Στο Πνευματικό Κέντρο της Τρίπολης μίλησε το απόγευμα της Παρασκευής ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργος Παπανδρέου.
«Ξεκινάμε», είπε ο πρώην πρωθυπουργός, βάζοντας την Ελλάδα μπροστά, «με οδηγό τις αξίες μας κι έχοντας στον νου μας τον πολίτη».
Υπογράμμισε πως το Κίνημα είναι δύναμη προόδου, αξιών, δημοκρατίας, σοσιαλισμού. Δύναμη που θέλει να εγγυηθεί την πορεία της Ελλάδας προς τα μπρος, που δεν θα αφήσει κανέναν να πάει τη χώρα πίσω, πρόσθεσε και τόνισε με νόημα ότι πρόκειται για «πρωταγωνιστικό προοδευτικό πόλο ευρύτερων συνεργασιών, όχι όμως “πατερίτσα” της δεξιάς, όχι ουραγός κανενός, ούτε μιας αριστερής συντήρησης», και κάλεσε τους πολίτες να υπογράψουν την ιδρυτική διακήρυξη του Κινήματος, λέγοντας πως αποτελεί «συμβόλαιο τιμής».
Ο κ. Παπανδρέου άσκησε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση Σαμαρά, λέγοντας ότι οι πολίτες σήκωσαν ένα τεράστιο βάρος με θυσίες για να μην βουλιάξει η χώρα «και ενώ περίμεναν να ολοκληρωθεί το Πρόγραμμα Στήριξης στο τέλος του Δεκεμβρίου και μάλιστα υποσχέθηκαν πρόωρη έξοδο κι έσπευσαν να δεσμευτούν ότι δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα, το αποτέλεσμα ήταν να δοθεί δίμηνη παράταση μετά το τέλος της οποίας η χώρα κινδυνεύει να βρεθεί ξανά στον αέρα».
«Ζήσαμε μια ακόμα πιο ανεύθυνη, ακόμα πιο τυχοδιωκτική επανάληψη των περίφημων Ζαππείων» τόνισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, προσθέτοντας: «Είναι αδιανόητο μετά τα όσα περάσαμε και θυσιάσαμε να μην ξέρουμε τι ξημερώνει για τη χώρα τους επόμενους μήνες. Είναι αδιανόητο τα σενάρια εξόδου της χώρας από το ευρώ να κατακλύζουν και πάλι όλα τα ξένα μέσα ενημέρωσης. Είναι κρίμα για τον τόπο, είναι άδικο για τους Έλληνες. Είναι εξοργιστικό μετά από όσα κάναμε να είναι ξανά αυτό το πρώτο θέμα στην πολιτική ατζέντα».
Ο κ. Παπανδρέου έκανε λόγο για κλειστή ομάδα που λάμβανε αποφάσεις τα τελευταία δυόμιση χρόνια, λέγοντας πως έχουν τεράστιες ευθύνες και υπογράμμισε πως «απέτυχαν να διασφαλίσουν την ομαλή ολοκλήρωση του Προγράμματος Στήριξης και απέτυχαν να θέσουν τις βάσεις για την Ελλάδα της επόμενης μέρας», παρά – όπως είπε – τη διακομματική στήριξη που είχαν στη Βουλή και τις πρωτοφανείς συνθήκες κοινωνικής ηρεμίας που υπήρχαν.
Επιπλέον, κατηγόρησε την κυβέρνηση πως αντί να φροντίσει την ομαλή έξοδο της χώρας από το Πρόγραμμα Στήριξης, επέλεξε να συμμετάσχει «σε αντιμνημονιακά καλλιστεία με την αντιπολίτευση» κι άρχισαν να διαγωνίζονται, σημείωσε, για το ποιος θα σκίσει πιο γρήγορα το μνημόνιο στα λόγια, βυθίζοντας την Ελλάδα και πάλι στην αναξιοπιστία, ενώ όταν συνειδητοποίησαν, συνέχισε, «ότι δεν μπορείς στην άμμο να χτίζεις success story, τότε αποφάσισαν να παίξουν τη χώρα στα ζάρια των εκλογών» και πέταξαν την καυτή πατάτα στην όποια επόμενη κυβέρνηση.
Ο κ. Παπανδρέου μίλησε και για τεράστιες ευθύνες της ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Μάς λένε ότι αυτοί μόνο μπορούν και θα χορέψουν τις αγορές στον ρυθμό τους. Πρώτος εγώ ως πρωθυπουργός άσκησα σκληρή κριτική στις αγορές. Το 2010 μπορούσα με μία απόφαση να δημιουργήσω τεράστια προβλήματα στις αγορές και στη διεθνή οικονομία. Όμως, το πρώτο και μεγαλύτερο θύμα θα ήταν η ίδια η Ελλάδα. Η ελληνική οικογένεια. Οι έξω θα ζούσαν αναταραχή, εμείς θα ζούσαμε εθνική τραγωδία».
Επισήμανε πως μπορούμε να χαράξουμε ένα διαφορετικό δικό μας δρόμο. Αλλά μια εθνική στρατηγική, συμπλήρωσε, οφείλει να αντιληφθεί την κατάσταση στην Ευρώπη και τις σημερινές τάσεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Παράλληλα, κάλεσε τους πάντες να σταματήσουν άμεσα να τροφοδοτούν την κουβέντα της εξόδου από το ευρώ, επισημαίνοντας πως το κόστος για τη χώρα μας μπορεί να αποδειχθεί πολύ μεγαλύτερο από οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα, ενώ τόνισε την ανάγκη πολιτικής συνεννόησης.
Τέλος, ο κ. Παπανδρέου εξέφρασε τη βεβαιότητά του πως η κοινοβουλευτική μάχη για το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών θα κερδηθεί και κάλεσε όλους σε συστράτευση.
Ολόκληρη η ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου:
Φίλες και φίλοι,
Κι εδώ, από την Τρίπολη…
Ξεκινάμε.
Πάμε!
Πάμε για τις αξίες που μας ενώνουν.
