Ο κορυφαίος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου Δημήτρης Χορν γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1921 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Παντελής Χορν. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου (νυν Εθνικού), όπου έκανε το ντεμπούτο του το 1940, στην οπερέτα του Στράους «Η Νυχτερίδα».
Αμέσως μετά εμφανίστηκε στο «Θέατρο Ρεξ» της Μαρίκας Κοτοπούλη, ως πρωταγωνιστής σε έργα, όπως «Ο πρωτευουσιάνος», «Αλάτι και πιπέρι», «Η κυρία με τις καμέλιες» κ.ά. Την περίοδο 1943 – 1944 συμμετείχε στον θίασο της Κατερίνας, με την οποία συμπρωταγωνίστησε στο «Σύζυγοι με δοκιμή». Το 1944 συγκρότησε δικό του θίασο μαζί με τη Μαίρη Αρώνη και λίγο αργότερα συνέπραξε με τη Βάσω Μανωλίδου. Το 1945 συνεργάστηκε με τον θίασο Μελίνας Μερκούρη και Νίκου Χατζίσκου, ενώ την περίοδο 1946 – 1950 επέστρεψε στο «Βασιλικό Θέατρο».
Έπειτα από απουσία δύο ετών στο εξωτερικό, επιστρέφει στην Ελλάδα και το 1953 γνωρίζει την Έλλη Λαμπέτη. Ο δεσμός τους επισπεύδει το διαζύγιο της Λαμπέτη με τον Μάριο Πλωρίτη και μαζί γράφουν μία από τις πιο αστραφτερές σελίδες στην υποκριτική τέχνη. Συγκροτούν δικό τους θίασο, μαζί με τον Γιώργο Παππά, ανεβάζοντας έργα, όπως: «Ο βροχοποιός», «Νυφικό Κρεβάτι» και «Το παιχνίδι της Μοναξιάς». Οι δρόμοι τους χώρισαν το 1959 και δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ στο θεατρικό σανίδι.
Οι γυναίκες της ζωής του
Ρίτα Φιλίππου, ο πρώτος γάμος
Η πρώτη του γυναίκα ήταν η Ρίτα Φιλίππου, κόρη αστικής οικογένειας επιπλοποιών της εποχής, Ο γάμος τους έγινε στις 6 Αυγούστου του 1942.
Ο Χορν μιλούσε πάντα με τα καλύτερα λόγια γι΄αυτήν τη «σπουδαία» γυναίκα, που είχε ίσως το μεγαλύτερο προσόν για σύζυγο, όπως έλεγε ο ίδιος ο Χορν: «Η Ρίτα δεν ζήλευε, δεν με έλεγχε καθόλου, δεν με ρωτούσε, που πήγες, τι έκανες, με ποιον μιλάς. Την απατούσα και της το έλεγα». Έμειναν δέκα χρόνια μαζί και χώρισαν λόγω της Λαμπέτη.
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας της Εντίθ Πιαφ
Η γνωριμία τους έγινε το 1946. Ο Χορν ήταν μόλις 25 ετών, ενώ η Γαλλίδα τραγουδίστρια έκλεινε τα 31. Μόλις αντίκρισε τον ηθοποιό τον ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά. Βέβαια δεν είχαν πολύ χρόνο ώστε να γνωριστούν καλύτερα, μιας κι η Πιάφ έπρεπε να επιστρέψει στο Παρίσι. Εκείνη όμως δε σταμάτησε στιγμή να τον σκέφτεται. Έτσι, ξεκίνησε να γράφει μία επιστολή μέσα στην οποία του μιλά για τα συναισθήματά της. Του ομολογεί όσα αισθάνεται για εκείνον, ενώ του γράφει πως αν το θελήσει εκείνος θα τα παρατήσει όλα για αυτόν. Μία από τις επιστολές της μάλιστα δημοπρατήθηκε από τον οίκο, «Πέτρος Βέργος», 11 χρόνια μετά τον θάνατο του Δημήτρη Χορν για 1.500 ευρώ. Ο έρωτας αυτός ωστόσο έμεινε ανεκπλήρωτος, αφού τότε ο ηθοποιός ήταν παντρεμένος με την πρώτη του γυναίκα, τη Ρίτα Φιλλίπου.
Έλλη, έρωτας, πάθος και ζήλεια
Στην αρχή την αντιπάθησε. Μετά την ερωτεύθηκε. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄50 ο Χορν μαζί με την Έλλη Λαμπέτη και τον Γιώργο Παππά φτιάχνουν δικό τους θίασο. Για να τονωθεί αυτό του το εγχείρημα ζητεί, το 1953, από τον Μιχάλη Κακογιάννη να γράψει το σενάριο για μία ταινία που θα έπαιζαν οι τρεις τους. Έτσι γεννήθηκε το «Κυριακάτικο Ξύπνημα» και μαζί ένας μεγάλος έρωτας που άνθισε στο Κάιρο όταν έκαναν τα γυρίσματα.
