Κώστας Χαρδαβέλλας
Υποψήφιος Δυτικού Τομέα της Αθήνας
Κίνημα Αλλαγής
Ξεκινάω με μια προσωπική εξομολόγηση: δεν είμαι πολιτικός με την έννοια του «πολιτευτάκια», όπως λέει στο τραγούδι του ο Σαββόπουλος. Και σιχαίνομαι τους Μαυρογυαλούρους της πολιτικής που υπόσχονται τα πάντα, «για λίγα ψηφαλάκια ρε γαμώτο».
Με τη δημοσιογραφική εμπειρία των 50 ετών και την παρθενικότητα, ίσως και αφέλεια, του «πρώτη φορά υποψήφιος βουλευτής» του Κινήματος Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ), επέλεξα να μην ανοίξω εκλογικό γραφείο. «50 χρόνια φούρναρης» έχω μπει σε πολλά από αυτά, ξέρω ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία λειτουργούν ως «καταγραφείς» ρουσφετιών για να αρπάξουν την ψήφο. Και μετά «μην τον είδατε τον Παναή».
Προτίμησα συνειδητά να περπατώ, από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ, στους δρόμους του Δυτικού τομέα της Αθήνας (Χαϊδάρι, Πετρούπολη, Αγία Βαρβάρα, Άγιοι Ανάργυροι-Καματερό, Ίλιον, Περιστέρι, Αιγάλεω) και να συνομιλώ καθημερινά με εκατοντάδες πολίτες. Εισπράττοντας την άδολη αγάπη τους (μια ζωή μπαίνω στο σπίτι τους μέσα από την οθόνη της τηλεόρασης!) αλλά και διαβάζοντας στα μάτια τους τι περιμένουν από τον βουλευτή τους.
Μια έντιμη, καθαρή σχέση, με αλήθειες και διαχρονική συνέπεια. Αυτό είναι το πρώτο ζητούμενό τους. Ντόμπρες, σταράτες κουβέντες. «Αυτό μπορώ να στο κάνω, αυτό δεν μπορώ, αλλά σου δίνω τον λόγο της τιμής μου ότι θα το παλέψω». Τελεία και παύλα.
Ένα άλλο πολιτικό ήθος και πολιτικό πολιτισμό, ζητάνε οι πολίτες από όλους εμάς που κατεβαίνουμε στα «μαρμαρένια αλώνια» των εκλογών. Γνώση και κατανόηση των προβλημάτων τους, υπευθυνότητα, σοβαρότητα, αίσθημα αλληλεγγύης, μαχητικότητα, ευαισθησία.
Δεν είμαι επαγγελματίας της πολιτικής, παραμένω δημοσιογράφος. Και αυτό με βοηθάει να διαβάζω καλύτερα τα μάτια και τις ψυχές των ψηφοφόρων. Τα «πολιτικά σαλιαρίσματα» και οι «Γκόρτσοι» τους έχουν κουράσει, απογοητεύσει, εξοργίσει.
Να σταθούμε δίπλα τους, να ακούσουμε επιτέλους τους ψίθυρους ή τις κραυγές τους, να τους βοηθήσουμε να χαμογελάσουν. Αυτά χρειάζονται από όλους εμάς που διεκδικούμε την ψήφο τους και επιθυμούμε να τους εκπροσωπήσουμε στη Βουλή.
Προσωπικά, δίνω μια υπόσχεση: όπως ήμουν μια ζωή στους δρόμους ως δημοσιογράφος, στους δρόμους θα συνεχίσω να είμαι και εάν εκλεγώ βουλευτής. Για να μεταφέρω τη φωνή των πολιτών του Δυτικού τομέα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
