«Κατά συνήθη πρακτική δεν θέλουμε να υπάρχει εμπλοκή του πρωθυπουργού ως εκπροσώπου της εκτελεστικής εξουσίας, σε συζητήσεις πορισμάτων Εξεταστικής Επιτροπής, Προανακριτικής», δήλωσε ο Παύλος Μαρινάκης σε συνέντευξή του, στον τηλεοπτικό σταθμό του ΑΝΤ1.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανέφερε ως σχετικά παραδείγματα τη συζήτηση τον Ιούλιο του 2020 για το πόρισμα Παπαγγελόπουλου και τη συζήτηση τον Ιούλιο του 2021 για το πόρισμα του Νίκου Παππά.
«Βέβαια, η Αντιπολίτευση θα προσπαθήσει για άλλη μια φορά να στήσει ένα πανηγύρι πάνω στις πλάτες πονεμένων ανθρώπων. Είναι αισχρό αυτό το οποίο κάνει κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ -και τα υπόλοιπα κόμματα- να εργαλειοποιεί ένα τόσο τραγικό δυστύχημα, που όλοι οι πολίτες θέλουν να μάθουν την αλήθεια. Κάθε υπόθεση η οποία καταλήγει στην απώλεια ανθρώπων, στο θάνατο συμπολιτών μας είναι τραγική. Και κάθε μάνα που χάνει το παιδί της, κάθε πατέρας που χάνει το παιδί του, κάθε αδελφός που χάνει ένα συγγενικό του πρόσωπο, φίλος, πενθεί και νιώθει την ίδια θλίψη και οργή όπως νιώθουν και οι συγγενείς των ανθρώπων αυτών που χάθηκαν. Γιατί δυστυχώς είναι μακρά η ιστορία και των δυστυχημάτων και των τραγικών περιστατικών και όλων των υπολοίπων. Αλλά δεν τα αντιμετωπίζουμε με συμψηφισμούς ποτέ. Κάθε αντιμετώπιση ειδικά στο ποινικό επίπεδο είναι ξεχωριστή», τόνισε ο κ. Μαρινάκης.
Και πρόσθεσε: «Αλίμονο αν δεν σταθείς ανθρώπινα, ασχέτως του σε ποιο κόμμα ανήκεις, σε ποια πολιτική παράταξη ανήκεις στους ανθρώπους αυτούς. Ένα πράγμα είναι να σταθείς δίπλα τους και να ζητήσεις την αλήθεια όπως θα την αποκαλύψει η Δικαιοσύνη και ένα άλλο πράγμα είναι να στήνεις show και να είσαι παντού σαν βδέλλα και να προσπαθήσεις να αποκομίσεις πολιτικά οφέλη από τον πόνο των ανθρώπων. Είναι αξιέπαινος ο κάθε άνθρωπος, που ζητά την αλήθεια και είναι αξιοθρήνητος κάθε πολιτικός, που προσπαθεί να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από αυτούς τους ανθρώπους. Μιλάμε για μία Αντιπολίτευση η οποία δεν είχε να πει λέξη για όλα τα υπόλοιπα τραγικά δυστυχήματα που είχανε νεκρούς. Δεν τη νοιάζει το Κράτος Δικαίου όταν έχουμε “παρα-υπουργεία” Δικαιοσύνης και αμετάκλητα καταδικασμένους για χειραγώγηση των Μέσων, αλλά καταθέτει συκοφαντικά ψηφίσματα και ζητάει να κοπούν χρήματα. Αυτοί οι ευρωβουλευτές, για ζητήματα τα οποία δεν έχουν καν κριθεί από τη Δικαιοσύνη, οι άνθρωποι, λοιπόν, αυτοί -επειδή έχουμε και ευρωεκλογές- πάνε στην Ευρώπη για να βρίζουν την Ελλάδα και το μόνο που τους νοιάζει είναι μια πονεμένη μάνα, συγγενείς, να τους εργαλειοποιούν. Αυτό πρέπει να το δει ο κόσμος. Πήγαν σε συγγενείς θυμάτων άλλων περιστατικών; Βγήκανε ποτέ στους δρόμους; Δεν μίλησα για την κυρία Καρυστιανού. Μίλησα γι’ αυτούς οι οποίοι δίπλα σε μία πονεμένη μάνα πάνε να κάνουν καριέρα. Αυτό εγώ το θεωρώ εμετικό. Δεν θα ήθελα ποτέ ως πολιτικός να κάνω καριέρα στις πλάτες πονεμένων ανθρώπων».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σημείωσε πως είναι ένα ζήτημα η βουλευτική ασυλία και άλλο ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών. Για το νόμο περί ευθύνης υπουργών ανέφερε ότι η πρώτη πρόταση για την αλλαγή του άρθρου 86 έγινε από τον τότε βουλευτή Κυριάκο Μητσοτάκη, το 2006 και ο τότε Συνασπισμός είχε ταχθεί κατά.
