Τη θέση ότι χρειάζονται επιμονή, υπομονή αλλά και πρόσκαιροι συμβιβασμοί «για να μην γίνει η Αριστερά ένας διάττοντας αστέρας», διατύπωσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε χαιρετισμό του στη δεύτερη πανελλαδική συνδιάσκεψη της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ και έκανε λόγο για μακροχρόνιο αγώνα που χρειάζεται πολιτικές συμμαχίες.
Αναλυτικά η ομιλία του πρωθυπουργού:
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Σε έναν αγώνα εξαιρετικά δύσκολο καθώς βρισκόμαστε σε μια πολιτική και κοινωνική συγκυρία καινοφανή για τα δεδομένα του πολιτικού μας χώρου.
Για πρώτη φορά πριν από λίγους μήνες κληθήκαμε να δώσουμε έναν σκληρό και άνισο αγώνα για να βάλουμε ένα τέλος στην πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, της λιτότητας και του αυταρχισμού.
Κληθήκαμε να υλοποιήσουμε ένα ριζοσπαστικό πολιτικό σχέδιο σε σύγκρουση με τις πολιτικές και γραφειοκρατικές ελίτ της Ευρώπης αλλά και σε σύγκρουση με την εγχώρια ολιγαρχία.
Είχαμε απέναντι μας αντιδραστικούς και νεοφιλελεύθερους κύκλους σε Ελλάδα και Ευρώπη που ήταν έτοιμοι να κάνουν τα πάντα ώστε το πολιτικό πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ να αποτύχει.
Βρεθήκαμε σε καθεστώς απόλυτης χρηματοπιστωτικής και χρηματοδοτικής ασφυξίας, δεχτήκαμε πυρά
Και καταφέραμε για πρώτη φορά να φέρουμε το ελληνικό ζήτημα και την ελληνική κρίση στο πολιτικό προσκήνιο της Ευρώπης και το κόσμου, ως αυτό που είναι.
Ως μια προσπάθεια των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών κύκλων της Ευρώπης να μετατρέψουν την κρίση σε ευκαιρία για να αφαιρέσουν δικαιώματα, να αποδιαρθρώσουν την αγορά εργασίας, να ολοκληρώσουν μια τεράστια επιχείρηση αναδιανομής πλούτου και ισχύος σε βάρος των εργαζόμενων τάξεων και της νεολαίας.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων επτά μηνών της διακυβέρνησής μας, στη διάρκεια της σκληρής διαπραγμάτευσης χρησιμοποιήσαμε όλα μας τα όπλα για να διεκδικήσουμε το δίκιο του ελληνικού λαού, το δίκιο των ανθρώπων που επί μια πενταετία χτυπήθηκαν βάναυσα από την κρίση:
Την απάντηση των δανειστών τη γνωρίζετε όλοι και όλες: Έλεγχοι κεφαλαίων στις ελληνικές Τράπεζες και ένας ωμός εκβιασμός το βράδυ της 12 Ιουλίου για να αποδεχτούμε ένα πρόγραμμα προσαρμογής που αν και είναι σαφώς ηπιότερο από τα προηγούμενα, απέχει πολύ από το να αντικατοπτρίζει το δικό μας κοινωνικό και πολιτικό όραμα.
Υπήρξαν πολλοί που μας κατηγόρησαν εκείνο το βράδυ ότι προσχωρήσαμε στην λογική ότι τελικά δεν υπάρχει εναλλακτική στο νεοφιλελευθερισμό.
Πρόκειται για συνειδητή διαστρέβλωση και για πολιτική μυωπία.
Όχι μόνο δεν έχουμε υιοθετήσει αυτή την πολιτική και κοινωνική προοπτική, αλλά είμαστε εμείς που πρωταγωνιστούμε στον μεγάλο αγώνα των ευρωπαϊκών κινημάτων και της ευρωπαϊκής αριστεράς για την αλλαγή των συσχετισμών και την αντιστροφή της νεοφιλελεύθερης πορείας της ΕΕ.
