Ως μια καθ’ όλα άρτια σύμβαση που διασφάλισε και διασφαλίζει απολύτως τα συμφέροντα του Δημοσίου, χαρακτήρισε ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, Γιάννος Παπαντωνίου, τη σύμβαση για το ολυμπιακό σύστημα ασφαλείας C4I.
Καταθέτοντας στην εξεταστική επιτροπή που διερευνά την υπόθεση Siemens, ο πρώην υπουργός Οικονομικών και Αμύνης τόνισε ότι η ευθύνη του υπουργείου Αμύνης ήταν τυπική, ενώ την ουσιαστική ευθύνη τόσο για τις διαπραγματεύσεις όσο και την επιλογή είχε το υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
Ο κ. Παπαντωνίου παραδέχθηκε ότι έγινε χρήση του προεδρικού διατάγματος 284 που χρησιμοποιείται για τις προμήθειες πολεμικού υλικού, για να γίνει ταχύτατα η προμήθεια, ενώ υποστήριξε ότι οι διαδικασίες αυτές διασφαλίζουν το κράτος όπως οι διεθνείς διαγωνισμοί.
Παράλληλα, σημείωσε ότι η σύμβαση συνετάγη, ελέγχθηκε και θωρακίστηκε τόσο από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους όσο και το Νομικό Γραφείο Νότη Μπερνίτσα.
Σε ερώτηση τόσο του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Νικητιάδη, όσο και του βουλευτή του ΚΚΕ, Θανάση Παφίλη, για το εάν ασκούνταν εκβιασμοί και πιέσεις, ο πρώην υπουργός παραδέχθηκε εκ νέου ότι Αμερικανοί και Βρετανοί απειλούσαν να μη στείλουν τους αθλητές τους στους αγώνες, αν δεν προμηθευόταν η χώρα μας το C4I ή κάποιο παρόμοιο σύστημα.
Αυτός ο ισχυρισμός του κ. Παπαντωνίου τροφοδότησε με ένταση τη διαδικασία, αφού από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο συντονιστής των βουλευτών της ΝΔ, Κωνσταντίνος Τζαβάρας, χαρακτήρισε τους ισχυρισμούς του μάρτυρα «ως αοριστολογίες και ανακρίβειες», ενώ επέρριψε ευθύνες στον ίδιο και στην τότε κυβέρνηση, διότι επέλεξαν τη μέθοδο της απευθείας ανάθεσης κατ’ ουσίαν με την επίκληση του προεδρικού διατάγματος που πρέπει, όπως στο ίδιο αναφέρεται, περιοριστικά να χρησιμοποιείται μόνον για προμήθειες πολεμικού υλικού.
Σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, για το σημείωμα στο ημερολόγιο Χριστοφοράκου στις 5 Μαρτίου 2003, (οκτώ ημέρες πριν εγκριθεί από το ΚΥΣΕΑ η κήρυξη ως αναδόχου της SAIC) που ανέφερε «Σκανδαλίδης, Τσοχατζόπουλος, Παπαντωνίου να στείλουμε non paper», ο κ. Παπαντωνίου είπε ότι δεν θυμάται να έχει πάρει κάποιο σχετικό «non paper», αλλά επικαλέσθηκε πόλεμο επιχειρηματιών και συμφερόντων.
Σε ερώτηση για την κατάθεση Σίκατσεκ ότι «χρειάστηκε να πληρώσει πέντε υπουργεία για να πάρει τον διαγωνισμό η SAIC», ο πρώην υπουργός δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να ήταν «συνωμοσία για διασπορά ψευδών στο πλαίσιο των επιχειρηματικών ανταγωνισμών».
Σχολιάζοντας την κατάθεση του μάρτυρα, ο Δημήτρης Παπαδημούλης εκτίμησε ότι ο κ. Παπαντωνίου ήταν απολύτως αλληλέγγυος προς τον κ. Χρυσοχοΐδη αναφορικά με τους χειρισμούς για την ανάθεση του συστήματος ασφαλείας, ενώ συμπλήρωσε ότι οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος «τον χρησιμοποίησαν ως χρυσή εφεδρεία και όχι ως απόβλητο».
