Εγκληματική οργάνωση με στρατιωτική δομή και ιεραρχία υπό τον ανώτατο ηγέτη τον Νίκο Μιχαλολιάκο είναι, σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών η Χρυσή Αυγή. Το βούλευμα που αριθμεί 1.109 σελίδες καταγράφει τις ρατσιστικές επιθέσεις της ΧΑ από το 2008 έως το 2013, οπότε και εξαρθρώθηκε η εγκληματική οργάνωση.
Στο εδώλιο θα καθίσουν συνολικά 70 άτομα μεταξύ των οποίων οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής που εξελέγησαν το 2012 αλλά και ο γραμματέας του κόμματος Νίκος ΜιχαλολιάκοςΤην ίδια ώρα πάντως σοβαρή διάσταση υπήρξε από τον εφέτη Ν. Σαλάτα ο οποίος και μειοψήφησε διατυπώνοντας τη διαφωνία για τον νομικό χαρακτηρισμό των πράξεων και κυρίως για την απόδοση της κατηγορίας για διεύθυνση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση για τους μετέχοντες στον σκληρό πυρήνα της Χρυσής Αυγής.
Η διαφοροποίηση αυτή θα αποτελέσει ισχυρό νομικό χαρτί στα χέρια των συνηγόρων υπεράσπισης στην προσπάθειά τους να αποσείσουν την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης.
Στο εδώλιο θα καθίσουν τον ερχόμενο Μάρτιο (ή το αργότερο τον Απρίλιο) συνολικά 70 άτομα (εκ των αρχικά 83 κατηγορουμένων) μεταξύ των οποίων οι βουλευτές που εξελέγησαν με τα ψηφοδέλτια της Χ.Α. στις εκλογές του 2012 αλλά και ο γραμματέας του κόμματος Νίκος Μιχαλολιάκος. Ωστόσο, ο χρόνος ήδη μετρά αντίστροφα για τους ήδη προφυλακισμένους καθώς σταδιακά αρχίζουν να λήγουν τα 18μηνα.
Για τα δύο από τα τρία μέλη του Συμβουλίου Εφετών η Χρυσή Αυγή ανέπτυξε από το 2008 εγκληματική δράση, η οποία με την είσοδό της στη Βουλή, το 2012, κορυφώθηκε.
Το δικαστικό συμβούλιο κατά πλειοψηφία υιοθέτησε πλήρως την πρόταση του εισαγγελέα Ι. Ντογιάκου τονίζοντας: «Ο Νίκος Μιχαλολιάκος ως ιδρυτής και κατ’ ουσίαν αρχηγός και ηγέτης της, διηύθυνε αυτή, καθόλο το διάστημα της λειτουργίας της ως εγκληματικής οργάνωσης, κατ’ ουσίαν από το έτος 2008, οπότε εκδηλώθηκε εμφανώς η σωρευτική και εξακολουθητική εγκληματική της δράση. Παρείχε οδηγίες και εντολές προς τα μέλη γνωρίζοντας πλήρως τις ενέργειές τους και ελέγχοντας πλήρως τη δράση τους, με στόχο την επίτευξη των παράνομων σκοπών της μέσω της διάπραξης, εκ μέρους των μελών της, ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων».
Εγκληματική οργάνωση με σαφή ιεραρχία
Η ιεραρχική δομή της ΧΑ είχε «επικεφαλής και απόλυτο κυρίαρχο τον ίδιο τον κατηγορούμενο Ν. Μιχαλολιάκο, ως γενικό γραμματέα, αρχηγό και εκπρόσωπο της κοινοβουλευτικής ομάδας», αναφέρει το βούλευμα.
Οι βουλευτές του πολιτικού κόμματος της οργάνωσης λειτουργούσαν ως περιφερειάρχες μεταφέροντας τις εντολές της ηγεσίας και τις εγκρίσεις της για την εκδήλωση οποιασδήποτε αξιοποίνου δράσεως ή την τέλεση οποιουδήποτε εγκλήματος στους πυρηνάρχες.
