Εκτενή αναφορά στην υπόθεση Γεωργίου, στους κινδύνους για την Ελλάδα, στα πιθανά οφέλη για τον Κώστα Καραμανλή και στις επιδιώξεις Τσίπρα από την παραπομπή του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ και την ενδεχόμενη καταδίκη του για την υπόθεση των Greek Statistics, κάνει η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt.
Η εφημερίδα κάνει διεξοδική αναφορά στο χρονικό της υπόθεσης αλλά και στο γεγονός ότι ενώ ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ αποκατέστησε «διεθνώς την κλονισμένη αξιοπιστία της στατιστικής αρχής, έκανε παράλληλα πολλούς εχθρούς στην ελληνική πολιτική και προσθέτει ότι επί πολλά χρόνια γίνονταν προσπάθειες να διωχθεί. Ωστόσο αρκετοί ανακριτές όμως απέρριπταν την άσκηση ποινικής δίωξης.
Κινητικότητα στο ζήτημα υπήρξε μόνον όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας διόρισε την Ξένη Δημητρίου νέα εισαγγελέα (σσ. του Αρείου Πάγου). Στις αρχές Αυγούστου το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι ο Γεωργίου πρέπει να κατηγορηθεί για παραποίηση στατιστικών στοιχείων και υπονόμευση του εθνικού συμφέροντος.
Ο Τσίπρας δεν μπόρεσε να τηρήσει την προεκλογική του υπόσχεση περί μονομερούς διαγραφής του ελληνικού χρέους. Ούτε η προσδοκώμενη ανάπτυξη φαίνεται να έρχεται. Αντιθέτως ο πρωθυπουργός απαιτεί από τους πολίτες και άλλους φόρους και μειώσεις συντάξεων. Σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι ο πρώην υπάλληλος του ΔΝΤ Γεωργίου διόγκωσε υπερβολικά το έλλειμμα του 2009, ο Τσίπρας θα μπορούσε να παρουσιάσει τον ίδιο ως αποδιοπομπαίο τράγο και το πρόγραμμα περικοπών ως συνομωσία κατά της χώρας του».
Οι ευθύνες Καραμανλή
«Ο Τσίπρας δεν είναι ο μόνος που θέλει να εκμεταλλευτεί τον Γεωργίου για να αντλήσει πολιτικά οφέλη. Και ο Κώστας Καραμανλής, έλληνας πρωθυπουργός μεταξύ 2004 και 2005, ελπίζει να απαλλαγεί (από τις κατηγορίες). Με μια πολιτική ανεξέλεγκτων δαπανών, ο μάλλον ανίδεος σε οικονομικά και δημοσιονομικά ζητήματα νομικός επισφράγισε στα έξι χρόνια της πρωθυπουργίας του την πορεία της χώρας του στην καταστροφή του χρέους. Μεταξύ 2005 και 2009 αύξησε τις κρατικές δαπάνες από το 44,6% στο 53,9% επί του ΑΕΠ. Τα έσοδα αντίθετα μειώθηκαν το ίδιο διάστημα από το 39% στο 38%. Κατά τη διάρκεια της θητείας του Καραμανλή, το βουνό του χρέους αυξήθηκε από τα 184 στα 300 δις ευρώ. Η ΕΕ παραπλανήθηκε συστηματικά με λάθος δημοσιονομικά στοιχεία: το Σεπτέμβριο του 2009 η κυβέρνηση Καραμανλή διατείνετο ότι το έλλειμμα ήταν 3,7%, την ώρα που τα στοιχεία της ελληνικής κεντρικής τράπεζας μιλούσαν ήδη για ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 10%.
«Με μια πολιτική ανεξέλεγκτων δαπανών, ο μάλλον ανίδεος σε οικονομικά και δημοσιονομικά ζητήματα νομικός επισφράγισε στα έξι χρόνια της πρωθυπουργίας του το να οδηγηθεί η χώρα στην καταστροφή του χρέους».
Ενδεχόμενη καταδίκη του Γεωργίου θα ήτο η ‘αποκατάσταση’ του Καραμανλή που θα μπορούσε να διευκολύνει το δρόμο επιστροφής στην πολιτική σκηνή, ενδεχομένως ακόμη και ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εντούτοις, η θεωρία ότι ο πρώην επικεφαλής της στατιστικής αρχής ευθύνεται για τα μέτρα περικοπών στερείται ουσιαστικής βάσης. Όταν ο Γεωργίου ήρθε στην Αθήνα τον Αύγουστο του 2010, είχε δρομολογηθεί ήδη το πρώτο πακέτο διάσωσης. Και ο ισχυρισμός ότι ο Γεωργίου διόγκωσε ασύστολα το έλλειμμα, είναι ανοησία. Μετά τον νέο υπολογισμό το φθινόπωρο του 2010, το ποσοστό του ελλείμματος αυξήθηκε μόλις κατά 1,8 μονάδες, από το 13,6% στο 15,4%».
Όπως καταλήγει η εφημερίδα: «(…) Για τον πρωθυπουργό Τσίπρα η εκστρατεία αυτή ενδέχεται να έχει τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα». Σε επιστολή της η επίτροπος Μαριάνε Τίσεν κάλεσε την ελληνική κυβέρνηση να διαλύσει τις λανθασμένες εντυπώσεις ότι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ παραποιήθηκαν επί Γεωργίου. Η κυβέρνηση θα πρέπει να προστατεύσει την υπηρεσία και τους υπαλλήλους της από τέτοιους αβάσιμους ισχυρισμούς. Στις Βρυξέλλες ακούγεται ψιθυριστά ότι το σκάνδαλο θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την εκταμίευση νέων δόσεων».