Στην «Κάλπικη λίρα» που ακολούθησε ο Γιώργος Τζαβέλλας το μόνο που είχε πει στο ζευγάρι Λαμπέτη-Χορν ήταν «παίξτε τη ζωή σας στην ταινία». Έτσι βγήκε εκείνο το «Σ΄αγαπώ». Πώς θα μπορούσε να μην είναι αληθινό;
Επτά χρόνια έμειναν μαζί, ως το 1959: Μια σχέση γεμάτη πάθος και συγκρούσεις. Κάποτε η Λαμπέτη είχε πει ότι «όταν χωρίσαμε και δεν τρωγόμασταν τον αγαπούσα περισσότερο. Κι όταν ερχόταν και μου χτυπούσε την πόρτα, τα είχε ήδη με άλλη ηθοποιό».
Τον ζήλευε πολύ -κι εκείνος το ίδιο. «Είχε την ικανότητα να κάνει τα ασήμαντα σημαντικά» είχε πει ο Χορν για την ηθοποιό Λαμπέτη. Ως γυναίκα όμως ήταν «αφόρητα ζηλιάρα». «Δεν τολμούσα ούτε βλέμμα να ρίξω σε άλλη γυναίκα. Γινόταν χαλασμός. Ζήλευα κι εγώ ελεεινά. Όταν με άφησε, ήμουν ως ταύρος σε υαλοπωλείο. Πληγώθηκε ο εγωισμός μου. Δεν μπορώ να πω πως δεν την αγάπησα. Και τη θαύμαζα πολύ σαν ηθοποιό. Αλλά δεν ήταν η γυναίκα της ζωής μου».
Άννα Γουλανδρή, «Η γυναίκα της ζωής μου»
Γόνος της μεγάλης εφοπλιστικής οικογένειας και κόρη του Νικόλα Γουλανδρή, ήταν η Άννα. Σε πρώτο γάμο παντρεύτηκε τον Λεωνίδα Παπάγο, πρέσβη και μετέπειτα αυλάρχη του βασιλιά Κωνσταντίνου, με τον οποίο είχε έναν γιο, τον Αλέξανδρο. Χώρισαν το 1967 και αμέσως μετά εκείνη παντρεύτηκε τον Δημήτρη Χορν
Ο γάμος τους έγινε στις 23 Ιανουαρίου του 1967, στο μικρό εκκλησάκι της οδού Στησιχόρου. Ήταν η χρονιά που έπαιζε τον «Ιβάνωφ» του Τσέχωφ.
«Η Άννα είχε μεγάλη καρδιά, ήταν μια πανέξυπνη γυναίκα και ένας χαριτωμένος άνθρωπος. Αγάπησα το αστραφτερό της χαμόγελο, το γέλιο της. Με περίμενε μετά το θέατρο να γυρίσω στο σπίτι για να φάμε μαζί», συνήθιζε να λέει για εκείνη, ενώ όσοι τον ήξεραν καλά θεωρούσαν ότι η Άννα ήταν «το καταστάλαγμα της αγάπης, η γυναίκα της ζωής του. Την αγάπησε και τον αγάπησε πολύ»…Έζησαν παντρεμένοι είκοσι χρόνια, ως τον θάνατό της, το 1988.
Μεγάλη ήταν η συμβολή του Δημήτρη Χορν και στον κινηματογράφο. Πρωταγωνίστησε μόνο σε 10 ταινίες, δίνοντας όμως ανεπανάληπτες ερμηνείες, όπως στην «Κάλπικη λίρα» (1954), στο «Μια ζωή την έχουμε» (1955) και «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956).
Έντονη ήταν και η ραδιοφωνική παρουσία του. Εκτός από τις μαγνητοφωνήσεις δεκάδων θεατρικών έργων, είχε «περάσει» στον κόσμο με ιδιαίτερο κέφι και φινέτσα ένα «αεράκι» εβδομαδιαίων πεντάλεπτων εκπομπών, που έγραφε ο Κώστας Πρετεντέρης. Με μια σουρεαλιστική ειρωνεία στη φωνή του, διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών στην εκπομπή «Ο Ταχυδρόμος έφτασε».
Διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ την περίοδο 1974 -1975, ενώ το 1980 ίδρυσε με τη σύζυγό του Άννα Γουλανδρή το Ίδρυμα Γουλανδρή – Χορν, σκοπός του οποίου είναι η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού. Η Πολιτεία του απένειμε το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α’.
Πέθανε στις 16 Ιανουαρίου του 1998, έπειτα από πολύμηνη ασθένεια.
