Από την Παρασκευή 3 Νοέμβρη το θέατρο Radar παρουσιάζει το έργο της Αναστασίας Παπαστάθη
«Φαινόμενο Ρασομόν», θεατρικό έργο εμπνευσμένο από διηγήματα του Ριονοσουκέ Ακουτάγκαβα και από αρχαίους μύθους «περί αληθείας».
Ενότητες:
1) Τα πρόσωπα και η υπόθεση του έργου
2) Ο Ριονοσουκέ Ακουτάγκαβα και ο όρος «Φαινόμενο Ρασομόν»
3) Το έργο και η εποχή του 4) Συντελεστές – Παραστάσεις
Τα πρόσωπα και η υπόθεση του έργου
Στον μεσαίωνα της δύσης εκτυλίσσεται το έργο της Αναστασίας Παπαστάθη «Φαινόμενο Ρασομόν».
Μετά τη δίκη για τον φόνο ενός άνδρα, ένας Μοναχός, μια Περουκιέρισα κι ένας Ξυλοκόπος για να προστατευτούν από την καταιγίδα που ξεσπάει, βρίσκουν καταφύγιο στα ερείπια της πύλης Ρασομόν.
Ο Μοναχός με φιλοσοφική αναζήτηση αλλά και υπαρξιακή αγωνία, πιστεύει στην ζωή και στον άνθρωπο αναζητά τον ιδανικό κόσμο, η επαφή του όμως με την πραγματικότητα τον απογοητεύει.
Η Περουκιέρα δεν πιστεύει σε τίποτα και σε κανέναν. Δουλειά της είναι να φτιάχνει περούκες απ’ τα μαλλιά των πεθαμένων, ξυρίζοντας τα κεφάλια τους.Τριγυρνάει μέσα στο δάσος και ψάχνει για πτώματα. Προκλητικά κυνική νοιάζεται μόνο για τον εαυτό της. Ο Ξυλοκόπος φαίνεται καλός άνθρωπος, θεοσεβούμενος, οικογενειάρχης, τα ‘χει καλά με την εξουσία, δεν διστάζει όμως να κλέψει και να πει ψέματα προς όφελός του.
Τα τρία αυτά πρόσωπα, συζητούν για το γεγονός που τάραξε την πόλη.
Πριν τρεις μέρες, ένα ζευγάρι περνώντας από το δάσος συναντά έναν Ληστή, ο οποίος βιάζει τη γυναίκα και σκοτώνει τον άντρα. Ο Ληστής συλλαμβάνεται και οδηγείται στο δικαστήριο. Η Γυναίκα επίσης καλείται να καταθέσει, το ίδιο και ο Μοναχός που είδε το ζευγάρι να μπαίνει στο δάσος, αλλά και ο Ξυλοκόπος που όπως ισχυρίζεται ήταν ο πρώτος που βρήκε τον νεκρό.
Μάρτυρες και κατηγορούμενοι , για το ίδιο γεγονός, αφηγούνται μια διαφορετική ιστορία, η οποία ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του θεατή. Ακόμα και την εκδοχή του Άντρα μαθαίνουμε μέσω της Περουκιέρισας που τον συνάντησε αιμόφυρτο στο δάσος, λίγο πριν πεθάνει.
Ποια είναι τελικά η αλήθεια;
Το «Φαινόμενο Ρασομόν» επιχειρεί να θέσει ερωτήματα που αφορούν στη σχετικότητα της αλήθειας και κατά πόσο αυτό που θεωρεί ο κάθε άνθρωπος ως αλήθεια, σχετίζεται με παράγοντες όπως ο χαρακτήρας του, το επίπεδό του, ή το προσωπικό του όφελος.
Ο Ριονοσουκέ Ακουτάγκαβα και ο όρος «Φαινόμενο Ρασομόν»
Ο Ριονοσουκέ Ακουτάγκαβα υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Ιαπωνικής λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το 1892 και αυτοκτόνησε σε ηλικία 35 ετών.
Στοχαστής με σπάνιο πνεύμα, γνήσιος διανοητής αρνήθηκε κάθε συμβατικότητα. Πολλά από τα θέματά του, άντλησε από μεσαιωνικές ιστορίες της πατρίδας του τις οποίες ξαναέγραψε με σύγχρονη ψυχολογία και μοντέρνα δομή. Μετέφρασε την κλασική αγγλική και γαλλική λογοτεχνία και έγραψε ένα σημαντικό αριθμό ποιημάτων. Έγινε ευρύτερα γνωστός μετά το 1950 όταν ο Ακίρα Κουροσάβα γύρισε την ταινία «Ρασομόν», το σενάριο της οποίας ήταν βασισμένο σε μια συλλογή διηγημάτων του με τίτλο «Ρασομόν».