Διότι η στάση της κυβέρνησης τους προηγούμενους μήνες δημιούργησε μεγάλα ρήγματα στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών κοινωνιών, αλλά και στις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης.
Και είναι η στάση και οι θέσεις μας σήμερα που κρατούν ζωντανή την πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση στην Ευρώπη.
Από τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές μέχρι τους πράσινους και την ευρωπαϊκή αριστερά αρχίζουν να δημιουργούνται πολιτικά μέτωπα που μπορούν να βάλουν φρένο στην φρενήρη πορεία του νεοφιλελευθερισμού.
Αυτή ακριβώς η εξέλιξη οφείλεται στον σκληρό αγώνα της ελληνικής κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και του ελληνικού λαού που άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου από άκρη σε άκρη της Ευρώπης.
Ήδη έχουμε την μεγάλη πολιτική κρίση στην Πορτογαλία η οποία μας δείχνει ότι η Ευρώπη προοδευτικά χωρίζεται σε δύο μεγάλα στρατόπεδα.
Το συγκροτημένο πολιτικό στρατόπεδο του νεοφιλελευθερισμού από τη μια και το υπό συγκρότηση στρατόπεδο των δυνάμεων που θέλουν την αλλαγή της σημερινής πολιτικής των περικοπών και της λιτότητας από την άλλη.
Αυτός όμως ο αγώνας για την συγκρότηση του αντίπαλου δέους γνωρίζουμε καλά, δεν είναι αγώνας της μιας στιγμής.
Δεν είναι μια απλή έφοδος στο κάστρο του αντιπάλου.
Είναι ένας αγώνας μακροχρόνιος που χρειάζεται πολιτικές συμμαχίες, ανάδυση και ενίσχυση των κοινωνικών κινημάτων, συγκρότηση κοινωνικών δικτυώσεων και στρατηγικό σχεδιασμό.
Χρειάζεται όμως και επιμονή, υπομονή αλλά και πρόσκαιρους συμβιβασμούς για να μην γίνει η αριστερά ένας διάττοντας αστέρας.
Γιατί σύντροφοι και συντρόφισσες σε αυτόν τον αγώνα δεν θέλουμε να πέσουμε ηρωικά. Θέλουμε να νικήσουμε.
Στόχος δικός μας δεν είναι να περισώσουμε την καθαρή μας συνείδηση και να παραδώσουμε τις ευρωπαϊκές κοινωνίες βορά στον νεοφιλελευθερισμό.
Στόχος μας είναι να διατηρήσουμε στρατηγικές θέσεις, να πυροδοτήσουμε εξελίξεις, να δημιουργήσουμε συμμαχίες ώστε να επιτύχουμε χειροπιαστή βελτίωση στην καθημερινότητα των εργαζόμενων τάξεων και της νεολαίας.
Αυτό είναι σήμερα το σχέδιο μας και η γνώμη μου είναι ότι είναι το μόνο βιώσιμο σήμερα σχέδιο για την ευρωπαϊκή αριστερά.
Ειδικά μάλιστα όταν οι εξελίξεις στο προσφυγικό αλλά και στο μέτωπο της τρομοκρατίας, δημιουργούν νέους κινδύνους αποσταθεροποίησης και απαιτούν κοινά μέτωπα και κοινή αντιμετώπιση των συνεχών και διαρκών κρίσεων.
Για να αποφευχθεί ο κίνδυνος μια νέας συντηρητικής και ρατσιστικής αναδίπλωσης στην Ευρώπη.
Για να χτυπηθούν στη ρίζα τους οι αιτίες που γεννούν τις προσφυγικές ροές και τρέφουν την τρομοκρατία.
Για να γίνουν παρεμβάσεις στην κατεύθυνση της ειρήνευσης και της σταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Πρόκειται εδώ για ιστορικού χαρακτήρα προκλήσεις.
