Ο Γιώργος Παπανδρέου συνέφαγε με τον Φώτη Μπόμπολα. Στη συνέχεια γευμάτισε στην εφημερίδα «Τα Νέα». Το συγκρότημα του Νέου Φαλήρου έχει αλλάξει πλήρως πολιτική γραμμή, όπως τότε, το 1993, και προκρίνει το σενάριο της άμεσης αλλαγής κυβέρνησης.
Στο αμέσως προσεχές μέλλον ο Γιώργος Παπανδρέου θα συναντηθεί με τον Σταύρο Ψυχάρη, όπως διαβεβαιώνουν «οι γραφές»… και κύκλοι του ΔΟΛ. Στην Β’ Αθηνών, στελέχη όπως ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, ο Αργύρης Ντινόπουλος , ο Γεράσιμος Γιακουμάτος αντιλαμβάνονται όχι μόνον την αλλαγή του κλίματος, αλλά εντοπίζουν και την ύπαρξη ρεύματος, τόσου ευκρινούς που να κινδυνεύει άμεσα με… πνευμονία το Μαξίμου. Αυτή η φράση «αν δεν κάνουμε κάτι θα φύγουμε νύκτα» του «κόκκινου Πάνου» ήταν κάτι παραπάνω από μία συναισθηματική έκρηξη μπροστά στο αδιέξοδο. Ήταν μία ρεαλιστικότατη διάγνωση των προθέσεων των εκλογέων του.
Οι δύο πρόσφατες παρεμβάσεις της Ντόρας Μπακογιάννη σε κομματικές συνεστιάσεις στην ευρύτερη Αττική έδειξαν -αν μη τι άλλο- την αμηχανία των «δελφίνων» μπροστά στο σκιάχτρο της επόμενη ημέρας. Ακόμη και αυτή η αναφορά της Υπουργού Εξωτερικών στον Κώστα Καραμανλή ήταν εξόφθαλμα καταδικαστική « Όλοι πιστεύουν πώς ο Καραμανλής είναι το πολυτιμότερο κεφάλαιο μας» είπε και ελάλησε . Προσέξτε. Δεν είπε «πιστεύω» αλλά «όλοι πιστεύουν», όρος που χωρά πολύ κουβέντα για το εάν είναι καταφατικός ή απλά σαρκαστικά συγκαταβατικός. Γιατί πάνω απ’ όλα η οικογένεια Μητσοτάκη ξέρει και αυτή να διαβάζει τις δημοσκοπήσεις. Ενδεχομένως να τις διαβάζει καλύτερα από πολλές άλλες πολιτικές οικογένειες.
Αν ρωτήσετε στελέχη της Νέας Δημοκρατίας για το ποσοστό των υποστηρικτών της Ντόρας στο κόμμα, σε περίπτωση αλλαγή ηγεσίας θα διαγνώσετε πως η Υπουργός Εξωτερικών έχει πολλούς φίλους, αλλά ακόμη περισσότερους εχθρούς. Όμως ακόμη και οι εχθροί της στο τέλος της κουβέντας καταλήγουν, έστω με έναν αναστεναγμό, πως την επόμενη ημέρα, η Ντόρα Μπακογιάννη θα βρίσκεται πρώτη στην αφετηρία της κούρσας για την διαδοχή με ένα κόμμα που θα θυμίζει το άσμα «Ασώματος η Κεφαλή»και με έναν καραμανλικό πυρήνα που θα έχει διασπαστεί στα κύτταρα που τον συνέθεσαν, λόγω της παθογενούς ίωσης που ακούει στο όνομα διαπλοκή.
