Ο ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, κριτικός θεάτρου Πάρις Τακόπουλος έφυγε από τη ζωή την Κυριακή 3 Μαΐου.
Ο Πάρις Τακόπουλος γεννήθηκε το 1930, από πατέρα Κωνσταντινοπολίτη και μητέρα Αραχωβίτισσα από τις Καρυές της Λακωνίας. Τελείωσε το Δημοτικό στη Σχολή Τυχοπούλου και συνέχισε τις σπουδές του στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων. Εκεί χάρις στον Φρερ Προσπέρ κι ιδιαίτερα τον Φρερ Νταμασέν έμαθε ν’ αποστηθίζει Ρασίν, Κορνέιγ αλλά και Μολιέρο.
Από το 1946 φοίτησε στη μεγάλη του αγγλικού γένους σχολή, φιλίας και ποιήσεως, του Eddie Duckworth, στην οποία παρέμεινε επί πενήντα πέντε χρόνια έως την ημέρα του θανάτου του Eddie, που τον μύησε, όχι μόνο στον Σαίξπηρ και τον T.S. Eliot, αλλά και στη σύγχρονη τζαζ και ζωγραφική.
Το 1948 μετέβη για ένα χρόνο στο Λονδίνο από όπου έστελνε καλλιτεχνικές ανταποκρίσεις με το ψευδώνυμο Π.Ο.Τ. στην Ελληνική Δημιουργία του Σπύρου Μελά. Το 1950 μπήκε στην τότε θηλυκή Ανωτάτη Σχολή Πάντειο που την τελείωσε χωρίς να τη «βγάλει» καθώς προείχε γι’αυτόν η συγγραφή του πρώτου μυθιστορήματός του «Κλεινόν Άστυ».
Διετέλεσε (1966-1967) γενικός γραμματεύς των Νέων Ελληνικών, των Ηρακλή και Ρένου Αποστολίδη, όπου κρατούσε και την κριτική στήλη θεάτρου. Το 1974, μετά την επανέκδοση της Καθημερινής, του ανετέθη η διεύθυνση των καλλιτεχνικών σελίδων της όπου έγραφε και την καλλιτεχνική αρθρογραφία.
Κατά την περίοδο εκείνη και μέχρι σήμερα, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και το Θέατρο Τέχνης. Από το 1974 κράτησε τη θέση του κριτικού θεάτρου στα «Πολίτικά Θέματα» του Κώστα Κύρκου. Εκεί έγραψε τα πρώτα έτη και τα «Αντιακαδημαϊκά» του, με την υπογραφή «Λέων». Όταν τα «Πολιτικά Θέματα» του Κύρκου επωλήθησαν συνέχισε την κριτική συνεργασία του με τον πατέρα και τον υιό Κύρκο στο νέο πολιτικό περιοδικό τους, την «Ηλιαία».
Το 1992 ίδρυσε, μαζί με τον Βασίλη Παπαβασιλείου, τον Μέντη Μποσταντζόγλου, τον Γιώργο Διαλεγμένο, τον Δημήτρη Μυταρά και τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, το «Νέο Θέατρο», με Πρόεδρο τον τε¬λευταίο, και Διευθύνοντα Σύμβουλο τον εαυτό του. Σκοπός αυτού του Θεάτρου ήταν η προώθηση του ελληνικού λόγου και παντός νέου στο θέατρο απ’ όλη την Ελλάδα. Η δουλειά του Νέου Θεάτρου και των συνεργατών του παρουσιάστηκε επί δύο χρόνια στο Θέατρο Κολλεγίου, στο Αμερικανικό Κολλέγιο απ’ όπου ξεκίνησε την προσπάθεια και τους αγώνες του και ο Κάρολος Κουν.
Από το 1974 γνωρίστηκε με τον Hugh Greene και τον αδελφό του Graham Greene, και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής τους αδελφικός τους φίλος.
Το 2000 γνωρίζεται με τον Χάρολντ Πίντερ και συνεργάζεται μαζί του σε ένα κοινό τους μέτωπο.
Το 2002 αρχίζει να γράφει τον τρίτο απόκρυφο τόμο της Κενής Διαθήκης του.
Τα Θεατρικά του έργα έχουν δημοσιευτεί σε δύο ογκώδεις τόμους από τα Ελληνικά Γράμματα το 2002, στη σειρά «Τα Θεατρικά» του Δημήτρη Τσατσούλη. Τα δε Κριτικά και Αντικριτικά του σε τέσσερις τόμους από τις εκδόσεις «Ποταμός».
Το 2010 οι εκδόσεις « Ποταμός» εκ νέου εξέδωσαν «Τα Ποιητικά, 2010-1950».
Εργογραφία
ΘΟΥ ΚΥΡΙΕ ΦΥΛΑΚΗΝ ή η νέα θηλυκή Καμπάλα, Εκδ. Ποταμός 2009
Το Γαμοπίλαφο, ή Περιμένοντας την Βήτα, Εκδ. Ποταμός 2009
Η Ενάτη, 2006
Λαχματζούν, 1983
Διπλή Διαδρομή και Εάν Ζούσε ο Ιπποκράτης, Εκδ. Δαίδαλος 1981
Ντίσκο, Εκδ. Δαίδαλος 1981
Η Πανσιόν, Εκδ. Δαίδαλος 1979
Η Δευτέρα Απουσία ή Η Επιστροφή του Μαρξ και του Ένγκελς, Εκδ. Δαίδαλος 1979
Η Αντικλιμακτήριος και Άλλα Πέντε Μονόπρακτα, Εκδ. Δαίδαλος 1979 (Παρτούζα ή Πρόσκληση σε Τσάι,
Τειρεσίας Δεσμώτης, Πάρτι Μαγιού, Ρετρό, Ο Μικρός Κλώνος)
Η Ψαρόσουπα και Άλλα Πέντε Μονόπρακτα, Εκδ. Δαίδαλος 1979 (Η Τρίτη Γύρις, Αγάπη μου Παπούα,
Ιρανοκύπρις και Νεομάχειλος, Ο Γύρος του Κόσμου σε Οκτώ Λεπτά, Η Έξοδος)
Άλλα Οκτώ Εγκεφαλικά Επεισόδια, Εκδ. Δαίδαλος 1976 (Βαλς Εζιτασιόν,
Λόγοι Τιμής, Η Προβοσκίδα του Ελέφαντα, Οι Εξετάσεις, Τόνοι και Πνεύμα ενός Ελληνικού Τανγκό, Μωσαϊκά Διδάγματα δι’ Αριστεράν Σιαγώνα, Μια Φάτνη Χωρίς Άλογα, Η Τελευταία Έκτρωσις)
Οκτώ Εγκεφαλικά Επεισόδια, Εκδ. Δαίδαλος 1976 (Ο Θαυμαστός Κόσμος του Ω, Το Καθαρτήριον, Ο Γύψος, Αρπαστόν, Η Γέφυρα, Ο Μέγας Τίκτων, Ένα Αίσιον Συνοικέσιον, Προ των Θερμοπυλών)
Ο Προτελευταίος των Μόνικιν, Εκδ. Δαίδαλος 1966
