Τα κρυφά ραντεβού και οι off the record συζητήσεις του πρωθυπουργού λίγο πριν την Κεντρική Επιτροπή
Η κατάσταση δε σήκωνε αναβολή. Το κόμμα ανάστατο. Η κοινοβουλευτική Ομάδα σε κρίση υστερίας. Οι υπουργοί με σύνδρομο ανασφάλειας. Το ΠΑΣΟΚ χαμογελαστό, εξέλιξη εξαιρετικά ενοχλητική. Τα εκδοτικά συγκροτήματα με το όπλο παρά πόδα. Ο Καρατζαφέρης ήδη άρχιζε φλερτ με στελέχη της Ρηγίλλης ακόμη και με τον Ψωμιάδη. Ο πρωθυπουργός έπρεπε να επιλέξει τις κινήσεις που θα του διασφάλιζαν πολιτικό χρόνο. Μία περίοδος με σχετική άνεση ελιγμών με ορίζοντα έξι έως οκτώ μήνες. Ήταν πια Τετάρτη πρωί. Το ίδιο βράδυ, στο σπίτι του στη Ραφήνα, θα συγκεντρώνονταν οι «δικοί του άνθρωποι». Μαζί τους θα λάμβανε τις τελικές του αποφάσεις. Είχε ήδη αποφασίσει πώς θα ήταν αυτός που θα συνέτασσε τα τμήματα της ομιλίας του, που θα απεύθυνε στην Κεντρική Επιτροπή και που αφορούσαν στα εσωκομματικά θέματα. Τα υπόλοιπα μπορούσε να τα χειριστεί ο «θεσμικός γραφιάς» των ομιλιών του.
Εκείνο το βράδυ της Τετάρτης, ο Κώστας Καραμανλής αποφάσισε το πώς θα υλοποιηθεί ή έξοδος προς τα εμπρός, σε δύο μάλιστα επίπεδα. Οι επιλογές άλλωστε δεν ήταν πολλές. Ο Γιάννης Λούλης, ο Φλέσας της «Civitas» και ο Ρουσόπουλος είχαν υποβάλλει τις σκέψεις τους. Η έξοδος προς τα εμπρός όφειλε να χαρακτηρίζεται από μία μόνο λέξη, που με τη σειρά της θα μετέφερε στο εσωτερικό του κόμματος αλλά και στην κοινωνία τη δυναμική της. Η λέξη ήταν «ένταση». Ο τρόπος θα ονομαζόταν λίγες ώρες αργότερα «κόντρα μέχρις εσχάτων». Ο Καραμανλής καλύτερα από τον οποιονδήποτε καταλάβαινε πως αυτή η γραμμή ήταν και το τελευταίο αμυντικό οχυρό του. Αν αποτύγχανε, δεν θα υπήρχε άλλη γραμμή αμύνης. Ήξερε και κάτι άλλο. Πως σε περίπτωση θεαματικής επιτυχίας του στο εσωτερικό του κόμματος, πάλι δεν θα διέθετε αξιόπιστη γραμμή αμύνης. Πάλευε, για να διασφαλίσει πολιτικό χρόνο. Τα υπόλοιπα ανήκαν στη σφαίρα απλώς του πιθανού. Εκείνο το βράδυ στη Ραφήνα δέχτηκε την επίσκεψη ενός ιστορικού στελέχους του κόμματος. Η γνώμη του μέτραγε πάντα, όσο και αν οι «Καραμανλήδες» δεν θέλουν να παραδέχονται πως δέχονται συμβουλές και παραινέσεις. Εκεί ήταν και ένας σύμβουλος εμπιστοσύνης. Κάποιος διαχρονικά αξιόπιστος. Λίγα άτομα, που αξιολογήθηκαν μέσα από την πορεία τους μαζί τους τα τελευταία 12 χρόνια. Άτομα που συνήθως δεν του λένε ψέματα, ορισμένα μάλιστα τον ξέρουν, πολύ πριν αρχίσει και τυπικά η πολιτική του πορεία.