Το 1952 η ταινία συμμετείχε στις Κάννες και κέρδισε το μεγάλο βραβείο. Η επιτυχία της ξεπέρασε τα σύνορα της Ευρώπης και έφτασε μέχρι την Αμερική. Πολλά χρόνια μετά, το θέμα της παραμένει επίκαιρο.
Ο ανεξιχνίαστος φόνος ενός άντρα στην μεσαιωνική Ιαπωνία των σαμουράι και οι διαφορετικές καταθέσεις των μαρτύρων εξακολουθεί να απασχολεί την σκέψη των διανοητών, αλλά και να έλκει το ενδιαφέρον των σινεφίλ.
Έτσι επικράτησε ο όρος «Φαινόμενο Ρασομόν» κυρίως στη νομική επιστήμη αλλά και στην ψυχολογία.
Στη νομική για παράδειγμα ο ανωτέρω όρος, αντιπροσωπεύει την περίπτωση, που για το ίδιο γεγονός υπάρχουν διαφορετικές καταθέσεις μαρτύρων.
Το έργο και η εποχή του
Βρισκόμαστε στον μεσαίωνα της Δύσης κοντά στο Σαλέντο της Ιταλίας όπου κατέφυγαν μοναχοί από την Κωνσταντινούπολη, που αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με τις αποφάσεις της συνόδου της εκκλησίας περί απομάκρυνσης των εικόνων.
Οι μοναχοί γνώριζαν γραφή και ανάγνωση και μελετούσαν τα αρχαία κείμενα όπως Πλάτωνα και Αριστοτέλη μάλιστα μετέγραφαν τα κείμενα αυτά σε αντίτυπα ώστε να μπορέσουν να βοηθήσουν στην μετάδοσή τους.
Ιδρύθηκαν μοναστήρια, με ένα από τα πιο σημαντικά το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου του Κάσολε το 1098 που στο αποκορύφωμά του λειτουργούσε ως πανεπιστήμιο και ήταν φάρος γνώσης και πολιτισμού.
Σε αυτό το χρονικό και τοπικό πλαίσιο συναντούμε τα έξη πρόσωπα του έργου που ο κάθε ένας αντιπροσωπεύει έναν ολόκληρο κόσμο.
Όσο για την πύλη Ρασομόν, έτσι ονομάζεται στο έργο, η είσοδος μιας φανταστικής πόλης που άλλοτε ευημερούσε. Τώρα παραμένουν μόνο τα χαλάσματα και ένα στέγαστρο που βρίσκουν καταφύγιο οι διαβάτες.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία : Αναστασία Παπαστάθη
Σκηνικά -Κοστούμια:Κυριακή Πανούτσου
Μουσική-Ήχοι Πάνος Φορτούνας
Επιμέλεια Κίνησης: Αντώνης Κουτρουμπής
Φωτισμοί: Αναστασία Παπαστάθη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Παυλοπούλου
Φωτογραφίες: Ιάσωνας Κοκινάκης – Κατερίνα Αθανασάκη
Ερμηνεύουν με σειρά εμφάνισης οι ηθοποιοί:
Μοναχός: Αναστασία Παπαστάθη
Ξυλοκόπος: Νίκος Μπουσδούκος
Περουκιέρισα: Μαρία Σκούντζου
Ληστής: Δημήτρης Τσολάκης
Άνδρας: Γιώργος Λαμπριανός
Γυναίκα: Βίκη Κυριακοπούλου
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά.
Προγραμματισμένη πρεμιέρα Παρασκευή 3 Νοέμβρη
Ημέρες και ώρες παραστάσεων :
Παρασκευή καιΣάββατο: 21.00
Κυριακή: 19.00
Τιμές εισιτηρίων:
Σάββατο και Κυριακή : 15 ευρώ
Παρασκευή: 12 ευρώ
Φοιτητικό – Ανέργων – Πολύτεκνοι – Συνταξιούχοι ανά των 65:12ευρώ
Προπώληση εισιτηρίων στο Ταμείο του Θεάτρου & στό viva.gr
Θέατρο Radar
Πλατεία Αγίου Ιωάννη και Πυθέου 93 , Αθήνα
Τηλ. : 210 9769294