«Η πρώτη αλλαγή η οποία έγινε, έγινε επί Κυβέρνησης Μητσοτάκη στην προηγούμενη Βουλή. Όπου τι έγινε; ‘Αλλαξαν και οι προθεσμίες, αυτές που λέγαμε οι αποσβεστικές προθεσμίες που έβγαζαν «λάδι» πολλούς Υπουργούς στο παρελθόν, εξομοιώθηκαν, πλέον, με τους υπόλοιπους πολίτες. ‘Αρα, γι’ αυτό, εφόσον αποφασιστεί ο όποιος Υπουργός από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη και μετά – άρα όχι ο Σπίρτζης, προσέξτε αυτό έχει σημασία- θα δικαστεί όπως δικαζόμαστε εμείς, στη συνέχεια, αφού αυτό αποφασιστεί», συνέχισε και συμπλήρωσε: «Τώρα, εδώ ποιο είναι το φοβερό; Εδώ έχω έντεκα περιπτώσεις που Υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, που μας κουνάνε το δάχτυλο -γιατί ο κ. Αρβανίτης για παράδειγμα, που άγετε και φέρεται για να βρίζει την Ελλάδα στην Ευρώπη, δεν θα τις πω αναλυτικά- Πολάκης, Καμμένος, Γεροβασίλη, πολλοί Υπουργοί, που κρύφτηκαν πίσω από το άρθρο 86 και δεν δικάστηκαν σε μηνύσεις για υποθέσεις πλημμεληματικές ή και όχι μόνο πλημμεληματικές. Έντεκα περιπτώσεις. Είναι αναλυτικά και τις έχει σήμερα και σε ρεπορτάζ και η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ. Όμως εγώ δεν εργαλειοποιώ κατά το δοκούν, ούτε η παράταξη που εκπροσωπώ, η Κυβέρνηση που εκπροσωπώ μια υπόθεση. Προσέξτε. Όταν έχεις χρησιμοποιήσει έντεκα φορές το νόμο περί ευθύνης Υπουργών είναι χυδαίο να κουνάς το δάχτυλο σε μια άλλη Κυβέρνηση».
Αναρωτήθηκε επίσης ποια είναι η συγκάλυψη, που υπάρχει η συγκάλυψη και ποιο είναι το αίτημα το οποίο υπεβλήθη.
«Η Δικαιοσύνη ερευνά τα πάντα και τους πάντες. Παίρνει μαρτυρικές καταθέσεις, ζητάει έγγραφα, πραγματογνωμοσύνες και δεν εξαιρεί τον όποιον Καραμανλή από τη διερεύνηση τυχόν ευθυνών. Ερευνά τους πάντες, μηδενός εξαιρουμένου. Έρχεται, λοιπόν, κάποια στιγμή η Δικαιοσύνη σ’ όλες τις υποθέσεις και απευθύνει αιτήματα και ερωτήματα, συντάσσει κατηγορητήρια. Εδώ, λοιπόν, ποια είναι η συγκάλυψη; Σε όλη την ιστορία του Ποινικού Δικαίου, σε όλες τις υποθέσεις -το ξέρω και ως δικηγόρος- τα κατηγορητήρια, τα αιτήματα τα υποβάλει η Δικαιοσύνη», συμπλήρωσε.
