Κατά τη συζήτηση για το πτωχευτικό νομοσχέδιο στην Επιτροπή Οικονομικών, ο Τρύφων Αλεξιάδης κάλεσε τον υπουργό Οικονομικών, εκτός από τη διαπίστωση για το ύψος του ιδιωτικού χρέους στη χώρα, να αναφερθεί στο ποιος δημιούργησε το οικονομικό πρόβλημα και το τεράστιο μέγεθος των 234 δισ. Ο βουλευτής ζήτησε τα στοιχεία για το χρέος να κατατεθούν αναλυτικά για τη φορολογική διοίκηση, για τα ασφαλιστικά ταμεία, για τις τράπεζες, για τις περιόδους 2010-2014 και 2015-2019, έτσι ώστε να είναι άμεσα συγκρίσιμα, αλλά και για να αποδειχθεί ότι το πρόβλημα δημιουργήθηκε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Στη συνέχεια κατήγγειλε ως ψευδή την αναφορά του Υπουργείου Οικονομικών περί λήξης της προστασίας της πρώτης κατοικίας τον Φεβρουάριο του 2019. Όπως ανέφερε, η προστασία της πρώτης κατοικίας για χρέη προς τις τράπεζες είχε λήξει στις 31.12.2014, αυτή την κατάσταση είχε παραλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ. Για χρέη προς τα ελληνικό δημόσιο δεν υπήρχε προστασία πρώτης κατοικίας, ούτε έληξε επί ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα θεσμοθετήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, εκτός από τις τροποποιήσεις Σταθάκη στον νόμο Κατσέλη, νομοθετήθηκε και η ένταξη στον εξωδικαστικό μηχανισμό με αποτέλεσμα να μην υπάρξει ούτε ένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.
Το παρελθόν καθενός είναι ενδεικτικό για τη στάση του. Η στάση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ απέναντι στις προτάσεις Γιούνκερ -τότε που καλούσαν τον ελληνικό λαό να πει «Ναι»- που απέκλειαν των ρυθμίσεων όποιον δεν μπορούσε να πληρώσει τις τρέχουσες δόσεις του, είναι ενδεικτική, τόνισε ο Τρ. Αλεξιάδης. «Λέγατε στον ελληνικό λαό να ψηφίσει κάτι με το οποίο θα είχε καταργηθεί η ρύθμιση των 100 δόσεων (που είχε φέρει λίγους μήνες πριν ο ΣΥΡΙΖΑ), δηλαδή αυτό που έλεγαν οι δανειστές από τότε, ότι αν δεν πληρώσεις μια δόση χάνεις τη ρύθμιση».
Απέναντι στη μηδενική κληρονομιά που άφησε η ΝΔ στον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με το ιδιωτικό χρέος, υπάρχει και η κληρονομιά που αποκόμισε η ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ρύθμιση των 100 δόσεων, ο νόμος Σταθάκη που τροποποίησε τον νόμο Κατσέλη, ο εξωδικαστικός μηχανισμός που προστάτευε τα περιουσιακά στοιχεία και έδινε λύσεις σύμφωνα με τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης των πολιτών -παρά την υπονόμευση που δέχτηκε το ανακουφιστικό αυτό μέτρο από θεσμούς και θύλακες εξουσίας του ελληνικού δημοσίου που δεν ήθελαν το μέτρο να προχωρήσει- ο νόμος 4605/19 μέσω του οποίου για πρώτη φορά εντάχτηκαν επιχειρηματικά δάνεια, δάνεια από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, αλλά υπήρξαν και επιδοτήσεις δημοσίου για δόσεις στεγαστικού δανείου, αποτελούν βαριά κληρονομιά.
Σχολιάζοντας την ομοβροντία διαφωνίας προς το νομοσχέδιο, που εκφράστηκε από τους αρμόδιους φορείς στη συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής, ο Τρ. Αλεξιάδης αναρωτήθηκε αν η κυβέρνηση συζητά μαζί τους, αναφέροντας ονομαστικά την Ολομέλεια Δικηγορικών Συλλόγων, τη ΓΣΕΒΕΕ, την ΕΚΠΟΙΖΩ, την ΕΣΕΕ, το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών και λοιπούς φορείς που εξέφρασαν τις διαφωνίες τους και κάλεσε την κυβέρνηση να απαντήσει στα ερωτήματά τους.
Παράλληλα σχολίασε τη στάση ορισμένων φορέων, εκπροσώπων συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, που στηρίζοντας το νομοσχέδιο έφτασαν να αναπτύξουν θεωρίες ενάντια στην εμπλοκή της δικαιοσύνης σε θέματα διαφάνειας. Όπως χαρακτηριστικά τόνισε «έχουν σημαντική ευθύνη για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, σύντομα θα κριθούν από την κοινωνία και τους πολίτες».
Κλείνοντας κάλεσε την κυβέρνηση να ακούσει την κοινωνία και τους φορείς και να απαντήσει θετικά σε δυο ερωτήματα, στο αίτημά τους για τη δημιουργία ειδικού επαγγελματικού ακατάσχετου λογαριασμού, καθώς στην ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου για την αποπληρωμή χρεών στο ελληνικό δημόσιο με εκχώρηση ακινήτου.