Και η Αριστερά σήμερα πρέπει να απαντήσει: Θα διαμορφώσει πολιτικό σχέδιο και συμμαχίες για να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις ή θα απομονωθεί επιστρέφοντας στην παραδοσιακή αντιπολιτευτική της θέση και στην ακαδημαϊκή κριτική;
Εμείς έχουμε δώσει την απάντηση μας και έχουμε διαμορφώσει το πολιτικό μας σχέδιο.
Και σε αυτό το πολιτικό σχέδιο η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ έχει να διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο.
Απέναντι στις κενές θεωρητικολογίες του εγχώριου αριστερισμού, εσείς έχετε την αποστολή να οικοδομήσετε μια οργάνωση νεολαίας αριστερή και ριζοσπαστική αλλά και γειωμένη με τις πραγματικές αγωνίες και προσδοκίες της μεγάλης πλειοψηφίας των νέων ανθρώπων.
Η ελληνική αριστερά δεν χρειάζεται σήμερα άλλη μια αυτάρεσκη και αυτάρκη σέχτα.
Δεν χρειάζεται μια οργάνωση που απλώς θα αναπαράγει ναρκισσιστικά τον εαυτό της.
Και σεις που είστε εδώ σήμερα το ξέρετε πολύ καλά αυτό. Διότι διαφορετικά δεν θα ήσασταν εδώ.
Διαφορετικά θα είχατε προτιμήσει την ασφάλεια της διαφυγής από τις δυσκολίες του πολιτικού αγώνα.
Θα είχατε προτιμήσει την ασφάλεια του πληκτρολογίου σας και της ανέξοδης κριτικής.
Γνωρίζετε, λοιπόν, εσείς πολύ καλά τι οργάνωση νεολαίας χρειάζεται σήμερα η Αριστερά στην Ελλάδα.
Και γνωρίζετε επίσης ότι θα αντιμετωπίσετε πολλές δυσκολίες στην προσπάθεια να την οικοδομήσετε
Γιατί πρέπει να ξεφύγετε από τις βεβαιότητες και τις ευκολίες του απλού αντιπολιτευτικού λόγου.
Γιατί πρέπει για πρώτη φορά να απαντήσετε, όπως και εμείς, σε δύσκολα ερωτήματα:
Για το ρόλο των οργανώσεων του κόμματος στις νέες συνθήκες της κυβερνητικής εξουσίας.
Για τον δικό σας ρόλο στη νέα συγκυρία.
Για το πώς μπορεί να συνδυάζεται η κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας από την Αριστερά και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, με τις κοινωνικές διεκδικήσεις των από κάτω.
Δύσκολα ερωτήματα πράγματι.
Αλλά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν, αν θέλουμε να έχουμε πιθανότητες επιτυχίας στον μακροχρόνιο αγώνα που εκκίνησε στις 25 του Γενάρη.
Και για τα ερωτήματα αυτά υπάρχουν πολιτικές και θεωρητικές παρακαταθήκες που μπορούν να φανούν χρήσιμες και να δείξουν το δρόμο.
Η κυριότερη ίσως από αυτές είναι η γνώση ότι η κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας από την Αριστερά, δεν συνεπάγεται και την κατάκτηση της κρατικής εξουσίας.
Γιατί το κράτος έχει τις δικές του αυτονομημένες δομές και στηρίζεται σε διοικητικά δίκτυα που έχουν δικές τους προτεραιότητες, δικούς τους σχεδιασμούς και εξυπηρετούν δικά τους συμφέροντα.
Η μάχη λοιπόν με αυτά τα αυτονομημένα δίκτυα εξουσίας στο Πανεπιστήμιο, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στα Συνδικάτα, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στη Δικαιοσύνη είναι μια μάχη απολύτως πολιτική.
Διότι εκεί, στη βάση της κοινωνίας αλλάζουν οι πραγματικοί συσχετισμοί και εκεί διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για τις μεγάλες και ριζοσπαστικές τομές και ρήξεις.
