Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
H πολυτάλαντη Ασπασία Ποντίκα έγραψε και σκηνοθέτησε το έργο «Κρατάς μυστικό;» που παρουσίασε στο 4ο Φεστιβάλ Μονολόγου της #AnasaArt σε συνεργασία με το θέατρο Παραμυθίας και φέτος παρουσιάζει στο θέατρο Δρόμος.
«Ξεκίνησα να γράφω από παιδάκι, πρώτα ποίηση, μετά σκέψεις σε χαρτάκια, εντυπώσεις από δάκρυα, από χαρά, από μπερδεμένα συναισθήματα. Αυτό σιγά-σιγά πήρε μία άλλη μορφή. Σήμερα είναι θεατρικό έργο, είναι η συντροφιά μου, το παρεάκι μου, η καθημερινότητά μου. Είναι ο κρυφός και φανερός έρωτας μου» αναφέρει η Ασπασία Ποντίκα στο zougla.gr και συμπληρώνει: «Θα ήθελα, με ό,τι γράψω ή παρουσιάσω, πέρα από την αποδοχή του κόσμου, να πω κάτι διαφορετικό. Από την ώρα που θα το σκεφτώ, η συμπεριφορά μου αλλάζει. Χάνομαι, με διακατέχει μία γλυκιά αγωνία. Σαν το πρώτο ραντεβού με τον αγαπημένο μου…Τίποτα ίδιο, αλλιώς δεν με ενθουσιάζει».
H Aσπασία Ποντίκα αποκαλύπτει στο zougla.gr τα μελλοντικά της σχέδια καθώς και τη ονειρεύεται για την καλλιτεχνική της διαδρομή.
Μιλήστε μας για το ξεκίνημα σας και τα πρώτα σας καλλιτεχνικά όνειρα
Από μικρό παιδάκι ήξερα ποια διαδρομή ήθελα να ακολουθήσω αλλά δεν ήταν εφικτό λόγω της οικογένειάς μου. Η αποδοχή για τον χώρο του θεάτρου δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αρκετά αργότερα, χωρίς σκέψη, το διεκδίκησα σαν κάτι πολύ απλό. Ονειρευόμουν την κάθε προτασούλα που έγραφα να παίζεται από τον/ την αγαπημένο/νη μου ηθοποιό και τότε όλο το έργο μου ήταν εκεί μπροστά μου με το άνοιγμα της σκηνής!
Πώς προέκυψε το θέμα του έργου σας «Κρατάς μυστικό;». Θα μπορούσε να είναι αληθινά τα περιστατικά;
Το θέμα προέκυψε από μια φίλη που βίωνε εκείνη την περίοδο μια απώλεια αλλά και μία άγνωστη κυρία που συνάντησα τυχαία. Ζήτησε τη βοήθειά μου, είχε ξεχάσει το άσπρο μπαστουνάκι της στο σπίτι…
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «Κρατάς μυστικό;»
Είναι μια παράσταση με συνεχή ανατροπή. Βάζει τον θεατή σε διαδικασία να διαλέξει εκείνος το τέλος. Αγγίζει τις σχέσεις φιλίας, αγάπης, προδοσίας, που πάντα μας προβληματίζουν, μας απασχολούν και μας στιγματίζουν. Πρόκειται για μια παράσταση που νομιμοποιεί την ονειρική κατάσταση, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη σχεδόν σε όλη τη διάρκειά της.
Πώς βλέπετε την ανταπόκριση του κόσμου;
Η ανταπόκριση του κόσμου είναι ένα γλυκό ξάφνιασμα για μένα. Στο τέλος κάθε παράστασης ο κόσμος μού μιλά για τα συναισθήματα που ένιωσε, τα μοιράζεται μαζί μου! Μία σιωπηλή συνομιλία συναισθημάτων καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης ανάμεσα στον θεατή και τους πρωταγωνιστές.
Είστε ηθοποιός, σκηνοθέτις, συγγραφέας. Με ποια ιδιότητα νιώθετε πιο ολοκληρωμένη;
Ξεκίνησα να γράφω από παιδάκι, πρώτα ποίηση, μετά σκέψεις σε χαρτάκια, εντυπώσεις από δάκρυα, από χαρά, από μπερδεμένα συναισθήματα…Αυτό σιγά-σιγά πήρε μία άλλη μορφή. Σήμερα είναι θεατρικό έργο, είναι η συντροφιά μου, το παρεάκι μου, η καθημερινότητά μου. Είναι ο κρυφός και φανερός έρωτας μου!
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας σε κάποιον που θα ενδιαφερόταν να σας γνωρίσει;
Τι θα μπορούσα να πω για τον εαυτό μου! Ακόμα με ανακαλύπτω.. .Ίσως γι’ αυτό να γράφω, είναι μία προσπάθεια να με ανακαλύψω…Ένα ταξίδι αυτογνωσίας, μία υπόσχεση καθημερινή για αυτοβελτίωση. Φυσικά είμαι ευάλωτη και επιρρεπής. Από μικρή όταν στενοχωριόμουν, νευρίαζα, χαιρόμουν, τα βίωνα έντονα όλα, στο κόκκινο! Μεγαλώνοντας αυτό άλλαξε και μόνο η χαρά και το γέλιο έμειναν. Ευτυχώς!
Τι σας αρέσει να κάνετε όταν δεν εργάζεστε;
Σημαντικό είναι για μένα να περνάω στιγμές με την οικογένειά μου και με τους φίλους μου. Μου αρέσει να απολαμβάνω μια βόλτα ή έναν καφέ με αγαπημένα πρόσωπα ή να μαγειρεύω το φαγητό που τους αρέσει και μετά να κάνουμε ατελείωτες συζητήσεις με όλα τα σχετικά πειράγματα!
Πείτε μας λίγα λόγια για το Θεατρικό Εργαστήρι Αυτοσχεδιασμού
Το Θεατρικό Εργαστήρι δημιουργήθηκε μέσα από την ανάγκη μου να συνδεθώ με ανθρώπους εκτός θεάτρου. Η δημιουργικότητα, ο λόγος, η κίνηση, η εμπιστοσύνη, η αποδοχή συμβάλλουν στην αυτοπεποίθηση δημιουργώντας την επιθυμία για επικοινωνία μέσω θεατρικής τέχνης. Μια συλλογική έκφραση με αφετηρία την αγάπη για το θέατρο.
Τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Θα ήθελα, με ό,τι γράψω ή παρουσιάσω, πέρα από την αποδοχή του κόσμου, να πω κάτι διαφορετικό. Από την ώρα που θα το σκεφτώ, η συμπεριφορά μου αλλάζει. Χάνομαι, με διακατέχει μία γλυκιά αγωνία. Σαν το πρώτο ραντεβού με τον αγαπημένο μου…Τίποτα ίδιο, αλλιώς δεν με ενθουσιάζει. Αυτό θέλω να αισθανθεί και ο κόσμος.
Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Ετοιμάζω να παρουσιάσω ένα έργο διαφορετικό από το «Κρατάς μυστικό». Ένα έργο επίκαιρο που ελπίζω να έχει την ίδια απήχηση στον κόσμο. Εξάλλου, πηγή έμπνευσης είναι κάτι που θα δω ή κάτι που θα ακούσω και θα με συγκλονίσει, αλλιώς δεν υπακούει η σκέψη μου ώστε να γράψω κατά παραγγελία.
Δείτε επίσης: «Κρατάς μυστικό;» της Ασπασίας Ποντίκα στο θέατρο Δρόμος