«Η επιχειρησιακή δράση της (η οποία είχε σκοπό την αντιμετώπιση δια της βίας των αντιφρονούντων, αλλοδαπών, αλλά και όσων θεωρούνταν σοβαροί ιδεολογικοί εχθροί και κατ’ επέκταση τη βίαιη επιβολή των πολιτικών τους ιδεών) εκδηλωνόταν μέσω των τοπικών οργανώσεών της και πάντοτε με την καθοδήγηση ανώτατου στην ιεραρχία στελέχους με βάση οργανωμένο σχέδιο, το οποίο εκτελούσαν τα μέλη των ομάδων κρούσης (επονομαζόμενα ως «τάγματα εφόδου»), που λειτουργούσαν υπό την αιγίδα των τοπικών οργανώσεων.
Τα μέλη αυτών των ομάδων είχαν ιδιαίτερα σωματικά προσόντα και κατάλληλη εκπαίδευση, προσομοιάζουσα με εκείνη των ανδρών, των επίλεκτων ειδικών μονάδων των ενόπλων δυνάμεων της χώρας», αναφέρει η πρόταση Ντογιάκου, που υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο Εφετών.
Η θέση της μειοψηφίας
Η πλειοψηφία του Συμβουλίου Εφετών σχετικά με το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης που αντιμετωπίζουν 67 κατηγορούμενοι, υποστηρίζει ότι εφαρμόζεται πλήρως το άρθρο 187 του Π.Κ., δηλαδή η ελληνική νομοθεσία, η οποία χαρακτηρίζεται αυστηρότερη από την διεθνής Σύμβαση του Παλέρμο, όπως συμβαίνει και με άλλες νομοθεσίες ευρωπαϊκών χωρών.
Συγκεκριμένα καταγράφεται ότι: «η Ελλάδα υπέγραψε τη Σύμβαση του Παλέρμο και με το νόμο 3875/10 κύρωσε αυτή προσαρμόζοντας με τη σημερινή του μορφή του άρθρο 187 του ΠΚ, όπως σαφώς προκύπτει από το περιεχόμενο του άρθρου ο Έλληνας νομοθέτης επέλεξε, σύμφωνα με το άρθρο 34 της σύμβασης, την επί το αυστηρότερο προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας για την επίτευξη των στόχων της σύμβασης που έχει καταστεί πλέον μέρος της εσωτερικής μας νομοθεσίας».
Πάντως, ο Εφέτης Νίκος Σαλάτας διαχωρίζει τη θέση του στο αρμόδιο συμβούλιο, κάνοντας εισήγηση πως κανένας κατηγορούμενος δεν πρέπει να δικαστεί για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης, καθώς δεν στοιχειοθετείται.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του Νικ. Σαλάτα, δεν μπορεί να αποδοθεί η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης, διότι πρέπει να εφαρμοστεί η διεθνής Σύμβαση του Παλέρμο -η οποία κατά τον ίδιο υπερισχύει- και όχι το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα.
«Η σύμβαση του Παλέρμο ορίζει ως οργανωμένη εγκληματική ομάδα τη δομημένη ομάδα, που κάποια χρονική στιγμή ενεργεί με κοινό σκοπό τέλεσης ενός ή περισσότερων εγκλημάτων προκειμένου να προσποριστεί αμέσως ή εμμέσως οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος», λέει χαρακτηριστικά και συνεχίζει: «Αν δεν συντρέχει οικονομικό όφελος ως σκοπός για τις βίαιες εγκληματικές συμπεριφορές των μελών του κόμματος (και όχι απλώς το φρόνημά τους), αλλά κατατείνουν λόγω πολιτικής ιδεολογίας και πεποιθήσεων σε άλλους σκοπούς και επιδιώξεις (λ.χ. βίαιη κατατρομοκράτησή και εξόντωση του αντιπάλου, ακόμη και βίαιη πολιτική επικράτηση) τότε η συμπεριφορά τους, έστω και αν εμφανίζει ομοιότητα προς τη δομή της εγκληματικής οργάνωσης, πρέπει να ελεγχθεί ποινικά με βάση άλλες διατάξεις».
