«Η έκπληξη δεν είναι ότι ένα ακραίο κόμμα κέρδισε τις εκλογές στην Ελλάδα, αλλά ότι άργησε τόσο πολύ» είναι ο τίτλος δημοσιεύματος των New York Times.
Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος Neil Irwin, χθες την πρώτη ημέρα μετά από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, οι ελληνικές μετοχές και τα ομόλογα υπέστησαν πιέσεις, αλλά οπουδήποτε αλλόυ στην Ευρώπη οι αγορές κινήθηκαν ανοδικά. Το ευρώ διαμορφώθηκε υψηλότερα έναντι του δολαρίου, στις εφημερίδες ανά την Ευρώπη υπήρχε μια δυσαρέσκεια, αλλά δύσκολα επικρατούσε κάτι που θα χαρακτήριζε κανείς ως πανικό.
«Ο Αλέξης Τσίπρας, ο νέος Έλληνας πρωθυπουργός, πέρασε τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας να δημιουργήσει μια φήμη ως κάτι περισσότερο από έναν ριζοσπάστη. Έθετε τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα κόμμα κυβέρνησης παρά ως ένα κόμμα διαμαρτυρίας. Έχει συναντηθεί με οικονομολόγους και κυβερνητικούς αξιωματούχους ανά την Δυτική Ευρώπη για να οικοδομήσει σχέσεις» ανέφερε επίσης.
Ο Neil Irwin είχε υποστηρίξει σε άλλο άρθρο του στους «Financial Times» ότι μια απόρριψη των πολιτικών λιτότητας ήταν η μεγαλύτερη ελπίδα για να παραμείνει η Ελλάδα μια σταθερή ευρωπαϊκή δημοκρατία.
Συμπερασματικά, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, οι αγορές παγκοσμίως και πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες θεωρούν τον Αλέξη Τσίπρα λιγότερο ως έναν ριζοσπάστη και περισσότερο σαν έναν πραγματιστή «dealmaker», ο οποίος τυγχάνει να έχει μια αρχική διαπραγματευτική θέση η οποία είναι διαφορετική από τη δική τους.
«Η θέση του είναι ότι: τα χρόνια περικοπής δαπανών του προϋπολογισμού που απαιτούσαν οι συμφωνίες διάσωσης της Ελλάδας έχουν δημιουργήσει μια ανθρωπιστική κρίση με τεράστια ανεργία, την ίδια στιγμή που οι περικοπές στο κοινωνικό δίχτυ ασφάλειας έχουν οδηγήσει σε πείνα και σε κρίσεις στην υγεία. Είναι καιρός να επαναδιαπραγματευτούμε αυτές τις συμφωνίες, ιδιαίτερα τώρα που η Ελλάδα έφτασε να έχει πρωτογενές πλεόνασμα.
»Αυτό είναι σημαντικό καθώς σημαίνει ότι η χώρα θα μπορούσε θεωρητικά να αποκηρύξει το χρέος της, διατηρώντας τα τρέχοντα επίπεδα φορολόγησης και δαπανών. Στην πράξη, ο πανικός που θα ερχόταν με την αποκήρυξη του χρέους και μια πιθανή έξοδο από την Ευρωζώνη θα εισάγει μια νέα πηγή οικονομικής πίεσης για την Ελλάδα που θα καθιστούσε αυτήν την ενέργεια λιγότερο ρεαλιστική.
»Εκτός αυτού, ο Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει επανειλημμένως πως θέλει η Ελλάδα να παραμείνει μέλος της ΕΕ. Θέλει να διατηρήσει τις βαθιές της σχέσεις με την υπόλοιπη ήπειρο και να συνεχίσει να χρησιμοποιεί το ευρώ. Για να το κάνει αυτό, ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του χρέους ή επανεξέταση των πολιτικών λιτότητας θα πρέπει να γίνει μέσω διαπραγματεύσεων με τους διεθνείς πιστωτές και όχι μέσω μονομερών ενεργειών από την ελληνική κυβέρνηση» επεσήμανε επίσης.
Αυτό, σύμφωνα με τους NYT, θα περιορίσει την ικανότητά του Αλέξη Τσίπρα να διαπραγματευτεί όπως θέλει με την τρόικα. «Να αναμένετε μια περίοδο ριψοκίνδυνων πολιτικών καθώς προσπαθούν να καταλήξουν σε μια συμφωνία που δίνει στην Ελλάδα κάποια ανακούφιση χωρίς να κάνει τις άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αισθάνονται ότι η χώρα υπαναχωρεί υπερβολικά από τις βιώσιμες πολιτικές» πρόσθεσε ο Neil Irwin.
