05/09/2008

Anouar Brahem Trio: Le Voyage de Sahar

“Αν μια μπάντα αντικατοπτρίζει την κοινωνία, τότε το τρίο του Anouar Brahem –κάπου ανάμεσα στο κλασικό αραβικό takht, στη jazz, και τη μουσική δωματίου- οριοθετεί μια Ανδαλουσία του σήμερα, όπου η ευρωπαϊκή και η αραβική ευαισθησία έχουν ενοποιηθεί τόσο βαθιά, ώστε τα σύνορα και οι διαχωρισμοί έχουν εξαλειφθεί. Εικόνα πιθανότατα ουτοπική, μα αναντίρρητα όμορφη”. Adam Shatz, New York Times

Ο Anouar Brahem, γεννήθηκε στη Τυνησία το 1957 και θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ερμηνευτές της πατρίδας του. Μαθήτευσε στον μεγάλο δάσκαλο Ali Sriti και κυριολεκτικά βυθίστηκε στα μυστικά και τη λεπτότητα της Αραβικής κλασικής παράδοσης.

Tα χρόνια που βρέθηκε στο Παρίσι στην αρχή της δεκαετίας του ’80, η ιδιαίτερη έλξη του απέναντι στη Jazz και ο ενθουσιασμός του για τη μουσική της ECM, οδήγησαν τα βήματά του στον Manfred Eicher. Aποτέλεσμα: επτά δίσκοι που απέσπασαν διθυραμβικά σχόλια με εξέχοντα το Le pas du chat noir, ηχογραφημένο το 2002, το οποίο εκπροσωπεί ένα σημείο αναφοράς για τον Brahem τόσο ως συνθέτη, όσο και ως ερμηνευτή.

Anouar Brahem: ούτι

François Couturier: πιάνο

Jean Louis Matinier: ακορντεόν

Παρασκευή  5 Σεπτεμβρίου, 9.00

Σχόλια του Διεθνή Τύπου

Το περιοδικό Acoustic Guitar χαρακτήρισε το τρίο Brahem/ Couturier/ Matinier «το πιο ιδιόρρυθμο τρίο της σύγχρονης αραβικής μουσικής», σχολιάζοντας υμνητικά τη μουσική: «Tο αποτέλεσμα είναι κάτι πολύ περισσότερο από την έκφραση της αραβικής παράδοσης. Απόηχοι του Satie, των Paris cafés, του flamenco και των Βαλκανίων εμποτίζουν τις μελωδίες. Το ακορντεόν, το ούτι και το πιάνο συνεχώς εναλλάσσονται στους ρόλους, καθώς χαράσσουν τη μελωδία, το ρυθμό και τα ποικίλματα.

Στην Independent, ο Phil Johnson περιγράφει το Le pas du chat noir ως μια απόλυτη απόλαυση: 70 λεπτά μιας δαιδαλώδους πολυχρωμίας σα να ήταν σύνθεση του Debussy, γραμμένη για ένα αραβικό τρίο δωματίου. Και αν το φως βρίσκεται στο σωστό σημείο, τότε η αίθουσα ακρόασης μεταμορφώνεται σε έργο του Matisse» .

Οι François Couturier και Jean-Louis Matinier είναι και οι δυο περίφημοι αυτοσχεδιαστές με ισχυρή φήμη στην ευρωπαϊκή jazz σκηνή. 

 

Σαβίνα Γιαννάτου & Primavera en Salonico: Songs of an Other

Η Σαβίνα Γιαννάτου χρησιμοποιεί τη φωνή της εντελώς φυσικά σαν ένα εκφραστικότατο μουσικό όργανο, έτσι μας δίνει την εντύπωση ότι υποδύεται  ρόλους και χαρακτήρες (διαλέκτους και ιδιωματισμούς) με την άνεση μιας ηθοποιού ή τραγουδίστριας της όπερας: όχι απλώς ερμηνεύει αλλά γίνεται η πρωταγωνίστρια των τραγουδιών.

Οι Primavera en Salonico, αποκαλύπτουν δυνατό συναίσθημα στις μελωδίες που ερμηνεύουν, ενώ ταυτόχρονα μεταβολίζουν τη μουσική σε αυτοσχεδιασμό, δίνοντάς της ενέργεια και βάθος. «Κεντώντας» πάνω στις ανοιχτές ενορχηστρώσεις του Κώστα Βόμβολου, οι μουσικοί ακολουθούν με αξιοθαύμαστη ευελιξία τις εύστροφες αλλαγές κλίματος της Γιαννάτου, αναδεικνύοντας το μουσικό εύρος του σχήματος.

Εδώ σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση, θα παρουσιαστούν τα τραγούδια της τρίτης συνεργασίας της Σαβίνας και των Primavera με την ECM, με τον τίτλο Songs of an Other.

Σαβίνα Γιαννάτου:  φωνή

Γιάννης Αλεξανδρής: κιθάρα

Κώστας Βόμβολος: κανονάκι, ακορντεόν, καλίμπα, ταμπουράς

Κυριάκος Γκουβέντας: βιολί

Κώστας Θεοδώρου: κρουστά

Χάρης Λαμπράκης: νέι, φλογέρα

Μιχάλης Σιγανίδης: κοντραμπάσο

Ενορχήστρωση: Κώστας Βόμβολος

Παρασκευή  5 Σεπτεμβρίου, 11.00

06/09/2008 

Gianluigi Trovesi & Gianni Coscia

«Μουσική συνειδητά προκλητική» χαρακτηρίζει ο Umberto Eco τη μουσική του κορυφαίου ιταλικού ντουέτου, ο οποίος συνηθίζει να προλογίζει τους δίσκους τους, και συνεχίζει «πάντα μετακινούνται σ’ ένα σημείο που ο ακροατής ποτέ δεν περιμένει να τους βρει».