Ένα είναι σίγουρο. Πως η Ντόρα τα έχει βρει με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη για την επερχόμενη D-Day και πώς το Μητσοτακικό μπλοκ μπορεί να μετρά περισσότερους συμμάχους από εκείνο το οριακό 30% στο οποίο βασιζόταν μέχρι και προ ολίγων εβδομάδων. «Η Ντόρα τα πάει πολύ καλά με το συγκρότημα του Νέου Φαλήρου με τον φίλο της τον κ. Μαρινάκη ως ισχυρό μέτοχο, βασίζεται στην Γιάννα Αγγελοπούλου και τα ΜΜΕ που διαθέτει, δεν έχει πρόβλημα με τους επιγόνους του μακαρίτη του Τεγόπουλου, συνδιαλέγεται διακριτικά με τον ΔΟΛ, θα χαμογελάσει αν χρειαστεί και προς την κατεύθυνση της Μεταμόρφωσης Χαλανδρίου», εξηγούν με σαφήνεια κυβερνητικά στελέχη που βλέπουν τον Δημήτρη Αβραμόπουλο να φυλλοροεί ασταμάτητα και απλώς να φθείρεται και τον Προκόπη Παυλόπουλο να ταυτίζεται σχεδόν εντελώς πια με την εικόνα του ενός απόντος, αδύναμου και προ του τέλους πρωθυπουργού. Μόνον ο Γιώργος Σουφλιάς δείχνει να αντιστέκεται και να διεκδικεί τουλάχιστον έναν ρόλο στη σκηνή, έστω και αν αυτός ο ρόλος περιορίζεται στην αίσθηση του μεταβατικού.
Στο γραφείο του στη Πλατεία Συντάγματος, ο Γιώργος Αλογοσκούφης ξέρει πώς οι πιθανότητες να διεκδικήσει κάτι σε πρώτη φάση είναι από μηδαμινές έως ελάχιστες. Προς το παρόν, γιατί σε μία δεύτερη φάση και σε ένα κομματικό περιβάλλον που θα κινδυνεύει να διαλυθεί σε συνιστώσες και συνιστωσούλες, ο πρώην «Τσάρος» θα επιθυμούσε να διαδραματίσει τον ρόλο του κεντροδεξιού Σημίτη. Δεν υπάρχει και άλλος για να παίξει αυτόν τον ρόλο στη Νέα Δημοκρατία, απαντούν οι μελετητές των «γραφών» της Ρηγίλλης.
Σαν σε μία τελευταία αναλαμπή λίγο πριν η ηφαιστειακή σκόνη καλύψει το τοπίο, τα υπολείμματα του μηχανισμού του Θ Ρουσόπουλου στο Μαξίμου προσπαθούν να επαναλάβουν το εγχείρημα «Ελ Σίντ», ώστε να φοβηθούν οι πολιορκητές και να αναθαρρήσουν οι πολιορκούμενοι. Στέλνουν τον πρωθυπουργό στην Περιφέρεια σε μια προσπάθεια αναβίωσης του προ πενταετίας οράματος. Αν κανείς συνομιλήσει με κομματικά στελέχη που περιόδευσαν με τον πρωθυπουργό στη Κοζάνη ή τον Βόλο θα αντιληφθεί χωρίς πολλά λόγια πως ούτε καν ο πρωταγωνιστής πιστεύει στον πρωταγωνιστικό του ρόλο.
Αρκεί κανείς να παρακολουθήσει το πως η πολιτική σάτιρα στους κύκλους της παραδοσιακής Κεντροδεξιάς ασχολείται πλέον με το πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή, κάτι που απλά το 1997 απαγορευόταν με ποινή εξοντωτική. Τώρα ο κάθε Τατούλης, όπως το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Πιερία μπορεί ατιμωρητί να επιτίθεται χλευάζοντας χωρίς το πολιτικό κοινό του να αντιδρά. Το σκηνικό θυμίζει εξαιρετικά την περίοδο 2002 – 2003, αν και τότε αναμένονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, στήνονταν γιοφύρια, έσκαβαν την Αθήνα, είχαμε εγκαίνια, το χρήμα έρρεε. Τώρα ούτε γιοφύρια στήνονται, ούτε το χρήμα ρέει.
