Για δεύτερη φορά ο Τάσος Ιορδανίδης σκηνοθετεί τη Θάλεια Ματίκα. Η ταλαντούχα ηθοποιός συναντιέται επί σκηνής με τον Γιάννη Δρακόπουλο στο θέατρο 104 – από τις 14 Σεπτεμβρίου – στη συναισθηματική κωμωδία του Ντέϊβίντ Έλντριτζ, «Βeginning».
«Μου έχει χαρίσει μία πολύ ωραία στιγμή – το «Δύο γυναίκες χορεύουν» με τη Χρυσούλα Διαβάτη – όπου ήταν μία εμπειρία που δε θα ξεχάσω ποτέ και ουσιαστικά έχει σφραγίσει κατά κάποιο τρόπο τη μέχρι τώρα πορεία μου. Αισθάνομαι ασφάλεια. Είναι ο άνθρωπος μου, ξέρω πολύ καλά ότι αναζητά πάντα το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και είναι ένας καλλιτέχνης που θαυμάζω και σέβομαι»
Η Θάλεια Ματίκα μίλησε στο zougla.gr για την παράσταση και τις ιδιαιτερότητες της, τα μελλοντικά της σχέδια καθώς και τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική της διαδρομή. Αναφερόμενη στον Τάσο Ιορδανίδη μεταξύ άλλων τόνισε:
«Μου έχει χαρίσει μία πολύ ωραία στιγμή – το «Δύο γυναίκες χορεύουν» με τη Χρυσούλα Διαβάτη – όπου ήταν μία εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ και ουσιαστικά έχει σφραγίσει κατά κάποιο τρόπο τη μέχρι τώρα πορεία μου. Αισθάνομαι ασφάλεια. Είναι ο άνθρωπος μου, ξέρω πολύ καλά ότι αναζητά πάντα το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και είναι ένας καλλιτέχνης που θαυμάζω και σέβομαι».
Μιλήστε μας λίγο για το πώς προέκυψε η συγκεκριμένη παράσταση, τη διαδικασία της σκηνοθεσίας και την αίσθηση σας από αυτό το εγχείρημα.
Οι «δαιμόνιοι» παραγωγοί Παναγιώτα Παρασκευοπούλου και Κώστας Ξενόπουλος βρίσκονται πίσω από τη συνολική διαδικασία. Δε σας κρύβω ότι χάρηκα πολύ όταν μου προτάθηκε η συγκεκριμένη συνεργασία. Ψάχνοντας για έργα το «Beginning» μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον και το είχα παραγγείλει για να το διαβάσω. Πριν φτάσει το έργο στα χέρια μου, χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν η Παναγιώτα. Από την πρώτη σελίδα κατάλαβα που οφείλεται η μεγάλη επιτυχία του έργου στα θέατρα της Μεγάλης Βρετανίας. Ένα κείμενο ουσίας, που προκαλεί αβίαστα το συναίσθημα, με χιούμορ, με δύο χαρακτήρες τόσο μα τόσο αληθινούς. Ένα ρομάντζο του 21ου αιώνα των social media και της γρήγορης πληροφόρησης, ανάμεσα σε έναν άντρα και μία γυναίκα που θα θέλαμε να είναι φίλοι μας. Σημαντικοί παράγοντες για τη μέχρι τώρα υπέροχη αίσθηση που έχω κατά τη διάρκεια των προβών είναι η συνεργασία μου με τον Τάσο με τον οποίο όπως αντιλαμβάνεσθε υφίσταται ισχυρός κώδικας επικοινωνίας μετά τόσα χρόνια, η γνωριμία μου με τον υπέροχο ηθοποιό που ακούει στο όνομα Γιάννης Δρακόπουλος και η σχέση που έχει αναπτυχθεί με τους παραγωγούς μας οι οποίοι είναι δύο άνθρωποι γεμάτοι αγάπη για το θέατρο.
Η Λόρα είναι κοντά στα 40, πολύ επιτυχημένη στη δουλειά της – γυναίκα καριέρας, αλλά μόνη. Κουβαλάει μια ιστορία, όπως κάθε άνθρωπος και βρίσκεται στη δύσκολη φάση της ανασκόπησης της ζωής της μέχρι τώρα. Αντιμέτωπη με τις έως τώρα πράξεις και δράσεις της, αντιμέτωπη με τα παιχνίδια που έχασε, με τις αποτυχίες της. Μία σύγχρονη δυναμική γυναίκα που ψάχνει το νόημα του βίου της και της ζωής γενικότερα.
Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο και τι σας συγκινεί στον ρόλο σας;
Θα…τον δώσω αναφέροντας τις φράσεις που χρησιμοποιεί…«Θέλω να δω ανθρώπους, όχι ηθοποιούς που κάνουν τους ανθρώπους», «Θέλω να αισθανθώ πεταλούδες στο στομάχι», «Αν δε γελάσω σε εκείνο το σημείο ή αν δε συγκινηθώ σε αυτήν τη φράση κάτι πάει στραβά»…Το έργο μιλάει με πολύ καθαρό τρόπο για τις ανθρώπινες σχέσεις, για το νήμα μεταξύ των δύο φύλων και έχω την αίσθηση ότι ο Τάσος έχει καταφέρει να φωτίσει τη γραφή του Eldridge παραδίδοντας μία παράσταση που προσκαλεί το κοινό να καταλάβει, να κάνει αναγωγές και επιτέλους να περάσει καλά.
Το παραγωγικό κομμάτι της δουλειάς έχει πέσει περισσότερο στις πλάτες του Τάσου. Φυσικά, στο ίδιο σπίτι είμαστε και αγωνιούμε και οι δύο το ίδιο. Όμως χαιρόμαστε και οι δύο το ίδιο στις πολλές όμορφες στιγμές που προσφέρει αυτή η ενασχόληση και κάπου εκεί βρίσκεται και η ισορροπία.
Οι συνεργασίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ενός καλλιτέχνη. Εσείς είστε ευχαριστημένη από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σας;
Ναι. Έχω σταθεί πολύ τυχερή. Αναζητώ πάντα αγαστές και εποικοδομητικές συνεργασίες. Όταν βρίσκομαι με ανθρώπους που αισθάνομαι ότι μπορεί να με εξελίξουν και να διευρύνουν το πεδίο μου, είμαι ευτυχισμένη.
