Το έργο ο «Επιθεωρητής» του Νικολάϊ Γκόγκολ, παρουσιάζει η Ερασιτεχνική Σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, στο πλαίσιο του μήνα ερασιτεχνικής θεατρικής δημιουργίας στην Ήπειρο.
Η Ερασιτεχνική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου, ανεβάζει στο Θέατρο «Καμπέρειο» τον «Επιθεωρητή», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Αθανασίου, την Παρασκευή 19, το Σάββατο 20 και την Κυριακή 21 Μαΐου, στις 9.00 το βράδυ με ελεύθερη είσοδο.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία – Ευάγγελος Αθανασίου, Μουσική επιμέλεια – Θεόδωρος Αλεξίου, Σκηνικά/Κοστούμια – Βεστιάριο ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων.
Ηθοποιοί: Γεώργιος Γώγος – ΑΝΤΟΝ ΑΝΤΟΝΙΤΣ (Κυβερνήτης της πόλης), Κωνστάντς Τσαγκάρη – ΙΒΑΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΒΙΤΣ ΧΛΙΕΣΤΑΚΩΦ (Υπάλληλος από την Πετρούπολη), Χρήστος Μπέλλος – ΑΜΟΣ ΛΙΑΠΚΙΝ ΤΙΑΠΚΙΝ (Δικαστής) και ΛΟΥΚΑ ΛΟΥΚΙΤΣ (Επιθεωρητής σχολείων), Θάλεια Οικονόμου – ΙΒΑΝ ΚΟΥΖΜΙΤΣ (Διευθυντής Ταχυδρομείου) και ΑΡΤΕΜΥ ΦΙΛΙΠΠΟΒΙΤΣ (Επιστάτης αγαθοεργών Ιδρυμάτων), Εβίτα Αγγέλη – ΝΤΟΜΠΤΣΙΝΣΚΙ – ΜΠΟΜΠΤΣΙΝΣΚΙ (Κάτοικοι πόλης) και ΓΥΝΑΙΚΑ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ – ΕΜΠΟΡΟΣ, Ευανθία Κύρκου – ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΚΑΡΛΟΒΙΤΣ (Γιατρός) και ΓΥΝΑΙΚΑ ΛΟΥΚΑ ΛΟΥΚΙΤΣ – ΕΜΠΟΡΟΣ – ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΛΕΙΔΑΡΑ, Χρυσούλα Αλεξανδρή – ΑΝΝΑ ΑΝΤΡΕΓΙΕΒΝΑ (Γυναίκα κυβερνήτη), Νεφέλη Γκλέζου – ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΝΟΒΝΑ (Κόρη Κυβερνήτη), Ευθυμία Δανιηλίδου – ΟΣΙΠ (Υπηρέτης του Χλιεστάκωφ), Κωνσταντίνος Σίντος – ΝΤΙΕΡΖΙΜΟΡΝΤΑ (Αστυνομικός) και ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ – ΚΟΡΟΜΠΚΙΝ (Υπάλληλος) και ΜΙΧΚΑ (Υπηρέτης Κυβερνήτη).
Σημείωμα σκηνοθέτη: Όπως σημειώνει ο Καζαντζάκης, «ο Γκόγκολ δεν βλέπει τους αξιοθρήνητους ήρωες του με περιφρόνηση ή κακία. Οι ήρωες του δεν είναι μαριονέτες του οποιουδήποτε εστέτ που τις γελοιοποιεί για να δώσει ένα κάποιο διέξοδο στην πλήξη και τη ρουτίνα του. Ο Γκόγκολ πονά και ο ίδιος, κι ο πόνος ακριβώς είναι αυτό που γεννά την ευαισθησία και την ανθρωπιά του. Γι’ αυτό και όλο του το έργο διαχέεται από βαθύ οίκτο και μοναδική τρυφερότητα για τον καθημερινό άνθρωπο».
Ο Γκόγκολ ήταν από τις μεγαλύτερες μορφές της Ρωσικής και Παγκόσμιας Λογοτεχνίας. Στα τέλη του 1835, αρχές 1836 η ριζοσπαστική σάτιρα του «Επιθεωρητή» άσκησε δριμύτατη κριτική στην Ρώσικη πολιτική πραγματικότητα, με τις καθαρτήριες ικανότητες του «γέλιου» όπως τονίζει ο Έντουαρ Μπράουν.
Είδαμε τα πρόσωπα του έργου ως χαρακτήρες ανεξάρτητα από το φύλο (άνδρας-γυναίκα). Οι αλλαγές των ηθοποιών σε διαφορετικούς ρόλους επάνω στη σκηνή ταυτόχρονα με τη δράση γίνονται αφενός για το θεατρικό παιχνίδι αλλά και να σηματοδοτηθεί η ομοιότητα της συμπεριφοράς των υπηρετούντων κάτω από την πίεση μιας ισχυρής και απολυταρχικής εξουσίας. Επίσης οι κούκλες χρησιμοποιούνται για να αναδείξουν τα τραγικά και ταυτόχρονα κωμικά στοιχεία των δύο ρόλων αλλά και τον χειρισμό που υφίστανται οι πολίτες από τις εκάστοτε εξουσίες. Στη χρονιά που παίχτηκε ο «Επιθεωρητής» στη Πετρούπολη ξεσήκωσε έντονες πολιτικές αντιπαραθέσεις στα μεσαία και κατώτερα στρώματα της τσαρικής εξουσίας. Σήμερα μέσα από το χιούμορ μπορούμε να δούμε πολλές αναλογίες με την εφαρμογή των πολιτικών εξουσιών στη χώρα μας τα τελευταία σαράντα χρόνια.