Στο In cerca di cibo (το δίσκο που σχολιάστηκε όσο λίγοι για την πρωτοτυπία και το χιούμορ του) είχαν αντλήσει το υλικό τους από διάφορες πηγές, από μια παλιά ιταλική τηλεοπτική σειρά για τον Πινόκιο, μέχρι τη δική τους εκδοχή στο Il Postino.

Ο Gianluigi Trovesi, ανάμεσα στους κορυφαίους κλαρινετίστες στην Ευρώπη, δημιουργεί ένα μοναδικό ντουέτο με τον Gianni Coscia. Διαθέτοντας ένα πολύ ψηλό επίπεδο μουσικής επικοινωνίας και χιούμορ, δημιουργούν, μια απίστευτα γρήγορη και έξυπνη συνομιλία.

Gianluigi Trovesi: κλαρινέτα

Gianni Coscia: ακορντεόν

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008, 09.00

 

François Couturier: Nostalghia – Song for Tarkovsky

O Andrei Tarkovsky, γιος του μεγάλου σκηνοθέτη, επέλεξε αποσπάσματα από τις ταινίες και θα τις παρουσιάσει σε παράλληλη δράση με τη μουσική στο 22ο Φεστιβάλ Υμηττού.

«Δεν είναι μια μουσική σάουντρακ …Προσπάθησα να απεικονίσω σε κάθε σύνθεση ένα συγκεκριμένο συναίσθημα που συνδέεται με το συμπαντικό κόσμο του σκηνοθέτη. Αυτές οι συνθέσεις είναι ο δικός μας φόρος τιμής στον μεγάλο καλλιτέχνη». Ο πυρήνας του γκρουπ αποτελείται από γάλλους μουσικούς, τους Couturier, Larché, Matinier – που έχουν συνυπάρξει σε πολλές παραγωγές- καθώς και τη γερμανίδα τσελίστα Anja Lechner. Ο François Couturier ξεκίνησε το πιάνο σε ηλικία έξι ετών. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη κλασική μουσική, ξεκίνησε τη θητεία του στον αυτοσχεδιασμό. Ο Couturier κέρδισε το κορυφαίο γαλλικό βραβείο Django Reinhardt. Λίγο αργότερα, συμμετείχε στο γκρουπ του John Mc Laughlin. Συνεργάζεται και ηχογραφεί με τον Τυνήσιο ουτίστα και συνθέτη Anouar Brahem. 

François Couturier: πιάνο

Anja Lechner: τσέλο

Jean-Louis Matinier: ακορντεόν

Jean-Marc Larché: σοπράνο σαξόφωνο

 Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008, 11.00

07/09/2008 

Βασίλης Τσαμπρόπουλος- Αnja Lechner: Melos

Το νέο άλμπουμ της δισκογραφικής ECM με τίτλο Μelos (το ελληνικό Μέλος) περιέχει συνθέσεις του Βασίλη Τσαμπρόπουλου, του Georges Ivanovitch Gurdjieff, καθώς και αυτοσχεδιασμούς που προήλθαν από τη σύμπραξη του Βασίλη Τσαμπρόπουλου και της Anja Lechner. Παρά τις διαφορετικές τους καταβολές, οι δύο μουσικοί μοιράζονται ένα κοινό στοιχείο: είναι και οι δυο τους κλασικοί ερμηνευτές, έχοντας όμως μία ασυνήθιστη ευκολία στον αυτοσχεδιασμό. Έχουν συνεργαστεί στο άλμπουμ με τίτλο Chants, Hymns and Dances (Ψαλμοί, Ύμνοι και Χοροί) σε μουσική του Georges Ivanovitch Gurdjieff για βιολοντσέλο και πιάνο, καθώς και σε συνθέσεις του Τσαμπρόπουλου βασισμένες, εν μέρει, σε βυζαντινούς ύμνους, που απέσπασαν υμνητικές κριτικές απ’ όλο τον κόσμο. Η συναυλία είναι πρώτη παρουσίαση της νέας δουλειάς των καλλιτεχνών.

Βασίλης Τσαμπρόπουλος: πιάνο

Anja Lechner: τσέλο

U.T. Gandhi: κρουστά

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008, 09.00

 

Stefano Battaglia sextet : «Re: Pasolini»

Ο Stefano Battaglia εδώ με τη μουσική του τιμά τον συμπατριώτη του Pier Paolo Pasolini (1922-1975). Ο Pasolini υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους ευρωπαίους κινηματογραφιστές του 20ου αιώνα και συγχρόνως διακεκριμένος ποιητής, νοβελίστας, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, ζωγράφος και πολιτικός ακτιβιστής. «Αυτό που έκανε τη πρόκληση ακαταμάχητη για μένα ήταν η ίδια η προσωπικότητα του Pasolini και κυρίως αυτή η εξαιρετική ικανότητά του να φέρνει τα αντίθετα σε μια κατάσταση συνύπαρξης» υπογραμμίζει ο Stefano Battaglia. Το λυρικό πιάνο του Battaglia συνομιλεί με την ατμοσφαιρική και ευγενή τρομπέτα του Ελβετού Michael Gassmann. Το ηχόχρωμα του σεξτέτου ενισχύεται δραματικά από το κλαρινέτο του Mirco Mariottini και το τσέλο της Αya Shimura από το Τόκιο.

Stefano Battaglia: πιάνο

Michael Gassmann: τρομπέτα

Mirco Mariottini: κλαρινέτα

Aya Shimura: τσέλο

Salvatore Maiore: μπάσο

Roberto Dani: ντραμς

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008, 11.00