Η Σεμίνα Διγενή, υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στο Νότιο Τομέα Αθηνών, σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ αναφέρει ότι το «βαθύ και αληθινό» που αναζητά ο λαός είναι «αυτό που διεκδικούσε πάντα, μια καλύτερη ζωή, χωρίς αδικία, εκμετάλλευση και πολέμους».
Τονίζει πως με την ψήφο στο ΚΚΕ «όχι μόνο δεν συναινούμε στη ληστεία των μισθών, των συντάξεων, του χρόνου, της ελευθερίας, των δικαιωμάτων, της υγείας, της ζωής μας, αλλά ανοίγουμε και τον ελπιδοφόρο δρόμο για μας και τις ανάγκες μας».
Χαρακτηρίζει «υποκριτικό το ενδιαφέρον των αστικών κομμάτων για τη νέα γενιά» και υπογραμμίζει πως «το σύνθημα που κυριάρχησε στις πρόσφατες μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη: «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!» είναι η ουσία, και αυτή είναι η τεράστια άβυσσος που χωρίζει τους δυο κόσμους».
Η Σ. Διγενή στη συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, προσθέτει, μεταξύ άλλων, πως οι νέοι «δεν ψήνονται με γελοία επικοινωνιακά κόλπα, ούτε με δήθεν “μοντερνιές”» και σημειώνει πως «είναι η ώρα, οι νέοι, να κάνουν με την κόκκινη ψήφο τους, αυτό που φοβάται πιο πολύ από όλα το σύστημα: Να ψηφίσουν το μοναδικό αξιόπιστο, ειλικρινές και μαχητικό κόμμα, που ποτέ δε συμβιβάστηκε και δεν ξεπουλήθηκε, το ΚΚΕ!».
Αναφέρεται στις προτάσεις του ΚΚΕ για την ολόπλευρη υποστήριξη των κακοποιημένων γυναικών και παιδιών, και τονίζει, καταλήγοντας ότι «για όλες τις γυναίκες, για όλους όσοι υποφέρουν, ασπίδα προστασίας μπορεί να γίνει η ενεργή συμμετοχή στη δράση των οργανώσεων του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, των εργατικών σωματείων, των συνδικαλιστικών φορέων των λαϊκών στρωμάτων, των μαθητικών συμβουλίων και των φοιτητικών συλλόγων. Εκεί αναπτύσσεται η αλληλεγγύη, εκεί αντλείται δύναμη για τον αγώνα ώστε να αλλάξει ριζικά η ζωή μας».
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη της Σεμίνας Διγενή, υποψήφιας βουλευτή Νότιου Τομέα Αθηνών του ΚΚΕ, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τον δημοσιογράφο Γιώργο Μηλιώνη:
ΕΡ: Κυρία Διγενή θα μπορούσατε με «δυο λόγια», να πείτε, εν μέσω τόσο πυκνών εξελίξεων, ποιο είναι εκείνο το «βαθύ και αληθινό» που αναζητά ο λαός;
ΑΠ: Αυτό που διεκδικούσε πάντα, μια καλύτερη ζωή, που να μη στηρίζεται πάνω σε κινούμενη άμμο, χωρίς αδικία, εκμετάλλευση και πολέμους. Ζούμε στην εποχή των μεγάλων αντιφάσεων και των καταρρεύσεων, σ’ αυτήν που τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται κι τίποτα όπως λέγεται. Ούτε τα “οράματα” της Ευρωπαϊκής Ένωσης ίσχυσαν, ούτε “κοινό σπίτι των λαών” αποδείχθηκε ότι ήταν ποτέ, ούτε το “όνειρο” της “δίκαιης κι αειφόρου ανάπτυξης” υλοποιήθηκε, ούτε οι ελπίδες για το τέλος των κρίσεων και των πολέμων ευοδώθηκαν, όλα γύρισαν ανάποδα, βιώνουμε το ακριβώς αντίθετο και μάλιστα στη χειρότερη εκδοχή του.
