Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Η ιδρυτική διακύρηξη του “κινήματος” έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974. Λίγες ημέρες νωρίτερα, στις 16 Αυγούστου 1974 επέστρεφε στην Ελλάδα ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο άνθρωπος που έμελλε να ηγηθεί του κόμματος.
Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974 προχώρησε στην ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), στο οποίο προσχώρησε και η Δημοκρατική Άμυνα, κεντροαριστερή αντιστασιακή οργάνωση της δικτατορικής περιόδου.
Για το πώς βαφτίστηκε το τότε νεο κόμμα «ΠΑΣΟΚ», υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις και μαρτυρίες. Πάντως, η αρχική ονομασία ήταν ΠΣΚ, “Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κόμμα”. Μάλιστα, από κεκτημένη ταχύτητα, αρχικά η πρώτη δήλωση του λογότυπου στον Άρειο Πάγο ήταν ως ΠΣΚ, κάτι που διορθώθηκε δύο 24ωρα αργότερα με τα ενδιάμεσα φωνήεντα.
Η ημερομηνία της 3ης Σεπτεμβρίου επιλέχθηκε για να συμπίπτει με την ιστορική ημερομηνία του 1843 όταν ο βασιλιάς Οθων αναγκάστηκε να παραχωρήσει Σύνταγμα και να γίνει η μετάβαση από την απόλυτη στη συνταγματική μοναρχία.
Η Ιδρυτική Διακήρυξη Βασικών Αρχών και Στόχων του ΠΑΣΟΚ, όπως διατυπώθηκε στο ξεκίνημα του νέου πολιτικού φορέα
Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα.
Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δεν δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής.
Είναι βαθιά η ανησυχία του ελληνικού Λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δεν συνοδευτούν -το γρηγορότερο δυνατό- από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Λέγεται ότι δεν ήρθε η ώρα. Ότι τώρα προέχει το εθνικό θέμα. Μα το επιχείρημα δεν ευσταθεί.
Πώς είναι δυνατό να παραμένουν σε θέσεις κρίσιμες για το έθνος εκείνοι που ευθύνονται για την εθνική συμφορά; Ακριβώς γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε αποφασιστική καμπή, ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος στην τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση.
Για να προστατέψουμε το έθνος, για να ανοίξουμε το δρόμο που οδηγεί στην αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία. Σ’ αυτά τα πλαίσια πρέπει να ερμηνευτεί και η δικιά μας απόφαση να προχωρήσουμε σήμερα σε μια πολιτική πράξη, στη διακήρυξη των βασικών αρχών και στόχων ενός νέου πολιτικού Κινήματος, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία. Ήρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας.
Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας. Τα επτά μεσαιωνικά χρόνια που πέρασαν με τη στυγνή στρατιωτική δικτατορία και η τραγωδία της Κύπρου δεν αποτελούν παρά μια ιδιαίτερα σκληρή έκφραση της εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Μεταβλήθηκε η Ελλάδα σε προχωρημένο πυρηνικό φυλάκιο του Πενταγώνου, για να εξυπηρετηθούν πιο αποτελεσματικά τα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλίων.
Διαβρώθηκε ο κρατικός μηχανισμός, οι ένοπλες δυνάμεις, τα κόμματα, ο συνδικαλισμός, η πολιτική ηγεσία του τόπου έτσι, ώστε να καταστεί δυνατή η επιβολή ξενοκίνητης στρατιωτικής δικτατορίας, όταν αυτό κρίθηκε πως συνέφερε την Ουάσιγκτον.
Επιβλήθηκε η στρατιωτική δικτατορία για να ανακοπεί η πορεία του Λαού μας προς τη λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Προκλήθηκε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και ακολούθησε η βάναυση τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για να διχοτομηθεί η Μεγαλόνησος και να αποτελέσει τελικά ένα νέο στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και της Δύσης, με τη συνεργασία πάντα του ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου.
Για να μαραθεί η ελληνική ύπαιθρος, για να μην αποδίδει ο ιδρώτας του αγρότη, για να συνεχιστεί η μετανάστευση, η προσφορά φτηνής εργασίας στην πρωτεύουσα, μα και στην ξενιτιά, την Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά.
Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Έλληνα εργαζόμενου πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.
Ανακοινώνουμε σήμερα την εκκίνηση ενός νέου πολιτικού Κινήματος, που πιστεύουμε ότι εκφράζει τους πόθους και τις ανάγκες του απλού Έλληνα, ενός Κινήματος που να ανήκει στον αγρότη, τον εργάτη, το βιοτέχνη, το μισθωτό, τον υπάλληλο, στη θαρραλέα και φωτισμένη νεολαία μας.
Τους καλούμε να πυκνώσουν τις τάξεις του. Να στελεχώσουν και να συμμετάσχουν στην κατεύθυνση ενός Κινήματος που θα προωθήσει ταυτόχρονα την εθνική μας ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τη δημοκρατία σ’ όλες τις φάσεις της δημόσιας ζωής.
Εορταστική εκδήλωση στο Ζάππειο
Ραντεβού στο Ζάππειο και στην εορταστική εκδήλωση για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ έχουν σήμερα στις 19:30 το απόγευμα οι υποψήφιοι πρόεδροι, οι οποίοι προετοιμάζονται για τη μάχη του πρώτου γύρου στις 6 Οκτωβρίου για την προεδρία του κινήματος.
Στη φετινή επέτειο, θα απευθύνουν χαιρετισμό οι πρώην Πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ, κ. κ. Κώστας Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου και Ευάγγελος Βενιζέλος, ενώ θα τιμηθούν τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που υπέγραψαν τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη 1974.
Θα μιλήσει επίσης ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, και θα ακολουθήσει συναυλία – αφιέρωμα στον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο, που έφυγε από τη ζωή πριν ένα χρόνο και το έργο του ταυτίστηκε με τον αγώνα κατά της χούντας και τη Μεταπολίτευση.
