Η Μπέσσυ Μάλφα, πιστεύει πολύ στην Ελληνίδα μάνα και χαριτολογώντας λέει πως αν ο Θεός ήταν άνθρωπος θα ήτανε γυναίκα. Όπως επισημαίνει θεωρεί υποχρέωσή της να μεγαλώσει «ωραίους Έλληνες» είτε είναι τα παιδιά της είτε μαθητές της.

Η πολυτάλαντη καλλιτέχνιδα σε συνέντευξή της στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τονίζει πως έχουμε την ωραιότερη χώρα και πρέπει να παλέψουμε γι αυτήν και πως «ο Έλληνας δεν πτοείται επειδή έχει τον ήλιο και τη θάλασσα».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Αναφερόμενη στο θέατρο το χαρακτηρίζει ως «πνευματική τροφή» και μάλιστα ως την «πιο γκουρμέ τροφή που υπάρχει σε χαμηλή τιμή». Προσθέτει πως «η τέχνη αποτελεί ανάγκη επιβίωσης», ενώ λέει ότι «πάντα οι ηθοποιοί βγάζαμε ελάχιστα χρήματα στο θέατρο και το κάναμε για την ψυχή μας».

Εξηγεί πώς αποφάσισε να γράψει και να σκηνοθετήσει το έργο «Φάκελος Ρίτα Χέιγουορθ» το οποίο θα ανεβεί και εφέτος στο θέατρο «Αλκμήνη», ενώ αναφέρεται στις προτάσεις για τηλεοπτικές σειρές που της έχουν γίνει από το εξωτερικό και αποκαλύπτει τα μελλοντικά της σχέδια.

Παράλληλα με κάποιες άλλες δουλειές σας πέρσι ανεβάσατε στο θέατρο «Αλκμήνη», στα Πετράλωνα, ένα έργο που γράψατε και σκηνοθετήσατε εσείς, το «Φάκελος Ρίτα Χέιγουορθ». Από τι εμπνευστήκατε να το γράψετε και στη συνέχεια να το σκηνοθετήσετε;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Πρόκειται για μια «μαύρη» κωμωδία διάρκειας μίας ώρας και πέντε λεπτών που θίγει πολύ σκληρά μέσω ενός serial killer (κατά συρροή δολοφόνου) όλα τα ζητήματα που με απασχολούν ως άνθρωπο: τον ρατσισμό, την ομοφοβία, την καταπίεση, τη σχέση των γονέων με τα παιδιά… Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο θέαμα του οποίου η συνταγή μας πέτυχε και θα το επαναλάβουμε και εφέτος στο θέατρο «Αλκμήνη». Όσον αφορά στο γράψιμό του, το ξεκίνησα πριν από πολλά χρόνια, όταν υπήρχε το θέατρο «Αμόρε», επί Γιάννη Χουβαρδά, και ήταν η εποχή που δοκιμάζαμε πράγματα. Ερχόντουσαν πολύ «φρέσκα» έργα και κάναμε έργα σκληρά, προχωρημένα από σκηνές «off Broadway». Αυτό ήταν ένα μεγάλο σχολείο για μένα επειδή βρήκα εκεί -θάλεγα- τον εαυτό μου. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που έχω πολύ έντονο το υπαρξιακό θέμα, με χιούμορ πάντα, γιατί δεν μας σώζει τίποτα (γελάει).

Γεννιόμαστε με δύο γνώσεις όταν αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε. Τη ζωή και τον θάνατο. Και από κει και πέρα αρχίζει το υπαρξιακό. Έχω λοιπόν αυτήν τη μεγάλη ανησυχία για το τι είναι ο άνθρωπος και ποια είναι η αποστολή του στο σύμπαν. Έτσι λοιπόν άρχισε η συγγραφή όταν βρισκόμουνα στο θέατρο «Αμόρε». Μ΄ όλο αυτό το ξένο ρεπερτόριο που ερχότανε και τη θητεία μου σ΄ αυτό εμπνεύστηκα κι άρχισα να γράφω. Τότε ξεπήδησαν έργα όπως το «No Shakespeare please», το ποίο έκανε τεράστια επιτυχία, «Οι Πειρατές», είχα αρχίσει να σκηνοθετώ ξεκινώντας από το «Miss Pepsi». Παράλληλα με όλα αυτά μεγαλώνω όπως ξέρετε και τρία παιδιά…

