Όσο πλησιάζουν οι εκλογές η ηγεσία του ΚΚΕ χάνει κάθε ψυχραιμία και ντροπή. Επιτίθεται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ διαστρεβλώνοντας ξεδιάντροπα τις θέσεις της και προσπαθώντας να την ταυτίσει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα διαστρεβλώνει τις θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΑΡΣ σχετικά με την ΕΕ και την ΟΝΕ προσπαθώντας να κρύψει τις δικές τhw κωλοτούμπες.
Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα. Η Πολιτική Συνεργασία δυνάμεων και αγωνιστών που συγκρότησαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΜΑΡΣ προτείνει σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, τους ανένταχτους αριστερούς αλλά και σε όλες τις ζωντανές δυνάμεις του εργατικού κινήματος την συμπόρευση στους αγώνες αλλά και στην κεντρική πολιτική μέσα από ένα μέτωπο που θα παλεύει για την άμεση αποδέσμευση της χώρας τόσο από την ΟΝΕ όσο και από την ΕΕ.
Μόνο ένα μέτωπο με αυτό το πρόγραμμα μπορεί να δώσει μία φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Τα βασικά οικονομικά σημεία της πρότασης αυτής είναι σαφέστατα:
• Ριζική αναδιανομή του πλούτου υπέρ της εργασίας
• Μονομερής κατάργηση των μνημονίων
• Στάση πληρωμών, μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους
• Έξοδος από το ευρώ, η ρήξη και έξοδος από την ΕΕ
• Εθνικοποιήσεις των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας χωρίς αποζημίωση, λειτουργία τους με εργατικό-λαϊκό έλεγχο και στα πλαίσια ενός δημόσιου σχεδιασμού
Το μεταβατικό αυτό πρόγραμμα δίνει λύσεις στα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων και ταυτόχρονα ανοίγει τον δρόμο για την μετάβαση στο σοσιαλισμό. Στη βάση αυτού του προγράμματος θα συνεργαστούμε με όποια δύναμη και αγωνιστή συμφωνεί ακόμη και εάν δεν είναι πεισμένος για την ανάγκη της σοσιαλιστικής προοπτικής. Θα αγωνιστούμε όμως να τον πείσουμε γι’ αυτό και θεωρούμε ότι αυτός τελικά είναι ο μόνος δρόμος.
Τι λέει απέναντι στην πρόταση αυτή η ηγεσία του ΚΚΕ; Υποστηρίζει (όπως σε πρόσφατη ομιλία Κουτσούμπα και αρθρογραφία του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ) ότι η αποδέσμευση από την ΟΝΕ/ΕΕ έχει νόημα μόνο όταν θα έχει ανατραπεί ο καπιταλισμός, διαφορετικά είναι τυχοδιωκτισμός! Μέχρι τότε – και εφόσον δεν ανατρέπεται ο άτιμος – το κίνημα θα κάνει μόνο διεκδικητικούς αγώνες για να υπερασπίσει δικαιώματα και ενδεχομένως να τα διευρύνει. Ουσιαστικά με την θέση αυτή διευκολύνει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ερωτήματα κρίσιμα προς την ηγεσία του ΚΚΕ:
Πρώτον, ως δια μαγείας θα έρθει ο σοσιαλισμός; Πως ανοίγει ο δρόμος γι’ αυτόν;
Δεύτερον, πως μπορούν να υπάρξουν νικηφόροι αγώνες μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια της ΕΕ; Αν δεν αποδεσμευθείς από αυτήν τότε τι κάνεις; Απλά κάνεις αγώνες που ξέρεις ότι δεν μπορούν να κερδίσουν για να διαπαιδαγωγήσεις τις μάζες;
Ας αφήσει το θέατρο η ηγεσία του ΚΚΕ. Δεν έχει, γιατί δεν θέλει να έχει, μία μάχιμη πρόταση φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση και σοσιαλιστικής προοπτικής. Ξέρει ότι αυτό είναι επικίνδυνο και κοστίζει στους καιρούς αυτούς. Όπως έλεγε ο Μαρξ, την εκκλησία της Αγγλίας δεν την ενοχλεί να αμφισβητείς όλα τα άρθρα πίστης της αλλά την εξαγριώνει να αμφισβητήσεις το ένα εκατοστό της περιουσίας της. Τα μεγάλα αντικαπιταλιστικά λόγια δεν κοστίζουν. Αυτό που κοστίζει είναι η μάχιμη αντιπαράθεση με το σύστημα.
Και στο σημείο αυτό η ηγεσία του ΚΚΕ είναι βαθύτατα ελλειμματική. Δεν συνέβαλε και αντίθετα διέσπασε κάθε μεγάλο μαζικό αγώνα. Παρακολούθησε εξ αποστάσεως και με παπαδίστικες κριτικές κάθε πρόσφατο μεγάλο αγωνιστικό ξέσπασμα του λαού μας. Σε κρίσιμες στιγμές συνέβαλε καθοριστικά στην υπονόμευση του φρονήματος του και στην τροφοδότηση αντιδραστικών επιχειρημάτων. Ποιος ξεχνά την κατάπτυστη δήλωση Παπαρήγα (Μάης 2012) «ότι θα ήταν καταστροφή μία έξοδος από το ευρώ»;
Τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια. Η πρόκληση είναι σαφής τόσο προς την ηγεσία του ΚΚΕ όσο όμως και κυρίως προς την λαϊκή βάση του που αποτελείται από αγωνιστές που πονούν για αυτό τον λαό και αυτό τον τόπο: σήμερα να συμφωνήσουμε σε αυτό το πρόγραμμα πάλης ενάντια στην ΕΕ είτε κεντρικά είτε ακόμη και μέσα στους μαζικούς χώρους. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.
Ρούσης Γιώργος
Μαυρουδέας Σταύρος
Καραχάλιος Γιάννης
