Μία νεαρή κοπέλα από τη Βέροια εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Ο σύντροφός της την αναζητεί, δηλώνοντας συντετριμμένος. Λίγους μήνες αργότερα αποκαλύπτεται ότι ο ίδιος άνθρωπος που συμμετέχει στις έρευνες, είναι ο δολοφόνος της, ο οποίος μάλιστα εξαφάνισε το πτώμα με τη βοήθεια του ξαδέρφου του. Ένα έγκλημα που συγκλόνισε την ελληνική κοινή γνώμη στις αρχές του 2000, αποτέλεσε την έμπνευση για το θεατρικό έργο «Ο Συνεργός», που έρχεται την επόμενη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη.
Η πραγματική ιστορία της τραγικής υπόθεσης, σε συνδυασμό με αρκετά στοιχεία μυθοπλασίας, συνθέτουν μία παράσταση με έννοιες όπως οικογένεια, φιλία, αγάπη, έρωτας, που σε μια στιγμή διαστρεβλώνονται, σε ένα γαϊτανάκι καταστροφής, ψεμάτων και ενοχών πίσω από τις κλειστές πόρτες της ελληνικής επαρχίας.
«Η πρώτη μου επαφή με τη συγκεκριμένη υπόθεση ήταν ως απλός παρατηρητής, γιατί όταν συνέβη το γεγονός ήμουν μικρός σε ηλικία και το είχα δει μέσα από την τηλεόραση. Όταν αργότερα διάβασα κάποιες δημοσιογραφικές έρευνες για τη συγκεκριμένη ιστορία, αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτήν θεατρικά, γιατί μέσα της είχε πολλά κομμάτια τα οποία με ενδιέφεραν», δηλώνει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γιώργος Χριστοδούλου, ο ηθοποιός που με αυτό το έργο κάνει την τρίτη του σκηνοθετική δουλειά.
Ο ίδιος, υπογράφει και το κείμενο της παράστασης, το οποίο δεν επικεντρώνεται ούτε στον θύτη, ούτε στο θύμα, αλλά θίγει θέματα της κοινωνίας στην ελληνική επαρχία, τα οποία -όπως λέει, γνωρίζει καλά, αφού και ο ίδιος μεγάλωσε στα σπλάχνα της και συγκεκριμένα στα Εξαμίλια Κορινθίας. «Πρώτα από όλα ήθελα να μιλήσω για τη νοσηρότητα της ελληνικής επαρχίας στα θέματα που υπάρχουν σε διπλανές κλειστές πόρτες, στα πράγματα που είναι κρυμμένα κάτω από το χαλί και για την ομαδική …αυτοεξαπάτηση των ανθρώπων της εκεί», λέει ο κ. Χριστοδούλου, αποκαλύπτοντας ότι αρχικά είχε μία κινηματογραφική εκδοχή του κειμένου και κατά τη διάρκεια της καραντίνας αποφάσισε να το μετατρέψει σε θεατρικό έργο.
Η στάση της κοινωνίας και ο τρόπος που αντιμετωπίζει ένα τέτοιο συμβάν, τόσο στη Βέροια όπου συνέβη το τραγικό περιστατικό, όσο και αλλού στην Ελλάδα, είναι αυτό που ήθελε να θίξει ο Γιώργος Χριστοδούλου. Μαζί με την ομάδα του προσπαθεί να κατανοήσει το πώς ένας άνθρωπος ή μια ολόκληρη κοινωνία, γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη συνεργός. «Το έργο εξερευνά μία ανθρώπινη συμπεριφορά τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Μάλιστα το έγραψα πολύ πριν δημιουργηθεί όλη αυτή η μάστιγα των γυναικοκτονιών, οπότε κατά κάποιο τρόπο οι συνθήκες με προστάτεψαν ώστε να μην υπάρχει ένα υπερβάλλον συναισθηματικό φορτίο στη διάρκεια της συγγραφής του. Είναι ένα έργο που έχει νηφαλιότητα και δεν σκοπεύει να διδάξει», εξηγεί.
Βασικά σημεία της υπόθεσης εξαφάνισης της νεαρής γυναίκας, που είχε γίνει πρώτο θέμα στα μέσα ενημέρωσης της εποχής, παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της παράστασης. «Αυτό που κράτησα από το πραγματικό γεγονός είναι κάποιες «νησίδες» για το πώς τελικά εξελίχθηκε η ιστορία μέχρι να διαλευκανθεί αυτή η υπόθεση και να φτάσουμε στη σύλληψη του θύτη. Κατά τα άλλα έχει ένα πολύ μεγάλο μυθοπλαστικό κομμάτι, υπάρχουν χαρακτήρες δικής μου επινόησης, όπως για παράδειγμα η γυναίκα του συνεργού, που δεν είναι πραγματικό πρόσωπο», αναφέρει ο σκηνοθέτης.
Στην παράσταση παίζουν οι Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Χρήστος Κοντογεώργης, Μαρία Προϊστάκη και Φανή Παναγιωτίδου. Έρχεται στο θέατρο Αυλαία από τις 26 έως τις 28 Μαΐου (Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή) στις 21:00.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