Πάμε μπροστά για έναν αγώνα δικαιοσύνης και δημιουργίας
Φίλες και φίλοι,
Μέσα σε μια δύσκολη εποχή
Πήρα μια απόφαση.
Να πορευτούμε πάλι μαζί,
Να χτίσουμε το νέο, το καινούργιο μαζί.
Πάνω στις καλύτερες παραδόσεις τω αγώνων μας και των αξιών μας
Για αυτό δεν μας λυγίζουν οι δυσκολίες.
Δεν μας λυγίζουν τα χτυπήματα.
Ποτέ δεν μας λύγισαν!
Μόνο μας πείσμωσαν!
Απόψε μιλάτε εσείς!
Μιλάνε οι πολίτες της Τρίπολης και της Πελοποννήσου.
Το ΚΙΝΗΜΑ που φουντώνει σε όλη την Ελλάδα.
Και το μήνυμα από εδώ και από όλη την Ελλάδα είναι ένα:
Από την Κυριακή 25 Γενάρη,
Με το δικό σας πάθος,
Τον δικό σας παλμό,
Θα βάλει την υπογραφή της στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μία νέα Πολιτική Δύναμη!
Μία Δύναμη Προόδου, Αξιών, Δημοκρατίας, Σοσιαλισμού.
Δύναμη που θέλει να εγγυηθεί την πορεία της Ελλάδας προς τα μπρος!
Δύναμη που δεν θα αφήσει κανέναν να πάει τη χώρα πίσω!
Και αυτή η υπογραφή θα γράφει «ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ»!
Το όνομά μας!
Σηκώστε το ΚΙΝΗΜΑ μας όσο ψηλότερα γίνεται!
Για την Ελλάδα!
Για το σήμερα και το αύριο!
Ενάντια στη συντήρηση και την οπισθοδρόμηση.
Ξέρω ότι κανείς ισχυρός δεν θα μας χαϊδέψει!
Κανείς δεν θα μας χαριστεί!
Η δύναμη στο ΚΙΝΗΜΑ είναι μόνο οι πολίτες!
Τώρα θα ακουστεί η δικιά μας φωνή.
Για τις αξίες μας.
Για την Ελλάδα.
Πάμε μαζί με το KINHMA μας, το KINHMA Δημοκρατών Σοσιαλιστών.
Ένα KINHMA προοδευτικών αξιών, απέναντι στο συντηρητικό κυνήγι της εξουσίας.
Ένα KINHMA αλήθειας, απέναντι στον ανορθολογισμό.
Ένα KINHMA – πρωταγωνιστικό προοδευτικό πόλο ευρύτερων συνεργασιών, όχι όμως «πατερίτσα» της δεξιάς, όχι ουραγός κανενός, ούτε μιας αριστερής συντήρησης.
Ένα KINHMA Συμμετοχής – Αυτοοργάνωσης, που στέκεται απέναντι στον ελιτισμό, την αλαζονεία της εξουσίας και τα παιχνίδια κορυφής, που δεν αφορούν κανέναν!
Σας καλώ να υπογράψετε την Ιδρυτική μας Διακήρυξη.
Την Ιδρυτική Διακήρυξη του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας!
Ένα συμβόλαιο τιμής μεταξύ μας.
Σας καλώ να υπογράψετε την Ιδρυτική Διακήρυξη του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ των αξιών μας.
Των αξιών που μας ένωσαν και μας ενώνουν.
Που μας κινητοποιούν.
Που δίνουν νόημα και πυξίδα στον αγώνα μας.
Με το ΚΙΝΗΜΑ μας θέλουμε να εκφράζουμε όλους τους πολίτες που εμπνέονται από τις αξίες και τις ζωντανές παραδόσεις του Ανθρωπισμού, του Διαφωτισμού, του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Οικολογίας.
Και θα ήθελα φίλες και φίλοι να διαβάσω ένα μικρό αλλά τόσο σημαντικό απόσπασμα της Διακήρυξής μας.
Να το διαβάσω στη μνήμη των θυμάτων της τραγωδίας του Charlie Hebdo στο Παρίσι, αλλά και ως φόρο τιμής σε κάθε θύμα βίας, μισαλλοδοξίας, ρατσισμού.
Λέμε στη Διακήρυξή μας:
«Για μας,
Οι αξίες του Ανθρωπισμού σημαίνουν την πίστη μας στην πρωταρχικότητα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Αναδεικνύουν τη δέσμευσή μας για υπεράσπιση της ανθρώπινης ελευθερίας και την ενεργή απόρριψη κάθε μορφής διακρίσεων.
Οι αξίες του Διαφωτισμού σημαίνουν τη θεμελιώδη πεποίθησή μας για την ανάγκη υπεράσπισης του ορθολογισμού, απέναντι στη δημαγωγία, τον φονταμενταλισμό, τον δογματισμό, τη συνωμοσιολογία και τον λαϊκισμό.
Και αυτές οι αρχές αποτελούν προϋπόθεση μιας συμμετοχικής δημοκρατίας».
Αυτά λέει η Διακήρυξη του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας.
Η Γαλλία αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο της ελευθερίας, ισότητας και αδελφοσύνης. Η δικιά της επανάσταση ενέπνευσε την Φιλική Εταιρία και την δικιά μας Επανάσταση του ’21.
Ο Ρήγας Φεραίος ονειρευόταν έναν βαλκανικό χώρο που χριστιανοί, εβραίοι, μουσουλμάνοι, θα ζουν ειρηνικά μέσα σε χώρες ελεύθερες, δημοκρατικές, δίκαιες.
Δεν μπορούμε να σιωπήσουμε μπροστά στην βία. Δεν θα δεχτούμε την πολιτική του φόβου. Δεν θα δεχτούμε από όπου και εάν προέρχεται.
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στον γαλλικό λαό.
Κανένας φόβος δεν θα μας λυγίσει!
Καμία βία δεν θα μας κλείσει το στόμα!
Αυτά λέει το ΚΙΝΗΜΑ μας!
Με όπλο τις αξίες μας,
Παλεύουμε για Ελευθερία,
Παλεύουμε για Δημοκρατία,
Παλεύουμε για τα δικαιώματα κάθε ανθρώπου,
όποιος κι αν είναι!