Σημείωσε επίσης ότι, τα κόμματα ούτε στα πορίσματα, ούτε στις ανακοινώσεις που έβγαλαν δεν διατύπωσαν προσωποποιημένες κατηγορίες, «ώστε να έρθει η κακιά δήθεν Κυβέρνηση να απορρίψει αυτά τα αιτήματα και να πούμε «συγκάλυψη».
Ο κ. Μαρινάκης κατηγόρησε τα κόμματα τη αντιπολίτευσης ότι πετάνε τη «λάσπη στον ανεμιστήρα» και λένε συγκάλυψη.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μεταξύ άλλων πρόσθεσε: «Θα πρέπει να πουν ότι ένας Υπουργός επειδή καθυστέρησε να ολοκληρωθεί μια σύμβαση -που εκείνοι κατ’ αρχάς δεν την είχαν ούτε κατά το 20%- ευθύνεται και υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας. Αν το πουν αυτό σημαίνει για παράδειγμα -εγώ δεν συμφωνώ μ’ αυτό- ότι ο Υπουργός που δεν ολοκλήρωσε το 112 -και ο Εισαγγελέας είπε ότι στο Μάτι, αν είχε ολοκληρωθεί θα είχαν σωθεί άνθρωποι- θα έπρεπε να πάει κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία. Ή ότι ο Υπουργός Μεταφορών, διαχρονικά οι Υπουργοί Μεταφορών για την Πατρών – Πύργου, που δεν την ολοκλήρωσαν, όσοι πέθαναν στην Πατρών-Πύργου και κάποιοι αντί να την ολοκληρώσουν έκαναν κατατμήσεις, πρέπει να πάνε κατηγορούμενοι. Εμείς οφείλουμε να απαντάμε με στοιχεία. Όταν σου λένε συγκαλύπτεις, πρέπει να σου λένε γιατί και πως συγκαλύπτεις. Εγώ, σας απέδειξα ότι δεν υπάρχει καμία διαδικασία που αρνήθηκε η Κυβέρνηση το οτιδήποτε».
Συνέχισε για τα πορίσματα των κομμάτων στην εξεταστική επιτροπή ότι στην αντιπολίτευση έχουν οκτώ διαφορετικές προσεγγίσεις.
«Σεβόμενη αυτό το οποίο συνέβη και τον πόνο των ανθρώπων και την υποχρέωση τη θεσμική που έχει, η κυβερνητική πλειοψηφία κατάφερε και έκανε ένα πόρισμα. Συμμετέχει στη διαδικασία με σεβασμό. Κατέληξε σε ένα πόρισμα πάνω από 600 σελίδες, που αμφισβητώ εάν όλοι αυτοί που μας κατηγορούν, έχουν διαβάσει έστω και πέντε σελίδες. Με στοιχεία, με τεκμηρίωση, με ευθύνες, με συγκεκριμένους συλλογισμούς, που δεν υποκαθιστούν αυτά τα οποία θα πει η Δικαιοσύνη. Για να ακούνε αυτοί οι οποίοι μας βλέπουν, οι οποίοι ακούν καθετί, πιθανό και απίθανο, οι άνθρωποι και, προφανώς, διαμορφώνουν και μια εντύπωση πολλές φορές, η οποία βασίζεται σε παραπληροφόρηση, η Αντιπολίτευση η Αξιωματική κατέληξε σε πόρισμα 70 σελίδων! Και, προσέξτε, δεν είναι μόνο θέμα σελίδων. Χωρίς συγκεκριμένη διατύπωση κατηγορητηρίου. Όλα αυτά τα σοβαρά, όλα αυτά τα οποία έχουν καταλήξει, όλες αυτές οι θεωρίες, οι κατηγορίες, είναι δυνατόν να καταλήγουν σε 70 σελίδες πόρισμα, το οποίο δεν έχει κατηγορητήριο;», ανέφερε.
