Για «εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο με εντάσεις στην περιοχή, κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα, την Κύπρο, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την περιοχή μας» έκανε λόγο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ξεκινώντας την ομιλία του σήμερα στη Βουλή στο πλαίσιο της συζήτησης για τις συμφωνίες ΑΟΖ με Αίγυπτο και Ιταλία, ενώ περιέγραψε δύο στόχους που θα έπρεπε να έχει μια «συγκροτημένη εθνική στρατηγική».
«Έχουμε απέναντί μας μια Τουρκία που γίνεται ολοένα και πιο επιθετική αξιοποιώντας τη στήριξη που της παρέχει ο διεθνής παράγοντας, που τις παρέχουν οι ΗΠΑ στη Λιβύη, αξιοποιώντας τις αδυναμίες της ΕΕ, μια γείτονα που θέλει να παίξει ρόλο περιφερειακής δύναμης, να καταστεί ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο, με έναν ηγέτη, ο οποίος ιδίως μετά το 2016 βρίσκεται σε μία άλλη σφαίρα, θεωρεί τον εαυτό του παγκόσμιο αρχηγό του ισλαμικού κινήματος και δεν διστάζει να προκαλεί με τις δηλώσεις του και τη συμπεριφορά του» υπογράμμισε ο Αλ. Τσίπρας, επισημαίνοντας παράλληλα ότι «απέναντι σε αυτή την Τουρκία, απέναντι στην προφανή επιθετική αλλά σαφή στρατηγική, οφείλουμε προφανώς να είμαστε ενωμένοι». «Αλλά δεν αρκεί αυτό. Δεν αρκούν λόγοι ενότητας. Απαιτείται και μία σαφής εθνική στρατηγική με αρχή μέση και τέλος» εκτίμησε.
Αναφερόμενος στην ομιλία του πρωθυπουργού που προηγήθηκε, σχολίασε ότι έλπιζε «έστω τώρα, σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές» να διακρίνει «τα στοιχεία μιας συγκροτημένης εθνικής στρατηγικής απέναντι σ’ έναν γείτονα που κλιμακώνει μια επιθετική στρατηγική», αλλά τελικά «δεν το εισέπραξε».
«Είναι υποχρέωση και καθήκον της αντιπολίτευσης, και ιδιαίτερα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μιλά τη γλώσσα της αλήθειας στα εθνικά θέματα» τόνισε.
«Για εμάς ήταν, είναι και θα είναι σαφές ότι μια τέτοια εθνική στρατηγική, με αρχή, μέση και τέλος, μπορεί να έχει μόνο δύο, πολύ συγκεκριμένους στόχους» συνέχισε και διευκρίνισε:
«Πρώτον, την αποφασιστική υπεράσπιση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας και, δεύτερον, την επανεκκίνηση των διερευνητικών συνομιλιών με την Τουρκία, για την επίλυση της διαφοράς μας για την υφαλοκρηπίδα που ταυτίζεται με την ΑΟΖ, με προσφυγή στη Χάγη, αν χρειαστεί, αν εκ νέου οι διερευνητικές αποτύχουν».