Ό,τι κι αν πιστεύει!
Όπου κι αν ανήκει!
Αυτός είναι ο αγώνας του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας!
Αυτός είναι ο αγώνας των Δημοκρατών Σοσιαλιστών παντού στη γη!
Φίλες και Φίλοι,
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου σε όλη την Τρίπολη, σε όλη την Αρκαδία, για την εμπιστοσύνη σας.
Όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά και σήμερα.
Σήμερα στην Τρίπολη, μετά την Αθήνα και την 3η του Γενάρη,
μετά το Αγρίνιο,
κάνουμε και εδώ μία νέα αρχή.
Ένα νέο ξεκίνημα.
Θα πάμε παντού!
Σε όλη την Ελλάδα.
Έχοντας στο νου μας τον πολίτη,
έχοντας οδηγό τις αξίες μας,
βάζουμε την Ελλάδα μπροστά.
Γιατί είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας σήμερα.
Πέρασαν 5 χρόνια από τότε που μας ήρθε ο λογαριασμός για την πελατειακή ασυδοσία των προηγούμενων ετών.
Γιατί αυτό ήταν η κρίση.
Ο λογαριασμός που κάποιοι σκόπιμα άφησαν στις επόμενες γενιές.
Σηκώσαμε – σηκώσατε – ένα τεράστιο βάρος, με θυσίες, για να μην βουλιάξει η χώρα.
Εδώ και τρία χρόνια όλοι γνώριζαν ότι το Πρόγραμμα Στήριξης λήγει στο τέλος του Δεκεμβρίου του 2014.
Μας υποσχέθηκαν μάλιστα και «πρόωρη έξοδο», έσπευσαν να δεσμευτούν ότι δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα.
Ζήσαμε μια ακόμα πιο ανεύθυνη, ακόμα πιο τυχοδιωκτική επανάληψη των περίφημων Ζαππείων.
Το αποτέλεσμα; Η πρόωρη έξοδος έγινε δίμηνη παράταση μετά το τέλος της οποίας η χώρα κινδυνεύει να βρεθεί ξανά στον αέρα.
Είναι αδιανόητο μετά τα όσα περάσαμε και θυσιάσαμε να μην ξέρουμε τι ξημερώνει για τη χώρα τους επόμενους μήνες.
Είναι αδιανόητο τα σενάρια εξόδου της χώρας από το ευρώ να κατακλύζουν και πάλι όλα τα ξένα μέσα ενημέρωσης.
Είναι κρίμα για τον τόπο, είναι άδικο για τους Έλληνες.
Είναι εξοργιστικό μετά από όσα κάναμε να είναι ξανά αυτό το πρώτο θέμα στην πολιτική ατζέντα.
Εξοργιστικό!
Πώς φτάσαμε όμως μέχρι εδώ φίλες και φίλοι;
Πρώτα απ’όλα,
Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κλειστής εκείνης ομάδας των προσώπων που έλαβε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις τα τελευταία δυόμιση χρόνια.
Απέτυχαν να διασφαλίσουν την ομαλή ολοκλήρωση του Προγράμματος Στήριξης, όπως ήταν προγραμματισμένο εδώ και καιρό.
Απέτυχαν να θέσουν τις βάσεις για την Ελλάδα της επόμενης μέρας.
Απέτυχαν, μάλιστα, παρά τη διακομματική στήριξη στη Βουλή.
Μακάρι να υπήρχε η ίδια στήριξη και την περίοδο 2009-2011, τότε που όλοι μας πετροβολούσαν, τότε που άκριτα καταψήφιζαν τα πάντα.
Απέτυχαν, παρά τις πρωτοφανείς συνθήκες κοινωνικής ηρεμίας σε σχέση με αυτά που αντιμετωπίσαμε εμείς.
Θυμάστε πως καπηλεύτηκαν όλοι την οργή του κόσμου για να την στρέψουν εναντίον μας.
Χέρι με χέρι βαδίζανε όλοι τους τότε εναντίον μας.
Απέτυχαν, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της τιτάνιας δημοσιονομικής προσαρμογής είχε ήδη επιτευχθεί μεταξύ του 2009 και του 2011.
Παρά το ότι οι πολιτικά δυσκολότερες μεταρρυθμίσεις είχαν ήδη δρομολογηθεί την ίδια περίοδο.
Απέτυχαν όμως δυστυχώς και σε πολλά περισσότερα.
Όχι μόνο δεν συνέχισαν τις ουσιαστικές τομές και αλλαγές που παρέλαβαν αλλά φρόντισαν και να τις αποδομήσουν.
Θυμίζω ότι το πρώτο νομοσχέδιο που έφεραν στη Βουλή ξήλωνε την ιστορική μεταρρύθμισή μας για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο.
Πολύ λίγοι τότε αντισταθήκαμε και το καταψηφίσαμε.
Όχι μόνο δεν μίλησαν σοβαρά για το μέλλον, αλλά άρχισαν να ονειρεύονται ανοιχτά την επιστροφή στην «κανονικότητα» του 2009.
Δηλαδή, στο καταστροφικό χάος του ρουσφετιού και των φωτογραφικών ρυθμίσεων που ζήσαμε μέχρι και την τελευταία μέρα που διαλύθηκε πρόσφατα η Βουλή.
Δηλαδή, στην παλινόρθωση του πελατειακού κράτους – αυτό που βούλιαξε τη χώρα.
Και μπροστά στην αποτυχία τους, αντί να φροντίσουν τουλάχιστον να προετοιμάσουν στα σοβαρά την ομαλή έξοδο της χώρας από το Πρόγραμμα Στήριξης, επέλεξαν να συμμετάσχουν σε αντιμνημονιακά καλλιστεία με την Αντιπολίτευση.
Άρχισαν να διαγωνίζονται για το ποιος θα σκίσει πιο γρήγορα το Μνημόνιο στα λόγια,
αντί να ολοκληρώσουν το Πρόγραμμα Στήριξης με σοβαρότητα στην πράξη.
