Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Η Λουκία Μιχαλοπούλου είναι μια ταλαντούχα καλλιτέχνις, η οποία μέσα από τις ξεχωριστές συνεργασίες της και εμφανίσεις στο θέατρο έχει κερδίσει τις εντυπώσεις. Εφέτος πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Η Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;», η οποία θα κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019 στο θέατρο Θησείο σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη.
«Αυτό που με ενδιαφέρει πολύ στο θέατρο, πέρα από το κείμενο και από τους ρόλους, είναι οι συναντήσεις. Ήθελα πολύ να ξανασυναντηθώ επί σκηνής με τον Νίκο Κουρή, τον οποίο εκτιμώ πολύ, καθώς και με τον Νικορέστη Χανιωτάκη. Το έργο αυτό είναι μια πολύ δυνατή αφορμή για να εξασκηθώ σε περιοχές που με απασχολούν ερμηνευτικά τα τελευταία χρόνια, περιοχές που δεν μπορείς ακριβώς να ορίσεις» αναφέρει μεταξύ άλλων η Λουκία Μιχαλοπούλου στο zougla.gr με αφορμή το κορυφαίο έργο του Έντουαρντ Άλμπι στο οποίο πρωταγωνιστεί.
Μιλήστε μας λίγο για το πώς προέκυψε η συγκεκριμένη παράσταση, τη διαδικασία της σκηνοθεσίας και την αίσθηση σας από αυτό το εγχείρημα.
Αυτό που με ενδιαφέρει πολύ στο θέατρο, πέρα από το κείμενο και από τους ρόλους, είναι οι συναντήσεις. Ήθελα πολύ να ξανασυναντηθώ επί σκηνής με τον Νίκο Κουρή, τον οποίο εκτιμώ πολύ, καθώς και με τον Νικορέστη Χανιωτάκη. Το έργο αυτό είναι μια πολύ δυνατή αφορμή για να εξασκηθώ σε περιοχές που με απασχολούν ερμηνευτικά τα τελευταία χρόνια, περιοχές που δεν μπορείς ακριβώς να ορίσεις. Ο Νικορέστης το αντιμετωπίζει με μια αίσθηση πειράματος. Βάζει τους θεατές ασφυκτικά κοντά μας, η διαχωριστική γραμμή από το κοινό, είναι ένα κουτί-το σπίτι μας, όπου εμείς είμαστε εγκλωβισμένοι και πραγματικά εκτεθειμένοι στο κοινό και στους εαυτούς μας. Είναι μια πραγματική πρόκληση και πρόσκληση για όλους μας.
Τι σας γοήτευσε στο έργο «Η Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;»;
Είναι ένα τρομερά γοητευτικό έργο, χωρίς συγκεκριμένη ταμπέλα ή ταυτότητα, γλιστράει σε όλα τα θεατρικά ήδη με φοβερή δεξιοτεχνία. Οι χαρακτήρες του θα μπορούσαν να είναι ήρωες αρχαίας τραγωδίας. Διαλύει όλα τα κοινωνικά προσωπεία, οι ήρωες, αυτοσαρκάζουν και αυτοσαρκάζονται με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Πείτε μας λίγα λόγια για την ηρωίδα που υποδύεστε και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.
Η Στήβυ θεωρεί πως είναι μέσα σε έναν επιτυχημένο γάμο, μέχρι που της αποκαλύπτεται η σχέση του άντρα της με μια γίδα. Σε όλο το έργο προσπαθεί να το συλλάβει, να φανταστεί κάτι που δεν μπορεί να βάλει τον εαυτό της να φαντάζεται. Τρελαίνεται και εκδικείται.
Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο και τι σας συγκινεί στον ρόλο σας;
Με συγκινεί η απίστευτη δυσκολία της να συλλάβει… Η απελπισμένη προσπάθεια που κάνει να τον καταλάβει, το πόσο τον αγαπάει… Πώς διαλύεται το σύμπαν της μπροστά του.
Τελικά μπορούμε να είμαστε αντικειμενικοί με τον εαυτό μας;
Δεν ξέρω αν μπορούμε να είμαστε αντικειμενικοί. Μπορούμε όμως να προσπαθούμε να είμαστε ανοιχτοί και αφύλαχτοι σε δυνατότητες του εαυτού μας, που μπορεί να μην βλέπουμε ή που δε θέλουμε να δούμε.
Ποια είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει στους θεατές, η συγκεκριμένη παράσταση και η σκηνοθετική οπτική του Νικορέστη Χανιωτάκη;
Δε μου αρέσει να μιλάω για μηνύματα, μας ενδιαφέρει όμως οι θεατές να γίνουν κοινωνοί, μάρτυρες μιας οικογένειας που διαλύεται. Θα είχε ενδιαφέρον αν γύριζαν στο σπίτι τους και προσπαθούσαν να δουν τον σύντροφό τους με αθωότητα και περιέργεια και όχι με ματιά μιας καθημερινότητας που τους απομακρύνει.
Αν μπορούσατε να απομονώσετε μια φράση του έργου ποια θα επιλέγατε;
«Σ’ αγαπάει είπες, όσο σ’ αγαπώ και εγώ.»
Οι συνεργασίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ενός καλλιτέχνη. Εσείς είστε ευχαριστημένη από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σας;
Είμαι ευγνώμων, πολλές φορές βέβαια αναρωτιέμαι ποιο χώρο μπορούμε να διαθέσουμε στον άλλον, πόσο μπορούμε να πάμε λίγο πίσω τον εαυτό μας, τις ανάγκες μας, προκειμένου να χτίσουμε κάτι εκ νέου πραγματικά με κάποιον. Η εποχή δεν το ευνοεί, με αυτό παλεύω.
Η ευτυχία του καλλιτέχνη περνά μέσα από…
Γενναιοδωρία προς τους άλλους και προς τις επιθυμίες μας.
Τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Πίστη στο θέατρο που ονειρευόμουν όταν πρωτοξεκίνησα, ακόμα και αν είναι ένα ουτοπικό-ρομαντικό όνειρο.
Tι θα λέγατε ότι σας χαρακτηρίζει;
Μια αλλόκοτη ανασφάλεια, που άλλες φορές μετατρέπεται σε δύναμη και άλλες σε αδυναμία.
Eτοιμάζετε κάτι άλλο;
Ετοιμάζω κάτι που με ενδιαφέρει πολύ αλλά δυστυχώς δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμο. Συνεχίζω τις παραστάσεις του Φεγγίτη, στο θέατρο Εμπορικόν.
Διαβάστε επίσης:«Η Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;» στο θέατρο Θησείον