Για τη συλλογή υπογραφών για το καθεστώς άρσης ασυλίας ο κ. Μαρινάκης δήλωσε «Και μέσα σε αυτούς τους 1.300.000 ανθρώπους, είναι άνθρωποι που έχουν ψηφίσει πολλά διαφορετικά κόμματα, ανήκουν σε πολλούς διαφορετικούς χώρους. Και μέσα στα αιτήματα είναι και το Άρθρο 86 του Συντάγματος, που το ξαναλέω: και άλλαξε από την Κυβέρνησή μας και όχι από αυτούς που μας κατηγορούν. Και επίκειται Συνταγματική αναθεώρηση, που εδώ είμαστε να συζητήσουμε ξανά τα ‘Αρθρα προς αναθεώρηση. Αλλά τι να κάνουμε που το Σύνταγμα αλλάζει ανά συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα και αυτοί οι οποίοι θέλουν πραγματικά την αλλαγή το κάνουν στην πράξη; Γιατί ωραία είναι τα λόγια, αλλά σας έδειξα έντεκα περιπτώσεις που κρύφτηκαν πίσω από αυτό τον νόμο…Βουλευτική περίοδος 2015-2019. Η ΙΖ’ Κοινοβουλευτική περίοδος. Κυβέρνηση και πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ. Κατατέθηκαν 102 αιτήσεις άρσης ασυλίας. Συζητήθηκαν 82, δόθηκε ασυλία στο 27%. Κακιά, φασιστική Κυβέρνηση Δεξιάς που συγκαλύπτει, υποτίθεται. 2019-23: Κατατέθηκαν 77 αιτήσεις για άρση ασυλίας. Συζητήθηκαν 74, δόθηκε σε 48 υποθέσεις, 62%, ενώ την τρέχουσα περίοδο, τώρα που μιλάμε, έχουν κατατεθεί 11 αιτήσεις, εκ των οποίων έχουν συζητηθεί 9 και έχει δοθεί ασυλία σε όλες. Αυτό, λοιπόν, το οποίο συζητάμε ως “συγκάλυψη”, ως “Κυβέρνηση που συγκαλύπτει” είναι η Κυβέρνηση που έδωσε τη δυνατότητα στη μειοψηφία να κάνει Εξεταστική Επιτροπή, που δεν υπήρχε, που εξίσωσε την παραγραφή ενός Υπουργού με όλους τους υπόλοιπους και δεν έχει παραγραφεί για τον όποιο Καραμανλή, τον όποιο Μαρινάκη, τον όποιο Παπαδάκη, αν ήταν Υπουργός, ένα αδίκημα. Είμαστε όλοι ίσοι πλέον ως προς την παραγραφή και επί της πλειοψηφίας της αίρονται σχεδόν όλες, οι αιτήσεις για ασυλία. Αυτή είναι η πραγματικότητα», υπογράμμισε.
Για την Ευρωπαία Εισαγγελέα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανέφερε πως λέει κάτι το οποίο είναι μία καταρχάς ακροβασία.
«Λέει ότι αφού σέβεστε το Ενωσιακό Δίκαιο, παράδειγμα στα μη κρατικά πανεπιστήμια, και φτιάχνετε έναν νόμο, μη μας παρεμποδίσετε να κάνουμε έρευνα. Το ένα είναι ένα πράγμα, το άλλο πράγμα είναι άλλο πράγμα, άσχετα μεταξύ τους. Δεν είναι ότι παραβιάζουμε καμία νομοθεσία. Δεύτερο, σε συνέχεια αυτού που σας είπα πριν: Η Δικαιοσύνη δεν παρεμποδίζει καμία έρευνα, ούτε αυτά τα αιτήματα που έχει κάνει η ευρωπαϊκή εισαγγελία. Ερευνά τα πάντα. Στα πανεπιστήμια ήταν ουσιαστικά η εναρμόνιση του Συντάγματος υπό το φως του Ενωσιακού Δικαίου.
