Αναδείχτηκε από τα ΜΜΕ ως «μείζονα» αντιπαράθεση μεταξύ του προέδρου Προκόπη Παυλόπουλου και του ομολόγου του Ταγίπ Ερντογάν. Ο καθηγητής κ. Παυλόπουλος απαντώντας στον φιλοξενούμενό του όστις για μία ακόμη φορά ζήτησε επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης, επεσήμανε πώς στις διεθνείς συνθήκες δεν υφίσταται η δυνατότητα αναθεώρησης ή επικαιροποίησης αλλά μόνον ερμηνείας των διατάξεων τους με γνώμονα τις αλλαγές που συνετελέσθησαν ως προς τα αντικειμενικά δεδομένα που αφορούν τις διατάξεις αυτές.
Ο Ερντογάν ανταπάντησε πώς δεν είναι καθηγητής Διεθνούς Διακαίου αλλά γνωρίζει από «Πολιτικό Δίκαιο» το οποίο βεβαίως δεν υφίσταται ως γνωστικό αντικείμενο στα Πανεπιστήμια. Προφανώς ο πρόεδρος της Τουρκίας έκανε χρήση ενός αδόκιμου όρου για να εξηγήσει πώς «Δεν είναι καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου αλλά ξέρει από Πολιτική».
Το πρόβλημα ωστόσο δεν βρίσκεται στην χρήση φράσεων ένθεν κακείθεν αλλού στους όρους που αναφέρθηκαν. Επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης κατά τον Ερντογάν, ερμηνεία διατάξεων της συνθήκης κατά Παυλόπουλο. Ερωτά ο αδαής ως προς τους νομικούς όρους πολίτης: Ποια η ουσιώδης διαφορά; Ο πρόεδρος της Τουρκίας επιθυμεί μία επικαιροποίηση με συμφωνία των ζωρών που συνυπέγραψαν τη Συνθήκη. Ο Προκόπης Παυλόπουλος ομιλεί για ερμηνεία διατάξεων σε διμερές επίπεδο. Ο πρώτος επιθυμεί να ανοίξει η πόρτα. Ο δεύτερος αφήνει περιθώρια για να μισανοίξει το παράθυρο. Στην ουσία και οι δύο κάνουν λόγο για «συνεννόηση». Πολυμερή ο μεν, διμερή ο δε. Συνολική ο μέν, ειδική και περιορισμένη ο δε. Μήπως και οι δύο θέλουν να μας πουν με πολιτικούς όρους πώς η Συνθήκη χρειάζεται αλλαγές κατά τον Ερντογάν και ερμηνείες κατά τον Προκόπη Παυλόπουλο; Αν ναι τότε χρειάζονται επί πλέον διευκρινήσεις. Μέχρι που φθάνει η επικαιροποίηση και έως που θα φθάσει η ερμηνεία.
Ωστόσο η μελλοντική ελληνοτουρκική κουβέντα άρχισε επί του ζητήματος επίσημα μπροστά στις κάμερες και στο Προεδρικό Μέγαρο. Αυτό συνάγεται από τις εκατέρωθεν τοποθετήσεις και όχι από τις δημοσιογραφικές ερμηνείες. Οι λέξεις δεν ερμηνεύουν. Οι προθέσεις ερμηνεύονται. Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν. Η Αθήνα προτίθεται να «ερμηνεύσει» διατάξεις της Συνθήκης ως προς την εναρμόνιση τους με την σύγχρονη πολιτικό-οικονομική πραγματικότητα; Αν ναι ας μην το κρύβουμε.