Βύθισαν την Ελλάδα και πάλι στην αναξιοπιστία.
Και όταν είδαν ότι δεν είχαν κάνει λάθη σε χειρισμούς αλλά και σε ουσία, όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορείς στην άμμο να χτίζεις success story,
όταν αντιλήφθησαν ότι σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία δεν μπορεί μια χώρα να κρύβεται από τους συνομιλητές της,
τότε αποφάσισαν να παίξουν τη χώρα στα ζάρια των εκλογών.
Η λογική του «ασ’το για αργότερα, ασ’το για τους επόμενους» επικράτησε και πάλι.
Πέταξαν την καυτή πατάτα στην όποια επόμενη κυβέρνηση, που θα έχει ασφυκτικά περιθώρια διαπραγμάτευσης έτσι όπως τα έκαναν.
Όλα για την προσωπική και κομματική επιβίωση.
Κι ας βυθιστεί η Ελλάδα ξανά στην ανασφάλεια.
Κι ας κινδυνέψουν να πάνε χαμένες οι θυσίες των Ελλήνων.
Τεράστιες όμως είναι και οι ευθύνες και της ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι μεν αποκαλύφτηκαν στο Παρίσι, αυτοί εκτέθηκαν στο Λονδίνο.
Μας λένε ότι αυτοί μόνο μπορούν και θα χορέψουν τις αγορές στον ρυθμό τους.
Πώς σας ακούγεται;
Πρώτος εγώ ως πρωθυπουργός άσκησα σκληρή κριτική στις αγορές.
Το 2010, μπορούσα με μία απόφαση να δημιουργήσω τεράστια προβλήματα στις αγορές και στην διεθνή οικονομία.
Ποιος όμως θα πλήρωνε πρώτος το κόστος μια τέτοιας επιλογής;
Η Γερμανία;
Μήπως οι… διεθνείς τοκογλύφοι;
Μήπως οι αγορές;
Όχι.
Το πρώτο και μεγαλύτερο θύμα θα ήταν η ίδια η Ελλάδα.
Η ελληνική οικογένεια.
Οι έξω θα ζούσαν αναταραχή, εμείς θα ζούσαμε εθνική τραγωδία.
Εγώ δεν αποφάσισα να παίξω με την μοίρα της ελληνικής οικογένειας.
Δείτε τι έγινε στην Ιρλανδία.
Δείτε τι έγινε στην Πορτογαλία.
Δείτε τι έζησαν οι Κύπριοι αδερφοί μας.
Τις ίδιες υπεύθυνες και πατριωτικές αποφάσεις με εμάς πήραν και εκεί οι κυβερνήσεις.
Κοιτάζοντας μόνο το εθνικό συμφέρον.
Η εθνική στρατηγική εξόδου της χώρας από την κρίση δεν μπορεί να βασίζεται σε ευχολόγια περί μιας ξαφνικής κι απότομης αλλαγής στην ΕΕ.
Δεν είμαστε μόνοι μας στην Ευρωζώνη, δεν είμαστε οι μόνοι που έχουμε εκλογές, δεν έχουμε μόνο εμείς ιδιαιτερότητες.
Η εθνική στρατηγική οφείλει να λάβει υπόψιν τον σημερινό πολιτικό συσχετισμό στην Ευρώπη, όπως αυτός αποτυπώθηκε και στις πρόσφατες Ευρωεκλογές.
Ναι μπορούμε να χαράξουμε έναν διαφορετικό δικό μας δρόμο – αλλά μια εθνική στρατηγική, οφείλει και να αντιληφθεί τις σημερινές τάσεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Δυστυχώς, μόνο ρόδινα δεν είναι τα πράγματα.
Μόνο έτσι θα διαφυλάξουμε τα συμφέροντα της χώρας, τις θυσίες του λαού μας.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε διαπραγματευτούμε σοβαρά και αξιόπιστα.
Αλλά πού είναι η σοβαρότητα;
Πού είναι η συνεννόηση;
Μόνο ανευθυνότητα, μόνο ανέξοδες επιδείξεις μαγκιάς.
Ανευθυνότητα, που συναγωνίζεται και ξεπερνά την ανευθυνότητα της ηγεσίας της Ν.Δ. την περίοδο 2009-2011.
Τα δικά μας λάθη όμως δεν μπορούν να κρύψουν και τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κάλεσα και καλώ τους πάντες να σταματήσουν άμεσα να τροφοδοτούν την κουβέντα της εξόδου από το ευρώ.
Το κόστος για τη χώρα μας μπορεί να αποδειχθεί πολύ μεγαλύτερο από οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα.
Τοποθετούμαι με την εμπειρία του Πρωθυπουργός της Ελλάδας που διαχειρίστηκε μια τέτοια κατάσταση σε μια ακόμα πιο κρίσιμη συγκυρία.
Η ζημιά για την Ελλάδα αλλά και για την εφαρμογή του ίδιου του προγράμματος προσαρμογής ήταν τεράστια.
Η φημολογία περί Grexit, η ανασφάλεια που δημιούργησε, πάγωσε την αγορά, σταμάτησε κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία.
Η ύφεση βάθυνε.
Χτύπησε μαγαζιά, χάθηκαν δουλειές. Περιουσίες.
Ο δρόμος μας προς τις αγορές έκλεισε.
Σήμερα, το τέρας της ανασφάλειας μπορεί και πάλι να καταβροχθίσει την ελληνική οικονομία.
Απευθύνομαι προς τους εταίρους μας:
Δεν το βλέπετε;
Δεν θέλετε να το καταλάβετε;
Σήμερα αφήστε ήσυχους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες!
Αφήστε τους ψύχραιμα και νηφάλια να ακούσουν, να σκεφτούν και να αποφασίσουν.
Αφήστε να γίνει ουσιαστικός διάλογος στην προεκλογική περίοδο για το μέλλον της χώρας.
Εκλογές έχουμε!
Μιλάει η Δημοκρατία!
Ας τη σεβαστούν όλοι!
Και αύριο στηρίξτε μια πορεία που θα επιβραβεύει τον ελληνικό λαό.
