Μπορεί να διαφωνούν σε όλα σχεδόν, αλλά τουλάχιστον οι πολιτικοί μας συμφωνούν σε κάτι. Ότι αυτή η εβδομάδα θα είναι από τις πλέον προβληματικές της περιόδου διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και από τις πιο ενδιαφέρουσες μετά την αλήστου μνήμης περίοδο του 1989.
Πρωταγωνιστές, πάντως, θα είναι η Μαριέττα Γιαννάκου, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Σταύρος Δήμας, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος και σε ρόλο guest star οι Παυλόπουλος, Σουφλιάς, Αλογοσκούφης και Μεϊμαράκης.
Το κυρίαρχο ζήτημα που απασχολεί το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου αλλά και τον ίδιο τον Κώστα Καραμανλή είναι πως όλες οι επόμενες κινήσεις που έχουν σχεδιαστεί, συζητηθεί και αποφασιστεί έχουν ήδη προεξοφληθεί από την «πολιτική αγορά» και ως εκ τούτου η ίδια η πολιτική κεφαλαιοποίηση τους έχει καταναλωθεί ήδη. Με λίγα λόγια και για να ομιλούμε με όρους χρηματιστηρίου, όπως απαιτούν και οι καιροί, πολιτικοί ελιγμοί, όπως ο ανασχηματισμός, έχουν ήδη εξατμίσει τη δυναμική τους πριν καν ανακοινωθούν.
Παρόλα αυτά το Μαξίμου γνωρίζει πως το αργότερο έως το τέλος της άλλης εβδομάδας και σε άμεση εξάρτηση με το τι ακριβώς θα διαδραματιστεί την ερχομένη Τετάρτη και Παρασκευή στο Κοινοβούλιο, όπου θα συζητηθούν και ψηφιστούν οι δύο προτάσεις περί σύστασης Εξεταστικής ή Προανακριτικής Επιτροπής ή και των δύο παράλληλα (αφού στην Ελλάδα όλα μπορούν να συμβούν), ο πρωθυπουργός είναι αναγκασμένος να προβεί σε ορισμένες κινήσεις κλειδιά, ώστε να «δανειστεί» λίγο ακόμη πολιτικό χρόνο.
Οι σύμβουλοι του κ. Καραμανλή έχουν καταλήξει πως ο πολιτικός χρόνος που διασφάλισε ο πρωθυπουργός προ δεκαπενθημέρου με εκείνη την παρατεταμένη αντεπίθεση του προς το κόμμα του, την Κοινοβουλευτική Ομάδα και λιγότερο προς την Κοινωνία έχει ήδη εξανεμιστεί με τις τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις με την υπόθεση Βατοπεδίου και κυρίως την παραίτηση των δύο Εισαγγελέων που λειτούργησε ως ομολογία της εξάρτησης της Δικαιοσύνης από πολιτικά κέντρα. Με αυτήν την έννοια και με δεδομένο το ενδεχόμενο η Κυβέρνηση να υποστεί και περαιτέρω φθορά στη Βουλή αυτήν την εβδομάδα, ο πρωθυπουργός δεν μπορεί παρά να χρησιμοποιήσει το χαρτί του ανασχηματισμού για να ξεφύγει από την πολιτική λαβή που τον στριμώχνει στο καναβάτσο. Ο πρωθυπουργός είναι και ο πρώτος που αντιλαμβάνεται πως το πολιτικό όφελος από μία τέτοια αναγκαστική κίνηση θα είναι εξαιρετικά περιορισμένο, και στον χρόνο και όσον αφορά τις εντυπώσεις.
Είναι λοιπόν υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει τα καλά χαρτιά του, αφού δεν διαθέτει πια «άσους στο μανίκι».
Επικοινωνιακό τρικ
Ο Κώστας Καραμανλής είναι διατεθειμένος να χρησιμοποιήσει όλες τις εφεδρείες του και να ρίξει στη μάχη όλο το υλικό που έχει στη διάθεσή του. Οι εφεδρείες αυτές έχουν ονοματεπώνυμο: Μαριέττα Γιαννάκου, Σταύρος Δήμας, Αντώνης Σαμαράς, καθώς και ορισμένοι νέοι βουλευτές που σηματοδοτούν την μη διαπλεκόμενη πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, εντάσσονται στις σκέψεις που αυτή τη στιγμή απασχολούν το πρωθυπουργικό επιτελείο.
Το ζήτημα ωστόσο δεν είναι το ποιοι θα χρησιμοποιηθούν, αλλά το τίνος περιεχόμενου θα είναι ο Ανασχηματισμός. Ορισμένοι στενοί συνεργάτες προωθούν την άποψη πως η μεταβολή του κυβερνητικού επιτελείου θα πρέπει να στηθεί γύρω από Υπερυπουργούς – Τομεάρχες. Αυτοί θα πρέπει να είναι σύμφωνα με την γνώμη των παραπάνω κύκλων οι Γιώργος Σουφλιάς, Προκόπης Παυλόπουλος και Γιώργος Αλογοσκούφης. Άμεσοι συνεργάτες του κ. Αλογοσκούφη επέμεναν το Σαββατοκύριακο πως ο «Τσάρος» μένει και μάλιστα ενισχυμένος παρά το γεγονός ότι ο ίδιος θα ήθελε πάρα πολύ να αποχωρήσει και να «καταφύγει» σε ένα ήσυχο υπουργείο όπως αυτό του «Πολιτισμού». Για κακή του τύχη, σημειώνουν οι συνεργάτες του, ο Κώστας Καραμανλής δεν επιθυμεί με κανέναν τρόπο να στείλει αρνητικά για την χώρα μηνύματα στα οικονομικά κέντρα λήψης αποφάσεων (Βρυξέλλες , Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και εταιρείες αξιολόγησης) αλλάζοντας υπουργό επί των Οικονομικών την περίοδο σύνταξης του Προϋπολογισμού και εν μέσω οικονομικής κρίσης. Θα ήταν ανεύθυνο και το Μαξίμου το ξέρει, καταλήγουν οι παραπάνω κύκλοι.
