Ρεπορτάζ: Πέτρος Κουσουλός-Παναγιώτης Βλαχουτσάκος
Συμβάσεις-«φαντάσματα» αποκαλύπτει η συμπληρωματική πορισματική αναφορά του Σ.Δ.Ο.Ε. που αφορά στο σκάνδαλο των υποβρυχίων. Η zougla.gr δημοσιεύει μέρος του υλικού το οποίο συμπεριλαμβάνεται στη δικογραφία που σχηματίσθηκε, στο πλαίσιο σύλληψης του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, Άκη Τσοχατζόπουλου.
Από τον διασταυρωτικό έλεγχο που πραγματοποίησαν οι «ράμπο» του Σ.Δ.Ο.Ε. προκύπτει ότι πολλά έργα τα οποία είχαν συμπεριληφθεί στις συμβάσεις, κοστίζοντας στον πολύπαθο ελληνικό λαό εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, δεν εκτελέστηκαν ποτέ. Είναι απορίας άξιο πού «κατέληξαν» τα χρήματα τα οποία είχαν εγκριθεί, προκειμένου να υλοποιηθούν τα πολυδάπανα προγράμματα.
Εκατομμύρια ευρώ στον «αέρα»
Οι εταιρείες με τις οποίες συνεβλήθη το ελληνικό Δημόσιο και καταγράφονται στο πρώτο μέρος του πορίσματος είναι πολύ γνωστές. Πρόκειται για τις εταιρείες «Γερμανός», «Navicom» και «Siemens», οι οποίες ανέλαβαν έργα ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ.
Η εταιρεία «Γερμανός» ανέλαβε να κατασκευάσει και να πουλήσει μπαταρίες για τα υποβρύχια τύπου 214 καθώς και να «εξαγάγει λοιπούς συσσωρευτές». Το έργο είχε ονομαστική αξία 62.951.362 ευρώ και πιστωτική αξία 220.329.768 ευρώ.
Στο πόρισμα αναφέρεται ότι το πρόγραμμα (Νο 5 της Σύμβασης Α/Ω 13/02) κατά την υπογραφή της σύμβασης περιλαμβάνει την κατασκευή δύο πλοίων και συγκεκριμένα δύο Fast-Ferries, ονομαστικής αξίας 59.309.858 ευρώ. Προμηθεύτρια εταιρεία είναι η «Γερμανός», ενώ η ονομαστική αξία του προγράμματος ανέρχεται στα 62.951.362 ευρώ.
Η συμμετοχή της εταιρείας «Γερμανός» στο πρόγραμμα δικαιολογήθηκε σε έγγραφο ως εξής: «κάτω από αυτό το συγκεκριμένο πρόγραμμα, ο Γερμανός, υπό την επίβλεψη της FS/HDW, κατασκευάζει και εξάγει σε τρίτες χώρες ελληνικά αμυντικά προϊόντα για ειδικούς σκοπούς, ώστε να συναντήσουν τις ειδικές απαιτήσεις που επιβλήθηκαν από τους πελάτες της FS/HDW».
Οι ελεγκτές όμως έχουν άλλη γνώμη. Όπως αναφέρουν, «δεν υπάρχει σύμβαση μεταξύ ”Γερμανός” και HDW που να αφορά στη συνεργασία για την υλοποίηση έργων των υποβρυχίων. Η μοναδική ”συμφωνία” μεταξύ τους ήταν ότι η HDW μεσολάβησε και παρέδωσε στην εταιρεία Γερμανός καταστάσεις με πελάτες της στο εξωτερικό, ώστε να γίνουν πωλήσεις των προϊόντων τους, όπως και έγινε.
Η εταιρεία Γερμανός πληρώθηκε από τους πελάτες της (τις εταιρείες δηλαδή του εξωτερικού) και όχι από τη HDW/FS… Άρα το έργο με συνολική ονομαστική αξία 62.951.362 ευρώ δεν μπορεί να ενταχθεί ως έργο και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υλοποιήθηκε».
Από το «κόσκινο» των ελεγκτών του Σ.Δ.Ο.Ε. πέρασε και η εταιρεία «Navicom», η οποία ανέλαβε τις εργασίες και δοκιμές των συστημάτων πλοήγησης των υποβρυχίων. Το έργο είχε ονομαστική αξία 1.086.507 ευρώ και πιστωτική αξία 4.346.028 ευρώ.
Εκείνο που προέκυψε ήταν ότι η «Navicom» υπέγραψε προ-σύμφωνα προμήθειας με τη γερμανική εταιρεία Raytheon Marine MBH για τα υποβρύχια τύπου 214, όμως τελικά το έργο δεν υλοποιήθηκε και για αυτόν τον λόγο δεν υπήρχαν φορολογικά στοιχεία εκτέλεσης του εν λόγω προγράμματος. Το φυσικό αποτέλεσμα ήταν το έργο να μην εκτελεστεί.
Siemens
Στο σκάνδαλο των υποβρυχίων εμπλέκεται όμως και η «Siemens», η οποία ανέλαβε να εφοδιάσει τα υποβρύχια με ηλεκτρολογικούς πίνακες και μηχανήματα αυτοματισμού.
Το έργο είχε ονομαστική αξία 2.700.000 ευρώ και πιστωτική αξία 10.800.000 ευρώ, με τους υπευθύνους της εταιρείας να δηλώνουν στους ελεγκτές προφορικά ότι έχουν εκτελέσει μόνο ένα έργο, το οποίο ήταν ένας ηλεκτρικός πίνακας για το υποβρύχιο «Παπανικολής», αξίας περίπου 900.000 ευρώ.
Στις 27 Ιουλίου του 2011, η εταιρεία προσκόμισε στοιχεία για το έργο που ανέλαβε, από τα οποία προέκυψε ότι η σύμβαση μεταξύ της ελληνικής και της γερμανικής Siemens, που αφορά σε έργα για τα υποβρύχια 214, υπεγράφη στις 31 Ιανουαρίου του 2003, ενώ αναφέρονται δύο εκδοθέντα τιμολόγια, αξίας 984.968 ευρώ.
Σύμφωνα όμως με τα στοιχεία του ΥΠΕΘΑ, αναφέρεται ότι το συγκεκριμένο έργο ολοκληρώθηκε και πιστώθηκε με ονομαστική αξία 2.700.000 ευρώ.
Κατόπιν των ανωτέρω, προκύπτει διαφορά ποσού, μεταξύ των στοιχείων του ΥΠΕΘΑ όπου αναφέρεται ως εκτελεσθέν έργο ποσό των 2.700.000 ευρώ και στην τιμολογηθείσα αξία, η οποία ανέρχεται στα 984.968 ευρώ.
Το συμπέρασμα; Η διαφορά, δηλαδή 1.715.000 ευρώ, αφορούσε σε έργο που δεν εκτελέστηκε.
Το ρεπορτάζ συνεχίζεται…