Στηρίξτε μια πορεία πραγματικών αλλαγών.
Φίλες και φίλοι,
Ο τόπος χρειάζεται ηγεσίες και πολιτικές δυνάμεις που βάζουν την Ελλάδα μπροστά από κάθε άλλο υπολογισμό.
Πέρα από κάθε προσωπικό ή κομματικό κόστος.
Το 2010 πήραμε εγώ και η κυβέρνησή μου αντιδημοφιλείς αποφάσεις.
Όχι επειδή τρελαθήκαμε ή επειδή εξυπηρετούσαμε άλλα συμφέροντα, όπως έλεγαν οι ψεκασμένοι.
Όπως έλεγαν αυτοί που ήθελαν και θέλουν να συγκαλύψουν τις ευθύνες των εμπρηστών της χώρας, που την χρεοκόπησαν και μετά έφυγαν.
Το κάναμε γιατί αυτό ήταν το πατριωτικό μας καθήκον.
Οι αποφάσεις αυτές δικαιώθηκαν ακόμα και από αυτούς που τις πολέμησαν λυσσαλέα ως αξιωματική αντιπολίτευση – και είδαν το φως το αληθινό, όταν μύρισαν εξουσία.
Οι αποφάσεις μας δικαιώθηκαν και από τα όσα ακολούθησαν στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία αλλά και στην Κύπρο.
Ξέρω όμως τρία πράγματα που θέλω να συγκρατήσετε:
Πρώτον, αποφάσεις που έβλαψαν άδικα αυτούς που δεν έφταιγαν για την πελατειακή ασυδοσία, δεν θα τις είχαμε λάβει ποτέ αν κάποιοι δεν είχαν φροντίσει να διασύρουν την αξιοπιστία της χώρας με τα ψέματα τους, προτού σκηνοθετήσουν μια δήθεν «υπεύθυνη» απόδρασή τους από την εξουσία.
Δεν θα χρειαζόταν να τις λάβουμε μέσα σε τόσο ασφυκτικά χρονικά πλαίσια αν ο δημόσιος τομέας δεν είχε εγκαταλειφθεί για χρόνια στην τύχη του.
Τελείως ανήμπορος να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή και να συμβάλει στη δίκαιη κατανομή των βαρών.
Δεν θα χρειαζόταν να τις πάρουμε, αν η Ευρώπη, αυτή η συντηρητική Ευρώπη μας έδινε λίγο χρόνο ώστε να φανούν τα αποτελέσματα των πρώτων μεγάλων αλλαγών.
Στηρίζοντας στις διεθνείς αγορές τα ελληνικά ομόλογα όπως τελικά έκανε μετέπειτα ο Ντράγκι για την Ιταλία και την Ισπανία.
Και έτσι δεν χρειάστηκαν να μπουν στον μηχανισμό στήριξης για τα δικά τους δάνεια.
Δεύτερον, δείτε την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.
Μαζί ουσιαστικά μπήκαμε στην κρίση αλλά δυστυχώς δεν βγήκαμε μαζί.
Δεν είναι μόνο ότι εμείς είχαμε να αντιμετωπίσουμε το εκρηκτικότερο μείγμα ελλειμμάτων, ύφεσης και χρέους.
Ήταν και ότι στη χώρα μας υπήρξε απόλυτη έλλειψη πολιτικής συνεννόησης.
Το ότι δεν μπορέσαμε να συνεννοηθούμε στα βασικά, το πληρώσαμε ακριβά.
Εξακολουθούμε να το πληρώνουμε.
Και σε χρόνο.
Και σε χρήμα.
Ξέρω ότι, με στοιχειώδη πολιτική συναίνεση το 2010, όταν η Ελλάδα βρέθηκε σε κατάσταση οικονομικού πολέμου, ή έστω τον Οκτώβριο του 2011 με τη Συμφωνία των Βρυξελλών – και μια ξεκάθαρη θέση με το δημοψήφισμα που είχα προτείνει,
σήμερα θα είχαμε περάσει προ πολλού τον κάβο!
Η χώρα θα τα είχε καταφέρει!
Και ένα τρίτο σημείο, κομβικό γιατί αφορά το μέλλον.
Το προοδευτικό μεταρρυθμιστικό έργο της περιόδου 2009-2011 εγκαταλείφθηκε τα τελευταία δυόμιση χρόνια.
Απαξιώθηκε.
Συνειδητά.
Το δικό μας ΚΙΝΗΜΑ σήμερα στέκεται απέναντι στη συντηρητική δεξιά ηγεσία και σε όσους ταυτίστηκαν πρόθυμα μαζί της.
Στέκεται απέναντι και στην αριστερή συντήρηση.
Απέναντι σε όσους απλά θέλουν την νομή της εξουσίας, την ίδια πελατειακή λογική που κατέστρεψε το ελληνικό κράτος.
Εμείς λέμε ξεκάθαρα ότι πρέπει να συνεχιστούν οι μεγάλες προοδευτικές αλλαγές που ξεκίνησαν το 2009 και σταμάτησαν το 2011.
Αυτό ήταν το έργο που το 2010 ανέδειξε την Ελλάδα στην πρώτη θέση σε ρυθμό μεταρρυθμίσεων ανάμεσα σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες του ΟΟΣΑ.
Είχαμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε αλλά η πορεία είχε ξεκινήσει πάνω σε στέρεες βάσεις.
Μπορούσε να χτίσουμε πάνω σε αυτή την πρόοδο.
Να πολλαπλασιάσουμε τα θετικά.
Να ασχοληθούμε με τις αστοχίες.
Να καλύψουμε τα κενά.
Γιατί πάντοτε υποστηρίζαμε ότι οι πολίτες δεν πρόκειται να λυτρωθούν από την ανασφάλεια οριστικά, αν η Ελλάδα δεν αλλάξει οριστικά!
Αν δεν αλλάξει συθέμελα, στη βάση αρχών και αξιών για μία σύγχρονη λειτουργική δημοκρατία.