Τα τρία αινίγματα
Ο Κώστας Καραμανλής έπρεπε την ίδια στιγμή να κερδίσει τρία στοιχήματα. Το πρώτο αφορούσε τη συσπείρωση, το δεύτερο την καθοδήγηση και το τρίτο την απειλή. Το πρώτο θα κερδιζόταν με την πρόκληση ψυχολογικής έντασης. «Ή εγώ ή το χάος». Το δεύτερο θα κερδιζόταν με μία υπόσχεση. Δηλαδή το «Πάμε και για τρίτη τετραετία». Το τρίτο θα κερδιζόταν με την «ανθρωποθυσία» του Πέτρου Τατούλη. Στις συνομιλίες που είχε ο πρωθυπουργός το βράδυ της Τετάρτης, εξετάσθηκαν όλα τα ζητήματα. Οι αποφάσεις ήταν σαφείς. Η θυσία του Λευτέρη Ζαγορίτη μετατίθεται για το Γενάρη και θα υλοποιηθεί παράλληλα με τον ανασχηματισμό. Το «ρεκτιφιέ» στο Μαξίμου θα συντελεστεί ομαλά και θα επισημοποιηθεί με τον ανασχηματισμό του Γενάρη. Η πειθαρχία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα θα επιβληθεί άμεσα μέσω της απαλλαγής από το βραχνά του Τατούλη και της απειλής πως, αν οι εναπομείναντες 151 δεν πειθαρχήσουν, θα πάμε για εκλογές, που σημαίνει εκλογικό «φούντο». Εξετάσθηκε επίσης και το κεφάλαιο «πρόωρες εκλογές». Και σε αυτό το κεφάλαιο οι αποφάσεις ήταν σαφείς. Αν και εφόσον η διαφορά με το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο συν-πλην δύο, τότε οι πρώτες εκλογές θα διεξαχθούν την άνοιξη και οι επαναληπτικές τον Ιούνιο. Εκτός εάν το Δεκέμβριο η διαφορά από το ΠΑΣΟΚ παγιωθεί σε ποσοστό πάνω από 3%. Τότε θα εξεταστεί το ενδεχόμενο να εξαντληθεί η θητεία της Κυβέρνησης.
Η στρατηγική της έντασης
Οι πρωθυπουργικοί φίλοι που συγκεντρώθηκαν στη Ραφήνα ξεκαθάρισαν στον πρωθυπουργό πως η καλλιέργεια κλίματος έντασης στην Κεντρική Επιτροπή θα έπρεπε τις επόμενες ημέρες να εξαχθεί και στην κοινωνία. Η κόντρα με το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να περάσει από το επίπεδο της οικονομίας στο επίπεδο των εντυπώσεων. Το σύνθημα και πάλι το ίδιο. «Ή εγώ ή ο Γιωργάκης». Για το περιβάλλον Καραμανλή, η επιτυχία είναι και θα είναι εξασφαλισμένη. Ο Κώστας Καραμανλής πείσθηκε, μόνον που η Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι ούτε το Μπουρνάζι ούτε και το Αιγάλεω, πόσω δε μάλλον ο Εύοσμος ή η Ελευσίνα. Στη Χαριλάου Τρικούπη ήταν «ενήμεροι» για τις επαφές του πρωθυπουργού και κυρίως για το περιεχόμενο των συμβουλών που λάμβανε. Το επιτελείο του Γιώργου είχε ήδη επεξεργαστεί την ιδέα της «στρατηγικής της έντασης» σε όλες τις διαστάσεις της. Το Μαξίμου από το επόμενο εικοσιτετράωρο θα μεθόδευε τις εξής τακτικές. α) Επαναφορά της συζήτησης στο «κακό ΠΑΣΟΚ». β) Τροφοδότηση της αγοράς των ΜΜΕ με πασοκικής ρίζας σκανδάλων, ακόμη και ανύπαρκτων. γ) Μεθοδευμένη αποδόμηση του Γιώργου Παπανδρέου με τα βαποράκια. Το πρώτο «θαύμα» το συναντήσαμε στις κυριακάτικες εφημερίδες. Για πρώτη φορά οι δημοσκόποι χρησιμοποίησαν μία νέα ερώτηση που δεν αφορά πλέον στην «καταλληλότητα» για πρωθυπουργός, αλλά στην «ηγετικότητα» που δεν υφίσταται παρά μόνον ως νεολογισμός. Σε αυτήν την ερώτηση, ο Κώστας Καραμανλής σαρώνει. Ο