Τίποτε, τελικά, δεν ήταν ούτε “σύγχρονο” ούτε “αναγκαίο”, όλα τα εγκλήματα εναντίον των λαών ήταν προδιαγεγραμμένα.
ΕΡ: Με ποιο κριτήριο, κατά τη γνώμη σας, πρέπει να προσέλθουν στις εκλογές της 21ης Μάη οι εργαζόμενοι, ο λαός;
ΑΠ: Υποθέτω πως είναι αντιληπτό ότι βιώνουμε μια κατάσταση συναγερμού. Οι πράξεις κι οι συμπεριφορές έχουν σημασία. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τους αρνητικούς συσχετισμούς παντού κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν συμπορευτούμε στο πλευρό των έντιμων, των αξιόπιστων, αυτών των οποίων τα λόγια και τα έργα τους είχαν και έχουν συνέπεια. Αυτό νομίζω πως είναι και το διακύβευμα των εκλογών. Με την ψήφο στο ΚΚΕ όχι μόνο δεν συναινούμε στη ληστεία των μισθών, των συντάξεων, του χρόνου, της ελευθερίας, των δικαιωμάτων, της υγείας, της ζωής μας, αλλά ανοίγουμε και τον ελπιδοφόρο δρόμο για μας και τις ανάγκες μας. Αυτή η ψήφος είναι η μόνη που θα βρούμε στο πλάι μας όταν “σβήσουν” τα προεκλογικά φώτα και η επόμενη κυβέρνηση -όποια χρώμα και αν έχει- θα εξαπολύσει μια νέα, πιο σφοδρή επίθεση στα δικαιώματά μας.
ΕΡ: Οι περίπου 400.000 νέοι που για πρώτη φορά συμπεριλαμβάνονται στους εκλογικούς καταλόγους βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των κομμάτων. Πώς θα χαρακτηρίζατε αυτό το ενδιαφέρον;
ΑΠ: Υποκριτικό! Αν πραγματικά τα αστικά κόμματα θέλουν να πληροφορηθούν τι σκέφτεται η νεολαία, ας καταλάβουν πως ένας τρόπος υπάρχει: να ακούσουν τα αιτήματά της, να μάθουν τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της. Θα τους βοηθήσει επίσης, αν ερμηνεύσουν τι πραγματικά σημαίνει το σύνθημα που κυριάρχησε στις πρόσφατες μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις για το έγκλημα στα Τέμπη: «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!». Αυτή είναι η ουσία, και αυτή είναι η τεράστια άβυσσος που χωρίζει τους δυο κόσμους.
ΕΡ: Παρόμοια συνθήματα ακούγονται καθημερινά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Πώς το σχολιάζετε;
ΑΠ: Είναι αισιόδοξο! Αποδεικνύει ότι η πολιτική σε βάρος των λαών είναι ενιαία και ασκείται απ’ τις κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για κυβέρνηση αυτοδυναμίας ή συνεργασίας, “δεξιά” ή “προοδευτική”, με πρωθυπουργό “πολιτικό πρόσωπο” ή “τεχνοκράτη”. Στο “δια ταύτα” συμφωνούν όλοι με όλους. Όσο ο στόχος είναι το καπιταλιστικό κέρδος, όσο δεν υπάρχει αντίσταση σ’ αυτό που ισοπεδώνει τις ανθρώπινες ζωές, όλα θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.