Κάποιοι σκόπιμα φρόντισαν να ξεχαστεί ότι εμείς πρώτοι είχαμε δηλώσει ότι αν δεν αλλάξουμε, θα βουλιάξουμε.
Τότε που μας έλεγαν «πράσινα παπαγαλάκια της καταστροφής» και μετά έσπευσαν να διαστρεβλώσουν το «λεφτά υπάρχουν» για να θολώσουν τα νερά.
Όσο και εάν μας επηρεάζει το Ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δική μας ευθύνη να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Κανείς δεν θα το κάνει για εμάς, ποτέ δεν το έκανε.
Από το 1922 ο Ελευθέριος Βενιζέλος τόνιζε ότι δεν υπάρχει Θεός της Ελλάδος.
Μόνοι μας θα αλλάξουμε τα πράγματα ή μόνοι μας θα καταστραφούμε.
Γι’αυτό και το δικό μας ΚΙΝΗΜΑ μιλά για το Ελληνικό Σχέδιο για το μέλλον.
Σχέδιο αληθινά πατριωτικό, που κανείς δεν χρειάζεται να μας επιβάλλει.
Που θα είναι δικό μας, με την υπογραφή των Ελλήνων πολιτών.
Σχέδιο με αλλαγές ριζικές, βαθιές, που εμείς θα επιλέξουμε μέσα από μια ευρεία διαβούλευση, σωστή μελέτη και αξιοποίηση της διεθνούς εμπειρίας.
Εντοπίζοντας τις βασικές προβληματικές πελατειακές δομές που πρέπει μια για πάντα να αλλάξουν.
Με αλλαγές που θα καταστήσουν την Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή Δημοκρατία.
Χωρίς να αδικούνται τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδήματα προς όφελος του πελατειακού κατεστημένου.
Αλλαγές που διασφαλίσουν για τα επόμενα χρόνια την ομαλή τήρηση των δεσμεύσεων της χώρας που απορρέουν από τη συμμετοχή της χώρας στη ζώνη του ευρώ.
Ένα Ελληνικό Σχέδιο με Θεσμούς που λειτουργούν και προστατεύουν τον πολίτη από κάθε μορφής αυθαιρεσίας, που ευνοούν μια υγιή οικονομική ανάπτυξη, που αμβλύνουν τις ανισότητες.
Ένα δικό μας σχέδιο για να υλοποιηθεί το όραμα της Μεταπελατειακής Ελλάδα, μιας σύγχρονης δυτικής χώρας Αξιών, Δικαιοσύνης, Δημιουργίας.
Για να πάψουν οι πολίτες να νιώθουν ότι όλα αποφασίζονται ερήμην τους.
Για να γίνει η εμπιστοσύνη στο Κράτος ξανά ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση.
Για να ανοίξει ο δρόμος για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Για να κρατήσουμε εδώ με νέες θέσεις εργασίες τα παιδιά μας.
Για να προσπαθήσουμε σταδιακά να φέρουμε πίσω κι αυτά που έφυγαν από ανάγκη.
Και επειδή ξέρω ότι πολλοί θα πουν «αυτά μας τα είπαν κι άλλοι», εγώ λέω καθαρά:
Δεν δέχομαι την άποψη που λέει ότι «αυτά στην Ελλάδα δεν γίνονται»!
Γίνονται!
Έχουμε δείγμα γραφής! Δεν είμαστε όλοι ίδιοι!
Ρωτήστε τους πάντες!
Ποιοι απέδειξαν ότι δεν υπολογίζουν το προσωπικό και πολιτικό κόστος μπροστά στο δημόσιο συμφέρον;
Σε ποια περίοδο δρομολογήθηκαν πραγματικές προοδευτικές αλλαγές στη χώρα;
Ο Καλλικράτης;
Η Διαύγεια;
Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση;
Οι ηλεκτρονικές προμήθειες;
Το χτύπημα των μεγαλοφοροφυγάδων;
Ποιους χτύπησαν λυσσαλέα τα κατεστημένα;
Ποιοι άνοιξαν τραπεζικούς λογαριασμούς;
Ποιοι φορολόγησαν πρώτοι τις off-shore;
Ποιοι μάτωσαν για να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών;
Δεν δέχομαι λοιπόν ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα μας.
Γίνεται!
Να συζητήσουμε για το πως και πότε θα γίνουν, όχι για το αν θα γίνουν.
Πολλοί δεν περίμεναν ότι θα εφαρμοστεί άμεσα ο Καλλικράτης και ότι θα μειώνονταν τόσο άμεσα οι σπατάλες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με ταυτόχρονη βελτίωση της λειτουργίας της. Το κάναμε.
Τώρα πρέπει να διορθώσουμε αδυναμίες και να τον ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο.
Όχι να τον αποδομήσουμε.
Πολλοί δεν έβρισκαν καν λόγο ύπαρξης στο να δημοσιεύονται όλες οι πράξεις της Δημόσιας Διοίκησης στο Διαδίκτυο.
Θεώρησαν ότι κάτι τέτοιο στην Ελλάδα μπορεί να συμβεί μετά από 30 χρόνια.
Τους απαντήσαμε με τη Διαύγεια.
Τώρα πρέπει να την στηρίξουμε. Να την κατοχυρώσουμε και Συνταγματικά.
Όχι να την ξεχειλώσουμε.
Μας είπαν ότι οι γιατροί δεν πρόκειται να πειστούν να περάσουν στην εποχή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Το καταφέραμε.
Η φαρμακευτική δαπάνη μειώθηκε πάνω από 30%.
Πάνω σε αυτό πρέπει να χτίσουμε.
Διορθώνοντας αδυναμίες, περνώντας όλες τις λειτουργίες του Δημοσίου στην ηλεκτρονική εποχή.
Όχι πισωγυρίσματα.
Όταν ξεκινήσαμε το OpenGov, αναζητώντας με αξιοκρατικά κριτήρια πρόσωπα για την διοίκηση και όχι κουμπάρους και ημέτερους, μας είπαν ότι δεν πρόκειται κάτι τέτοιο να ξεκινήσει ποτέ να γίνεται στην Ελλάδα.
Κι όμως κάναμε την αρχή, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες.