Παράλληλα, επισημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει ούτε μεταβολή της κατηγορίας (ένταξης σε εγκληματική οργάνωση) στο αδίκημα της συμμορίας, καθώς «στα πραγματικά περιστατικά της κατηγορίας, που αποδόθηκε στους κατηγορουμένους, δεν περιλαμβάνει το (αναγκαίο για τη στοιχειοθέτηση της συμμορίας) γεγονός της συμφωνίας δύο τουλάχιστον προσώπων με σκοπό να διαπράξουν εγκλήματα».
Κατά τον ίδιο, δεν στοιχειοθετείται σε βάρος των κατηγορουμένων η πράξη της διακεκριμένης οπλοκατοχής (κακούργημα), αλλά μόνο αυτή της απλής οπλοκατοχής (πλημμέλημα), διότι «δεν προέκυψε ότι οι κατηγορούμενοι κατείχαν τα ευρεθέντα σε αυτούς όπλα και πυρομαχικά με σκοπό τον παράνομο εφοδιασμό της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο».
Τα εγκλήματα της οργάνωσης
Στο παραπεμπτικό βούλευμα καταγράφεται η δράση της εγκληματικής οργάνωσης με κορυφαία ενέργεια τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Εκτός από τη δολοφονία Φύσσα, οι βασικές υποθέσεις που περιλαμβάνονται στο πολυσέλιδο βούλευμα είναι:
- επίθεση σε αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα
- επίθεση σε Αιγύπτιους ψαράδες
- επιθέσεις στο στέκι Αντίπνοια, στο στέκι Συνεργείο στην Ηλιούπολη, εναντίον μαθητή στο Π. Φάληρο, σε αλλοδαπούς εργάτες στην Κρήτη καθώς και
- η δολοφονία του Λουκμάν Σαχζάτ.
Ενδεικτικά, για ορισμένους εκ των «πρωταγωνιστών» της έρευνας, αναφέρονται τα εξής στο παραπεμπτικό βούλευμα:
– Για τον Νίκο Μιχαλολιάκο
«Εντάχθηκε και συμμετείχε ως μέλος αδιαλείπτως στην εγκληματική οργάνωση «Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή», η οποία αρχικά είχε ιδρυθεί από τον ίδιο κατά τη δεκαετία του 1980 ως πολιτική οργάνωση και στη συνέχεια μεταλλάχθηκε σε πολιτικό κόμμα, με την ίδια ονομασία.
Ως ιδρυτής και κατ’ ουσία αρχηγός και ηγέτης της οργάνωσης, διηύθυνε αυτή καθ’ όλο το διάστημα της λειτουργίας της ως εγκληματική οργάνωση, ήτοι κατ’ ουσίαν από το έτος 2008, οπότε εκδηλώθηκε εμφανώς η σωρευτική και εξακολουθητική εγκληματική της δράση.
Παρείχε οδηγίες και εντολές προς τα μέλη της, γνωρίζοντας πλήρως τις ενέργειές τους και ελέγχοντας απολύτως τη δράση τους, με στόχο την επίτευξη των παράνομων σκοπών της και με μέσον τη διάπραξη εκ μέρους των μελών της διαφόρων ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων».
– Για τον Ηλία Κασιδιάρη
«Από τότε που εντάχθηκε στην οργάνωση, γνωρίζοντας και σε άλλους, με κάθε τρόπο και μέσο, τις επιδιώξεις της, ανέβηκε στην ιεραρχία της και αναδείχθηκε επίσημος εκφραστής των θέσεων, δράσεών της και στόχων της, αναφερόμενος απ’ ευθείας στον αρχηγό Νίκο Μιχαλολιάκο.
Διακήρυσσε τις επιδιώξεις της με δημόσια ρητορική μίσους, εναντίον του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας και των θεσμών, αλλά και εναντίον ομάδων ή ατόμων, που είχαν στοχοποιηθεί ως πολιτικοί ή φυλετικοί εχθροί της, με ομιλίες του σε διάφορες εκδηλώσεις της, αλλά ακόμη και από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων ως βουλευτής, μετά τις εκλογές του 2012, στις οποίες η οργάνωση μετείχε ως πολιτικό κόμμα, διευθύνοντάς την πλέον ως Βουλευτής, μαζί με τον Αρχηγό και τους άλλους βουλευτές, δίνοντας εντολές ή εγκρίνοντας εγκληματικές δράσεις – επιθέσεις».