Σύντροφοι και Συντρόφισσες,
Πέρα από τα μεγάλα στρατηγικά ερωτήματα, όμως, πρέπει να κρατάμε καλά στο μυαλό μας ότι εκεί έξω υπάρχει μια κοινωνία που ασφυκτιά, μια νεολαία κομμάτι της οποίας είστε και εσείς που έχει απολέσει δικαιώματα και έχει στερηθεί την προοπτική της.
Αυτή η απώλεια της προοπτικής και της προσδοκίας για μια καλύτερη ζωή είναι ο μεγάλος εχθρός της Αριστεράς.
Γιατί είναι η απώλεια αυτή που τρέφει το τέρας του φασισμού και του εθνικισμού, που πυροδοτεί τον φανατισμό και τη μισαλλοδοξία.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα τόσο η κυβέρνηση όσο και το κόμμα και η νεολαία πρέπει να βρούμε απαντήσεις.
Απαντήσεις πρακτικές που θα αλλάζουν άμεσα την καθημερινότητα των νέων ανθρώπων.
Και αυτές τις απαντήσεις πρέπει να τις βρούμε με δεδομένη την ασφυκτική οικονομική πραγματικότητα.
Είναι μια δύσκολη εξίσωση αυτή.
Αλλά ήδη έχουμε κάνει τα πρώτα βήματα.
Στο χώρο της εκπαίδευσης έχουμε καταργήσει πολλές από τις αυταρχικές ρυθμίσεις της τελευταίας δεκαετίας που καταργούσαν το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και την ελευθερία στην ακαδημαϊκή ζωή.
Καταργήσαμε τα Συμβούλια ιδρύματος και επαναφέραμε το ακαδημαϊκό άσυλο που για μας είναι εμβληματική κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος.
Πολύ σύντομα ξεκινάμε έναν πλατύ κοινωνικό διάλογο με την εμπλοκή όλων των φορέων της κοινωνίας των πολιτών για μια μεγάλη δημοκρατική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος.
Και σε αυτήν την προσπάθεια η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παίξει ρόλο πρωταγωνιστικό, με ιδέες και προτάσεις πρωτότυπες και ριζοσπαστικές.
Στο πεδίο της αντιμετώπισης της ανεργίας έχουμε κάνει σημαντικά βήματα για την εξυγίανση των προγραμμάτων και την ανακατανομή των πόρων υπέρ των ανέργων, περιορίζοντας στο ελάχιστο δυνατό τις προμήθειες των ΚΕΚ και άλλων ενδιάμεσων φορέων.
Την ίδια στιγμή αναδιαμορφώσαμε το θεσμικό πλαίσιο ώστε να εμποδίσουμε τις επιχειρήσεις να υποκαθιστούν προσωπικό με επιδοτούμενες θέσεις εργασίας.
Έχουμε ακόμη πολλή δουλειά μπροστά μας, αλλά να είστε βέβαιοι ότι με την δική μας κυβέρνηση σταματάει επιτέλους το μακάβριο πάρτυ της εκμετάλλευσης των ανέργων από μεσάζοντες και επιχειρηματίες.
Στο χώρο της αγοράς εργασίας έχουμε θέσει ως κεντρικό στόχο την καταπολέμηση της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας ενώ έχουμε δεσμευτεί για την εξίσωση των αμοιβών των εργαζομένων ανεξαρτήτως ηλικίας.
Αλλά και στο χώρο των επενδύσεων έχουμε διαμορφώσει το νέο ΕΣΠΑ με τέτοιο τρόπο ώστε να στηρίξουμε καινοτόμες πρωτοβουλίες νέων επιστημόνων και ερευνητών, με στόχο να σταματήσουμε το κύμα της μετανάστευσης της ελληνικής νεολαίας στο εξωτερικό.
Σύντομα επίσης θα καταθέσουμε το νέο νόμο πλαίσιο για την κοινωνική οικονομία με στόχο να ενισχύσουμε ένα μοντέλο παραγωγής που θα είναι ανταγωνιστικό προς τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας και θα προωθεί σχέσεις των εργαζόμενων με τη φύση και μεταξύ τους που θα αμφισβητούν τις παραδοσιακές ιεραρχίες της καπιταλιστικής οικονομίας.
