατά 30 χρόνια μικρότερη βοηθό του διατηρούσαν δεσμό και μετά τον θάνατο της συζύγου του παντρεύτηκαν στις 9 Απριλίου 1953, δημιουργώντας ένα μικρό σκάνδαλο στο συντηρητικό Λονδίνο εκείνης της εποχής. Το ζευγάρι δεν πρόλαβε να χαρεί τον έρωτά του, αφού ο Φλέμινγκ πέθανε το 1955.
Κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, η Αμαλία Φλέμινγκ ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση τόσο εντός όσο και εκτός των ελληνικών συνόρων. Τον Σεπτέμβριο του 1971 συνελήφθη και κρατήθηκε, παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, επειδή συμμετείχε σε απόπειρα απόδρασης του Αλέξανδρου Παναγούλη από τα κρατητήρια της ΕΣΑ. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 16 μηνών και στη συνέχεια απελάθηκε, ενώ της αφαιρέθηκε και η ελληνική ιθαγένεια.
Η ενασχόληση με την πολιτική
Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974 πολιτεύτηκε με το ΠΑΣΟΚ και εξελέγη βουλευτής Επικρατείας το 1977 και επανεξελέγη βουλευτής στην Α’ Αθηνών το 1981 και το 1985. Τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ διαφώνησε πολλές φορές με τον Ανδρέα Παπανδρέου για τις διαγραφές στελεχών-ιδιαίτερα για τα προερχόμενα από τη Δημοκρατική Άμυνα.
Η Αμαλία Φλέμινγκ διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων, επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Συμβούλιο της Ευρώπης και πρώτη πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας. Για την εν γένει κοινωνική της προσφορά τιμήθηκε με παράσημο Ευποιίας.
Το μεγάλο όραμα της Αμαλίας Φλέμινγκ
Το μεγάλο όραμα της ζωής της ήταν η λειτουργία του Ελληνικού Ιδρύματος Βασικής Βιολογικής Έρευνας «Αλέξανδρος Φλέμινγκ», για το οποίο αγωνίστηκε από την ίδρυσή του το 1965. Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να δει την υλοποίησή του, καθώς απεβίωσε στις 26 Φεβρουαρίου 1986 στην Αθήνα, σε ηλικία 73 ετών.
Δώδεκα χρόνια αργότερα, το Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Ερευνών «Αλέξανδρος Φλέμινγκ», που εδρεύει στη Βάρη Αττικής, θα γινόταν επιτέλους πραγματικότητα, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα για το έργο του τα επόμενα χρόνια.