– Για τον Ηλία Παναγιώταρο
«Από το βήμα της Βουλής, διακήρυξε τις επιδιώξεις της οργάνωσης με δημόσια ρητορική μίσους εναντίον του δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας και των θεσμών, διευθύνοντας αυτή ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος και του Πολιτικού Συμβουλίου ως Βουλευτής, μαζί με τον Αρχηγό και τους άλλους Βουλευτές αλλά και ως “Περιφερειάρχης” Μεσσηνίας – Λακωνίας – Αργολίδας – Αρκαδίας – Κορινθίας – Νεμέας – Πάτρας – Κυπαρισσίας – Βάρδα Ηλείας – Αμαλιάδας – Αιγίου – Μάνης – Νοτίων Προαστίων Αττικής, δίνοντας εντολές ή εγκρίνοντας εγκληματικές δράσεις και επιθέσεις».
– Για τον Ιωάννη Λαγό
«Καταγράφεται ότι διεύθυνε κι αυτός την εγκληματική οργάνωση, καθώς είχε πλήρη ευθύνη της εγκληματικής δράσης των Τοπικών Οργανώσεων του κόμματος – οργάνωσης στην ευρύτερη εκλογική περιφέρεια του Πειραιά.
Όσο για τον παράνομο οπλισμό που φέρεται ότι κατέχει, αναφέρεται ότι τα εν λόγω όπλα και πυρομαχικά κατείχε με σκοπό τον παράνομο εφοδιασμό της εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», στα πλαίσια της δραστηριότητάς του ως μέλος της και ως μέλος της ηγετικής ομάδας, αποδεχόμενος τους σκοπούς της οργάνωσης, δια της ασκήσεως των ανατεθέντων σε αυτών «καθηκόντων», συνεισφέροντας στην πραγμάτωση των δεσμευτικών για τον ίδιο στόχων της, ήτοι της εξόντωσης των στοχοποιημένων απ’ αυτήν “πολιτικών και φυλετικών της εχθρών”».
– Για τον Γιώργο Γερμενή
«Από τότε που εντάχθηκε στην οργάνωση, διακήρυσσε τις επιδιώξεις της με δημόσια ρητορική μίσους, με ομιλίες του σε διάφορες εκδηλώσεις της, αλλά ακόμη και από το βήμα της Βουλής.
Ως μέλος της Χρυσής Αυγής έδινε εντολές ή ενέκρινε εγκληματικές επιθέσεις, με τις οποίες η οργάνωση εμφανιζόταν τόσο στην εκλογική του περιφέρεια, όσο και σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, διαπράττοντας εγκλήματα και προβαίνοντας και ο ίδιος μαζί με άλλους σε βίαιες και ρατσιστικού περιεχομένου επιθέσεις σε βάρος των στοχοποιημένων ατόμων, ημεδαπών και αλλοδαπών σε διάφορες περιοχές της χώρας».
– Για τον Ευστάθιο Μπούκουρα
«Μετά την ένταξή του στην οργάνωση, του ανατέθηκε αρχικά η συμμετοχή σε δράσεις – επιθέσεις σε βάρος μεταναστών στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα Αττικής και στη συνέχεια, ανελισσόμενος, του ανατέθηκε ο ρόλος της στρατολόγησης νέων υποστηρικτών – μελών στην περιοχή της Κορινθίας και της ευρύτερης περιοχής, όπου και δημιούργησε τους αντίστοιχους “Πυρήνες”».
«Επικεφαλής τους ήταν ο ίδιος, στον οποίο αναφέρονταν και εκτελούσαν απαρέγκλιτα τις εντολές του, ενώ μεριμνούσε και για την στρατιωτικού τύπου “εκπαίδευση” των “ταγμάτων εφόδου” της Κορινθίας.
Μετά την εκλογή του ως Βουλευτής έδινε εντολές για εγκληματικές δράσεις, ενίοτε δε μετέχοντας και ο ίδιος σε ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος ημεδαπών στοχοποιημένων ατόμων διαφορετικών πολιτικών, ιδεολογικών αντιλήψεων, ξένων μεταναστών, Ρομά κλπ».