Στο χώρο των δικαιωμάτων έχουμε ήδη ψηφίσει το νόμο για την απόδοση ιθαγένειας σε μετανάστες δεύτερης γενιάς, ενώ ήδη έχουμε θέσει σε δημόσια διαβούλευση το νόμο για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης σε ομόφυλα ζευγάρια.
Είναι λοιπόν κάτι περισσότερο από προφανές ότι έχουμε ήδη ξεκινήσει μια μεγάλη πορεία για την ριζοσπαστική αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας σε όλα τα πεδία και όλα τα μέτωπα.
Έχουμε ήδη κάνει πολλά για τα οποία πρέπει να είμαστε περήφανοι.
Αλλά γνωρίζουμε καλά ότι οι κοινωνίες δεν αλλάζουν μόνο με νόμους και διατάγματα.
Σε όλα αυτά τα πεδία και σε ακόμη περισσότερα, χρειάζεται κοινωνική διαθεσιμότητα, συλλογική οργάνωση και κινητοποίηση.
Διότι σε κάθε μεγάλη μεταρρυθμιστική τομή που θα τολμάμε θα έχουμε απέναντι μας, είτε τις κοινωνικές δυνάμεις του συντηρητισμού και του αυταρχισμού, είτε τους εκπροσώπους της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας.
Πρέπει λοιπόν εσείς, η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, να μπείτε μπροστά στην οργάνωση των κινημάτων και των αγώνων απέναντι στις κοινωνικές δυνάμεις που θέλουν να συντηρήσουν την υπάρχουσα κατάσταση πραγμάτων.
Να μπείτε μπροστά σε έναν μεγάλο κοινωνικό, πολιτικό και ιδεολογικό αγώνα για να υπερασπιστούμε τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, τις αρχές και τις αξίες του κόσμου της εργασίας:
Την αλληλεγγύη, τη δημοκρατία, την αυτοοργάνωση, την ισότητα.
Πρέπει να συνδράμετε ώστε η δημιουργικότητα των νέων εργαζόμενων και επιστημόνων να μπει στην υπηρεσία της κοινωνικής χειραφέτησης και όχι στην υπηρεσία του κέρδους.
Διότι σε κάθε πεδίο στην εργασία, στο σχολείο, στο Πανεπιστήμιο, στη γειτονιά, στην οικογένεια γεννιούνται ταυτόχρονα αντιθετικές πρακτικές και ιδεολογίες.
Και η γνώση, οι δεξιότητες, η δημιουργικότητα του καθενός και της καθεμιάς από εμάς, μπαίνει πάντα στην υπηρεσία μιας ιδεολογίας.
Γιατί δεν υπάρχει κοινωνική ζωή χωρίς ιδεολογία.
Και η αριστερά, όλοι εμείς, είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι, έχουμε δηλαδή χρέος πολιτικό, να δίνουμε χώρο και να δημιουργούμε προϋποθέσεις ώστε οι πρακτικές που προωθούν το δικό μας στρατηγικό σχέδιο, το σχέδιο της κοινωνικής χειραφέτησης, να κερδίζουν έδαφος.
Να νικάνε κάθε μέρα και κάθε στιγμή στην αέναη κοινωνική μάχη, στον καθημερινό κοινωνικό ανταγωνισμό.
Σε κάθε εστία, λοιπόν, του κοινωνικού ανταγωνισμού πρέπει να οργανώνουμε τις δυνάμεις μας.
Να ενισχύσουμε τα πρωτοβάθμια σωματεία και να είμαστε δίπλα στους αγώνες των εργαζόμενων ενάντια στην ασυδοσία της εργοδοσίας,
να συμμετέχουμε στις συλλογικές διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων με στόχο την πλήρη ανασυγκρότηση και τον ριζοσπαστικό αναπροσανατολισμό του φοιτητικού κινήματος,
να στηρίξουμε τα αυτοδιοικητικά σχήματα της Αριστεράς,
να οργανώσουμε πρωτοβουλίες κοινωνικής οικονομίας,
να στηρίξουμε τα κοινωνικά κινήματα για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, για την εμβάθυνση της δημοκρατίας, για την υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών
να υπερασπιστούμε τις μειονότητες και να παλέψουμε κόντρα στην πατριαρχία, τον σεξισμό και την ομοφοβία
να δώσουμε ένα σκληρό και αποφασιστικό αγώνα απέναντι στην φασιστική απειλή και τον εθνικισμό.
