Απολαυστικές κωμωδίες, μεγάλοι κλασικοί συγγραφείς, πολιτικο-κοινωνικά έργα και ισχυρή παρουσία της νεοελληνικής δραματουργίας χαρακτηρίζουν το ρεπερτόριο για τη σεζόν 2023-2024 του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, το οποίο παραμένει το «σπίτι» αξιόλογων, σταθερών ή και νέων συνεργατών και ομάδων αλλά και σημαντικών δημιουργών που επιστρέφουν στον «τόπο καταγωγής τους».
Παράλληλα, τη φετινή σεζόν εγκαινιάζονται: η «Ανοιχτή Σκηνή», ένας χώρος ζυμώσεων και καλλιτεχνικών δράσεων πάνω στα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας, το «Φυτώριο» με προγράμματα θεατρικής εκπαίδευσης για όλες τις ηλικίες αλλά και μετεκπαίδευση – εξειδίκευση – πειραματισμό για νέους καλλιτέχνες και ο «Φεβρουάριος της μνήμης και της μουσικής» με αφιερώματα στους ανθρώπους του Θεάτρου Τέχνης που δεν ξεχνάμε.
Η φετινή παρουσίαση του προγράμματος πραγματοποιήθηκε στο Αίθριο του Μουσείου Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, «για να βρεθούμε λίγο πιο κοντά στο οίκημα που παραχώρησε το Υπουργείο Πολιτισμού στο Θέατρο Τέχνης για τη δημιουργία Μουσείου Καρόλου Κουν στην Πλάκα, προοπτική που μας γεμίζει χαρά και που έχει ήδη δρομολογηθεί», όπως είπε η καλλιτεχνική διευθύντρια του θεάτρου, Μαριάννα Κάλμπαρη.
Στο Μουσείο Ιστορίας του Πανεπιστημίου λειτούργησε το 1837 και για τέσσερα χρόνια, το πρώτο Πανεπιστήμιο του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Το κτήριο, γνωστό και ως «Παληό Πανεπιστήμιο», χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια ως κατοικία, χώρος εργασίας, σχολείο, στρατώνας, ταβέρνα, σπίτι προσφύγων και μεταναστών. «Αυτό δεν είναι με έναν τρόπο και το Θέατρο Τέχνης; Ένα “παληό σπίτι” με στέγη έναν ουρανό που αγκαλιάζει τη μνήμη, τη γνώση, την αναζήτηση, τη σύγχρονη δημιουργία, το παλιό και το νέο, το οικείο και το “διαφορετικό”» σημείωσε η Μ. Κάλμπαρη.
Αναφερόμενη στο φετινό ρεπερτόριο, η καλλιτεχνική διευθύντρια επεσήμανε πως «φέτος στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν διψάμε περισσότερο από ποτέ για ανοιχτούς ορίζοντες». «Διψάμε να μοιραστούμε “κομμάτια γνήσιο ουρανό” όπως γράφει και ο Μίλτος Σαχτούρης στο υπέροχο ποίημά του “Το ψωμί”. Γιατί σκοπός της τέχνης, ειδικά σε τέτοιους καιρούς, είναι να μας κάνει να νιώθουμε ότι βγάζουμε φτερά» τόνισε.
Το ρεπερτόριο επιγραμματικά
«Μεγάλα κείμενα» στο Υπόγειο: «Δωδέκατη νύχτα ή ό,τι επιθυμείτε» του Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα- Το σώμα όπου ανατέλλει η αντοχή» του Λόρκα σε σκηνοθεσία Μαρίας Πρωτόπαππα.
«Κλασικές κωμωδίες» στη Φρυνίχου: «Οι δύο χέστηδες» του Λαμπίς σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου και «Τα κατασκευασμένα συμφέροντα» του Μπεναβέντε σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού.
«Ελληνική δραματουργία»: κείμενα των Έλσας Ανδριανού, Γιάννη Καλαβριανού, Μαριάννας Κάλμπαρη, Βασίλη Μαυρογεωργίου σε επανάληψη και πρεμιέρα για το νέο έργο της Λένας Κιτσοπούλου, μια παράσταση σε κείμενο-δραματουργία Ελένης Ευθυμίου- Σοφίας Ευτυχιάδου, μια παράσταση για τα 50 χρόνια Πολυτεχνείου σε δραματουργία της RMS-MATAROA (σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη), ένα νέο έργο του Ανδρέα Φλουράκη για την Παιδική σκηνή (σκηνοθεσία Τάσου Πυργιέρη).
«Η αγάπη» σε τρεις εκδοχές από τρεις σκηνοθέτιδες: Λένα Κιτσοπούλου στο «Και λέγε, λέγε», Ελένη Ευθυμίου στο «Η αγάπη», Σοφία Μαραθάκη στο «Love and money» του Ντένις Κέλι.
Παράλληλες δράσεις
«Ανοιχτή σκηνή» (κάθε Τετάρτη, από 15 Νοεμβρίου): Μια «νέα σκηνή» στη Φρυνίχου με συναυλίες, performances, αναλόγια και συζητήσεις με αφορμή τις θεματικές του ρεπερτορίου και σημαντικά περιβαλλοντικά- πολιτικοκοινωνικά ζητήματα που απασχολούν την εποχή μας.
«Φεβρουάριος της μνήμης και της μουσικής» (5-27 Φεβρουαρίου): Μια σειρά από εκδηλώσεις αφιερωμένες στη μνήμη του Καρόλου Κουν, του Μίμη Κουγιουμτζή, της Μάγιας Λυμπεροπούλου αλλά και μουσικά αφιερώματα με την πολύτιμη συνεργασία του συνθέτη και διευθυντή του Μουσικών Σχολών του Ωδείου Αθηνών, Φίλιππου Τσαλαχούρη.
Φυτώριο για το κοινό και τους καλλιτέχνες/διεύρυνση της εκπαίδευσης: προγράμματα θεατρικής εκπαίδευσης για το κοινό κάθε ηλικίας αλλά και νέα τμήματα μετεκπαίδευσης/ πειραματισμού για νέους καλλιτέχνες.
Περισσότερες πληροφορίες στο www.theatro-technis.gr
