Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Ο Αλέξανδρος Διαμαντής, απόφοιτος του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Αθηνών και τελειόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, στο τμήμα Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης, παρουσιάζει την πρώτη του δουλειά στο θέατρο.
Σκηνοθετεί την παράσταση «Βέρθερος», ένα έργο βασισμένο στο μυθιστόρημα του J.W. Goethe, «Τα Πάθη του Νεαρού Βέρθερου» στο θέατρο Σημείο.
Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης μίλησε στο zougla.gr και εξήγησε τις ιδιαιτερότητες του έργου καθώς και τους λόγους που το επέλεξε.
Ακόμη αποκάλυψε τι τον ώθησε να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία καθώς και τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική του διαδρομή.
zougla.gr: Tι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με τη σκηνοθεσία;
Αλέξανδρος Διαμαντής: «Γεννήθηκα μέσα στο θέατρο. Δεν υπήρξε στιγμή της ζωής μου που να ήμουν μακριά από αυτό. Είναι τέτοια η φύση αυτής της δουλειάς που δεν επιτρέπει απουσίες και όταν είσαι παιδί και περιβάλλεσαι από αυτόν τον χώρο, τα υψηλά και τα χαμηλά της θεατρικής ζωής είναι η πρώτη σου παιδεία.
Ήμουν πάντοτε εκεί μέσα στις σκηνές και απλά, κάποια στιγμή αποφάσισα να σκηνοθετήσω την πρώτη μου παράσταση.»
Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο έργο; Και τι σας γοήτευσε στον Βέρθερο;
«Επέλεξα τον Βέρθερο επειδή είναι σημαντικός. Μιλάει για όλα. Επίσης μου θυμίζει πολύ τους φίλους μου, τις φίλες μου κι εμένα. Όλοι είμαστε Βέρθεροι. Ως κείμενο έχει τρομερή αμεσότητα. Δημιουργεί την αίσθηση ότι ο ήρωας είναι μαζί σου στο δωμάτιο και σου εξομολογείται τα πάθη του, κρατώντας με αγωνία το χέρι σου και κοιτώντας σε με τεράστια ολοζώντανα μάτια.»
Τι θα θέλατε να επικοινωνήσετε στο κοινό με τη συγκεκριμένη παράσταση;
«Την ανάγκη να βγούμε από την κοντόφθαλμη σκέψη της επόμενης μέρας, από την κενή εμμονή με τους εαυτούς μας. Ας δούμε τη γενική εικόνα. Αν δεν μας αρέσει η ζωή μας, ν’αλλάξουμε ζωή. Υπάρχει η ανάγκη για μια μεγάλη αλλαγή. Πρέπει να γίνει μια επανάσταση, από μέσα προς τα έξω.»
Υπήρξε κάτι που να σας δυσκόλεψε σε αυτή την πρώτη σας σκηνοθετική δουλειά;
«Το ότι ήταν η πρώτη μου δουλειά και έκανα όλα τα λάθη για πρώτη φορά, με μεγάλη πάντοτε ορμή. Πολλά όμως πήγαν καλά και πιστεύω πως και το έργο, και οι συνεργάτες μου και εγώ βαδίζουμε προς αίσιο τέλος.»
Ποιες διαχρονικές αλήθειες και αξίες διοχετεύονται μέσα από το έργο;
«Θα επέμενα κυρίως στην αξία της αναζήτησης της ελευθερίας. Αυτή είναι άλλωστε το leit-motiv, αν θέλετε, του έργου. Ένα άλλο πολύ σημαντικό και πολύ σημερινό χαρακτηριστικό των ηρώων του Βέρθερου είναι η ειλικρίνεια. Πάντοτε λένε ακριβώς αυτό που πιστεύουν και ακόμα και τα κάποια μικρά ψέματα ή οι φιλοφρονήσεις είναι έτσι δομημένα που φανερώνουν την λανθάνουσα αλήθεια-την υπονοούν και λέγονται κλείνοντας το μάτι προς αυτήν.»
Στο έργο του Γκαίτε σκοπός της ζωής του ανθρώπου είναι η διεκδίκηση της ελευθερίας έστω και μέσα από τον θάνατο. Πόσο σημαντική είναι για σας αυτή η διεκδίκηση της ελευθερίας;
«Πάρα πολύ σημαντική. Είναι μία φάση από την οποία είναι απαραίτητο να περάσει ο άνθρωπος ώστε να αποκτήσει την αξιοπρέπεια που είναι απαραίτητη για τη ζωή μας. Χωρίς αξιοπρέπεια εκπίπτουμε από την ανθρώπινή μας αξία και χωρίς ελευθερία δεν μπορεί να υπάρξει αξιοπρέπεια. Τώρα, όσο αφορά στη διεκδίκησή της, είτε πρόκειται για ατομική, είτε για συλλογική ελευθερία, είναι νομίζω προφανές, ότι καμμιά από τις δυο δεν χαρίζεται. Αποκτάται και διατηρείται με αγώνα.»
