Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Ο Ρένος Ρώτας είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους πιο αξιόλογους ηθοποιούς της γενιάς του. Τον γνωρίσαμε το 2014, μέσα από την τηλεοπτική σειρά «Οι συμμαθητές», όπου αγαπήθηκε από τον κόσμο και κέρδισε αναγνωρισιμότητα. Έπειτα τον απολαύσαμε σε αρκετές και αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, κατάφερε να αφήσει το στίγμα του στον καλλιτεχνικό χώρο.
«Ονειρεύομαι συνεργασίες όπως οι φετινές, στις οποίες η καλοσύνη των ανθρώπων προηγείται της δουλειάς. Θα ήθελα να δουλέψω με τον Κρίστοφερ Νόλαν σε μια μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή. Θα ήθελα να κάνω τον Άμλετ και γενικά έργα του Σαίξπηρ με όμορφους συνεργάτες», αναφέρει, μεταξύ άλλων, στο zougla.gr ο Ρένος Ρώτας, με αφορμή τη συμμετοχή του στην παράσταση «Ο κουρέας της Σεβίλλης», σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου, στο θέατρο «Ακροπόλ».
Ο ταλαντούχος ηθοποιός, ως κόμης Αλμαβίβα, προσπαθεί να κερδίσει με τη βοήθεια του Φίγκαρο (Β. Χαραλαμπόπουλος) τη νεαρή Ροζίνα (Νίκη Βακάλη) από τα νύχια του γερο-Μπαρτόλο (Φ. Μουρατίδης).
Ο Ρένος Ρώτας μιλά με ενθουσιασμό για τον ρόλο του στη συγκεκριμένη παράσταση, καθώς και για την ανταπόκριση του κόσμου. Ακόμη, αποκαλύπτει τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική του διαδρομή καθώς και τι του αρέσει να κάνει όταν δεν εργάζεται.
Τέλος, αναφέρεται στη συμμετοχή του στην τηλεοπτική δουλειά «Μόλις χθες» και στον Ορέστη, τον χαρακτήρα που υποδύεται, ενώ στην ερώτηση τι είναι ευτυχία υπογραμμίζει: «Ευτυχία είναι όταν τελειώνει η μέρα και νιώθω πως ήμουνα η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου».
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» και για την εμπειρία σας από τη διαδικασία των προβών.
Όσον αφορά τις πρόβες δύο λέξεις μού έρχονται στο μυαλό: ανυπομονησία και τύχη. Η πρώτη γιατί είχαμε τεράστια λαχτάρα τη συγκεκριμένη δουλειά να τη μοιραστούμε με τον κόσμο, αλλά μας πρόλαβε η καραντίνα και η δεύτερη επειδή οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι είναι υπέροχοι, πάνω και κάτω από τη σκηνή. «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» είναι μια κωμωδία καταστάσεων που, αν και γράφτηκε στη Γαλλία του 18ου αιώνα, αφορά άμεσα στην Ελλάδα τού σήμερα, καθώς, πέρα από το γέλιο που μας προσφέρει απλόχερα και το έχουμε ανάγκη, σχολιάζει με μοναδικό τρόπο και εις βάθος τα πολιτικά και κοινωνικά τεκταινόμενα.
Μιλήστε μας για τον ήρωα που υποδύεστε και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.
Ο κόμης Αλμαβίβα είναι ο νέος, ο ρομαντικός, ο ασταμάτητος, αυτός που θα κάνει τα πάντα προκειμένου να κατακτήσει τον έρωτά του! Αν και σίγουρος για τον εαυτό του, θέλει να τον αγαπήσουν γι’ αυτό που πραγματικά είναι και όχι για τα πλούτη του και την ισχυρή κοινωνική του θέση. Για αυτό σκαρφίζονται με τον Φίγκαρο έναν σωρό τρόπους ώστε να μάθουν τα ειλικρινή και αγνά αισθήματα της αγαπημένης του.
Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο και τι σας συγκινεί στον ρόλο σας;
Μέσα σε μια κωμωδία είναι δύσκολο να ανακαλύψεις και να υπερασπιστείς την αλήθεια του ρομαντικού στοιχείου χωρίς να καταφύγεις σε ψεύτικες υπερβολές. Αυτή την ισορροπία δεν θα την είχα πετύχει αν δεν είχα τους συγκεκριμένους συνεργάτες. Ο ρομαντισμός χωρίς ενδοιασμούς είναι και αυτός που με συγκινεί περισσότερο γιατί είναι υπό εξαφάνιση τη σύγχρονη εποχή.
Ο Καρόν ντε Μπομαρσέ με τον «Κουρέα της Σεβίλλης» έθεσε διλήμματα, τα οποία ισχύουν και σήμερα. Θα αντισταθούμε ή θα καταλήξουμε σκλάβοι ενός Μπαρτόλο; Στην εποχή μας για ποιες καταστάσεις θεωρείτε ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να αντιδράσουμε και να αντισταθούμε;
Είμαστε ήδη σκλάβοι ενός Μπαρτόλο, που δεν είναι άλλος από τον ίδιο μας τον εαυτό. Αδίστακτος, εγωιστής, καταπιεστής – δεν μας αφήνει να ανασάνουμε και να απολαύσουμε τα απλά, τα καθημερινά. Σε αυτόν οφείλουμε να αντισταθούμε και να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας, συμβάλλοντας καθημερινά με μικρές πράξεις σε έναν καλύτερο κόσμο.