Εδώ δεν υπάρχει καμία διάταξη του Ευρωπαϊκού Δικαίου που να λέει κάποιος ότι παραβιάζεται. Αλλά, τι λέει η κυρία Εισαγγελέας: «Αλλάξτε το Σύνταγμά σας», κουνώντας το δάχτυλο, «και αλλάξτε και τους νόμους σας». Πείτε μου, καταρχάς, πότε γίνεται μια χώρα να αλλάζει το Σύνταγμα και τους νόμους, επειδή κάνει μία υπόδειξη μια Εισαγγελέας από την Ευρώπη ή οπουδήποτε αλλού. Πουθενά, σε καμία χώρα. Πάμε στο άλλο, όμως. Στην Ευρώπη, στο Ευρωκοινοβούλιο, όταν διώκεται, όταν μέλλει να διωχθεί ένας ευρωβουλευτής, δεν υπάρχει διαδικασία άρσης ασυλίας; Είδατε την περίπτωση Καϊλή και άλλες περιπτώσεις. Υπάρχει. Ένας Ευρωπαίος επίτροπος, γιατί μιλάμε για τον νόμο περί ευθύνης Υπουργών, όπως είναι το ‘Αρθρο 86 κατ΄ αναλογία στη χώρα μας, έχει το Συμβούλιο Επιτρόπων, που γίνεται συζήτηση και διαδικασία, για να διωχθεί στη συνέχεια από τη Δικαιοσύνη. Πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, έχουν διαδικασίες στα Κοινοβούλιά τους, οι οποίες προβλέπονται και, στη συνέχεια, πηγαίνουν στη Δικαιοσύνη.
Εγώ ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος απαντάω εκπροσωπώντας και τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση, με την πραγματικότητα, όπως σας έδειξα, και με στοιχεία του τι συμβαίνει στην Ελλάδα, τι συμβαίνει στην Ευρώπη. Και από εκεί και πέρα, βέβαια, ο κάθε ένας που έχει ένα αξίωμα, είτε πολιτικό, είτε δικαστικό, κρίνεται και αξιολογείται για τη συμπεριφορά του. Θεωρώ ότι είναι θέμα να έρχεται κάποιος σε μία πολύ δύσκολη υπόθεση, μία τραγική υπόθεση και να κουνάει το δάχτυλο σε μία χώρα, εκμεταλλευόμενος κιόλας και τον πόνο ανθρώπων και την οργή ανθρώπων, που μπορεί να μην έχουν συγγενείς, αλλά μας βλέπουν και λένε: Θέλουμε Δικαιοσύνη. Είναι πολύ εύκολο, ξέρετε, σε μια υπόθεση που υπάρχει όλο αυτό που έχει συμβεί το οποίο είναι τραγικό, είναι πολύ εύκολο για να είσαι και συμπαθής, να κουνάς το δάχτυλο, να λες όλοι στη φυλακή. Δεν είπε κανένας να μην γίνουν οι έρευνες που πρέπει να γίνουν σε όλα τα επίπεδα και σε όποια Επιτροπή.
Είναι άλλο πράγμα ένας εισαγγελέας ή μία εισαγγελέας να κάνει τη δουλειά του ή τη δουλειά της όπου είναι το πεδίο ευθύνης -η Ευρώπη να κάνει τη δουλειά της, είτε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής είτε σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου, όπου είναι το επίπεδο ευθύνης του καθενός- και είναι ένα άλλο πράγμα ένας ο οποίος δεν έχει αρμοδιότητα, να κάνει υποδείξεις για το Σύνταγμα μίας χώρας ή τους νόμους της να κάνει υποδείξεις», επισήμανε.
Ο Παύλος Μαρινάκης συμπλήρωσε μεταξύ άλλων ότι δικάζει η δικαιοσύνη και πως από το 2019 και μετά στο Μέγαρο Μαξίμου δεν λειτουργεί παραϋπουργείο Δικαιοσύνης.
Σημείωσε δε ότι η αντιπολίτευση δεν είχε να πει λέξη για όλα τα υπόλοιπα τραγικά δυστυχήματα με νεκρούς. «Δεν τη νοιάζει το Κράτος Δικαίου όταν έχουμε «παρα-υπουργεία» Δικαιοσύνης και αμετάκλητα καταδικασμένους για χειραγώγηση των Μέσων, αλλά καταθέτει συκοφαντικά ψηφίσματα και ζητάει να κοπούν χρήματα. Αυτοί οι ευρωβουλευτές, για ζητήματα τα οποία δεν έχουν καν κριθεί από τη Δικαιοσύνη, οι άνθρωποι, λοιπόν, αυτοί -επειδή έχουμε και ευρωεκλογές- πάνε στην Ευρώπη για να βρίζουν την Ελλάδα και το μόνο που τους νοιάζει είναι μια πονεμένη μάνα, συγγενείς, να τους εργαλειοποιούν. Αυτό πρέπει να το δει ο κόσμος. Πήγαν σε συγγενείς θυμάτων άλλων περιστατικών; Βγήκανε ποτέ στους δρόμους;
Δεν μίλησα για την κυρία Καρυστιανού. Μίλησα γι’ αυτούς οι οποίοι δίπλα σε μία πονεμένη μάνα πάνε να κάνουν καριέρα. Αυτό εγώ το θεωρώ εμετικό. Δεν θα ήθελα ποτέ ως πολιτικός να κάνω καριέρα στις πλάτες πονεμένων ανθρώπων.