Ποια η αισθητική σας ιδέα πίσω από την παράσταση;
«Αρχικά θέλησα να δημιουργήσω μια αναπαράσταση πινάκων του Χόγκαρθ – με βασικό δίαυλο τον «Μπάρρυ Λύντον» του Κιούμπρικ. Μελετώντας το έργο και δίνοντάς του υπόσταση μέσα από τις πρόβες, ανακάλυψα ότι μιλά μια πολύ πιο σύγχρονη γλώσσα και τελικά δημιουργήθηκε ένα άχρονο, ίσως κάπως αρχοντοξεπεσμένο περιβάλλον μέσα από το οποίο οι νεανικές συμπεριφορές των ηρώων δείχνουν ότι η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει.»
Ποια είναι τα όνειρα σας για τη ζωή σας και την καλλιτεχνική σας πορεία;
«Θέλω να γίνω ένας ουσιαστικός και τίμιος καλλιτέχνης, στη δουλειά του οποίου ίσως βρίσκουν αποκούμπι οι άνθρωποι όπως παλιά συνέβαινε με τους μάγους της φυλής. Θέλω να είμαι ένας άξιος πολίτης και ένας χαρούμενος άνθρωπος και να ζήσω μια ευχάριστη ζωή την οποία να μην βαρεθώ ούτε ένα λεπτό.»
Λίγα λόγια για το έργο:
Ένα από τα μεγαλύτερα κλασικά μυθιστορήματα, τα «Πάθη του Νεαρού Βέρθερου», διαμόρφωσαν τον τρόπο που ο σύγχρονος άνθρωπος βλέπει τα πράγματα. «Θα ήταν άσχημο, αν ο καθένας δεν είχε περάσει στη ζωή του μια εποχή που να του φαίνεται ότι ο Βέρθερος έχει γραφτεί για αυτόν» έγραφε ο Γκαίτε στην αυτοβιογραφία του «Ποίηση και Αλήθεια». Ο Βέρθερος είναι ο εαυτός του. Αυτή η ξεκάθαρη ποιότητα τον κρατά σφριγηλό και ζωντανό ακόμη και σήμερα, 242 χρόνια μετά τη δημιουργία του.
Ο Βέρθερος είναι ένας νέος με ειλικρινή ευαισθησία, ονειροπόλος και αβέβαιος, ο οποίος αντιμετωπίζει τη ζωή σαν όνειρο, εξωθώντας τον εαυτό του στα άκρα.
Μια σειρά επεισοδίων που δοκιμάζουν τη βαθιά του πίστη στους ανθρώπους και προπάντων ένας άτυχος έρωτας, τον οδηγούν στην ελεύθερη επιλογή ενός λυτρωτικού θανάτου, ο οποίος εντούτοις δεν είναι ούτε η απότομη διακοπή, ούτε η θλιβερή λύση στα πάθη και στους πόνους της καρδιάς του. Αντίθετα, είναι μια συγκλονιστική απόδειξη της αγαθής προσήλωσής του στις ιδέες και στην πίστη του. Με τον θάνατό του, δοκιμάζει την κοινωνία και θυσιάζεται με θετική τόλμη, θέλοντας να δείξει στους ανθρώπους τον δρόμο προς την ελευθερία, ο οποίος περνά μέσα από την κατανόηση ημών και των γύρω μας.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Στέλλα Νικολούδη.
Σκηνοθεσία-σκηνική σύλληψη: Αλέξανδρος Διαμαντής.
Χορογραφία: Γιάννης Γιαπλές.
Σκηνικά: Δέσποινα Χαριτωνίδη.
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα.
Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου.
Βοηθός Σκηνοθέτη: Βικτώρια Στιμπέλσκι.
Παραγωγή: Θέατρο Σημείο, 2016.
Φωτογράφος: Θωμάς Δασκαλάκης
Video Trailer: Mορρίς Γκορμεζάνο
Διεύθυνση Παραγωγής: Σοφία Αθανασοπούλου.
Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης.
Ηθοποιοί:
Βέρθερος: Γιώργος Γογώνης.
Λόττε: Βερονίκη Κυριακοπούλου.
Άλμπερτ: Αδριανός Γκάτσος.
Α’ (Μορφή 1, Κυρία Α’, Φρεντερίκε, δις. φον Βήτα): Ναταλία Σουΐφτ.
Β’ (Μορφή 2, Κυρία Β’, Υπηρέτρια της Λόττε, Μαργράβα Λάμδα, Μητέρα του Χάινριχ): Βασιλική Γεωργικοπούλου.
Γ’ (Εφημέριος Αγίου Πέτρου, Κόμης Ωμέγα): Νόρα Πάντου.
Δ’ (Μορφή 4, Κύριος Αντρουάν, Κύριος Σμιτ, Πρίγκιπας Δέλτα): Σταύρος Γιαννακόπουλος.
Ε’ (Μορφή 3, Κύριος Τάδε, Χάινριχ): Τρύφων Ζάχαρης.
Πρεμιέρα 21 Οκτωβρίου 2016
Ημερομηνίες:
21 Οκτωβρίου έως 11 Δεκεμβρίου 2016.
Κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή.
Θέατρο Σημείο
Χαριλάου Τρικούπη 4,
Καλλιθέα-πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο
Τηλ.: 210 92.29.579, 210.82.11.847, 6977580764
e-mail: thesemio@otenet.gr