– Για τον Χρήστο Παππά
«Χαρακτηρίζεται διευθυντής της οργάνωσης τουλάχιστον από την 20/9/2010 μέχρι τη σύλληψή του στις 28/9/2013, ενώ γίνεται αναφορά σε δύο εκκλησιαστικά βιβλία και σε όπλα που εντοπίστηκαν στην οικία του στα Γιάννενα».
Ποιοί θα κάτσουν στο εδώλιο
Στο εδώλιο του κατηγορουμένου θα καθίσουν ( με αλφαβητική σειρά) οι:
Ιωάννης Άγγος, Διονύσης Αγιοβλασίτης, Δημήτρης Αγριογιάννης, Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος, Αναστάσιος Μάριος Αναδιώτης, Κυριάκος Αντωνακόπουλος, Γεώργιος Αποστολόπουλος, Νικόλαος Αποστόλου, Μιχαηλ Αρβανίτης Αβράμης, Χρήστος Γαλανάκης, Σάββας Γαρουφαλλάκης, Γεώργιος Γερμενής, Αντώνιος Γρέγος, Αριστόδημος Δασκαλάκης, Γεώργιος Δήμου, Μάρκος Ευγενικός, Ελένη Ζαρούλια, Πολύβιος Ζησιμόπουλος, Παναγιώτης Ηλιόπουλος, Ιωάννης Καζατζόγλου, Ελπιδοφόρος Καλαρίτης, Γεώργιος Καλπιτζής, Ηλίας Κασιδιάρης, Ιωάννης Καστρινός, Ιωάννης Βασίλειος Κομιανός, Κωνσταντίνος Κορκοβίλης, Νικόλαος Κούζηλος, Δημήτρης Κουκούτσης, Ιωάννης Λαγός, Διονύσης Λιακόπουλος, Θωμάς Μαριάς, Αρτέμης Ματθαιόπουλος, Εμμανουήλ Μαυρικάκης, Μαργαρίτα Μικελάτου, Αναστάσιος Μιχάλαρος, Νίκος Μιχαλολιάκος, Νικόλαος Μίχος, Θωμάς Μπαρέκας, Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης, Νικολέτα Μπενέκη, Αντώνιος Μπολέτης, Ευστάθιος Μπούκουρας, Ηλίας Παναγιώταρος, Αναστάσιος Πανταζής, Νικόλαος Παπαβασιλείου, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Χρήστος Παπάς, Γεώργιος Πατέλης, Γεώργιος Περρής, Γεώργιος Πετράκης, Βενετία Πόπορη, Γεώργιος Ρουπακιάς, Σταύρος Σαντοριναίος, Βασίλης Σιατούνης, Γεώργιος Σκάλκος, Θεώνη Σκαρπέλη, Θέμις Ευαγγελία Σκορδέλη, Γεώργιος Σταμπέλος, Χρήστος Στεργιόπουλος, Θεόδωρος Στέφας, Αθανάσιος Στρατός, Γεώργιος Χρήστος Τσακανίκας, Λέων Τσαλίκης, Αθανάσιος Τσόρβας, Νικόλαος Τσόρβας, Χρήστος Αντώνιος Χατζηδάκης, Αναστάσιος Χιλιός, Αριστοτέλης Χρυσαφίτης, Εμμανούηλ Ψυλλάκης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάμεσα στους 70 παραπεμφθέντες είναι τρία πρόσωπα, τα οποία δεν αντιμετωπίζουν τη «βαριά» κατηγορία της ένταξης σε εγκληματικής οργάνωσης αλλά ηπιότερα αδικήματα.
Πρόκειται για την σύζυγο του Γ. Ρουπακιά, Μαργαρίτα Μικελάτου η οποία κατηγορείται μόνο για ψευδορκία, τον Θεόδωρο Στέφα που αντιμετωπίζει το αδίκημα της παράνομης οπλοκατοχής και τον Αναστάσιο Χιλιό ο οποίος κατηγορείται για απλή οπλοκατοχή, προμήθεια και κατοχή ναρκωτικών για ιδία χρήση.
Διαβάστε επίσης:
