Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Η Νάνα Παπαδάκη, μια πολυτάλαντη καλλιτέχνις, ηθοποιός, σκηνοθέτις και συγγραφέας, παρουσιάζει με επιτυχία το ελάχιστα παιγμένο κείμενο του Γιάννη Ρίτσου «Κάτω απ’ τον ίσκιο του βουνού», το οποίο ανέβηκε στο Θέατρο Αργώ, σε σκηνοθεσία κι ερμηνεία της ίδιας.
Από τις 17 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή το Α Small Argo full of Art ( δεύτερη σκηνή του Θεάτρου Αργώ) άνοιξε τις πόρτες του στην ποίηση της «Τέταρτης Διάστασης»: Η ευεργετική γραφή του Ρίτσου, κάτω απ’ τον ίσκιο του σήμερα, για ένα πρόσωπο σε ένα σκηνικό οδοιπορικό στο φως και στο σκοτάδι.
Η Νάνα Παπαδάκη αποκαλύπτει στο zougla.gr τα μελλοντικά της σχέδια καθώς και τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική της διαδρομή.
Ποιοι ήταν οι λόγοι που σας έκαναν να επιλέξετε το ελάχιστα παιγμένο κείμενο του Γιάννη Ρίτσου «Κάτω απ’ τον ίσκιο του βουνού»;
Η αίσθηση που είχα ότι το κείμενο αυτό αφορά σε κάτι πολύ προσωπικό δικό μου, ενώ παράλληλα έδινε πνοή σε μια σιωπή κοινή, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Επίσης το ότι μπορούσα να μιλήσω για την κατασκευή ενός ρόλου σκοτεινού, που όμως μέσα του κρύβει τόσο φως, καθώς και να απλώσω το βλέμμα μου στο μέλλον χορεύοντας σχεδόν με την ανάσα και τον πνευματικό ορίζοντα ενός σπουδαίου ποιητή.
Με ποια κριτήρια επιλέγετε κάθε φορά τα έργα που σκηνοθετείτε;
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να μιλάνε σε μένα, στις δικές μου ανάγκες, αλλά και στους συνανθρώπους μου, όσο πιο βαθιά μπορώ να αφουγκραστώ τις ζωές τους, τις αγωνίες, τις αισθητικές και πνευματικές τους ανάγκες.
Ποιον ρόλο υποδύεστε και ποια τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του;
Η αλήθεια είναι ότι αυτό που με απασχολεί στη σκηνή είναι να περάσω τα νοήματα στο κοινό, να δούμε τις εικόνες, να ακούσουμε όλη την πορεία μιας φράσης, μιας ενότητας, όλης της σύνθεσης του Ρίτσου. Να εμβαθύνω κάθε φορά στο κείμενο, οπότε υπ’ αυτήν την έννοια, δεν αισθάνομαι ότι υποδύομαι ρόλο. Μάλλον απεκδύομαι ρόλους.
Ποιος θα λέγατε ότι είναι ο στόχος της παράστασης;
Ο στόχος είναι κάτι που επαναπροσδιορίζεται από τη συνάντηση του κειμένου με το κοινό. Την αγάπη μου για τη ζωή και τη σκηνή θέλω να μοιραστώ. Και την ποιητική διάσταση και των δύο.
Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο και τι σας συγκινεί στον ρόλο σας;
Πρόκειται για ένα ποιητικό κείμενο εξαιρετικά απαιτητικό για να μεταφερθεί στη σκηνή. Οι μεγάλες ανάσες, το στοχαστικό βάθος, οι εναλλαγές, να αναδυθεί μια πορεία με αρχή, μέση, τέλος και να αποκτήσει σκηνικό εκτόπισμα. Σκέψη και σώμα εναρμονισμένα και ανοιχτά στο ποιητικό σύμπαν του συγγραφέα ήταν αυτό που με συγκίνησε τόσο, ώστε να ξεχάσω κάθε δυσκολία που μπορεί να έχει ένα τέτοιο εγχείρημα.
Πόσο δύσκολο ήταν για σας να είστε σκηνοθέτις και ηθοποιός στη συγκεκριμένη παράσταση;
Όλοι οι συνεργάτες δουλέψαμε μαζί άψογα. Και με τη δουλειά τους στήριξαν κι εμένα που είμαι πάνω στη σκηνή και κυρίως, θέλω να πιστεύω, ότι σεβαστήκαμε τον λόγο του κειμένου και την αλήθεια της δικής μας γενιάς.
Ποια η σκηνοθετική σας προσέγγιση;
Δουλέψαμε πάνω σε τρεις άξονες. Ο πρώτος είναι αυτός του ποιητή που δανείζεται το προσωπείο της Ηλέκτρας για να μιλήσει, ο δεύτερος αυτός του δραματικού προσώπου που παρουσιάζεται με έναν διαφορετικό τρόπο, εξομολογητικό και φωτεινό, ο τρίτος αυτός του ηθοποιού που δείχνει στο κοινό τους αρμούς της κατασκευής μιας ταυτότητας. Ένα πρόσωπο στήνει τον σκηνικό χώρο που θα του χαρίσει την ελευθερία που αποζητά, ώσπου αυτή η ελευθερία αποδεικνύεται μια παγίδα και για τη δική του συνείδηση.
Τι κρατάτε έντονα από το κείμενο του Γιάννη Ρίτσου;
Ότι αγκαλιάζει τα πάντα.
Πώς βλέπετε την ανταπόκριση των θεατών;
Χαίρομαι όταν και θεατές που δεν γνωρίζουν το κείμενο του Ρίτσου, αλλά κι άλλοι που το γνωρίζουν καλά, μπορούν να πορευτούν μαζί κατά τη διάρκεια της παράστασης.
Είστε ηθοποιός, σκηνοθέτις και συγγραφέας. Τι σας συγκινεί περισσότερο και τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Να μπορώ να κοιτάζω τους συνεργάτες μου στα μάτια.
Υπάρχει κάποιος ρόλος που επιθυμείτε να ερμηνεύσετε και κάποιο έργο να σκηνοθετήσετε;
Ναι. Είναι ένα πολύ σημαντικό έργο και ο ρόλος αντρικός. Χρειάζεται όμως τεράστια μελέτη και ο ρόλος και το έργο φυσικά κι ίσως ακόμα να είναι νωρίς για ένα τέτοιο εγχείρημα. Θα δούμε.
Οι συνεργασίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ενός καλλιτέχνη. Εσείς είστε ευχαριστημένη από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σας;
Ναι, κάθε συνεργασία προσφέρει κάτι διαφορετικό και κάθε σκηνοθέτης επειδή βλέπει κάτι άλλο σε σένα σου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσεις κι άλλες εκφάνσεις του εαυτού, του ψυχισμού και της λειτουργίας σου.
Τι σας δίνει χαρά στην καθημερινότητα σας;
Εξαρτάται. Άλλες φορές η ησυχία, μια όμορφη συζήτηση, ένας απλός περίπατος, να γελάω, να γνωρίζω καλύτερα τους φίλους μου και να συναντώ άλλους ανθρώπους διαφορετικούς από μένα.
Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Έχω ήδη ξεκινήσει πρόβες για το έργο «Δεσποινίς Δυστυχία» του Τσιμάρα Τζανάτου που θα παρουσιαστεί τέλος Απρίλη στο Θέατρο Φούρνος σε σκηνοθεσία της Χρύσας Καψούλη.