Έχετε λοιπόν, όπως και εμείς στο κόμμα, πολλά να κάνετε.
Και στον αγώνα σας αυτό θέλω να σας εγγυηθώ προσωπικά ότι θα έχετε την απόλυτη και αμέριστη στήριξη του κόμματος.
Θα βοηθήσουμε με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο.
Γιατί από τη δική σας επιτυχία εξαρτάται η επιτυχία αυτής της κυβέρνησης, αλλά και το μέλλον του ίδιου του κόμματος.
Ξέρω καλά ότι βρίσκεστε σε ασφυκτική πίεση.
Ξέρω καλά ότι έχετε άμεση ανάγκη από νίκες ξεκάθαρες.
Δεν σας υπόσχομαι ότι ο αγώνας θα είναι εύκολος.
Δεν σας λέω ότι η περίοδος των δυσκολιών και των πολιτικών εκβιασμών έχει παρέλθει.
Αυτό που μπορώ να σας υποσχεθώ, όμως, είναι ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και το κόμμα θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας ώστε η άνοιξη του ελληνικού λαού να μην είναι πρόωρη και μικρή.
Να έχει συνέχεια.
Να οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε ένα γλυκό καλοκαίρι προοδευτικών μεταρρυθμίσεων για το βάθεμα της δημοκρατίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων στο τόπο μας
Να οδηγήσει στο καλοκαίρι της ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας και της κοινωνικής και εργασιακής προστασίας.
Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να δικαιώσουμε τις προσδοκίες του ελληνικού λαού, των εργαζόμενων και της νεολαίας, αλλά και τις δικές σας προσδοκίες για μια μεγάλη ριζοσπαστική αλλαγή στην πατρίδα μας.
Και αυτό για το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι παρά τους αναγκαίους πολιτικούς συμβιβασμούς, παρά τις αναγκαίες υποχωρήσεις μπροστά σε δυνάμεις υπέρτερες, ο στρατηγικός μας στόχος όχι μόνο δεν αλλάζει αλλά ενισχύεται.
Με μένουμε στην εξουσία για τη διαχείριση.
Μένουμε στην εξουσία για να παλέψουμε να φέρουμε πιο κοντά το στρατηγικό μας στόχο, το κοινωνικό μετασχηματισμό.
Και ξέρουμε καλά ότι αυτός ο στόχος, στις μέρες μας, δε μπορεί να υλοποιηθεί σε μια μόνο χώρα.
Χρειάζονται ευρύτερες συμμαχίες και αλλαγή των συσχετισμών.
Προχθές ήμουν στη Τουρκία.
Συνάντησα μεταξύ άλλων την ηγεσία του κόμματος της Τουρκικής αριστεράς.
Μου είπαν ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί για αυτούς πηγή έμπνευσης.
Μην έχετε ενδοιασμούς γιατί προχωρήσατε σε συμβιβασμό με την Ευρώπη.
Τα ιστορικά άλματα χρειάζονται ιστορικούς συμβιβασμούς για να σταθούν.
Αλλιώς είναι άλματα στο κενό.
Έμπνευσή μας οι αγώνες των λαών για δημοκρατία και ελευθερία.
Όραμά μας ο δημοκρατικός σοσιαλισμός, ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Όραμα και στόχος στρατηγικός που ορίζει τη δράση μας στο σήμερα και καθορίζει τα βήματα και τις αποφάσεις μας στο αύριο.
Και από αυτό τον στόχο δεν θα παραιτηθούμε ποτέ!
Σας ευχαριστώ