Πότε τα προλαβαίνετε όλα αυτά και κυρίως πώς βρίσκετε χρόνο να μεγαλώσετε τα παιδιά σας;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η αλήθεια είναι ότι δεν κοιμάμαι πολύ, είμαι πολύ ανήσυχο πνεύμα και είχα επί πολλά χρόνια βοήθεια από τους γονείς μου στους οποίους οφείλω πολλά, αλλά δυστυχώς τους έχασα. Θεωρώ χρέος μου απέναντι στην κοινωνία, απ΄ τη στιγμή που έφερα παιδιά να μ΄ απασχολεί πάρα πολύ το ανθρώπινο είδος. Πιστεύω πάρα πολύ στην Παιδεία και στον Πολιτισμό. Στον ελληνικό Πολιτισμό. Θεωρώ ότι έχουμε την ωραιότερη χώρα και πρέπει να παλέψουμε γι΄ αυτήν, γιατί η προίκα μας είναι η Δημοκρατία, η Φιλοσοφία, τα Μαθηματικά, τα πάντα τα έχουμε εμείς, οπότε πρέπει να μας απασχολεί πάρα πολύ αυτό για τις γενιές που θα ‘ρθουν. Αυτό λοιπόν το υπαρξιακό σε συνδυασμό με την ελληνική πνευματικότητα που διαθέτουμε όλοι μας δεν μ΄ αφήνει να κοιμηθώ. Και θεωρώ υποχρέωσή μου να μεγαλώσω ωραίους Έλληνες, είτε είναι τα παιδιά μου είτε είναι μαθητές μου. Οπότε εγώ είμαι η δουλειά μου, δεν είμαι κάτι άλλο, είμαι αυτό που βλέπετε. Κι έτσι μεγαλώνω τα παιδιά μου και έτσι κάνω τις δουλειές μου, και καθαρίζω και πατάτες, μέσα απ΄ αυτήν την κατάσταση (γελάει)…

Δηλαδή εκτός από καλλιτέχνις είστε και μάνα, σύζυγος και νοικοκυρά!

Είμαι ένας κανονικός άνθρωπος. Πιστεύω πολύ στην Ελληνίδα μάνα και θα πω κάτι που θα είναι αστείο, αλλά αν ο Θεός ήταν άνθρωπος θα ήτανε γυναίκα…Η γυναίκα είναι δημιουργός, η γυναίκα έχει μεγάλη δύναμη μέσα της, η γυναίκα γεννάει τον άνδρα κι επειδή γεννάει τον άνθρωπο, γι αυτό οι γυναίκες θα πρέπει να φροντίζουμε να μεγαλώνουμε ωραίους Έλληνες. Δεν υπάρχει φύλο, υπάρχει δημιουργός!

Φαντάζομαι πως θα συμφωνεί με όλα αυτά και ο σύζυγός σας Γεράσιμος Σκιαδαρέσης…

Εννοείται, γιατί σας μίλησα για τον άνθρωπο, αλλά το πήγα λίγο στα φύλα επειδή πια είμαστε κοντά στο 2019 και θεωρώ ότι δεν πρέπει να είναι πίσω η Ελλάδα αλλά πρέπει να προχωρήσει ως χώρα.

Αισιόδοξα μηνύματα παρότι η χώρα μας πλήττεται εδώ και χρόνια από οικονομική κρίση…

Ο Έλληνας δεν πτοείται επειδή έχει τον ήλιο και τη θάλασσα- και ας μην ξεχνάμε ότι παλιότερα υπήρξαμε φτωχότεροι…

Ο Έλληνας δεν πτοείται, το θέατρο, όμως, επλήγη από την οικονομική κρίση;

Το θέατρο ανήκει σ΄ αυτό που λέμε Παιδεία και Πολιτισμός -και το έχει πολύ ανάγκη ο Έλληνας, και πρέπει να ξεκινάει απ΄ το σχολείο- γι αυτό και σ΄ αυτές τις εποχές το θέατρο ανθίζει. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που οι παραστάσεις πια είναι πάρα πολλές και απ΄ όσα γνωρίζω πάνε πολύ καλά.

