Τις κρίσιμες στιγμές, το βράδυ της Κυριακής στη Ρηγίλλης, ο Κώστας Καραμανλής, περιστοιχισμένος από λίγα στελέχη, φαινόταν απόλυτα αποφασισμένος. Ανακοίνωσε την απόφασή του να παραιτηθεί, μίλησε για βαριά ήττα και εξήγησε πως η παραίτησή του ήταν ζήτημα προσωπικής αξιοπρέπειας.
Απηύθυνε τον λόγο μόνο σε ένα πρόσωπο αποκαλώντας το Νέστωρα. Ήταν ο Γιώργος Σουφλιάς, που υπέβαλε την παραίτησή του εικοσιτέσσερις ώρες αργότερα, το απόγευμα της Δευτέρας.
Το πρωί της ίδιας ημέρας είχε προηγηθεί η παρέμβαση – βόμβα του Μιχάλη Λιάπη, εξαδέλφου του Κώστα Καραμανλή. Είχε αποχωρήσει οικειοθελώς, δηλώνοντας ότι δεν συμφωνεί με τις αποφάσεις του πρωθυπουργού. Ζήτησε μάλιστα δημοσίως την παραίτηση της Ντόρας Μπακογιάννη και του Γιώργου Σουφλιά, θεωρώντας τους υπεύθυνους για τη δραματική ήττα της κεντροδεξιάς παράταξης. Λίγο αργότερα, ο Σάββας Τσιτουρίδης, εκτός εκλογικών συνδυασμών κυμαινόταν στο ίδιο μήκος κύματος.
Το απόγευμα, ο Σουφλιάς, υπό το βάρος της ήττας, δημοσιοποιούσε την παραίτησή του από το αξίωμα του βουλευτή Επικρατείας. Την ίδια ώρα, και ενώ ο Κώστας Καραμανλής από το βράδυ της Κυριακής είχε δρομολογήσει τη διεξαγωγή εκτάκτου συνεδρίου για την ανάδειξη νέου αρχηγού, κορυφωνόταν το παρασκήνιο για την κούρσα των υποψηφιοτήτων.
Η προετοιμασία
Εδώ και αρκετό καιρό, μετά την καταλυτική για τις εξελίξεις στη Νέα Δημοκρατία παρουσία του Κώστα Καραμανλή στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο του 2008, η Ντόρα Μπακογιάννη είχε αρχίσει να στήνει τον μηχανισμό της «επόμενης ημέρας». Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αλλά και τις μαρτυρίες στελεχών της Ρηγίλλης, έκανε μία μεθοδική δουλειά. Αυτήν τη στιγμή, θεωρείται το φαβορί για την επίτευξη του στόχου, της αρχηγίας της ΝΔ. Το πρόβλημα, ωστόσο, επικεντρώνεται στο κατά πόσο η ανέλιξη της θα γίνει αποδεκτή από τον σκληρό καραμανλικό πυρήνα αλλά και τους παραδοσιακούς εκπροσώπους στο κόμμα της Λαϊκής Δεξιάς. Βουλευτές και στελέχη που κινούνται στο συγκεκριμένο χώρο δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους, αλλά και την πρόθεσή τους να εναντιωθούν στην «Άλωση της Νέας Δημοκρατίας από τους Μητσοτακικούς».
Την ίδια ώρα λαλίστατος ο Γιάννης Μανώλης δεν κρύβει τις προθέσεις του. Ζητά να συγκροτηθεί ένα πραγματικό καραμανλικό κόμμα χωρίς τους «Μητσοτάκηδες», όπως τους αποκαλεί χαρακτηριστικά. Ορισμένοι θεωρούν τις θέσεις του γραφικές. Οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως μία διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας, μετά από τέτοια πολιτική ήττα, θα καταδικάσει τον χώρο της Κεντροδεξιάς σε μακρά απομόνωση που σημαίνει ταυτόχρονα απουσία από τη νομή της εξουσίας. «Τα μοναστήρια να είναι καλά», ψιθυρίζουν στη Ρηγίλλης. Αλλά μοναστήρια χωρίς καλόγερους, είναι ένα ζήτημα και τα κεντρικά γραφεία της ΝΔ παραπέμπουν σε μοναστήρι δίχως καλόγερους, παρατηρούν πικρόχολα κάποια από τα στελέχη του -μέχρι χθες- κυβερνώντος κόμματος.
Κατά τ’ άλλα το παρασκήνιο βρίθει φημών.
Ο Αντώνης Σαμαράς
«Ο Αντώνης έχει βάσιμες ελπίδες. Είναι δικό μας παιδί», ακούγεται να λέει γνωστό στέλεχος της παράταξης. «Δεν είναι σαν τους άλλους», συμπληρώνει, εννοώντας εκείνους που βρίσκονται υπό την επιρροή της Ντόρας Μπακογιάννη. Έχει προετοιμαστεί για την «επόμενη ημέρα». Στοχεύει στη συσπείρωση των κλασσικών καραμανλικών στελεχών και τους παραδοσιακούς της Λαϊκής Δεξιάς. Το ζήτημα είναι αν θα επιμείνει μέχρι τέλους. Είναι πολλοί εκείνοι στη Ρηγίλλης που παρατηρούν πως αν ο Σαμαράς δεν καταφέρει να συγκεντρώσει ένα σίγουρο ποσοστό, δεν θα είναι υποψήφιος στο έκτακτο συνέδριο. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε άραγε ότι ο δρόμος για την Ντόρα είναι στρωμένος με λουλούδια; Μάλλον όχι. Η πολιτική είναι Μαραθώνιος, δεν είναι σπριντ… σημειώνουν με νόημα οι παραπάνω κύκλοι και είναι φανερό ότι η επισήμανσή τους εμπεριέχει απειλή.
Οι “λαγοί”
Κανείς δεν πιστεύει αυτήν τη στιγμή στη ΝΔ πως ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έχει ελπίδες να κερδίσει το παιγνίδι. Την πολιτική καριέρα την οφείλει στον Κώστα Μητσοτάκη. Είναι ο άνθρωπός που τον πήρε δίπλα του και τον «φρόντισε». «Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος μπορεί να διαθέτει μία επικοινωνιακή ρητορική. Δεν διαθέτει, ωστόσο, πολιτικό βάθος. Ο Κώστας Μητσοτάκης και οι επίγονοι το διαθέτουν, όσο διαθέτουν εν πάση περιπτώσει», επισημαίνουν οι συνομιλητές. Όσο για τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη όταν πέφτει το όνομα του στο τραπέζι, χαμογελούν. Κανείς δεν ξεχνά το παρατσούκλι του, «Το Ντοράκι».
Στη Ρηγίλλης γνωρίζουν πως το συνέδριο που έρχεται είναι ένα έργο για δύο πρωταγωνιστές. Την Ντόρα και τον Αντώνη. Ξέρουν επίσης πως ένα μεγάλο κόμμα δεν γκρεμίζεται τόσο εύκολα. «Το Μαντρί είναι μία υπόθεση, όταν σε αυτό συνυπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν κάποια στιγμή να φλερτάρουν και να αγγίξουν την εξουσία». Στο τέλος, θα συμφωνήσουμε πως πρέπει να βρούμε μία λύση και θα τη βρούμε», προσθέτει, κλείνοντας τη συζήτηση, με ένα χαρακτηριστικό σχόλιο. «Μέχρι τότε ο Παπανδρέου θα παίζει χωρίς αντίπαλο και μάλλον η περίοδος αυτή θα είναι μακρά.»
