Ο ταλαντούχος νεαρός ηθοποιός Φώτης Καράλης, ο οποίος έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό από τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά τα «Καλύτερα μας Χρόνια» (υποδυόμενος τον νεαρό ποδοσφαιριστή Μανόλο), έχει κερδίσει τις εντυπώσεις, αυτή τη φορά με την ερμηνεία του στην παράσταση «Η Σκιά του Μαρτ» ενσαρκώνοντας τον Γκαμπριέλ έναν αντιήρωα στο θέατρο Αργώ.

Με αφορμή την παράσταση «Η Σκιά του Μαρτ» του Στιγκ Ντάγκερμαν, σε σκηνοθεσία Χρύσας Καψούλη που παίζεται στο θέατρο «Αργώ», ο ηθοποιός Φώτης Καράλης, μίλησε στο zougla.gr για την παράσταση και τον ρόλο του. «Εγώ τον αγαπώ γιατί μπορώ να δω έναν χαρακτήρα που έχει πονέσει και καταπιεστεί πολύ. Το μόνο που θέλει είναι να απολαύσει τη ζωή του χωρίς να πρέπει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της οικογένειας του και της κοινωνίας μας» αναφέρει ο νεαρός ηθοποιός και συμπληρώνει: «Το έργο έχει ως κέντρο του τη σχέση μεταξύ μητέρας και γιων. Δύο δυσλειτουργικές σχέσεις μεταξύ μιας μάνας σύμβολο και δύο αντίθετων γιων. Ενός ήρωα και ενός αντιήρωα.

Ποιος είναι ο ρόλος σου στη «Σκια του Μαρτ»;

Ο Γκάμπριελ, γιος της κυρίας Αγγέλικας, ζει μια απομονωμένη ζωή μαζί με τη μητέρα του καθώς πενθεί για τον Ήρωα αδερφό του Μαρτ. Είναι ο γιος που μένει πίσω. Αυτός που δεν τόλμησε να βγει έξω από το σπίτι, αυτός που δεν τόλμησε να πολεμήσει στον πόλεμο, αυτός δεν που τόλμησε να γνωρίσει τον έρωτα. Κλεισμένος στο σπίτι, με φρουρό δεσμοφύλακα τη μητέρα του, έχει φτάσει στα όρια του.

Πώς θα διηγηθείς, με δικά σου λόγια, σ’ έναν φίλο σου το έργο αυτό;

Το έργο έχει ως κέντρο του τη σχέση μεταξύ μητέρας και γιων. Δύο δυσλειτουργικές σχέσεις μεταξύ μιας μάνας σύμβολο και δύο αντίθετων γιων. Ενός ήρωα και ενός αντί ήρωα. Το έργο παρακολουθεί τη σχέση και την πορεία του Γκαμπριέλ στον δρόμο του προς την προσωπική του ελευθερία από τα όσα τον κρατάνε κλειδωμένο. Με αφορμή μια ερωτική περιπέτεια ξεσπά ένας ασυγκράτητος χείμαρρος από καταπιεσμένες πράξεις και ανείπωτες λέξεις.

Ποια χαρακτηριστικά του ρόλου σου έχεις αγαπήσει;

Το όμορφο πάνω στον Γκαμπριέλ είναι ότι μπορούμε να διακρίνουμε χαρακτηριστικά που οι περισσότεροι άνθρωποι φέρουμε. Η δειλία του και η κοινωνική του αποξένωση είναι κάτι που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε. Εγώ τον αγαπώ γιατί μπορώ να δω έναν χαρακτήρα που έχει πονέσει και καταπιεστεί πολύ. Το μόνο που θέλει είναι να απολαύσει τη ζωή του χωρίς να πρέπει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της οικογένειας του και της κοινωνίας μας.

Mε τη σκηνοθέτιδα Χρύσα Καψούλη έχεις συνεργαστεί και στο παρελθόν;

Είναι η πρώτη συνεργασία με τη Χρύσα και νιώθω πάρα πολύ χαρούμενος για τη συνύπαρξη μας αυτή στο θέατρο Αργώ. Είναι πάντα ανακουφιστικό να δουλεύεις με ανθρώπους που ξέρουν τι θέλουν να δημιουργήσουν, και έχουν ένα συγκεκριμένο όραμα για το έργο που σκηνοθετούν. Έχει μια δυναμική που εμένα με βοηθάει να νιώθω ασφαλής και δημιουργικός. Σπάνιο πράγμα να ξέρει ο άλλος πραγματικά τι θέλει. Εμείς είχαμε στη διάθεση αρκετά μικρό χρονικό διάστημα προβών. Χωρίς μια τέτοια καίρια αποφασιστικότητα δεν θα είχαμε προλάβει να είμαστε έτοιμοι.

Τη συνεργασία με την κ. Υψηλάντη: πως θα την χαρακτήριζες;

Κάθε φορά που πρέπει να συνεργαστείς με έναν συνάδελφο που έχει, όχι απλά επιβιώσει στο επάγγελμα αυτό, αλλά έχει προσφέρει τόσα πολλά, με πιάνει ένα δέος. Πέρα από την απλότητα και την υποκριτική δεινότητα, που δεν χρειάζεται εγώ να τις επισημάνω, θέλω να μιλήσω για τη σημαντική συναδελφική αλληλεγγύη που νιώθεις όταν είσαι κοντά της. Είναι εκεί να σε υποστηρίξει και είναι έτοιμη να αλληλοεπιδράσει μαζί σου. Να πει τη γνώμη της και να ακούσει τη δική σου.

Tι σκέφτεσαι τα πέντε λεπτά πριν ανέβεις στην σκηνή;

Εκείνη την στιγμή αυτό που θέλω είναι να αδειάσω το μυαλό μου και να μην σκέφτομαι τίποτα. Φυσικά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό λόγου του άγχους. Αλλά αυτό είναι το προσδοκώμενο. Βρίσκω επίσης δημιουργικό έναν κύκλο  με τους συμπαίχτες μου, για να μπορέσουμε να ανταλλάξουμε δύναμη και χαμόγελα.

Όταν έχεις χρόνο για σένα πως τον περνάς;

Βολτάρω ακατάπαυστα. Βόλτες με τον σκύλο. Βόλτες με φίλους. Βόλτες με ένα βιβλίο. Γενικά μου αρέσει να βλέπω καινούργια πράγματα. Επίσης παρέες μεγάλες, παιχνίδια, ποτά και τρελές εγκεφαλικές συνευρέσεις. Αλλά φυσικά δεν υπάρχει συνήθως ελεύθερος χρόνος. Άρα… αγκαλιά με τον σκύλο και ύπνο για να αντέξω την επόμενη μέρα.

Τι θα ήθελες από έναν καινούριο υπουργό Πολιτισμού για τον χώρο σου;

Θέλω έναν άνθρωπο που να αγαπάει τον πολιτισμό πραγματικά. Που δεν θα μας μειώσει άλλο και θα σεβαστεί τη δουλειά μας και αυτά που προσφέρουμε. Ας μην στερηθούμε κι άλλα…

Δείτε επίσης: «Η Σκιά του Μαρτ» στο θέατρο Αργώ