Αν μπορούσατε να απομονώσετε μια φράση του έργου ποια θα επιλέγατε;
«Την ευτυχία τη φέρνει η απόλαυση και όχι η απόκτηση». Έχουμε εγκλωβιστεί στο να θέλουμε όλο και περισσότερα, χωρίς να μπορούμε να εκτιμήσουμε και να απολαύσουμε τα ήδη υπάρχοντα.
Πώς βλέπετε την ανταπόκριση του κόσμου;
Η ανταπόκριση του κόσμου είναι συγκινητική. Έχει ανάγκη να γελάσει αλλά και ανάγκη να δει θέατρο, να ταξιδέψει σε έναν άλλο κόσμο, να ξεχαστεί από τα προβλήματα και να θυμηθεί τη σημασία του έρωτα και της αγάπης. Αυτό αντιλαμβάνομαι εγώ από τα σχόλια που μας λένε μετά την παράσταση.
Μέσα από την τηλεοπτική σειρά «Οι συμμαθητές» γίνατε πολύ γρήγορα γνωστός στο ευρύ κοινό. Όλο αυτό πόσο σας επηρέασε επαγγελματικά και προσωπικά;
Επαγγελματικά μου άνοιξε πόρτες, αλλά για συγκεκριμένους ρόλους, αυτούς του καλού παιδιού. Και βοήθησε να βγούνε κάποια έξτρα λεφτά από διαφημίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προσωπικά, δεν βλέπω διαφορά. Ίσως να νιώθω μια μικρή δέσμευση προς τον κόσμο, να μην τον απογοητεύσω, το οποίο βέβαια μου αρέσει γιατί με κρατάει σε εγρήγορση.
Μιλήστε μας για τη συμμετοχή σας στην τηλεοπτική δουλειά «Μόλις χθες» και για τον Ορέστη, τον χαρακτήρα που υποδύεστε, ο οποίος είναι ένας ρόλος πολύ διαφορετικός απ’ ό,τι έχετε υποδυθεί έως τώρα στην τηλεόραση. Στα επόμενα επεισόδια τι να περιμένουμε;
Έχω ξαναδουλέψει με τη συγκεκριμένη ομάδα και αρχηγό τον Βασίλη Θωμόπουλο και πραγματικά απολαμβάνω να πηγαίνω στη δουλειά. Τον Ορέστη τον αντιπαθώ. Είναι κακομαθημένος, εγωκεντρικός, φαλλοκράτης, αριβιστής και αμοραλιστής. Έχω να του πω το εξής: όταν τα θέλεις όλα, ποτέ δεν θα ‘χεις αρκετά. Είναι πρόκληση για μένα να προσπαθώ να τον καταλάβω και να αρθρώνω τις σκέψεις του. Στα επόμενα επεισόδια γίνεται αδίστακτος, δεν υπολογίζει κανέναν και φαίνεται να πετυχαίνει τους στόχους του. Η αδερφή του όμως που πατάει γερά στα πόδια της θα ανατρέψει τις παρανομίες του.
Προτιμάτε την τηλεόραση ή το θέατρο; Τι σας προσφέρει το κάθε μέσο;
Προτιμάω τον συνδυασμό, όπως συμβαίνει φέτος. Στην τηλεόραση αναζητάμε την αλήθεια της στιγμής, ενώ στο θέατρο χτίζουμε την αλήθεια στις πρόβες και την κρατάμε ζωντανή στις παραστάσεις. Θα ήθελα να δοκιμάσω και κινηματογράφο, που κάπως παντρεύει τα δύο. Ελπίζω σύντομα.
Οι συνεργασίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ενός καλλιτέχνη. Εσείς είστε ευχαριστημένος από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σας;
Πάρα πολύ. Νιώθω τυχερός και πλούσιος.
Υπάρχουν ρόλοι ή συνεργασίες που ονειρεύεστε;
Ονειρεύομαι συνεργασίες όπως οι φετινές, όπου η καλοσύνη των ανθρώπων προηγείται της δουλειάς. Θα ήθελα να δουλέψω με τον Κρίστοφερ Νόλαν σε μια μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή. Θα ήθελα να κάνω τον Άμλετ και γενικά έργα του Σαίξπηρ, με όμορφους συνεργάτες.
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας εκτός σκηνής σε κάποιον που θα ενδιαφερόταν να σας γνωρίσει; Τι σας αρέσει να κάνετε όταν δεν εργάζεστε;
Είμαι διακριτικός και ψύχραιμος και μου αρέσει να αφουγκράζομαι τις ανάγκες των άλλων. Αν η παρέα είναι καλή, ακολουθώ στις δραστηριότητες με κέφι. Μου αρέσει ο αθλητισμός. Ασχολούμαι με προπονήσεις τριάθλου. Παίζω πιάνο και κιθάρα και τραγουδάω, ως ηθοποιός πάντα. Από τις μεγάλες μου αγάπες είναι η ιστιοπλοΐα.
Τι είναι ευτυχία για σας;
Ευτυχία είναι να βλέπω τα ανίψια μου να μεγαλώνουν. Ευτυχία είναι η τούρτα γενεθλίων που μου φτιάχνει η μάνα κάθε χρόνο και οι ιστορίες που λέει ο πατέρας. Ευτυχία είναι όταν τελειώνει η μέρα και νιώθω πως ήμουνα η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.
Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια;
Θα επενδύσω στον εαυτό μου, ιδιαίτερα στο τραγούδι και στον χορό, ώστε να μπορώ να διεκδικήσω ξανά αξιόλογες συνεργασίες.
Δείτε περισσότερα για την παράσταση: «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» στο Θέατρο Ακροπόλ