Οι νέοι άνθρωποι πάντως, δε γίνεται ν’ ανήκουν σ’ αυτόν τον κόσμο της εκμετάλλευσης και της απανθρωπιάς, πιστεύω πως ξέρουν ήδη τι πρέπει να κάνουν. Σίγουρα λένε όχι στο σύστημα που επιμένει να “κοστολογεί” την ανθρώπινη ζωή, λένε όχι σε αυτούς με τα χρεοκοπημένα “οράματα” που η πράξη έδειξε πως οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή, λένε όχι σ’ αυτούς που τους θυμούνται μόνο παραμονές εκλογών και όλο το υπόλοιπο διάστημα τους σπάνε στο ξύλο στις διαδηλώσεις, τους καταδικάζουν στην ανεργία, τους σπρώχνουν στη μετανάστευση, τους στερούν δικαιώματα στην παιδεία, την υγεία, στα όνειρα.
Δεν ψήνονται με γελοία επικοινωνιακά κόλπα, ούτε με δήθεν “μοντερνιές” των …επιβεβλημένων selfies, των άγαρμπα στημένων “θαυμαστών” στις περιοδείες τους, της “ανετίλας” των stories, με όλη αυτή την boomer αισθητική με την οποία εργαλειοποιούν το instagram, το twitter και το tiktok. Αισθητική που παραπέμπει στη χυδαιότητα της λογικής των μπιχλιμπιδιών σε ιθαγενείς.
ΕΡ: Λέτε δηλαδή, πως επιδιώκουν να τους παραπλανήσουν παρουσιάζοντας μια πλαστή πραγματικότητα;
ΑΠ: Ακριβώς. Ιδιαίτερα προκλητική ήταν μάλιστα, η πρόσφατη ανάρτησή του πρωθυπουργού στο twitter όπου υποστήριξε πως “αυτά τα 4 χρόνια κάναμε σημαντικά βήματα για να βελτιώσουμε την καθημερινότητα. Μειώσαμε τους φόρους, την ανεργία, την ταλαιπωρία των πολιτών μέσω της ψηφιοποίησης”. Ποιους κοροϊδεύει; Κάποιους που ζουν σε άλλο σύμπαν; Τίποτα δε λύθηκε, αντίθετα οξύνθηκε και πολλαπλασιάστηκε. Ακρίβεια, πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών, χαμηλές συντάξεις, καταβαραθρωμένοι μισθοί, ετοιμόρροπα σχολικά κτίρια, ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία, ασφάλεια και προστασία της ζωής. Θέματα “τζιζ”, για τα οποία φυσικά, δεν προβλεπόταν χώρος στην πρωθυπουργική ωδή στην κυβέρνηση. Οι νέοι δεν εγκλωβίζονται ούτε σε εκβιαστικά διλήμματα, ούτε σε πολυχρησιμοποιημένες υποσχέσεις κάθε υποψήφιου γραφικού Καλοχαιρέτα, ούτε σε διαστρεβλωμένες πραγματικότητες, ούτε παραβλέπουν πως οι λίγες επιμέρους διαφορές των αστικών κομμάτων, δεν τα εμποδίζουν να συμφωνούν στην κοινή γραμμή της προεκλογικής αντιπαράθεσης στο “ποιος θα κυβερνήσει” και “πώς θα κυβερνήσει”, κι όχι στο κρίσιμο, “τι θα υλοποιήσει αυτός που θα κυβερνήσει”.
Τώρα, λοιπόν, πιστεύω πως είναι η ώρα να κάνουν με την κόκκινη ψήφο τους, αυτό που φοβάται πιο πολύ από όλα το σύστημα: Να ψηφίσουν το μοναδικό αξιόπιστο, ειλικρινές και μαχητικό κόμμα, που ποτέ δε συμβιβάστηκε και δεν ξεπουλήθηκε, το ΚΚΕ! Η 21η Μαΐου, δεν πρέπει να είναι μια χαμένη μέρα για τον ελληνικό λαό. Πρέπει να γίνει μια μέρα γιορτής και νίκης του!