Είναι προφανές πως τα πολιτικά εργαλεία όπως ο ανασχηματισμός, είναι αποτελεσματικά όταν χρησιμοποιούνται την στιγμή που πρέπει και στο ανάλογο πολιτικό περιβάλλον για να είναι αποτελεσματικά. Το Μαξίμου έχει απολέσει προ καιρού την πολιτική δυναμική, ώστε να ελπίζει σε ανατροπή του σκηνικού μέσου μιας θεαματικής κίνησης, όπως ένας ευρύς ανασχηματισμός. Αυτό που πλέον μπορεί να επιχειρήσει το Μαξίμου, είναι να κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο με έναν ανασχηματισμό στις αρχές Ιανουαρίου, ώστε να διαχειριστεί καλύτερα την πορεία της Νέας Δημοκρατίας προς τις εκλογές.
Η καταστροφική διαχείριση των Δημοσίων Οικονομικών και η αδυναμία εξεύρεσης πόρων κατά το επόμενο εξάμηνο τουλάχιστον, οδηγεί το Μαξίμου στο ασφαλές συμπέρασμα πως η Νέα Δημοκρατία στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009 θα είναι μακράν δεύτερο κόμμα και θα αγγίζει το χαμηλότερο ιστορικά ποσοστό της παράταξης. Κανένας πρωθυπουργός και κανένα κόμμα δεν θα μπορούσε να αντέξει ένα τέτοιο ενδεχόμενο σε περιβάλλον οικονομικής κρίσης και με προοπτικές κοινωνικής αναταραχής. Οι δημοσκόποι είναι σαφείς.
Όσο ο Κώστας Καραμανλής αποφεύγει την εκλογική αναμέτρηση, τόσο τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας θα συρρικνώνονται. Με άλλα λόγια, αν ο Κώστας Καραμανλής θέλει να αποφύγει την απόλυτη ταπείνωση και τη σύγκριση με το ιστορικό παρελθόν της παράταξης του, τότε θα πρέπει να επισπεύσει τις εκλογές. Θα απολέσει την εξουσία πιθανότατα, αλλά θα έχει τη δυνατότητα να «παίξει» με το ενδεχόμενο και νέας άμεσης μάλιστα προσφυγής στις κάλπες, με δεδομένο ότι η επόμενη Βουλή θα αποτελείται τουλάχιστον από πέντε κόμματα, μπορεί και έξι.
Κυβερνητικά στελέχη και κομματικοί παράγοντες της Ρηγίλλης, βουλευτές και πολιτευτές στην Περιφέρεια ήδη έχουν στήσει τους μηχανισμούς, αντιλαμβανόμενοι πως η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να τραβήξει έως τις προεδρικές εκλογές του 2010. Θα ήταν ιστορικό και πολιτικό οξύμωρο να επιμηκυνθεί τεχνητά η ζωή μιας κυβέρνησης που αδυνατεί εδώ και μήνες να διοικήσει, όταν οι απαιτήσεις των εταίρων στην ΕΕ και αυτές των ημεδαπών κοινωνικών εταίρων είναι υψηλών προδιαγραφών. Στο Μαξίμου αναμένουν τις μεγάλες δημοσκοπήσεις του εξαμήνου με κάλπη για να προσδιορίσουν την πολιτική συμπεριφορά τους.
Με τα σημερινά δεδομένα και αυτές οι δημοσκοπήσεις θα καταδείξουν διεύρυνση της διαφοράς με το ΠΑΣΟΚ, πτώση της δημοτικότητας του Κώστα Καραμανλή, ενίσχυση των προσδοκιών ως προς τον Γ. Παπανδρέου, περεταίρω συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ. Τότε και οι υπόλοιποι « νταβατζήδες» κατά τον πρωθυπουργό θα σπεύδουν να συν-γευματίσουν με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ παίζοντας τα ρέστα τους με τον επόμενο εν δυνάμει πρωθυπουργό και πάντως ισχυρό χαρτί της επερχόμενων, νέων πολιτικών συσχετισμών. Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο όλοι θα προσπαθούν να είναι ομοτράπεζοι του κ. Γιώργου Παπανδρέου ελπίζοντας να γευτούν κάποιο μεζεδάκι τον Ιούνιο. Μέχρι τότε η Ντόρα Μπακογιάννη θα έχει οργώσει την Περιφέρεια και τα σοκάκια της Αθήνας, τις λαϊκές αγορές και τα συγκροτήματα Τύπου.
