Με το βλέμμα στις εκλογές και τα μάτια καρφωμένα στις δημοσκοπήσεις, οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ρίχνουν τις τελευταίες τους πολιτικές ζαριές πριν από την επίσημη προκήρυξη των εκλογών.

Πίσω από το «κρυφτούλι» που παίζεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα, με αντικείμενο του πόθου την ημερομηνία εκλογών, κρύβονται οι διαφορετικές εκτιμήσεις των δύο αρχηγών. Εκτιμήσεις που σχετίζονται με τις ενδείξεις των δημοσκοπήσεων.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος φέρεται να επιδιώκει μία μικρή αναβολή της διεξαγωγής εκλογών, της τάξεως των δύο εβδομάδων, αν και θα επιθυμούσε η αναβολή αυτή να είναι μεγαλύτερη, προκειμένου να οργανώσει καλύτερα τη διαλυμένη κομματική του μηχανή.

Ο Αντώνης Σαμαράς, αν και διαπιστώνει την έντονη φθορά, προσωπική και κομματική, και μετρά σημαντικές απώλειες στα δεξιά του (Καμμένος) και στα υπερδεξιά του (Χρυσή Αυγή), είναι υποχρεωμένος να επιδιώκει εκλογές εδώ και τώρα, με την ελπίδα ότι θα περιοριστεί, τουλάχιστον σε ένα τμήμα της, η αιμορραγία. Αναγνωρίζει -ως φαίνεται- πως, όσο περνά ο καιρός και πλησιάζει ο Ιούνιος, τόσο θα αρχίσουν να διαφαίνονται τα πρώτα ανυπέρβλητα δημοσιονομικά προβλήματα για το 2012. Θα χρειαστεί, λοιπόν, η λήψη και νέων μέτρων, οπότε, φυσιολογικά, θα διογκωθεί η αντίδραση των συντηρητικών ψηφοφόρων της Λαϊκής Δεξιάς, με αποτέλεσμα την ενίσχυση των συγγενών δεξιών χώρων που πλαγιοκοπούν τη Νέα Δημοκρατία.

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, όπως αναφέρουν πηγές από το Κοινοβούλιο, φαίνεται να έχει απολέσει πλέον τη δυνατότητα παρέμβασης στο πολιτικό σκηνικό. Στο Περιστύλιο κυριαρχεί η άποψη πως ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ απλώς μετρά απώλειες, χωρίς να διαθέτει δυναμική για να αντιδράσει. Εκτιμάται ότι η έντονη επιθετικότητα που επέδειξε την Πέμπτη κατά του συγγενούς του πολιτικού χώρου, δηλαδή τη Χρυσή Αυγή, κατονομάζοντας τα μέλη της ως «Ναζί, έχει να κάνει με την αδυναμία του να αντιστρέψει το ρεύμα των μετακινούμενων ψηφοφόρων του προς την «αυθεντική» Ακροδεξιά.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Δημοκρατική Αριστερά, η οποία συγκρότησε κοινοβουλευτική ομάδα, αλλά και το ΚΚΕ σπεύδουν να πιέσουν για άμεση διεξαγωγή εκλογών, διαπιστώνοντας πως το συγκεκριμένο timing δεν χωρά αναβολές.

Ο ίδιος ο Λουκάς Παπαδήμος, όστις διαδραματίζει ρόλο «επιδιαιτητού», στην ουσία επιχειρεί να διαμορφώσει καταστάσεις που έχουν να κάνουν όμως με την επόμενη ημέρα των εκλογών. Προφανώς, ο κ. Παπαδήμος και οι συνομιλητές του, στην Ευρώπη, στο ΔΝΤ αλλά και εντός της χώρας, περισσότερο ασχολούνται με τα μετεκλογικά σενάρια, συγκυβέρνησης ή κυβέρνησης τεχνοκρατών, παρά με τις προεκλογικές πιρουέτες των κομμάτων.

Είναι προφανές, ωστόσο, πως μετά και την «έκρηξη» του Γιάννη Ραγκούση με αφορμή ή και άλλοθι τον νόμο για τα ταξί, έκρηξη που υπό ομαλές συνθήκες θα οδηγούσε αυτόματα στην αποπομπή του από την κυβέρνηση Παπαδήμου, το Μαξίμου αντιλαμβάνεται ότι τα όρια αντοχής αυτού του κυβερνητικού σχήματος είναι ήδη πεπερασμένα. Η εικόνα του υπουργικού συμβουλίου της Πέμπτης μιλά από μόνη της.

Είναι, λοιπόν, φυσικό και με χρονικό όριο τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, η οποία θεωρείται και «πολιτικό ορόσημο» έπειτα από τις καταγγελίες για επικείμενη προβοκάτσια (κυρίως από το ΚΚΕ επίσημα αλλά και από τα άλλα κόμματα της Αριστεράς ανεπίσημα), ο κ. Λουκάς Παπαδήμος να είναι υποχρεωμένος να καταθέσει την εντολή του και να προκηρύξει εκλογές εντός της επομένης εβδομάδος.

Σε αντίθετη περίπτωση, θα κατηγορηθεί ότι παίζει παιγνίδια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το προφίλ του, το οποίο επιθυμεί να διατηρήσει όσο πιο ακέραιο, τεχνοκρατικά, μπορεί, ώστε να συνεχίσει να αποτελεί βασική εφεδρεία του συστήματος.