Δεν είπε κανένας να μην γίνουν οι έρευνες που πρέπει να γίνουν σε όλα τα επίπεδα και σε όποια Επιτροπή. Είναι άλλο πράγμα ένας εισαγγελέας ή μία εισαγγελέας να κάνει τη δουλειά του ή τη δουλειά της όπου είναι το πεδίο ευθύνης -η Ευρώπη να κάνει τη δουλειά της, είτε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής είτε σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου, όπου είναι το επίπεδο ευθύνης του καθενός- και είναι ένα άλλο πράγμα ένας ο οποίος δεν έχει αρμοδιότητα, να κάνει υποδείξεις για το Σύνταγμα μίας χώρας ή τους νόμους της να κάνει υποδείξεις», συμπλήρωσε.
Σχετικά με την υπόθεση με τα email που διέρρευσαν από το Υπουργείο Εσωτερικών δήλωσε πως επειδή δόθηκαν υπήρξαν και οι παραιτήσεις.
«Εμείς δεν είμαστε, ούτε η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ούτε η Δικαιοσύνη. Η υπόθεση θα κλείσει τυπικά όταν βγάλει η Αρχή το πόρισμά της και όταν βγάλει και η Δικαιοσύνη το δικό της. Δεν θα τα λέμε όπως μας βολεύει, ανάλογα με την περίπτωση. Ο καταδικασμένος είναι καταδικασμένος, ο υπό διερεύνηση είναι υπό διερεύνηση. Εμείς, λοιπόν, ρωτήσαμε και μάθαμε, γιατί υπάρχει και η πολιτική διάσταση του θέματος, την αλήθεια. Και σταματάει εκεί. Μένει να το αποδείξει αυτό και η Δικαιοσύνη. Ο συνήγορος των εναγόντων σε εσάς, χθες, επιβεβαίωσε το χρονικό σημείο το οποίο λέμε εμείς ότι έγινε η διαρροή των mails από τον συνεργάτη. Το είπε, δηλαδή, ο άνθρωπος ο οποίος εκπροσωπεί τους ενάγοντες, όχι δηλαδή την Κυβέρνηση. Τι λέει; Ότι όντως φαίνεται ότι δόθηκαν μετά τις εκλογές του Μαΐου του 2023. Τι έγινε; Μία συνεργάτης του τότε γενικού γραμματέα έδωσε κάποια mails που δεν έπρεπε να δώσει -γιατί τα mails δεν δίνονται- ανθρώπων της ομογένειας. ‘Αρα, δεν έχει καμία σχέση με την εκλογική διαδικασία. Δεν είναι ότι ψηφίζουμε με το mail ή ότι αυτό επηρέασε την εκλογική διαδικασία, άλλο ένα αφήγημα της Αντιπολίτευσης επικίνδυνο. Και τα mails αυτά δόθηκαν σε έναν άνθρωπο ο οποίος δεν είχε καμία δουλειά να τα πάρει. Είχε να κάνει με τους απόδημους της Νέας Δημοκρατίας και αυτός τα έδωσε στην κυρία Ασημακοπούλου. Αναλήφθηκαν ευθύνες άμεσα και από ανθρώπους οι οποίοι και έχουν παράξει έργο και έχουν κάνει δουλειά και αναγνώρισαν το λάθος τους. Το λάθος στο επίπεδο το οποίο είναι, είναι η αποστολή mail, για να μην τρελαθούμε. Είναι σοβαρό, είναι σημαντικό, ενόχλησε κάποιος ανθρώπους. Υπάρχει νόμος τον οποίο εμείς αυστηροποιήσαμε το 2019 για τα προσωπικά δεδομένα.
