Το βραβευμένο έργο του Γούντι Άλεν, «Blue Jasmine», στο οποίο έλαμψε η Κέιτ Μπλάνσετ, ανεβάζει σε δική της διασκευή στο Θέατρο Διάνα η Ελένη Ράντου. Η δημοφιλής ηθοποιός εξασφάλισε τα αποκλειστικά δικαιώματα της θεατρικής διασκευής της ταινίας, που ανεβαίνει σε παγκόσμια πρώτη από 1η Νοεμβρίου, με τίτλο «Τζάσμιν», υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Σταμάτη Φασουλή.
«Πριν από πέντε χρόνια, καθισμένη στο καλοκαιρινό Σινέ Παρί στην Πλάκα, έβλεπα το Blue Jasmine. Θυμάμαι να γυρνάω στη φίλη μου και να της λέω…αυτό εγώ θα το κάνω θεατρικό. Πρόκειται για ένα καταπληκτικό έργο που κρύβει μέσα του όλη την παράδοση του αμερικανικού θεάτρου» ανέφερε στη συνέντευξη Τύπου η Ελένη Ράντου μιλώντας για την πρώτη της «συνάντηση» με την «Τζάσμιν».
Από τότε η σκέψη δεν έπαψε να τριγυρίζει στο μυαλό της. «Έκανα δοκιμές, έψαχνα τον τρόπο που η αφήγηση θα γίνει θεατρική, προσπαθούσα να μπω στο μυαλό αυτής της γυναίκας… μέχρι που εφέτος το πήρα απόφαση. Στρώθηκα να το τελειώσω με τον συνεργάτη μου, τον Βαγγέλη Χατζηνικολάου, κι αυτό άρχισε να μου φανερώνεται και να τρέχει σα νερό από πηγή. Σε έναν μήνα είχε τελειώσει το πρώτο draft».
Όλοι οι χαρακτήρες της ιστορίας άρχισαν σιγά-σιγά να της αποκαλύπτονται. «Είναι βγαλμένοι μέσα από τη ζωή. Συνδέθηκα τόσο μαζί τους, που όταν τελειώναμε το βράδυ τη δουλειά με τον Βαγγέλη, του έλεγα: «μην κλείνεις το λάπτοπ, ασ’ τους ν’ αναπνεύσουν…». Έστειλα το πρώτο draft στον Σταμάτη Φασουλή και με πήρε πίσω σε δύο ώρες: “Είναι αριστούργημα. Προχώρα”».
Τέλος Απριλίου παίρνει και τη θετική απάντηση ότι ο Γούντι Άλεν δίνει την έγκριση να γίνει σε παγκόσμια πρώτη, θεατρική διασκευή της ταινίας του. «Η επαφή με τον Γούντι Άλεν ξεκίνησε μέσω του ατζέντη του και μετά μέσω mail προχώρησε και με τον ίδιο. Κολακεύτηκε που η πρόταση για διασκευή ήρθε από την Ελλάδα και μας ζήτησε να τη διαβάσει. Μεταφράσαμε τη διασκευή και τη στείλαμε στα αγγλικά, αλλά μας ζήτησε και το ελληνικό κείμενο. Όταν το διάβασε, μας απάντησε: “Έχετε γράψει ένα ολοκαίνουριο και πολύ ενδιαφέρον θεατρικό έργο”. Ήταν το μεγαλύτερο εύσημο και κουράγιο που θα μπορούσε να μας δώσει για να προχωρήσουμε σε αυτήν την ιστορία».
Το τελικό «οκ» ήρθε τον Ιούνιο. «Αν δεν συμφωνούσε ο ίδιος, δεν θα έκανα τίποτα εφέτος στο θέατρο. Ήταν πολύ αργά για να προετοιμάσω άλλη παράσταση. Ωστόσο είχα τόση αγάπη μέσα μου γι’ αυτό που ετοιμάζαμε, που πίστευα πως όλα θα πάνε καλά» παραδέχτηκε η ηθοποιός. Όπως εξήγησε η ίδια, στη σκηνή του Θεάτρου Διάνα δεν θα δούμε μία πιστή αντιγραφή της ταινίας. «Στο σινεμά, όλη η ταινία είναι η πρωταγωνίστρια. Στην παράσταση μας, ζωντανεύουν όλοι οι χαρακτήρες του έργου».
Η υπόθεση αφορά μια πλούσια χρεωκοπημένη Νεοϋορκέζα, την Τζάσμιν, η οποία μετά τη διάλυση του γάμου της και την οικονομική καταστροφή του άντρα της προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή της από την αρχή. Το σενάριο του Γούντι Άλεν στηριγμένο σε μια άλλη εκδοχή του «Λεωφορείου ο Πόθος», περιγράφει με κωμικοτραγικό τρόπο το οδοιπορικό της πτώσης και την τραυματική εμπειρία της απώλειας. «Μου φάνηκε ιδιοφυές το γεγονός ότι ο Γούντι Άλεν δεν επέλεξε να βάλει σε αυτήν την περιπέτεια μία ηρωίδα ευάλωτη, αλλά ένα πολύ δυναμικό πλάσμα που θα μπορούσε σε άλλη συνθήκη να στύψει τη ζωή. Στο “Λεωφορείον ο Πόθος” έχουμε την αίσθηση ότι η κεντρική ηρωίδα είναι πολύ εύθραυστη και γι’ αυτό της συμβαίνουν όλα αυτά. Είναι τρομερά ενδιαφέρουσα η αντιστροφή που έκανε ο Άλεν, μακριά από τα κλισέ του ρόλου που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε μέχρι σήμερα» σημείωσε η Ελ. Ράντου.
Σύμφωνα με την ηθοποιό, είναι η πρώτη ταινία που σχολίασε τη φούσκα της Lehman Brothers.
«Η αντιμετώπιση αυτής της περιόδου έχει καταγραφεί μέχρι τώρα τόσο στο σινεμά όσο και στο θέατρο με καταγγελτικό τρόπο. Ο Γούντι Άλεν το έχει αντιμετωπίσει σαν ένα ψυχολογικό roller coaster. Δεν ασχολήθηκε με την αποτύπωση των γεγονότων της χρηματοπιστωτικής κρίσης, η ματιά του είναι βαθιά υπαρξιακή. Έπιασε τη μεριά των διαπλεκόμενων, των ανθρώπων που τα “φάγανε”. Η ηρωίδα που υποδύομαι, ζει μέσα στη φούσκα που η ίδια έφτιαξε» ανέφερε η Ελ. Ράντου.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