Παραμένοντας στον Τομέα των Οικονομικών, οι συνεργάτες του κ. Αλογοσκούφη προεξοφλούν την «θυσία» του Χρήστου Φώλια που αίρει τις αμαρτίες της Κυβέρνησης και που θα αντικατασταθεί από κάποιον που θα τελεί υπό τις διαταγές του «Τσάρου» χωρίς αντιπερισπασμούς και προβλήματα.
Το αίνιγμα του Θεόδωρου.
Ο Θόδωρος Ρουσόπουλος, που σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες έχει ήδη θέσει στη διάθεση του πρωθυπουργού την παραίτησή του, αναμένεται εκτός απροόπτου να μετακινηθεί σε ένα υπουργείο «χαμηλής έντασης», είτε στο «Πολιτισμού», είτε στο νεογέννητο «Περιβάλλοντος». Με αυτήν την έννοια ο Ρουσόπουλος «προστατεύεται», αλλά και το Μαξίμου «αυτοπροστατεύεται», απομακρύνοντας από τα ενδότερα των έσω τον «μαύρο πρόβατο» της υπόθεσης Βατοπεδίου. Επί της ουσίας πρόκειται για έναν ελιγμό που θέλει και την πίττα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Βεβαίως όλα τα παραπάνω θα ισχύσουν υπό έναν όρο. Πως την επομένη Παρασκευή δεν θα υπάρξουν «εκπλήξεις» στη Βουλή με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ να υπερισχύει και τον Θόδωρο Ρουσόπουλου να συμπεριλαμβάνεται στην «Ομάδα των Τριών» που θα ανακριθούν ως ύποπτοι κακουργήματος. Σε μία τέτοια περίπτωση τόσο ο Υπουργός Επικρατείας, όσο και ο Υφυπουργός Εξωτερικών Πέτρος Δούκας θα υποβάλλουν αμέσως τις παραιτήσεις τους και δεν θα συμμετέχουν λογικά στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα.
Η Ντόρα φεύγει μόνον αν το επιθυμεί
Η Υπουργός Εξωτερικών έχει το ελεύθερο να διαλέξει αν θα παραμείνει ή αν θα επιλέξει άλλο (σημαντικό) Υπουργείο. Άλλωστε οι λεπτομέρειες συζητήθηκαν πολύ πρόσφατα κατά την περίεργη ως προς το περιεχόμενο της συνάντηση του Κώστα Μητσοτάκη με τον πρωθυπουργό στο Μαξίμου, όπου πραγματοποιήθηκε μία γενικότερη κουβέντα για το Βατοπέδι, τον Κυριάκο (με την άρση της ασυλίας του λόγω υπεξαίρεσης), τη Ντόρα και τα μελλούμενα. Με δεδομένο ότι το «Μακεδονικό» δεν πρόκειται να συζητηθεί σοβαρά τουλάχιστον μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων του νέου Προέδρου των ΗΠΑ (Ιανουάριος 2009) η Ντόρα Μπακογιάννη μπορεί και να διαλέξει να μετακινηθεί αν και οι κακές γλώσσες επιμένουν πως το Μαξίμου θα προτιμούσε να αφήσει την σημερινή υπουργό Εξωτερικών να πιει το ποτήρι του «Μακεδονικού» μέχρι τον πάτο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς την φθορά του πολιτικού της κεφαλαίου, αν και εφόσον τα πράγματα δεν εξελιχθούν απολύτως θετικά για την ελληνική πλευρά.
Οι αντάρτες
Όπως ήταν φυσικό οι λεγόμενοι «αντάρτες χωρίς αντάρτικο» της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας αναθάρρησαν την εβδομάδα που μας πέρασε παρατηρώντας τον πρωθυπουργό να ελίσσεται μεταξύ Σκύλλας (Οικονομία) και Χάρυβδης (Βατοπέδι) προσπαθώντας να ισορροπήσει. Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαίωσαν πως ο Κώστας Καραμανλής απώλεσε ό,τι κέρδισε μετά την αντεπίθεσή του. Οι αντάρτες σκέφθηκαν πως δεν είναι και πάλι σε θέση να τους απειλήσει σοβαρά. Και είχαν δίκιο, αφού ο πρωθυπουργός φρόντισε από τις Βρυξέλλες να τους θωπεύσει τα ώτα προχωρώντας σε μία έκρηξη εσωκομματικής δημοκρατικότητας με την περίφημη ρήση «δεν είπαμε να βάλουμε και φίμωτρο». Αυτή η φράση ήρκεσε για τον Πέτρο Τατούλη και τον Θανάση Γιαννόπουλο, για να επανέλθουν στα μετερίζια της διακριτικής ή αδιάκριτης (όπως το πάρει κανείς) αλλά πάντα εποικοδομητικής κριτικής. Ένα είναι σίγουρο. Πως αν την επομένη Παρασκευή ο πρωθυπουργός αναγκαστεί να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή (αν η ψηφοφορία για την Προανακριτική Επιτροπή εξελιχτεί αρνητικά για τη Νέα Δημοκρατία) ο κ. Τατούλης και ο κ. Γιαννόπουλος δε θα ρίξουν την Κυβέρνηση. Πρόκειται περισσότερο για ένα θέατρο σκιών, παρά για πολιτική διαμάχη.