Αυτό δεν έχει καμία σχέση να κάνει με τις εκλογές. Ούτε με τις εκλογές που έγιναν ούτε με τις εκλογές που θα γίνουν. Δεν έχει καμία σχέση η εκλογική διαδικασία με το αν κάποιος έχει ένα mail και το στέλνει ενώ δεν πρέπει. Δεν πρέπει να το έχει, δεν πρέπει να το στέλνει και γι’ αυτό και αν το έχει, φεύγει, όπως συνέβη. Γιατί το εξασφαλίζουμε; Το εξασφαλίζουμε γιατί βάζουμε όλο και πιο αυστηρά κριτήρια και φίλτρα και γιατί στην πράξη δείχνουμε ότι αυτοί οι οποίοι δεν σέβονται τη διαδικασία από το Υπουργείο Εσωτερικών φεύγουν. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν σεβάστηκαν αυτό; Όσοι υπήρξαν και όσους αποδείξει η Δικαιοσύνη, που θεωρούμε ότι αυτοί θα είναι -δεν θα είναι κανένας άλλος- αλλά εμείς δεν προδικάζουμε τις αποφάσεις.
Σε πολιτικό επίπεδο αναλάβαμε δράση και είχαμε παραιτήσεις, χωρίς, όμως, να προδικάζουμε, θεωρούμε ότι αυτό θα βρει και η Δικαιοσύνη, γιατί το λέει και ο συνήγορος των εναγόντων, αλλά περιμένουμε με σεβασμό τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά, λοιπόν, ακριβώς τα ίδια.
Η στοχοποίηση Κεραμέως είναι η πιο τρανή απόδειξη ότι η Αντιπολίτευση και σε αυτό το θέμα δεν θέλει να δει τι συνέβη για ένα ζήτημα mail, θέλει να το εργαλειοποιήσει πολιτικά. Στοχοποιούν μία Υπουργό που δεν έχει καμία σχέση, και γιατί το χρονικό σημείο φαίνεται ότι είναι άσχετο με την υπουργοποίησή της στο Εσωτερικών και γιατί δεν υπάρχει καμία καταγγελία, ούτε για την Κεραμέως, ούτε για τον Βορίδη που λέγανε, ούτε για τον Λιβάνιο, ούτε για τη Νέα Δημοκρατία, έστω και μία καταγγελία.
Την πολιτική ευθύνη την αναλαμβάνει ο πολιτικός προϊστάμενος του υπαλλήλου, του συνεργάτη δηλαδή μετακλητού υπαλλήλου που έστειλε μία λίστα με mail που δεν έπρεπε να στείλει. Αλλά πάμε και στο «κοίτα ποιος μιλάει». Γιατί άκουσα χθες έναν βουλευτή, πρώην συνάδελφό σας, τον κύριο Καραμέρο και πολλούς άλλους του ΣΥΡΙΖΑ που είπε μέχρι και για εγκληματική οργάνωση, επειδή στέλνανε mail ο ένας μεταξύ του άλλου, τρία άτομα δηλαδή. Προσέξτε τι λένε. Η Κυβέρνηση η οποία ζήτησε παραιτήσεις πριν καλά-καλά έχουμε πορίσματα για την ανάληψη πολιτικής ευθύνης για ζητήματα mails, εγκαλείται από αυτούς που έχουν στην πρώτη γραμμή καταδικασμένους για σοβαρά ποινικά αδικήματα χειραγώγησης των Μέσων και της Δικαιοσύνης. Αυτοί, δηλαδή, που έχουν τον 13-0 Παππά καταδικασμένο. Αυτοί οι οποίο χειραγωγούσαν υποθέσεις στη Δικαιοσύνη. Αυτοί οι οποίοι -λένε Υπουργοί τους – ότι είχαν «παρα-υπουργείο» Δικαιοσύνης, κατηγορούν μία Κυβέρνηση για διαρροή mails και λένε μάλιστα ότι είναι ένα μείζον θέμα για τη Δημοκρατία. Αυτά είναι ντροπή να ακούγονται. Πρέπει να υπάρχει ένα όριο στη μπουρδολογία», ανέφερε.