Σ΄ αυτό μάλλον συμβάλλατε και οι καλλιτέχνες μειώνοντας αρκετά τις αμοιβές σας, κερδίζοντας πλέον λιγότερα χρήματα, προκειμένου να γίνουν τα εισιτήρια πιο προσιτά για τους θεατρόφιλους…

Πάντα οι ηθοποιοί βγάζαμε ελάχιστα χρήματα στο θέατρο. Το θέατρο, τουλάχιστον αυτό που γνωρίζω εγώ, το κάναμε για την ψυχή μας! Εάν μπορείς να βγάλεις και κάποια χρήματα ακόμα καλύτερα. Το χαμηλό εισιτήριο κατά τη γνώμη μου δίνει τη δυνατότητα σε ανθρώπους που δεν έχουν αρκετά λεφτά -γιατί δεν θα πας μόνον εσύ αλλά πρέπει να πάρεις τα παιδιά σου πρέπει να σε συνοδεύει κάποιος- και να έχεις τη δυνατότητα να το δεις. Το θέατρο είναι πνευματική τροφή και μάλιστα είναι η πιο γκουρμέ τροφή που υπάρχει σε χαμηλή τιμή!

Το θέατρο άντεξε στην κρίση. Αισιοδοξείτε ότι στο μέλλον θα πάει καλύτερα;

Κοιτάξτε, ο Κάρολος Κουν κατά τη διάρκεια του πολέμου έκανε το Θέατρο Τέχνης. Η αισιοδοξία είναι η τέχνη. Είναι η ανάγκη του ανθρώπου απέναντι στον θάνατο. Η τέχνη αποτελεί ανάγκη επιβίωσης. Και το θέατρο ανήκει στην τέχνη. Είναι ο μόνος τρόπος να επιβιώσεις!

Κι όσον αφορά την τηλεόραση την οποία έχετε υπηρετήσει με επιτυχία;

 Επειδή ασχολούμαι με πολλά πράγματα δεν προλαβαίνω να δω τηλεόραση. Ακούω ότι θα γίνουν εφέτος πολλές σειρές και αισιοδοξώ ότι απ΄ αυτές τις σειρές κάποιες θα είναι καλές.

Θα σας δούμε σε κάποια τηλεοπτική σειρά;

Στην Ελλάδα δεν μου έχουν γίνει αυτήν την περίοδο κάποιες τηλεοπτικές προτάσεις, εκτός από αυτές -και δεν γίνεται διαφορετικά επειδή είναι σχέση ζωής- του κ. Κοκκινόπουλου κι αυτές τις μέρες θα κάνω το επόμενο επεισόδιο. Με όλα αυτά τα συνδρομητικά κανάλια όμως ανοίγουν πολλές πόρτες. Ήδη είχα τέσσερις προτάσεις για σίριαλ του εξωτερικού. Υπάρχουνε ειδικά γραφεία τα οποία αναλαμβάνουν ηθοποιούς. Όλη η Ευρώπη χρησιμοποιεί ηθοποιούς από παντού όπως και η Αμερική.

Θεατρικά για τον χειμώνα τι σχεδιάζετε;

Θα συνεχίσω να παίζω για ένα διάστημα στο «Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή» στο θέατρο «Ριάλτο», καθώς και στο θέατρο «Αλκμήνη» με το έργο «Φάκελλος Ρίτα Χέιγουορθ». Επίσης θα κάνω και μια δουλειά με τη Λένα Αλκαίου, ένα μουσικοχορευτικό έργο το οποίο έχω γράψει εγώ και λέγεται «The date» (Το ραντεβού). Είναι μία πρόφαση για ν΄ ακούσουμε τη Λένα Αλκαίου την οποία αγαπώ και θαυμάζω!

Πότε θα το δούμε;

Γύρω στις γιορτές και μάλλον θα το παρουσιάσουμε και στη Θεσσαλονίκη.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης