Στο πρωθυπουργικό γραφείο, οι πάντες -έστω και διακριτικά- προεξοφλούσαν το απόγευμα του Σαββάτου την εκταμίευση κάποιας δόσης μετά το Eurogroup της Δευτέρας, 26ης Νοεμβρίου. Κανείς ωστόσο δεν ήταν σίγουρος για τα ποσά της εκταμίευσης αλλά και για το μείζον ζήτημα που δεν είναι άλλο από τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Για το θέμα αυτό, τα στόματα ήταν ερμητικά κλειστά, όπως άλλωστε και στο Υπουργείο Οικονομικών.

Το φιάσκο της Συνόδου Κορυφής και η αναμφισβήτητη αντίθεση μεταξύ του Μετώπου των Νοτίων έναντι του Βερολίνου και των συμμάχων του, με libero στο ντέρμπι αυτό (για να μιλάμε με ποδοσφαιρικούς όρους) το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ουάσινγκτον, αποτελούν ένα αδιαμόρφωτο μόρφωμα, που μπορεί να αποβεί μοιραίο για το μεσοπρόθεσμο μέλλον της ελληνικής οικονομίας.

Ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει πως η εκταμίευση της δόσης θα αποτελούσε πολιτική ανάσα για τον ίδιο και θα του επέτρεπε να σχεδιάσει από θέση ισχύος τον ανασχηματισμό της κυβέρνησής του, που είναι και αναγκαία συνθήκη, ώστε να καταφέρει να διανύσει το αμέσως επόμενο διάστημα, που θα είναι εφιαλτικό ως προς τις κοινωνικές του διαστάσεις.

Ωστόσο, δεν διαφεύγει την προσοχή του πρωθυπουργού πως μία μεσοβέζικη λύση για το ελληνικό χρέος (λύση που διαφαίνεται στον ορίζοντα λόγω εμμονής του γερμανικού παράγοντα) θα αποδοκιμαζόταν ευθέως και αμέσως από τις αγορές και τους επενδυτές. Κανείς επιχειρηματίας, κανένα επενδυτικό κονσόρτσιουμ δεν ενδιαφέρεται να επενδύσει στην Ελλάδα, αν και εφόσον δεν δοθεί μία απολύτως πειστική λύση ως προς τη βιωσιμότητα του χρέους.

Το χειρότερο, βεβαίως, σενάριο για το Μαξίμου και για την κυβέρνηση Σαμαρά θα ήταν μία επιπλέον αναβολή ως προς τις αποφάσεις που αναμένονται από το Eurogroup της Δευτέρας. Όσον αφορά στη δόση ή τις δόσεις, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Τα χρήματα ή το μεγαλύτερο μέρος αυτών θα εκταμιευθούν. Το τελικό ποσό παίζει μεταξύ 31,5 και 44 δις ευρώ. Οι ημερομηνίες εκταμίευσης παίζουν επίσης. Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρώτη δόση των 31,5 δις προβλέπεται για τις αρχές Δεκεμβρίου, ενώ η τελευταία εκταμίευση έως τα 44 δις μπορεί να πραγματοποιηθεί από τα τέλη Ιανουαρίου του 2013 έως και τον Μάρτιο.

Τώρα, όσον αφορά στο ίδιο το χρέος, τα σενάρια είναι πολλά και πολύπλοκα και όλα καταλήγουν πως το Βερολίνο δεν έχει καμία διάθεση -μέχρι στιγμής- να προχωρήσει σε ένα ουσιαστικό, δραστικό και αποτελεσματικό «κούρεμα», τουλάχιστον έως τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών στη Γερμανία, δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 2013.

Οι άλλες λύσεις-σενάρια που προτείνονται έως και την τελευταία στιγμή, δηλαδή περίοδος χάριτος 10 ετών, σχεδόν μηδενικά επιτόκια αποπληρωμής των νέων χρεών, εξαγορά από την Ελλάδα τμήματος του χρέους με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, κρίνονται ως μη αποτελεσματικές τόσο από τους επενδυτές όσο και από μεγάλο αριθμό ευρωπαϊκών και άλλων θεσμικών οικονομικών παραγόντων.

Χωρίς επενδύσεις αυτών των οικονομικών κέντρων στην Ελλάδα το στοίχημα της ανάπτυξης δεν κερδίζεται, κάτι το οποίο γνωρίζει άριστα το Μαξίμου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. «Η δόση θα δώσει ανάσες, η επίλυση της βιωσιμότητας του χρέους θα προσφέρει δυναμική στη βιωσιμότητα της κυβέρνησης Σαμαρά» επισημαίνουν -και με το δίκιο τους- στελέχη της κυβέρνησης που δεν προέρχονται μόνον από τη Νέα Δημοκρατία.

Ανασχηματισμός ή κυβερνητικός αυτισμός;

Από την εκταμίευση της δόσης εξαρτάται άμεσα η ενεργοποίηση από τον Αντώνη Σαμαρά των σχεδίων του για αλλαγές στην κυβέρνησή του, η οποία δεν αποτελεί και παράδειγμα συντονισμού και αποτελεσματικότητας. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το αντίθετο. Ο πρωθυπουργός είναι δέκτης δύο προτάσεων. Η πρώτη θέλει τον ανασχηματισμό να υλοποιείται αμέσως μετά την εκταμίευση της δόσης. Οι υποστηρικτές αυτής της εκδοχής θεωρούν πως ο Αντώνης Σαμαράς θα εμφανιστεί ισχυρότερος έναντι των βουλευτών του και κυρίως απέναντι σε εκείνα τα στελέχη που διακαώς επιθυμούν την υπουργοποίησή τους. Η θέση του πρωθυπουργού, λένε οι σύμβουλοί του, θα ενισχυθεί όμως και απέναντι στους κυβερνητικούς εταίρους, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ.

Υπάρχει και μία δεύτερη εισήγηση. Οι υποστηρικτές της δεύτερης εκδοχής πιστεύουν πως ο ανασχηματισμός θα πρέπει να πραγματοποιηθεί αμέσως μετά τις πρώτες ιδιωτικοποιήσεις, έτσι ώστε την κριτική να την εισπράξουν οι νυν υπουργοί. Πρόκειται για έξοχο δείγμα κουτοπονηριάς βεβαίως, αλλά έτσι λειτουργούν τα παρασκήνια στα Βαλκάνια. Και κάτι ακόμη. Το Μαξίμου θεωρεί πως Στουρνάρας και Χατζηδάκης είναι αμετακίνητοι εκ των προτέρων. Αυτό σημαίνει πως ο Αντώνης Σαμαράς δεν προβλέπεται να αλλάξει ούτε κατά διάνοια τις συνιστώσες της οικονομικής διαχείρισης της κρίσης όπως τις επέβαλαν οι δανειστές.

ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ ψάχνονται

Η Ιπποκράτους έχει ξεκαθαρίσει πως, αν εκταμιευθεί η πολυπόθητος δόση, το ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει την κυβέρνηση. Μάλιστα, είναι σαφές πως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μολονότι δεν επιθυμεί να αναλάβει τη θέση του αντιπροέδρου που θα βόλευε τον Αντώνη Σαμαρά, προτίθεται εν τούτοις να ενισχύσει την κυβερνητική παρουσία του ΠΑΣΟΚ με νέα στελέχη της σημερινής «Αυλής του προέδρου».

Στη ΔΗΜΑΡ, τα πράγματα είναι περισσότερο θολά. Ο Φώτης Κουβέλης απορρίπτει κάθε ιδέα περί θέσης αντιπροέδρου και μάλλον τραβά τα γκέμια για να τιθασεύσει στελέχη της Αγίου Κωνσταντίνου που θα έβλεπαν με καλό μάτι την υπουργοποίησή τους.