ΕΡ: Τι προτείνει λοιπόν, το ΚΚΕ στη νέα γενιά;
ΑΠ: Στη νέα γενιά είναι γνωστό και ξεκάθαρο το τι προτείνει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, γιατί δεν έπαψαν στιγμή να είναι δίπλα της στους αγώνες και στις διεκδικήσεις της, χωρίς φανφάρες και υποκρισίες. Γνωρίζονται καλά, γιατί είναι μαζί παντού, χρόνια τώρα αντιστέκονται στην περιβόητη “σταθερότητα”, που στην κυβερνητική γλώσσα σημαίνει απρόσκοπτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής και διασφάλιση των στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου. Παλεύουν μαζί, απέναντι στο εχθρικό αστικό κράτος, γιατί έχουν ακριβώς τα ίδια ζητούμενα. Μαζί κατεβαίνουν στους δρόμους απαιτώντας σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, να έχουν πρόσβαση σε δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας και παιδείας, να μην αγωνιούν αν θα χάσουν το σπίτι τους, να μη δουλεύουν μέχρι τα γηρατειά τους σαν σκλάβοι, χωρίς δικαιώματα, να μην κινδυνεύουν από την εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους κλπ.
ΕΡ: Καθημερινά, σχεδόν, μαθαίνουμε φρικτές ειδήσεις για κάθε μορφής κακοποίηση, δολοφονίες γυναικών, για κακοποίηση παιδιών. Τι μπορεί να γίνει μ’ αυτό το βαθύ σκοτάδι που σημαδεύει ανεξίτηλα τις ζωές των ανθρώπων;
ΑΠ: Η αλήθεια είναι πως ζούμε σε τρομακτικούς καιρούς. Δυστυχώς, δεν σταματούν να μας απασχολούν καθημερινά, τέτοια αποτρόπαια περιστατικά. Πρόσφατο, αυτό του βιασμού και της κακοποίησης για το οποίο καταγγέλθηκε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Γεωργούλης. Συμφωνώ απολύτως με όσα είπε η καταγγέλλουσα: “έχει έρθει ο καιρός το αίσθημα ντροπής και ενοχής να μη βαραίνει τα θύματα, αλλά τους δράστες ανάλογων περιστατικών και όσους τους ανέχονται”. Δείτε όμως αυτή η αποκρουστική αντιπαράθεση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αλλά και από κοντά του ΠΑΣΟΚ, που στήθηκε γύρω από το θέμα, αφήνει στο απυρόβλητο, την ουσία, ότι δηλαδή παρόμοιες καταγγελίες σέρνονται για χρόνια και τα θύματα μένουν απροστάτευτα. Παρά τα κροκοδείλια δάκρυα τους απέδειξαν ότι δεν μπορούν να προστατεύσουν ούτε τα προσωπικά δεδομένα των θυμάτων…
Το ΚΚΕ έχει τονίσει επανειλημμένως πως για να μπορέσουν οι γυναίκες, αλλά και οι άνδρες, τα παιδιά, όλα τα άτομα, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, να ξεφύγουν από την πολύμορφη βία, τα δίχτυα κυκλωμάτων πορνείας, είναι βασικό να εξασφαλιστούν σε όλες και όλους καθολικά το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, το δικαίωμα στην ολόπλευρη κοινωνική προστασία, στην αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία και Υγεία – Πρόνοια, στην πρόληψη, στα οποία εντάσσεται η οικονομική, νομική, ψυχολογική υποστήριξη από το αναγκαίο επιστημονικό προσωπικό.
Για όλες τις γυναίκες, για όλους όσοι υποφέρουν, ασπίδα προστασίας μπορεί να γίνει η ενεργή συμμετοχή στη δράση των οργανώσεων του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, των εργατικών σωματείων, των συνδικαλιστικών φορέων των λαϊκών στρωμάτων, των μαθητικών συμβουλίων και των φοιτητικών συλλόγων. Εκεί αναπτύσσεται η αλληλεγγύη, εκεί αντλείται δύναμη για τον αγώνα ώστε να αλλάξει ριζικά η ζωή μας.