Όταν μας έλεγαν ότι ο αγροτικός τομέας δεν έχει μέλλον εμείς στηρίξαμε νέους επαγγελματίες να πάνε στην επαρχία βοηθώντας τους – μοιράζοντας 3 εκατομμύρια στρέμματα δημόσιας γης.
Ξεκίνησε, δεν συνεχίστηκε.
Αλλά πάνω σε αυτό το κεκτημένο έπρεπε και πρέπει να χτίσουμε.
Όχι πισωγυρίσματα!
Αν δεσμευτούμε από μόνοι μας σε ένα Ελληνικό Σχέδιο αλλαγών, η διαπραγματευτική δύναμη της χώρας θα ενισχυθεί σημαντικά έναντι στους εταίρους μας.
Θα μπορέσουμε πειστικά να διεκδικήσουμε τον τερματισμό των πολιτικών της πρωτοφανούς λιτότητας!
Οι τρεις βασικοί άξονες του Ελληνικού Σχεδίου μας είναι: Απελευθέρωση, Ανθρωπιά, Ανάπτυξη.
1. Απελευθέρωση των θεσμών της Δημοκρατίας από τον πελατειακό εναγκαλισμό τους με κάθε λογής συμφέροντα.
2. Ανθρωπιά και αλληλεγγύη, απέναντι στις διαχρονικές ανισότητες της ελληνικής κοινωνίας που αυξήθηκαν στα χρόνια της κρίσης, που βλάπτουν την κοινωνική συνοχή και αφήνουν μόνιμα στο περιθώριο ανέργους, φτωχούς και συνταξιούχους.
3. Βιώσιμη ανάπτυξη. Να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, να προσαρμοστεί στα συγκριτικά πλεονεκτήματα αυτού του τόπου.
Θέλουμε και πρέπει να στηρίξουμε την υγεία επιχειρηματικότητα, τις πρωτουβουλίες της νέας γενιάς που προσπαθεί να δημιουργήσει, που προσπαθεί να αξιοποιήσει τις τεράστιες δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογική εξέλιξη.
Με επίκεντρο τον άνθρωπο, με όπλο μας τον σπουδαίο πολιτισμό αυτής της χώρα.
Φίλες και φίλοι,
Για όλα αυτά δεν συζητά κανείς.
Ούτε οι κατά φαντασίαν μεταρρυθμιστές των τηλεπαραθύρων που καταψήφιζαν τα πάντα και ούρλιαζαν το 2009-2011.
Ούτε εκείνοι που με πρόσχημα τις ιδέες της Αριστεράς ανυπομονούν να κυριαρχήσουν τώρα αυτοί στους πελατειακούς μηχανισμούς.
Γι’αυτό είμαστε εμείς σήμερα εδώ, γι’αυτό ξεκινάμε με το ΚΙΝΗΜΑ ένα αγώνα για την επιστροφή της πραγματικής πολιτικής.
Η Ελλάδα χρειάζεται το ΚΙΝΗΜΑ μας για πέντε λόγους:
Πρώτον, πρέπει να διασφαλισθεί η ασφαλής πορεία της χώρας προς το μέλλον.
Θα χρειαστούν αποφασιστικές και υπεύθυνες ηγεσίες.
Σήμερα δεν υπάρχουν.
Έχουμε αποδείξει στην πράξη ότι εμείς βάζουμε πάνω από όλα τον τόπο.
Ποτέ μας δεν μετρήσαμε το πολιτικό κόστος.
Δεύτερον, στην επόμενη Βουλή πρέπει να υπάρξει μια ισχυρή παρουσία προοδευτικών δυνάμεων.
Εκείνων που ξεκίνησαν τις μεγάλες αλλαγές το 2009 και έμειναν όρθιοι παρά τον πόλεμο από όλες τις πλευρές.
Για να μην επιτρέψουμε καμία συντηρητική οπισθοδρόμηση όπως έγινε τα τελευταία δυόμιση χρόνια!
Τρίτον, το ΚΙΝΗΜΑ μας μπορεί να εγγυηθεί την προοδευτική κατεύθυνση της χώρας.
Για κυβερνητικές συνεργασίες με ξεκάθαρο προοδευτικό πλαίσιο.
Δεν θα γίνουμε παρακολούθημα κανενός!
Ακόμα περισσότερο, δεν μπορούμε να είμαστε ουραγός της δεξιάς, επισφραγίζοντας συντηρητικές και πελατειακές πολιτικές.
Εμείς παλεύαμε μια ζωή κάθε μορφής συντήρησης, δεν πρόκειται τώρα να γίνουμε ακόλουθοι της!
Τέταρτον, πρέπει επιτέλους να ειπωθούν στους Έλληνες πολίτες τα γεγονότα.
Αλήθειες – Χωρίς στρογγυλοποιήσεις, χωρίς χάιδεμα αυτιών.
Φτάνει πια η βολική σιωπή,
φτάνει πια η διαστρέβλωση της πραγματικότητας,
δεν αντέχει η χώρα άλλους ψεκασμένους μύθους.
Δηλητηρίασαν τις ψυχές των ανθρώπων με ψεύδη και μίσος.
Ήξεραν πολύ καλά τι σήμαινε το «λεφτά υπάρχουν»,
ήξεραν ότι δεν αποτελεί παροχολογία,
αλλά το σύνθημα για μια νέα ουσιαστική αλλαγή!
Το σύνθημα για το ξήλωμα ενός κατεστημένου που απολάμβανε μια προκλητική ασυλία.
Ποιος δεν έβλεπε στην καθημερινότητα του όλα αυτά τα χρόνια ότι πράγματι λεφτά υπήρχαν και πέρασαν από αυτή τη χώρα αλλά πήγαν σε τσέπες λίγων και ισχυρών;
Ποιος τολμά να παριστάνει ότι δεν ήξερε τίποτα για το πάρτι;
Το Κίνημα μας είναι εδώ για να εκφράσει όλους αυτούς τους πολίτες που ένιωσαν τη λογική τους να βιάζεται,
τη νοημοσύνη τους να προσβάλλεται,
από όλο αυτό το χυδαίο πλέγμα συκοφαντιών και παραπληροφόρησης.
