Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος πενθεί για την απώλεια του Κώστα Δημητριάδη, ενός σπουδαίου ζωγράφου και σκηνογράφου που υπηρέτησε με αφοσίωση και συνέπεια την Τέχνη. Το 1961, με την ίδρυση του ΚΘΒΕ ήταν από τους πρώτους συνεργάτες του ιδρυτή του, Σωκράτη Καραντινού, έχοντας την ευθύνη του ζωγραφικού μέρους των σκηνογραφιών. Επί σειρά ετών διετέλεσε Διευθυντής Τεχνικών Υπηρεσιών του Θεάτρου.
Ο Κώστας Δημητριάδης, στη διάρκεια της 60χρονης πορεία του στον χώρο, συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες. Το 1957, εργάστηκε στο Θέατρο Μετροπόλ, και στη συνέχεια δούλεψε με σημαντικούς θιάσους, όπως του Αλέκου Αλεξανδράκη και Βασίλη Διαμαντόπουλου.
Συνεργάστηκε με τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο και τιμήθηκε για τη δουλειά στη πολυβραβευμένη ταινία «Η αιωνιότητα και μια ημέρα» (1998).
Τα τελευταία χρόνια δίδαξε ζωγραφική σκηνικών στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ ως σκηνογράφος, ενδυματολόγος και ζωγράφος στις εξής παραστάσεις:
«Χορός μεταμφιεσμένων» του Τζουζέπε Βέρντι, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Καρατζά (2004)
«Το τρομπόνι» του Μάριου Ποντίκα, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Παπαδημητρίου (2000)
«Πουγαλεμένα ψήα» των Φίλωνα Κτενίδη & Πόλυ Χάιτα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σιαπανίδη (2000)
«Η κωμωδία της τσουκάλας» του Πλαύτου, σε σκηνοθεσία Διονύση Καλού (1999)
«Η σπασμένη στάμνα» του Χάινριχ φον Κλάιστ, σε σκηνοθεσία Νίκου Σακαλίδη (1997)
«Ο υποψήφιος βουλευτής» του Σοφοκλή Καρύδη, σε σκηνοθεσία Τάκη Καλφόπουλου (1993)
«Προς κατεδάφισιν, Λαίδη Φθερόζολ, Μίλα μου σαν τη βροχή, Χαιρετισμούς από τη Μπέρτα» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Αναστασίας Πανταζοπούλου (1993)
«Το γαλάζιο πουλί» του Μωρίς Μαίτερλινκ, σε σκηνοθεσία Τομ Στόουν (1991)
«Το λεωφορείο» του Στανισλάβ Στρατίεβ, σε σκηνοθεσία Πάνου Χαρίτογλου (1989)
«Κύκλωπας» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη (1988)
«Το μαγικό μαργαριτάρι» (Πουκ) του Βαλερύ Πετρώφ, σε σκηνοθεσία Κυριάκου Αργυρόπουλου (1987)
«Πρόσωπα του περιθωρίου» των Μάριου Ποντίκα, Κώστα Μουρσελά & Κωστούλας Μητροπούλου, σε σκηνοθεσία Μπάμπη Φορτοτήρα, Νίκου Βρεττού, Αλέκου Ουδινότη (1985)
«Το πανηγύρι» του Δημήτρη Κεχαΐδη, σε σκηνοθεσία Λάμπρου Κωστόπουλου (1984)
«Δον Κιχώτης» του Αρτύρ Φωκέζ, σε σκηνοθεσία Νίκου Παπαδάκη (1981)
«Οι παλαιστές» του Στρατή Καρρά, σε σκηνοθεσία Νίκου Περέλη (1979)
«Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματ, σε σκηνοθεσία Σπύρου Α. Ευαγγελάτου (1979)
«Παθήματα» του Γιώργου Μανιώτη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Ρεμούνδου (1977)
«Τα ίδια και τα ίδια» του Γεωργίου Σουρή, σε σκηνοθεσία Πάνου Χαρίτογλου, Νίκου Παπαδάκη, Πάνου Παπαϊωάννου (1976)
«Αντάρα στ’ Ανάπλι» του Γιώργου Θεοτοκά, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μίγκα (1976)
«Η αγωγή των σκουλικιών – Η επιδημία» των Γαβριήλ Γαβριήλογλου & Γεωργίου Σουρή, σε σκηνοθεσία Πάνου Χαρίτογλου (1976)
«O Φιάκας» του Δημοσθένη Μισιτζή, σε σκηνοθεσία Κούλας Αντωνιάδη (1974)
«Αίας» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Κωστή Μιχαηλίδη (1972)
«Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Θάνου Κωτσόπουλου (1970)
«Αγαμέμνων» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Θάνου Κωτσόπουλου (1969)
«Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Θάνου Κωτσόπουλου (1968)
