Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Ο Χάρης Φλέουρας, ένας πολυτάλαντος καλλιτέχνης, θα πρωταγωνιστήσει στο εμβληματικό κείμενο του Έλληνα διανοητή, κοινωνιολόγου, δημοσιογράφου, συγγραφέα και ποιητή Ευάγγελου Λεμπέση, «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω» σε σκηνοθεσία Σταμάτη Κραουνάκη.
Με αφορμή την επερχόμενη πρεμιέρα στις 29 Νοεμβρίου στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκη, ο Χάρης Φλέουρας μίλησε στο zougla.gr και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στους λόγους που καθιστούν το έργο επίκαιρο, στη συνεργασία του με τον Σταμάτη Κραουνάκη και αποκάλυψε τα μελλοντικά του σχέδια.
Τι σας γοήτευσε στο κείμενο του Ευάγγελου Λεμπέση και σας ώθησε να συμμετάσχετε στη συγκεκριμένη παράσταση;
Ξεκινώντας από τον τίτλο του και μόνο αντιλαμβάνεσαι πως επρόκειτο για ένα κείμενο που θα σου κινήσει το ενδιαφέρον. Το έργο του Λεμπέση είναι μια κοινωνικοπολιτική θα έλεγα μελέτη που σου δημιουργεί ποικίλα συναισθήματα γιατί το περιεχόμενο της αφορά όλους τους πολίτες του σημερινού κόσμου. Αυτός ήταν και ο πρωταρχικός λόγος που θέλησα να είμαι μέτοχος στο ανέβασμα της παράστασης περί βλακών!
Ποιος θα είναι ο ρόλος σας και ποια τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του;
Ο Ρόλος μου είναι ενός σημερινού καθημερινού ανθρώπου όπου μελετώντας το δοκίμιο του Λεμπέση θέλησε να το γνωστοποιήσει στο ευρύ κοινό. Κάνοντας τους λοιπόν κοινωνούς, τους υποχρεώνει με έναν τρόπο να αφυπνιστούν και να αντιδράσουν έχοντας πια σύμμαχο τη γνώση.
Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο;
Πέρα από την απομνημόνευση της γοητευτικής αυτής γλώσσας, βασική ανησυχία μου είναι να μπορέσω να αποδώσω – μεταφέρω τα πυκνά νοήματα του έργου με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο.
Τι πραγματεύεται η παράσταση και ποιος θα λέγατε ότι είναι ο στόχος της;
Ο συγγραφέας με χιουμοριστικό – καυστικό αλλά καθόλου διδακτικό τρόπο, μας αναλύει τον ουσιαστικό λόγο της απαραίτητης παρουσίας των βλακών στη σύγχρονη κοινωνία. Τις διάφορες κατηγορίες στις οποίες ανήκουν και τα ευτελή μέσα που χρησιμοποιούν με την ανοχή των ευφυών για να προωθούνται και να επικρατούν. Στόχος όλου αυτού του πονήματος είναι να δικαιώσει τις αξίες, τα πιστεύω και την εντιμότητα των ευφυών και πραγματικά άξιων και πνευματικών ανθρώπων.
Ποια η εμπειρία σας από τη συνεργασία σας με τον Σταμάτη Κραουνάκη και πώς η σκηνοθετική του προσέγγιση σας βοήθησε στην προσέγγιση του ρόλου σας;
Με τον Σταμάτη έχουμε αναπτύξει έναν ιδιαίτερο κώδικα μεταξύ μας που μας βοήθησε πολύ σε αυτήν μας τη συνεργασία, ώστε να είναι εύκολη και στοχευμένη χωρίς να χρειάζεται να δίνονται εξηγήσεις, οι οποίες τρώνε πολύ χρόνο ουσιαστικής δουλειάς.
Ως συνθέτης μου πρόσφερε μια παρτιτούρα και ταξιδέψαμε και δημιουργήσαμε το θεατρικό μας αρχιτεκτόνημα πάνω σε αυτήν. Βήμα βήμα λοιπόν άφηνε να μας κατακτήσει το κείμενο και να μας οδηγήσουν τα νοήματα του και με βάση αυτό διαμορφώσαμε την κάθε σκηνή.
Η γλώσσα του κειμένου σας δυσκόλεψε; Ποια η αίσθηση σας από τη χρήση της καθαρεύουσας;
Η καθαρεύουσα με κατέκτησε πολύ γρήγορα. Είναι ένας λόγος λυρικός, μουσικός και άκρως γοητευτικός. Μου ταίριαξε πάρα πολύ αν και δεν κρύβω ότι στην αρχή τη φοβόμουν. Ανακαλύπτοντας την όμως αντιλήφθηκα ότι είναι μια γλώσσα που σου ξεκλειδώνει πολλά κωμικά στοιχεία κάτι που δεν θα συνέβαινε με τόσο ενδιαφέροντα τρόπο στη δημοτική. Τα νοήματα της σου δημιουργούν άμεσα εικόνες και για αυτό πιστεύω ότι θα είναι απόλυτα κατανοητή από το κοινό!
Ο Ευάγγελος Λεμπέσης έγραψε το έργο το 1941. Τι είναι αυτό που το καθιστά επίκαιρο;
Όταν παρακολουθήσετε την παράσταση θα καταλάβετε ότι όχι απλά δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε αλλά τα πράγματα σαφώς και έχουν εξελιχθεί…προς το χειρότερο!
Μπορεί ένας νέος ηθοποιός σήμερα εν όψει οικονομικής κρίσης να βιοποριστεί από το θέατρο;
Όσο μπορούν να βιοπορισθούν και οι επαγγελματίες όλων των άλλων κλάδων. Στρέψτε την ερώτηση στον εαυτό σας και πολύ φοβάμαι πως η απάντηση που θα δώσετε θα είναι ίδια με τη δική μου.
Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Οι Δευτέρες στη Σφίγγα μετατρέπονται σε Σάββατο, τραγουδώντας και διασκεδάζοντας με τα «παιδιά της Σφίγγας» Χρήστο Γεροντίδη, Σάκη Καραθανάση, Κώστα Μπουγιώτη, Γιώργο Στιβανάκη Βάϊο Πράπα, Νίκο Σταδιάτη, Βασίλη Ντουμπρογιάννη και φυσικά τον Σταμάτη Κραουνάκη.
Για την επόμενη περίοδο έχω μόνο αυτά στο μυαλό μου «τα παιδιά της Σφίγγας» και την «τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών» μιας και είναι πολύ πρόσφατα! Όσον αφορά το μέλλον εύχομαι να έχω όμορφες και δημιουργικές συναντήσεις!