Πολίτες που σήμερα βρίσκονται σε απόγνωση, που νιώθουν πολιτικά άστεγοι.
Που φοβούνται ότι και πάλι θα πάνε στην κάλπη για να επιλέξουν το λιγότερο κακό κι όχι ένα κόμμα που πραγματικά πιστεύουν.
Που βαρέθηκαν να βλέπουν τα ίδια πρόσωπα να αλλάζουν κάθε δυο μήνες άποψη για το που πρέπει να πάει η χώρα.
Πολίτες που θέλουν να συνδιαμορφώσουν με τη φωνή τους, με τη συμμετοχή και αυτοοργάνωσή τους, το νέο κοινό πολιτικό μας σπίτι.
Με συνέπεια – να ανασυντάξουμε όλοι μαζί τις προοδευτικές δυνάμεις – και μαζί την Ελλάδα.
Φίλες και φίλοι,
Προχωράμε μαζί στην επόμενη μέρα, στον επόμενο σταθμό της ιστορικής διαδρομής των δυνάμεων της δημοκρατίας, της προόδου και του σοσιαλισμού.
Διαλέγουμε συνειδητά τη ρήξη με το κομματικό κατεστημένο.
Όπως ο Ανδρέας το 1974.
Διαλέγουμε τον δύσκολο δρόμο.
Τον πολύ δύσκολο δρόμο.
Δεν σκέφτηκα και δεν σκεφτήκαμε το προσωπικό μας όφελος.
Γυρίσαμε την πλάτη στη σίγουρη επανεκλογή, στις σίγουρες έδρες.
Γιατί στα δύσκολα κρίνονται οι ιδέες και οι αξίες, όχι στα εύκολα.
Φίλες και φίλοι,
Δεν διεκδίκησα ποτέ το αλάθητο.
Λάθη δεν κάνουν μόνο, όσοι δεν κάνουν τίποτα.
Γνωρίζω τις δικές μου ευθύνες, έμαθα από αυτές.
Μπροστά στην ανάγκη να μην διαταραχθεί η κυβερνητική σταθερότητα και η πορεία της χώρας, ως Πρωθυπουργός ανέχθηκα πολλά.
Ανέχθηκα για καιρό συμπεριφορές που ήξερα ότι μας πληγώνουν.
Ανέχθηκα περισσότερες στρογγυλοποιήσεις από όσες έπρεπε.
Έμαθα.
Και είμαι αποφασισμένος.
Οι μεγάλες αλλαγές απαιτούν προετοιμασία, σχέδιο και αποφασιστικότητα για να καταφέρεις να κόψεις τον γόρδιο δεσμό.
Όπου μπορέσαμε να εξασφαλίσουμε αυτές τις προϋποθέσεις, τα αποτελέσματα ήταν θετικά και μάλιστα μέσα σε πρώτογνωρα σύντομο χρονικό διάστημα.
Σε όλα τα μεγάλα ανοιχτά προβλήματα της χώρας, κάναμε το πρώτο μεγάλο βήμα για την επίλυση τους.
Δεν μπορέσαμε όμως να αλλάξουμε τη χώρα όσο είχαμε υποσχεθεί, όσο χρειαζόταν.
Αλλά, δεν φυγομάχησα,
δεν κρύφτηκα,
δεν πέταξα την καυτή πατάτα σε άλλον,
δεν έπαιξα τη χώρα στα ζάρια.
Ναι, έπρεπε να είμαι πιο αποφασιστικός.
Έμαθα.
Και είμαι αποφασισμένος!
Αποφασισμένος να προχωρήσουμε δυναμικά μπροστά!
Είμαι πρόθυμος να δεχθώ κάθε κριτική.
Αλλά να τα πούμε όλα;
Σωστά ασκείται κριτική στους πυροσβέστες για το πώς αντιμετώπισαν τη φωτιά.
Έτσι είναι η πολιτική.
Με τους εμπρηστές όμως της χώρας θα ασχοληθεί επιτέλους κανείς;
Κανένα Μνημόνιο δεν θα ήταν αναγκαίο, αν δεν είχε προηγηθεί η πορεία προς το χάος την περίοδο 2004-2009.
Με τη χώρα να έχει το 2009, ταυτόχρονα…
Και ύφεση στο -4%,
Και δημόσια διοίκηση διαλυμένη από το ρουσφέτι,
Και χρέος πάνω από 300 δισ. και ιλιγγιωδώς αυξανόμενο,
Και νέο έλλειμμα στα 36,5 δισ. όπως μάθαμε αργότερα,
Και αβυσσαλέο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας με το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στο 14%, Και, το κυριότερο, θανάσιμο έλλειμμα αξιοπιστίας, μετά τα όσα είχαν δει οι εταίροι μας και οι αγορές την πενταετία, 2004-2009.
Δεν θα ακούσετε κανέναν άλλο να τα λέει αυτά.
Τα έχουν ξεχάσει όλοι.
Εμείς πρέπει να τα λέμε.
Να τα θυμίζουμε σε όλους.
Για να μην ξαναγυρίσουμε ποτέ εκεί!
Φίλες και φίλοι,
Έμειναν 16 μέρες.
Τίποτα δεν είναι εύκολο.
Αλλά είναι στο χέρι μας.
Και το ξέρουν όλοι.
Η κοινοβουλευτική μάχη για το Κίνημά μας θα κερδηθεί,
Φίλο με Φίλο,
Συγγενή με Συγγενή,
Πόρτα Πόρτα.
Με επιχειρήματα. Όχι με ύβρεις.
Με πολιτική. Όχι με μικρότητες.
Ενώνοντας όλους όσους διψάμε να δούμε μία Πολιτεία με κανόνες που ισχύουν για όλους, σε μια πλατιά συμμαχία προοδευτικών ιδεών και οραμάτων για το αύριο.
Τώρα είναι η ώρα του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας!
Τώρα είναι η ώρα των Δημοκρατών Σοσιαλιστών.
Πάμε λοιπόν!
Πάμε ξανά!