δημοσκόπος έδειξε πού δείχνει ο μπούσουλας της τακτικής του Μαξίμου. Αν όλα τα λεφτά είναι ο Καραμανλής, τότε όλα τα στοιχήματα θα τοποθετηθούν σε αυτόν. Ο ηγέτης κόντρα στο χαμηλών τόνων προφίλ του Παπανδρέου. Στόχος οι γυναίκες και οι νέοι ψηφοφόροι. Ιδίως οι πρώτες που έχουν λακίσει εδώ και καιρό από το κυβερνητικό στρατόπεδο, όπως δείχνουν όλες ανεξαιρέτως οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Ένας κόσμος αγγελικά πλασμένος
Εκείνο το βράδυ της Τετάρτης, δεν συζητήθηκαν μόνο τα του oίκου της Νέας Δημοκρατίας. Έγινε συζήτηση για το νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται στο «τρίγωνο του διαβόλου», δηλαδή Κολωνάκι – Μεταμόρφωση Χαλανδρίου, Κάντζα. Μέσα σε αυτό το τρίγωνο συμπεριλαμβάνονται και όλα τα υπόλοιπα κέντρα αποφάσεων. Η στρατηγική συμμαχία Μπόμπολα – Κοντομηνά είναι σημαντική διότι οι «Γερμανοί» επιθυμούν σφόδρα την αγορά και του «MEGA» και η προσφορά τους είναι τόσο δελεαστική που το «συγκρότημα του έθνους» δεν θα μπορούσε εύκολα να πει για δεύτερη φορά όχι. Να όμως, που για λόγους που ξεπερνούν την όποια πολιτική φαντασία και που κάνουν τον Κάουτσκυ να βρίζει από τον τάφο, η συμμαχία Κάντζας – Μεταμόρφωσης Χαλανδρίου είναι και πολιτική και κεντροαριστερή, σε αυτήν τη φάση. Αν κανείς αναλογιστεί πως την ίδια στιγμή ο πόλεμος μεταξύ του «συγκροτήματος των Αλαφούζων» και του Αντέννα κλιμακώνεται και πως η Γιάννα Αγγελοπούλου ψάχνει για συμμάχους που είναι πολύ δύσκολο σπορ στην εποχή μας αλλά και πως η Ντόρα Μπακογιάννη ενισχύει τους δεσμούς της με εκδοτικά συγκροτήματα και με άλλα τους παρα- ενισχύει, τότε η παρέα του Κώστα Καραμανλή είχε όλους τους λόγους να σκύψει το κεφάλι στο παζλ που λέγεται εκδοτικός χάρτης και παραπολιτικά συμφέροντα. Η κατάσταση έχει αλλάξει άρδην από το 2004 και οι «νταβατζήδες» από εχθροί έγιναν φίλοι και από φίλοι πάλι εχθροί, μόνον που τώρα είναι και περισσότεροι, αφού οι αγαπημένοι της Ρηγίλλης εφοπλιστές εισήλθαν και στα ΜΜΕ και στο ποδόσφαιρο. Πολλοί από αυτούς βλέπουν με συμπάθεια την Ντόρα, αν δεν ανήκουν στο στενό κύκλο επιρροής της.
Η «ανάσταση» έχει ημερομηνία λήξης
Το πρωί της Πέμπτης, ένα εικοσιτετράωρο πριν τη μεγάλη μάχη της Κεντρικής Επιτροπής συνέβη και το ανήκουστο. Ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός Εκπρόσωπος περιχαρής διέψευδε στους δημοσιογράφους την παραίτησή του. Επρόκειτο για τις μεγάλες στιγμές του πολιτικού σουρεαλισμού, όπου ένας πολιτικός περιχαρής διαψεύδει ότι θα παραιτηθεί. Ήταν ολοφάνερο ότι ο Θ. Ρουσόπουλος ήταν ανακουφισμένος, αν όχι ευτυχής. Προς το παρόν είχε περάσει τον κάβο με μία μόνον απώλεια. Τη Μάρα Ζαχαρέα. Μπροστά στη λαχτάρα που έζησε ο κουμπάρος του, Βουλγαράκης και μπροστά σε αυτά που πρόκειται να πάθει ο Ζαγορίτης, η δική του περιπέτεια είναι σαν παραμυθάκι. Μέχρι νεωτέρας, αφού και «ρεκτιφιέ» θα γίνει στο Μαξίμου και ο Μεϊμαράκης θα στρογγυλοκάθεται στο άμεσο μέλλον στη ροτόντα του «πρωινού καφέ».
